5,138 matches
-
Weber • Istoria politicilor sociale, Francis Démier • Istoria sociologiei, Charles-Henry Cuin, François Gresle • Manual de etnografie, Marcel Mauss • Mediul penitenciar românesc. Cultură și civilizație carcerală, Bruno Ștefan • Metode de cercetare în științele sociale, R. McQueen, Christine Knussen • Metodele în sociologie. Observația, Henri Peretz • Noile sociologii, Philippe Corcuff • Noțiunea de cultură în științele sociale, Denys Cuche • Noua problemă socială, Pierre Rosanvallon • Sociologia banilor, Nigel Dodd • Sociologia dezvoltării comunitare, Ion I. Ionescu • Sociologia minciunii, J.A. Barnes • Sociologia culturii, Matthieu Béra, Yvon Lamy • Sociologia
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
unchiului (1846), după Louis-Benoît Picard, Trei dascăli, comedie cu cântece, Parazitul sau Meșteșugul d-a-și face norocul (1859), după Schiller. Din Philippe Dumanoir și Clairville transpune comedia-vodevil 33 333 de franci și 33 de centime pe zi (1859), din Henri Murger Bunul odinioară, iar din A.G.A. Müllner tragedia Vina; alt nume este cel al lui Heinrich Zschokke. Mai vrednică de interes este versiunea românească a piesei Don Carlos de Schiller. W. scrie și un articol despre dramaturgul german, din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290678_a_292007]
-
muzeului Jeu de Paume și a Mu‑ zeului Național de Artă Modernă semnalează o dorință de apropiere între stat și pictura actuală; protagoniștii mișcărilor avangardiste din prima jumătate a secolului devin un fel de eroi oficiali și consacrați: Pablo Picasso, Henri Ma‑ tisse, Fernand Léger, Georges Renault. Încă din 1941 douăzeci de tineri pic‑ tori francezi constituie împreună cu Jean Bazaine și alții, imaginea altei școli de la Paris a cărei coerență foarte relativă maschează de fapt caracterul ei heteroclit. În această lucrare
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
încă un pas înainte ș.a.m.d. până la deplina rezolvare a problemei sau conceperea operei în întregime. Din ce se cunoaște, se pare că există particularități specifice: sunt personalități la care intuiția survine brusc, puternic și global, cum a fost Henri Poincaré, altele progresează treptat Ă așa era Albert Einstein. d. Ultima etapă, verificarea, este necesară după concepția inițială, pentru a elimina eventuale erori sau lacune. Artistul își revizuiește creația, face retușuri; sunt cazuri când mari părți din operă sunt rescrise
[Corola-publishinghouse/Science/2106_a_3431]
-
fundamentale din domeniul relațiilor intergrupuri: categorizarea socială și identitatea socială. Sperăm să putem demonstra că cel de-al doilea are o deosebită relevanță pentru analiza interacțiunilor din clasa școlară. Cât privește noțiunea de categorizare socială, ea a fost utilizată de Henri Tajfel pentru a contrazice aserțiunile lui Sherif și a arăta că discriminarea out-group-ului se produce în condiții sociale minime. Categorizarea socială corespunde operației de clasificare a celorlalți ca membri ai unor grupuri sociale. Ea este o operație cognitivă simplă, care
[Corola-publishinghouse/Science/2106_a_3431]
-
culege "catleyas", sau o crizantemă). Carmen minte ca și Odette. Dansează și cîntă pentru José. Odette cîntă la pian, pentru Swann. Carmen îl părăsește pe don José pentru un toreador, Odette flirtează cu ridicolul Forcheville. Libretul operei este semnat de Henri Meilhac și Ludovic Halévy. Or, amintește exegetul, Proust afirmă în mai multe rînduri în roman că prințesa des Laumes are un spirit care "coboară din Mérimée și a găsit ultima expresie în teatrul lui Meilhac și Halévy." Swann, arată Thierry
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
