3,316 matches
-
puține informații despre EPCI și este necesar să "rafinăm" categoriile mai departe. Aceasta se poate face prin examinarea lor din punctul de vedere al numărului populației (tabelul 4.6) sau al statutului juridic (tabelul 4.7). Populația medie a unei municipalități europene este de 20000 de locuitori, dar mai puțin de 20 % din EPCI franceze corespund acestui număr, în timp ce restul, mai mult de 80% din total, au un număr mai mic de populație. Mai mult, între 20% și 25% din EPCI
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
evident, chiar dacă mișcarea intermunicipală s-a străduit mult, după cum rezultă din extinderea CC și CA atâta timp cât legile din 1992 și 1999 le-a permis acest lucru (tabelul 4.7), încă mai este cale lungă până la rezolvarea completă a problemei complexității municipalităților cu un număr mic de locuitori. Cu alte cuvinte, multe dintre noile asociații intermunicipale ar putea fi ele însele prea mici. Dezvoltarea unităților de tip "pays" Ceea ce s-a discutat până aici a fost metoda instituțională de reducere a numărului
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
cu un număr mic de locuitori. Cu alte cuvinte, multe dintre noile asociații intermunicipale ar putea fi ele însele prea mici. Dezvoltarea unităților de tip "pays" Ceea ce s-a discutat până aici a fost metoda instituțională de reducere a numărului municipalităților la un număr corespunzător astfel încât să-și poată duce la îndeplinire sarcinile atribuite într-o manieră eficientă și eficace. O altă abordare a fost adoptată în legea Pasqua din 199531 care a introdus noțiunea de pays (sau ținuturi) și care
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
în care sunt trasate granițele acestora și în rolul acestora. Agglomération este o asociație intermunicipală, o EPCI, precum cele descrise mai sus, este o instituție de guvernare locală care exercită putere și funcții ce i-au fost învestite de către membrii municipalității care aparțin asociației. O unitate de tipul pays, pe de altă parte, nu reprezintă o instituție guvernamentală locală în acest sens, ci o grupare de autorități locale care se adună în jurul noțiunii de "proiect" de dezvoltare economică și socială. Granițele
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
fiind o platformă de dialog între communauatés d'agglomération și communauatés de communes. Pe de altă parte, în ciuda acestui succes de necontestat, apăruseră niște tensiuni legate de trasarea granițelor dintre acestea. Există, de asemenea, exemple de creare de pays de către municipalitățile rurale ca un fel de mecanism de apărare anti-urbană împotriva celor mai puternice zone urbane.49 În alte cazuri, motivația care stă la baza creării acestora a fost pur și simplu prezența fondurilor disponibile prin întermediul Contractelor de Planificare Statal-Regională
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
dizolve aceste "grupări private" în populația majoritară. Legea solidarității și reînnoirii urbane din 2000 (Loi sur le Solidarité et Renouvellement Urbain), de exemplu, cere, printre alte lucruri, ca în orașele cu o populație mai mare de 50000 de locuitori, toate municipalitățile cu o populație mai mare de 1500 ar trebui să dețină locuințe sociale într-un procent de minimum 20%, o țintă care ar trebui atinsă în mod crescător într-o perioadă de 20 de ani. Aceast lucru este privit ca
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
în mod crescător într-o perioadă de 20 de ani. Aceast lucru este privit ca o tensiune între încurajarea mixității ("mixité") și dezvoltarea unui cartier privat. În final, există adesea o lipsă de claritate în ceea ce privește nivelul de administrare statul, regiunea, municipalitatea sau consiliul de cartier care este responsabil de anumite sarcini și cine plătește pentru ele. În ciuda acestor dificultăți, ceea ce este interesant aici e faptul că aceste tendințe reprezintă o altă trăsătură în reconfigurarea guvernării teritoriale și un alt pas înainte
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
cu aceste probleme de decădere și alienare intraurbană. Concluzii Franța, ca și alte state dezvoltate, s-a luptat să găsească rolul, măsura și funcțiile potrivite pentru propriile guverne locale, dar pentru mult timp a fost dezavantajată din cauza eșuării reducerii numărului municipalităților foarte mici și ineficiente. Acest lucru s-a întâmplat din cauză că atât politicienii cât și cetățenii francezi rămân profund atașați de municipalitate. În plus, primarul rămâne o figură importantă în viața locală. Acest lucru este amplificat de sistemul de cumul de
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
măsura și funcțiile potrivite pentru propriile guverne locale, dar pentru mult timp a fost dezavantajată din cauza eșuării reducerii numărului municipalităților foarte mici și ineficiente. Acest lucru s-a întâmplat din cauză că atât politicienii cât și cetățenii francezi rămân profund atașați de municipalitate. În plus, primarul rămâne o figură importantă în viața locală. Acest lucru este amplificat de sistemul de cumul de mandate (cumul des mandats), prin care politicienii locali pot deține, în mod simultan, și poziții naționale. Toate încercările de a reforma
