3,885 matches
-
și bău niște sifon. Adormi În patul prietenului său, sub avionul care se Învîrtea neîncetat și plutea sub tavan ca un pește care ar fi Încercat să iasă din cer. În zilele următoare, Jim Încercă din nou să se predea japonezilor. Ca și colegii lui de școală, disprețuia pe oricine se preda - accepta fără rezerve preceptele stricte ale Anuarelor Camarazilor -, dar a te preda dușmanului era mai dificil decît părea. Acum Jim era obosit mai tot timpul, căci se plimba mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
se uitase după el cînd plecase din casa familiei Raymond. Păruse Îngrijorată pentru el, dar după ce pedală tot drumul pînă pe Columbia Road, constată că porțile spre proprietățile germane erau Închise. Germanii se Închideau În ei Înșiși, la fel de Îngrijorați din pricina japonezilor ca și toți ceilalți. Jim fu aproape aruncat de pe bicicletă pe Nanking Road de către două mașini oficiale japoneze care traversau strada. Opriră un camion plin cu germani de la clubul Graf Zeppelin care se Îndreptau spre Hongkew ca să-i bată pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
unei văduve americane pe care părinții lui o cunoscuseră Înainte de plecarea ei la San Francisco. De acolo, se mută mai departe, stînd În fiecare casă cîteva zile, adăpostit de orașul Îndepărtat și urît de zidurile Înalte și de iarba sălbăticită. Japonezii confiscaseră toate aparatele de radio și pe cele de fotografiat, dar În rest casele erau intacte. Majoritatea erau mult mai elegante decît propria lui casă - deși era un om bogat, tatăl lui Jim fusese Întotdeauna un singuratic -aveau cinematografe particulare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
dormitoarelor, În timp ce apa se scurgea din piscinele suburbiilor vestice, acoperind pereții albi cu valuri de murdărie. Deși era prea obosit să se gîndească la viitor, Jim știa că micile provizii de alimente aveau să se termine În curînd și că japonezii Își vor Îndrepta atenția spre aceste case pustii - familiile civililor japonezi se mutau deja În fostele locuințe ale aliaților de pe Amherst Avenue. Jim aproape că nu-și recunoștea părul lung și obrajii cenușii, un chip straniu Într-o oglindă stranie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
albi cu valuri de murdărie. Deși era prea obosit să se gîndească la viitor, Jim știa că micile provizii de alimente aveau să se termine În curînd și că japonezii Își vor Îndrepta atenția spre aceste case pustii - familiile civililor japonezi se mutau deja În fostele locuințe ale aliaților de pe Amherst Avenue. Jim aproape că nu-și recunoștea părul lung și obrajii cenușii, un chip straniu Într-o oglindă stranie. Se uita țintă la arătarea În zdrențe care apărea În fața lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Pe Columbia Road rețelele de aprovizionare fuseseră Întrerupte, iar apa care picura din rezervoarele de pe acoperișuri avea un gust metalic neplăcut. Odată, pe cînd zăcea bolnav Într-un dormitor aflat la mansardă pe Great Western Road, un grup de civili japonezi colindară o oră prin camerele de la parter, dar Jim se simțea prea rău ca să-i poată striga. Într-o după-amiază, Jim se cățără pe zidul din jurul unei case din spatele Country Club-ului american. Sări Într-o grădină mare, năpădită de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
japonezi Își pregăteau masa lîngă piscina goală. Trei bărbați stăteau pe vine pe trambuline, aruncînd surcele Într-un foc mic. Un alt soldat se afla jos, pe fundul piscinei, scotocind printre rămășițele de caschete de baie și ochelari de soare. Japonezii Îl urmăriră pe Jim care ezita În iarba Înaltă și amestecau În orezul fiert, În care pluteau cîteva bucăți de pește. Nu Încercară să-și ia puștile, dar Jim știa că nu trebuia să fugă de ei. Merse prin iarbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
pește de pe marginea vasului. Acest soldat de prim rang, În vîrstă de vreo patruzeci de ani, cu mîini lente, Îndemînatice, Îi făcu semn lui Jim să se apropie și Îi Întinse blidul cu rămășițe. În timp ce-și fumau țigările, japonezii Își zîmbeau unul altuia, urmărindu-l pe Jim cum devorează bucățelele de orez gras. Era prima mîncare caldă, de cînd părăsise spitalul, iar fierbințeala și gustul de grăsime Îi Înțepau gingiile. Ochii i se umplură de lacrimi. Japonezul căruia i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