ilogismul natural la metodele științifice Dacă fenomenele paranormale sunt deseori escrocherii sau credințe nefondate (sau, în unele cazuri, mecanisme mentale: halucinații, epilepsie), cum se explică popularitatea numeroaselor credințe? În excelenta lor carte Devenez sorciers, devenez savants, fizicienii Georges Charpak și Henri Broch sunt surprinși de faptul că evoluția culturală nu este însoțită de un scepticism pe măsură. Ei citează, în acest sens, un studiu de sociologie care arată că persoanele cele mai cultivate nu sunt, contrar a ceea ce am putea crede
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
vârsta de trei ani. În medie, cele mai vechi amintiri ale adulților (inclusiv ale tinerilor) sunt datate, atunci când le putem verifica, la vârsta de trei, patru ani. Plecând de la prima anchetă despre amintirile copilăriei realizată de soții Victor și Catherine Henri (1896), Freud credea că această pierdere a memoriei se datorează unei reprimări a sexualității infantile, dar teoria sa nu mai este admisă de majoritatea cercetătorilor, care văd în acest fenomen rezultatul construcției memoriei și a limbajului, după cum sugerează foarte clar
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
vârtelnițele din regat, ea m-a întrebat: „Spune-mi, de ce ard toate bicicletele?”. Ce ar fi înregistrat memoria ei, dacă nu i-aș fi explicat ce înseamnă vârtelniță? Probabil că imaginea unor biciclete aruncate în flăcări! Pentru mai multe detalii Henri, V.; Henri, C., „Enquête sur les premiers souvenirs de l’enfance”, L’Année psychologique, nr. 3, 1896, pp. 184-198. Lieury, A., Psychologie de la mémoire. Histoire, théories et expériences, Dunod, Paris, 2005. Waldfogel, S., „The Frequency and Affective Character of Childhood
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
regat, ea m-a întrebat: „Spune-mi, de ce ard toate bicicletele?”. Ce ar fi înregistrat memoria ei, dacă nu i-aș fi explicat ce înseamnă vârtelniță? Probabil că imaginea unor biciclete aruncate în flăcări! Pentru mai multe detalii Henri, V.; Henri, C., „Enquête sur les premiers souvenirs de l’enfance”, L’Année psychologique, nr. 3, 1896, pp. 184-198. Lieury, A., Psychologie de la mémoire. Histoire, théories et expériences, Dunod, Paris, 2005. Waldfogel, S., „The Frequency and Affective Character of Childhood Memories”, Psychological
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
automat ducea la dispariția oricărei manifestări «mediumnice»”. Cu toate acestea, uneori, mecanismele sunt psihologice, dar țin de normalitate: anumite farse magice fac apel la iluzii perceptive (o ladă pare rectangulară, când de fapt este trapezoidală și are fund dublu). Fizicianul Henri Broch de la Universitatea din Nisa, care s-a specializat în demistificarea fenomenelor paranormale, este de părere că doi frați așa-ziși telepați comunicau prin sunete foarte ascuțite, pe care cei mai mulți oameni nu le percepeau (Broch, 2005). Dar, de cele mai multe ori
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
sportul) poate fi periculos. Mai multe anchete pun în lumină fața ascunsă a concurenței la locul de muncă sau în sport, unde elitismul exacerbat produce o serie de boli, printre care se numără și cele cardiovasculare. După cum spune cântecul lui Henri Salvador, „Munca este sănătate, iar a sta degeaba înseamnă să o conservi...!” Pentru mai multe detalii Bremner et al., American Journal of Psychiatry, 1995, p. 973. Dixon, B., Le Corps humain, France Loisirs, Paris, 1989. 88. „Inima are rațiuni pe
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
încheiate spre exemplu între Biserică și instituții de asistență socială ale statului român. 3 În privința observației ca metodă destul de importantă în cercetarea sociologică pot fi adăugate câteva aspecte. Septimiu Chelcea, în cartea Metodologia cercetării sociologice, la pagina 398, scrie următoarele: "Henri Peretz a identificat patru utilizări curente ale termenului de "observație" 1) Observația în sens larg, ca metodă de analiză a societăților prezente, incluzând colectarea și analiza documentelor sociale cifrice sau de altă natură, interviuri etc.; 2) Observația în sens vag