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
Glorieuses la anii de criză socială și economică. Aceste probleme includ fragmentarea urbană și excluderea socială, dar și noi modele de rezidență și navetă. Acestea au făcut ca problema reformei municipale să fie urgentată, iar printre principalele reacții de la nivelul municipalității, a fost dezvoltarea de noi forme de organizare intermunicipală, chiar dacă acestea de obicei coexistă concomitent cu vechile forme. Contrar încercărilor anterioare de a promova cooperarea intermunicipală, cele mai recente încercări atât sub formă de EPCI cu propriile resurse fiscale, cât
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
de eficiente sunt aceste noi corpuri în realizarea tuturor sarcinilor pe care și le-au propus spre îndeplinire. Totuși, ceea ce este clar, e că sunt mult mai capabile să realizeze aceste sarcini decât dacă ar fi rămas la nivelul de municipalități mici de sine stătătoare. Ceea ce este de asemenea remarcabil, e că aceste noi modele de organizare urbană reflectă câteva schimbări majore în felul în care rolul statului și legăturile central-locale din cadrul statului sunt conceptualizate. Ce s-a schimbat? În primul
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
este mult mai semnificativă în acest sens și vom examina acest lucru într-un capitol ulterior. În al doilea rând, încercările bazate pe resursele financiare și alți stimulenți, și duse la îndeplinire inducând de la bază spre vârf, colaborarea între diferitele municipalități, se pare că a dat roade. Este interesantă legătura creată între analiza socio-ecomonică a realității urbane efectuată de INSEE și noile forme de colaborare intermunicipală atât în EPCI cât și în pays. Din punctul de vedere al instituționalizării inovative, ambele
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
examinat într-un capitol ulterior, dar, urmând celui de-al doilea val de reforme de descentralizare din anii 1990, și noile entități de cooperare intermunicipală, CA și pays. În al patrulea rând, au existat noi aranjamente instituționale care au unit municipalitățile, și aranjamente contractuale de finanțare între municipalități și regiuni. Însă, municipalitățile mai mari experimentează cu noile forme de consilii de cartier ca o nouă metodă de a rezolva problemele de excludere socială și de a integra secțiunile alienate ale populației
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
celui de-al doilea val de reforme de descentralizare din anii 1990, și noile entități de cooperare intermunicipală, CA și pays. În al patrulea rând, au existat noi aranjamente instituționale care au unit municipalitățile, și aranjamente contractuale de finanțare între municipalități și regiuni. Însă, municipalitățile mai mari experimentează cu noile forme de consilii de cartier ca o nouă metodă de a rezolva problemele de excludere socială și de a integra secțiunile alienate ale populației urbane în procesul politic. Fără îndoială, încă
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
val de reforme de descentralizare din anii 1990, și noile entități de cooperare intermunicipală, CA și pays. În al patrulea rând, au existat noi aranjamente instituționale care au unit municipalitățile, și aranjamente contractuale de finanțare între municipalități și regiuni. Însă, municipalitățile mai mari experimentează cu noile forme de consilii de cartier ca o nouă metodă de a rezolva problemele de excludere socială și de a integra secțiunile alienate ale populației urbane în procesul politic. Fără îndoială, încă există multe probleme nerezolvate
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
de trecut, prin împărțirea vechilor provincii în 83 de departamente. Când a fost creat pentru prima dată, la Revoluție, departamentul reprezenta un corp democratic cu un consiliu departamental ales (conseil général) care avea același rol și funcție ca și nou-createle municipalități.3 Dar acesta s-a schimbat odată cu introducerea sistemului prefectoral napoleonian, în care membrii consiliului departamental erau numiți de către guvernul central. Tot de către acesta erau numite și consiliile municiplale și primarii orașelor importante (primarii municipalităților mai mici erau numiți de către
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
și funcție ca și nou-createle municipalități.3 Dar acesta s-a schimbat odată cu introducerea sistemului prefectoral napoleonian, în care membrii consiliului departamental erau numiți de către guvernul central. Tot de către acesta erau numite și consiliile municiplale și primarii orașelor importante (primarii municipalităților mai mici erau numiți de către prefect). Totuși, departamentul a fost democratizat lent de-a lungul secolului al XIX-lea.4 În 1830 au fost alese consiliile departamentale chiar dacă departamentul încă era doar un corp consultativ, însă în 1871 acesta a
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