fumau țigările, japonezii Își zîmbeau unul altuia, urmărindu-l pe Jim cum devorează bucățelele de orez gras. Era prima mîncare caldă, de cînd părăsise spitalul, iar fierbințeala și gustul de grăsime Îi Înțepau gingiile. Ochii i se umplură de lacrimi. Japonezul căruia i se făcuse milă de Jim, dîndu-și seama că băiatul murea de foame, Începu să rîdă cu bunăvoință și scoase dopul de cauciuc de la gamela lui cu apă. Jim bău lichidul limpede, cu gust de clor, atît de diferit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
cu bunăvoință și scoase dopul de cauciuc de la gamela lui cu apă. Jim bău lichidul limpede, cu gust de clor, atît de diferit de apa stătută de pe Columbia Road. Se Înecă, Înghiți cu grijă și chicoti În pumni, zîmbind spre japonezi. Curînd, rîdeau cu toții, plasîndu-se pe spate În iarba Înaltă de lîngă piscină. În săptămîna următoare, Jim li se alătură japonezilor care patrulau pe străzile pustii. În fiecare dimineață, soldații ieșeau din bivuacul lor de la punctul de control de pe Great Western
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
bogați, dar ineficienți, care nu se mai preocupau să-și hrănească progeniturile. După o săptămînă, Jim deveni dependent de această patrulă japoneză pentru a-și procura hrana. Tot mai multe case de pe Columbia Road erau ocupate de militari și civili japonezi. De cîteva ori, cînd se apropiase de vreo casă părăsită, Jim fu alungat de paznicii chinezi. Într-o dimineață, soldații japonezi nu-și mai făcură apariția. Jim așteptă răbdător În grădina casei, În spatele Country Club-ului american. Încercînd să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
În timp ce soldații japonezi ieșeau pe terasă. Îi făceau semne cu mîna, iar lui Jim i se păru că-i aduseseră cu ei pe părinții săi, așa Încît Își făceau o intrare oficială prin casă, În loc să sară peste zid. Alergă spre japonezi, care Însă, În mod surprinzător, Îl Întîmpinară cu strigăte mînioase. CÎnd, ajunse la terasă văzu că erau membrii altei patrule. Caporalul Îi dădu niște ghionturi și Îl Împinse spre straturile de flori, punîndu-l să curețe crengile de lîngă piscină. Zbierînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Palace, clădirea Shell, Întregul Shanghai... Din coșurile vasului Idzumo țîșniră aburi, care apoi se liniștiră și plutiră peste apă, ca un văl delicat. Crucișătorul ridicase ancorele și se clătina pe valuri, cu botul Îndreptat În aval. După ce Îi ajutase pe japonezi să preia conducerea În Shanghai, se pregătea să plece spre un alt teatru de război. De parcă ar fi sărbătorit evenimentul, o regată de cadavre apăru odată cu fluxul. Trupurile a zeci de chinezi, fiecare pe cîte o plută de flori de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
nu se interesa de hidroavioane, care stăteau pe pontoanele lor lungi, cu elicele În bătaia vîntului. CÎnd veni noaptea, Jim se duse să doarmă Într-unul dintre zecile de taxiuri vechi Îngrămădite pe bancurile de nisip. Claxoanele mașinilor blindate ale japonezilor răsunau de-a lungul Bundului, iar reflectoarele bărcilor de patrulare sclipeau peste rîu, dar Jim adormi imediat În aerul rece. Trupul lui slab părea că plutește În noapte, Învîrtindu-se deasupra apei negre, În timp ce el se agăța de slabele mirosuri omenești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
agresiv al americanului. În sfîrșit, Întîlnise pe cineva care l-ar fi putut ajuta să-și găsească părinții. Oare americanul și camaradul lui din timonerie Încercaseră și ei să se predea? Toți trei laolaltă ar fi fost prea mulți pentru ca japonezii să nu-i observe. Un vechi camion Chevrolet era parcat sub elicea celui mai mare vas carbonifer. Intrară În carenă prin locul de unde lipsea o placă. Americanul Îl ridică pe Jim pe o platformă de bambus, Întinsă de-a lungul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Hongkew cer zece dolari pe un sac de orez. — Basie! TÎnărul marinar izbi violent cu piciorul În grămada de metal, supărat mai mult pe el Însuși decît pe bărbatul vîrstnic. — Băiatul stă de două zile pe debarcader! Vrei să vină japonezii aici? — Frank, japonezii nu ne caută pe noi. Golful Nantao e plin de vase carbonifere - de-asta am venit aici. Practic, tu ai pus o firmă. Nu cumva vrei să ne caute? Așa-i, Basie? Frank Înmuie o cîrpă În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