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
Lamennais s-a raliat ideii de guvern format din reprezentanții poporului, fidel, prin aceasta, propriei sale filosofii a bunului simț, conform căreia consimțămîntul universal este criteriul adevărului. În 1830 el a fondat săptămînalul L'Avenir, făcînd din acesta, împreună cu părintele Henri Lacordaire și Charles de Montalembert, bastionul catolicismului liberal. Se urmărea reconcilierea Bisericii cu societatea rezultată în urma Revoluției, recunoașterea inspirației creștine a principiilor de la 1789, inoportunitatea supunerii Bisericii în fața Statului și chiar revendicarea unei separări eliberatoare pentru Biserică. El chema la
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
Sociale, animată de Monseniorul Mermillod începînd cu 1884. Ideile sale s-au răspîndit în Europa datorită catolicilor sociali elvețieni (Gaspar Decurtins), austrieci (Karl de Kuefstein ambasadorul Austriei în Franța între 1895-1903), germani (Gustav von Blome și iezuitul Augustin Lehmkülh), francezi (Henri Lorin, prieten al lui La Tour du Pin, Léon Harmel, de Mun) italieni (Medolago Albani și Giuseppe Toniolo) belgieni (Georges Helleputte, apărătorul corporatismului și fondatorul, la Louvain, al Breslei Meseriilor și Comerțului). Uniunea de la Fribourg era un loc de întîlnire
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
Germania după înfrîngerea de la Sedan, au cunoscut activitatea Monseniorului von Ketteler. 150 de cercuri erau răspîndite pe întreg teritoriul, regrupînd 40.000 de muncitori în 1880; în 1886, de Mun a fondat Asociația Catolică a Tineretului Francez, a cărui președinte, Henri Bazire, avea să creeze formula "sociali deoarece catolici". Aceste organizații erau fondate pe noțiunea de caritate a burgheziei sau aristocrației față de clasele "inferioare". Desprinse din Acțiunea Cercurilor de Léon Harmel în 1891, care se considera "democrat din instinct", Cercurile de
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
acțiunile antisemite și naționaliste odată cu afacerea Dreyfus. Ea s-a pierdut în Acțiunea Liberală Populară condusă de Jacques Piou, ale cărui poziții erau moderate, dar nu lipsite de preocupări sociale (drept dovadă, prezența lui Albert de Mun și a lui Henri Bazire în conducerea partidului), în timp ce deputații catolici republicani, ca lyonezii Edouard Aynard și Auguste Isaac se găseau în Federația Republicană, iar alții în Grupul celor de Dreapta, de orientare conservatoare, condus de Denys Cochin. La începutul secolului, democrația creștină politică
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
căderea guvernului catolic conservator al lui Smet, doi dintre reprezentanții săi au intrat în cabinetul numit "de concentrație catolică" format de J. de Trooz împreună cu Jules Renkin, care a primit portofoliul Justiției, și Georges Helleputte la Căile Ferate. În 1911, Henri Carton de Wiart și Michel Levie au intrat și ei în guvern. Prin integrarea în sistemul politic, intrarea într-un fel de coaliție catolică impusă de superiorii Bisericii, a căror influență era mare, și prin experiența guvernamentală, se pot măsura
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
adesea amestecate, ale straturilor succesive din care desprindem Evangheliile și textele sfinte, Sfinții Părinți și învățații Bisericii, magisteriului pontifical, gînditorii și politicienii catolici din secolul al XIX-lea, filozofii secolului XX, cum ar fi Jacques Maritain, Emmanuel Mounier, Maurice Blondel, Henri Bergson, Etienne Gilson, Etienne Borne, Nicolae Berdiaev și mulți alții, experiențele politice, cum ar fi popularismul lui Luigi Sturzo, și aporturile filosofiei protestante, atît de importantă mai ales în domeniul gîndirii economice. La aceste aporturi, adesea contradictorii, dar avînd același