prefect). Totuși, departamentul a fost democratizat lent de-a lungul secolului al XIX-lea.4 În 1830 au fost alese consiliile departamentale chiar dacă departamentul încă era doar un corp consultativ, însă în 1871 acesta a devenit o autoritate locală împreună cu municipalitățile. Chiar dacă departamentul și-a consolidat poziția calitativ ca nivel cheie de guvernare "mezo" între municipalități și stat, acest lucru a fost contestat de-a lungul existenței sale. Printre grupurile care au procedat astfel se află regionaliștii și geografii menționați mai
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
În 1830 au fost alese consiliile departamentale chiar dacă departamentul încă era doar un corp consultativ, însă în 1871 acesta a devenit o autoritate locală împreună cu municipalitățile. Chiar dacă departamentul și-a consolidat poziția calitativ ca nivel cheie de guvernare "mezo" între municipalități și stat, acest lucru a fost contestat de-a lungul existenței sale. Printre grupurile care au procedat astfel se află regionaliștii și geografii menționați mai devreme care credeau că era prea mic pentru a se ocupa de probleme de nivel
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
o instituție cu experiență, consacrată prin tradiția istorică a Republicilor noastre succesive... unde se îmbină cel mai bine cunoașterea realității locale și luarea în considerare a realităților naționale și care este mai degrabă un nivel de responsabilitate complementară decât rivală municipalităților"). Acest lucru a încântat urechile celor mai mulți dintre senatori care se temeau că departamentele vor fi comprimate între asociațiile intermunicipale și noile agenții regionale (EPR). François Mitterrand, când a devenit președinte în 1981, a comunicat același mesaj președinților consiliilor departamentale în timpul
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
au alcătuit primul guvern de coaliție format de președintele Mitterrand, erau "souverainistes" și iacobini convinși. Senatul ai cărui membri au fost aleși pe baza circumscripțiilor electorale cantonale, adică, departamentale, a jucat un rol important în asigurarea protejării intereselor departamentului și municipalității împotriva posibilelor pericole care ar putea veni atât din partea regionalizării cât și a mișcării către asociațiile intermunicipale.9 Departamentul după reformele de descentralizare din 1982 Unii au argumentat că departamentul a fost autoritatea locală care a câștigat cel mai mult
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
acestuia, hotărând agenda de lucru, prezidând întâlnirile și implementând deciziile luate. În urma descentralizării acest rol a fost preluat de președintele consiliului. Putem afirma că, în acest fel, consiliul a trecut pragul maturității devenind o autoritate locală cu puteri depline alături de municipalitate. Această trecere a pragului maturității a fost de asemenea reflectată în "clauza generală" din articolul 23 al legii din martie 1982, conform căreia "conseil général guvernează afacerile departamentului". Aceasta a avut drept model competența generală atribuită municipalităților în legea din
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
puteri depline alături de municipalitate. Această trecere a pragului maturității a fost de asemenea reflectată în "clauza generală" din articolul 23 al legii din martie 1982, conform căreia "conseil général guvernează afacerile departamentului". Aceasta a avut drept model competența generală atribuită municipalităților în legea din 4 aprilie 1884.11 În același timp, departamentul este văzut ca "lider" (chef de file) în anumite zone politice, așa cum sunt văzute regiunile și municipalitățile în alte zone politice. În cazul departamentului, această arenă reprezintă programe politice
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
général guvernează afacerile departamentului". Aceasta a avut drept model competența generală atribuită municipalităților în legea din 4 aprilie 1884.11 În același timp, departamentul este văzut ca "lider" (chef de file) în anumite zone politice, așa cum sunt văzute regiunile și municipalitățile în alte zone politice. În cazul departamentului, această arenă reprezintă programe politice sociale și de infrastructură. În practică, cel puțin la începutul reformelor de descentralizare, departamentul a avut mai mult de câștigat, în comparație cu regiunile și cu municipalitățile, în ceea ce privește numărul și
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
văzute regiunile și municipalitățile în alte zone politice. În cazul departamentului, această arenă reprezintă programe politice sociale și de infrastructură. În practică, cel puțin la începutul reformelor de descentralizare, departamentul a avut mai mult de câștigat, în comparație cu regiunile și cu municipalitățile, în ceea ce privește numărul și importanța sarcinilor transferate către acesta și a bugetului corespunzător necesar pentru implementarea acestor sarcini. În plus, responsabilitățile departamentului au continuat să crească pe măsură ce, treptat, au fost adăugate alte sarcini noi prin legislația care a urmat după 1982
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]