3,581 matches
-
să se schimbe, suntem siguri că afluența de alegători va crește, Impresia cu care am rămas de la alte adunări electorale din oraș este că nivelul absenteismului va fi foarte ridicat de această dată, observă ziaristul, Prefer să văd lucrurile cu optimism, să am o viziune pozitivă în ceea ce privește influența meteorologiei asupra funcționării mecanismelor electorale, ar fi de ajuns să se oprească ploaia în timpul după-amiezii pentru a reuși să recuperăm ce a încercat să ne răpească vremea rea din dimineața asta. Ziaristul ieși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
spuse În replică Lauren, lăsându-și degetele să alunece fără țintă În cercuri la suprafața apei. Dar am auzit de la alte divorțate, unele dintre ele prietene cu mine, că s-ar putea să nu fie o dovadă de prea mult optimism din parte-mi să mă aștept la mai mult de cinci. A! Și mai e ceva, stai puțin! Cealaltă mare ambiție a mea este să fiu În stare să Îmi conectez propriul meu sistem stereofonic. Louis obișnuia să facă toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Rachel că zilele îmi sunt numărate, dar nu a fost decât o reacție impulsivă față de sfaturile ei sâcâitoare, o simplă ieșire hiperbolizantă. Cancerul la plămâni era în remisie și, după cum îmi spusese oncologul la ultima consultație, aveam motive pentru un optimism prudent. Asta nu însemna că am încredere în el. Șocul cancerului fusese atât de mare, încât nici acum nu credeam în posibilitatea supraviețuirii. Mă resemnasem cu ideea morții și, după ce îmi scoseseră din corp tumoarea și trecusem prin chinurile tratamentului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
că avem clasa politică sau massmedia pe care le merităm, dar trebuie să recu noaștem că avem personajele publice la care, cel puțin demografic vorbind, ne putem aștepta. Nu este resemnare și nici „fatalism”, dar chiar și cel mai ireductibil optimism trebuie să rămînă lucid... Receptarea barometrului de consum cultural sau despre inapetența pentru social Cred că merită să reflectăm la (în general) proasta primire de care a avut parte barometrul de consum cultural de la sfîrșitul anului trecut. O recentă reluare
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
dar cade adesea într-un marxism vulgar și involuntar. Fundamentul economic este important, fără doar și poate, repartiția resurselor este determinantă în multe privințe, dar contează și acea „stare de spirit” pe care o disecă anchetele sociologice. Satisfacția cu viața, optimismul, orizontul așteptărilor sînt sarea și piperul vieții sociale curente și ele nu depind numai de PIB. Instabilitatea politică și proasta funcționare a instituțiilor sînt alți doi factori cel puțin la fel de importanți. Percepția populației în această privință poate fi sintetizată prin
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
profesorului Sandu ne (re)aduce aminte o stare drama tică. Evoluția datelor în timp și comparativ cu celelalte țări ale Europei indică în primul rînd o stare de spirit extrem de proastă, exprimată prin ratele foarte scăzute de mulțumire și de optimism, precum și de o combinație aparte a acestora. Astfel, față de media de 79% în Europa, satisfacția cu viața se ridică în România la doar 40% mulțumiți, considerabil mai mică și compa rativ cu media celorlalte țări est-europene. Satisfacția financiară este și
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
40% mulțumiți, considerabil mai mică și compa rativ cu media celorlalte țări est-europene. Satisfacția financiară este și ea de numai 36%, România fiind astfel din ambele puncte de vedere pe penultimul loc de pe continent, la egalitate cu Grecia. Cotele de optimism sînt și ele cele mai scăzute din Europa, atît la nivel personal (crede că va trăi mai bine la anul - 20%), cît și domestic (crede că gospodăria sa o va duce mai bine la anul - 19%) și național (crede că
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
avuția, devine „motorul” socialului și criteriul său moral. Trăim pentru a fi recunoscuți în valoarea modului nostru de a fi, și nu (doar) în capacitatea noastră de a avea. Fără a exclude tendința hobbesiană de homo homini lupus din simplu optimism moral, cum spunea Simmel, și dincolo de orice sentimentalism, pentru a vorbi precum Weber, această paradigmă are în primul rînd marele merit de a reda socialului și subiectivității individuale întreaga lor complexitate, din care nu sînt omise dezinteresul, iubirea, ura sau
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