dolari pe un sac de orez. — Basie! TÎnărul marinar izbi violent cu piciorul În grămada de metal, supărat mai mult pe el Însuși decît pe bărbatul vîrstnic. — Băiatul stă de două zile pe debarcader! Vrei să vină japonezii aici? — Frank, japonezii nu ne caută pe noi. Golful Nantao e plin de vase carbonifere - de-asta am venit aici. Practic, tu ai pus o firmă. Nu cumva vrei să ne caute? Așa-i, Basie? Frank Înmuie o cîrpă În lichidul de curățat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Dar ce-i cu tatăl tău, Jim? Întrebă Basie. De ce nu ești acasă, cu mama ta? SÎnt aici, În Shanghai? — Da... Jim ezită. Întreaga sa experiență din săptămînile anterioare Îi spunea să nu se Încreadă În nimeni, poate doar cu excepția japonezilor. — SÎnt În Shanghai - dar sînt pe vasul Idzumo. — Pe Idzumo? Frank sări din scaunul lui de pînză. Apucă o cutie de tablă din ranița lui și se servi cu generozitate din tigaia cu orez. Între Îmbucături, Își clătină lingura spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Îndepărtat al sirenei de pe Idzumo. Cu o privire plină de Înțeles spre Jim, Frank lustrui mai departe bucata de alamă decolorată. — Știi, copile, ai un talent de a călca oamenii pe nervi. Cum se face că nu te-au prins japonezii? Se pare că ești iute de picior. — Am Încercat să mă predau, Îi explică Jim. Dar nu-i ușor. Tu și cu Basie vreți să vă predați? — Pe naiba - deși nu știu ce vrea el. Încerc să-l conving pe Basie să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Tu și cu Basie vreți să vă predați? — Pe naiba - deși nu știu ce vrea el. Încerc să-l conving pe Basie să cumpărăm un șampan ca să putem naviga pe rîu În sus, spre Chungking. Dar Basie se tot răzgîndește. Acum, de vreme ce japonezii sînt aici vrea să rămînă În Shanghai. Crede că o să putem face o grămadă de bani, odată ce ajungem În lagăr. — Vinzi multe rame hublou, Frank? Frank se uită la Jim printre gene, Încă neștiind ce să creadă despre acest băiețaș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
pe scaunele din tramvaie. Deja se simțea rău aproape tot timpul, dar cel puțin valoarea lui potențială Îi asigura mesele cu pește fiert. În cele din urmă, negustorii chinezi aveau să Înțeleagă că ar putea cîștiga cîțiva yeni informîndu-i pe japonezi despre ei. Între timp, evita mîinile grele ale lui Frank, scormonindu-și creierii după cuvinte care să-i facă plăcere lui Basie să le audă și Îl Încînta pe băiatul de serviciu cu povești despre mărețele case de pe Amherst Avenue
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Ești obosit, Jim, zise Basie, punîndu-și un braț În jurul umerilor lui Ai gîndit prea mult, și toate cuvintele astea noi... Mi-am terminat toate cuvintele noi, Basie. Războiul se va sfîrși curînd? — Nu te Îngrijora, Jim. Eu nu le dau japonezilor decît cel mult trei luni. — Așa puțin, Basie? Poate ceva mai mult. Îți trebuie mult timp ca să pornești un război. Oamenii trebuie să-și protejeze investițiile, cum facem Frank și cu mine cu camionul ăsta. Lui Jim nu-i trecuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
și Frank nu păreau să se teamă de soldații Înarmați. Jim remarcase că americanii nu erau ușor de impresionat. Frank chiar claxonă la un soldat japonez, care intrase pe șosea. Jim se ghemui sub bord, așteptîndu-se să fie Împușcați, dar japonezul le făcu semn cu mîna să meargă mai departe, cu o privire morocănoasă, presupunînd probabil că Frank și Basie erau muncitori bieloruși. Preț de un ceas, făcură turul piețelor din Hongkew, trecînd pe lîngă sute de cîini care lătrau În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
moment, două siluete ieșiră de sub porticul de la intrare. Purtau un fel de cămăși albe cu mîneci largi, care le fluturau În jurul brațelor. Jim era sigur că mama sa venise acasă și-l saluta pe unul dintre musafirii ei. — Basie! SÎnt japonezi... Jim Îl auzi pe Frank zbierînd și văzu că siluetele erau doi soldați japonezi ieșiți din schimb, În chimonourile lor militare. Soldații Îi văzuseră și strigau către ușa deschisă. Un sergent În uniformă ieși din lumina lămpii cu petrol care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
cînd soldații În chimonouri săriră pe treptele mașinii, lovind cu pumnii În geamuri. Încă doi soldați, cu bețe de bambus, coborîră În fugă treptele de la intrare. CÎnd motorul se opri, Jim se simți tras din camion și trîntit la pămînt. Japonezi În chimonouri ieșeau alergînd din casă, ca un grup de femei furioase tocmai ieșite din baie. Jim zăcea pe pietrișul ascuțit, Între cizmele lustruite ale sergentului japonez, ale cărui coapse furioase loveau În tocul revolverului. Soldații Îl prinseseră pe Frank
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]