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
a fost membru în Comisia executivă, a condus revista Terre humaine între 1950-1953, a fost membru în Comitetul Director al Forces nouvelles între 1951-1961, secretar general al Centrului Catolic al Intelectualilor francezi în 1953. În 1957 a fondat France-Forum împreună cu Henri Bourbon, Joseph Fontanet, Jean Lecanuet, Maurice-René Simonnet. Director al Centrului Democrat și al CDS, a colaborat la publicația sa oficială, Démocratie moderne. Angajarea mai multor generații în democrația creștină s-a făcut înainte și după Eliberare sub semnul "Umanismului integral
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
au refuzat să identifice Europa cu credința creștină și să asocieze creștinismul cu Occidentul, ei nu și-au dorit mai puțin să insufle principiile creștinismului în relațiile dintre State. Citatele în acest sens sînt deosebit de numeroase, dar amintim intervenția lui Henri Teitgen în 1953 la Congresul Uniunii Feminine Civice și Sociale: "Europa trebuie construită pentru că în ciuda egoismelor, a nedreptăților, a urii și crimelor al căror spectacol mizerabil Europa l-a expus, ea rămîne paznicul paznicul infidel al izvoarelor creștine de la care
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
în doctrina socială a Bisericii preluată din enciclicile care furnizau principii de politică economică și în catolicismul social, care a fost mult mai atent cu aceste probleme decît s-a spus, așa după cum o demonstrează preocupările exprimate în 1905 de Henri Bazire, președintele Asociației Catolice a Tineretului francez: " Cînd am cerut justiției sociale să ne lumineze calea nu a fost suficient. Noi nu împărtășim nici disprețul, nici indiferența multora în ceea ce privește științele economice și sociologia. Mai ales în acest domeniu, bunăvoința nu
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
zona neocupată, a dus o activitate intensă împreună cu alții, ca Gilbert Dru sau Jean-Marie Domenach, pentru a dezvolta rezistența spirituală. În noiembrie 1943, Gilbert Dru a fondat, împreună cu Simonnet, mișcarea Tineretului Creștin Luptător. Mulți dintre acești tineri, ca de exemple Henri Bourbon, care ulterior avea să conducă France-Forum împreună cu Étienne Borne, au difuzat Cahiers du Témoignage chrétien, elaborate la Fourvière de părinții iezuiți Pierre Chaillet, Gaston Fessard, Henri de Lubac. Angajările în Rezistență sînt atît de numeroase și diverse, încît este
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
împreună cu Simonnet, mișcarea Tineretului Creștin Luptător. Mulți dintre acești tineri, ca de exemple Henri Bourbon, care ulterior avea să conducă France-Forum împreună cu Étienne Borne, au difuzat Cahiers du Témoignage chrétien, elaborate la Fourvière de părinții iezuiți Pierre Chaillet, Gaston Fessard, Henri de Lubac. Angajările în Rezistență sînt atît de numeroase și diverse, încît este imposibil să le amintim pe toate. Importanța lor în istoria democrației creștine constă în contrabalansarea compromisurilor făcute de ierarhie cu regimul, a caracterului tardiv al luărilor de
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
întărită de o puternică experiență. Această generație a reușit să strîngă la un loc partidele de mase, unitare, ce cuprindeau electoratul moderat, cele interconfesionale și laice. Rolul direct al ecleziasticilor era redus, iar preoții parlamentari erau rari: în Franța, abații Henri Grouès (numit și abatele Pierre) și Albert Gau (canonicul Kir se găsea printre Independenți); în Italia, don Sturzo era marginalizat. Această generație era confruntată cu expansiunea comunismului adus în camioanele Armatei Roșii și răspîndit în Europa de Est. Orice speranță de a
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]