sunt afectate de climă, nu de istorie. Dispar peste noapte specii cizelate de natură în milioane de ani. Ninsoarea - o năpârlire de pescăruși. Numai zgomotul unei cascade te poate vindeca de astenie. Apusul de soare excelează prin farmec, răsăritul - prin optimism. Natura este logică în toate. Absurdul este contribuția omului. În fiecare geană a zorilor simt zâmbetul lui Dumnezeu. Încă un mister al naturii : prin amestecul celor șapte culori ”murdare” se obține una imaculată. Cerul înstelat - această mare de candeli. Până
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
zborul spre el. Dacă nu aș avea nisip, aș scrie pe apă. Uneori, din două singurătăți se poate clădi un paradis. Esențializează-ți comunicarea până când ajungi la stratul de aur al tăcerii. În privința poporului tău, nu-ți rămâne decât șansa optimismului. Morala trebuie să vizeze distrugerea păcatului, nu a păcătosului. În orice demers, fascinant e drumul și ideea nu neapărat rezultatul. Vitalitatea artistului stă și în candoarea neconsumată încă. Arta ar putea combate obezitatea cerebrală. De singurătate te poate scăpa numai
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
sperie. Spațiul este un bilet subaltern al timpului. Trecutul nu înseamnă numai putregai ; viitorul nu e doar lumină. În doar câteva secole, aberanta centură de castitate a dispărut din muzee. Nu putem defini timpul pentru că înotăm în el. La tinerețe, optimismul frizează impertinența. Și tot luându-ne noi cu vorba, iată că am trecut în mileniul trei... Ajuns sub copitele prezentului, orice viitor dezamăgește. Viața - un zbucium între două enigme. Începi să îmbătrânești când oglinda are alte impresii decât ale tale
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
bătrânețe o jalnică retrospectivă a greșelilor. Timpul meu - această Ană pe care mă tem că am sacrificat-o în zadar. Și plăcerile vieții au caracter istoric. Apar pe o anumită treaptă și își rup gâtul pe alta. Cel mai curat optimism îl avem în copilărie. Și când ajungem în mintea copiilor. Clipă, rămâi tu! Eu nu am cum. Prea repede uităm că, prin efemeritate, tinerețea se înrudește cu Pomul de Crăciun. Timpul poate fi mlaștină. Dar și curcubeu. Semnul lăsat de
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
își menajează tubul digestiv, nu și sufletul. Progresul tehnic a transferat din grotă în zgârie nori trupul, nu sufletul. Știința și cultura viitorului nu vor mai rezista decât sub imperiul esențialului. Am intrat în noul mileniu mult mai decojiți de optimism. Neobarbarii pariază pe deșert. Epoca actuală trece și spiritul prin grilele profitului. Hiperspecializările recente generează prosperitate și subcultură. Terorismul actual înseamnă Inchiziție la puterea n. Sindromul schimbului comercial ne-a penetrat toate intimitățile. Capitalismul a intrat de multă vreme în
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
de idei. Poezia actuală șochează, dar nu mai ajunge la orgasm. Va mai conduce arta balul ? Mercantilismul transformă și arta în cârnați. Jurnalul rămâne plaja de nudism a sufletului. Orice creație artistică actuală care nu este ușor confuză devine suspectă. Optimismul însiropează arta. Capodoperele țâșnesc din disperare. Arta trebuie să aibă măcar o crăpătură de speranță. Capodoperă înseamnă labă de zeu. Scriitorul trebuie să - și răstoarne în pagină întreaga măgură interioară. Chiar dacă este urât mirositoare. Trece drept un critic de artă
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
un altul asemănător, petrecut cu puțin timp în urmă, în centrul geografic al Europei, chiar în inima capitalei, la care a participat activ și el ca și mulți alți colegi de-ai lui. O dimineață însorită, veselă și plină de optimism; poate și pentru că în ziua respectivă cursurile au fost suspendate, iar studenții toți, fără excepție, au fost convocați în față la Universitate, dimineață la ora șapte. Având în vedere tonul solemn și seriozitatea organizatorilor, s-a înțeles de la sine că
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
relativ între călătorii care au urcat recent și cei cu vechime mai mare, după toate acestea, locomotiva a început să se miște pufăind și șuierând, bucuroasă că a lăsat în urmă mahalalele nu prea arătoase ale Râmnicului. Pe măsură ce aceasta înainta, optimismul călătorilor creștea, iar cunoscătorii priveau prin ferestre, făceau pronosticuri și comentau diferitele aspecte ale agriculturii. Bidaru însă, contrar așteptărilor, amintindu-și cum în ultima vreme număra cu nerăbdare zilele și orele câte i-au mai rămas de studenție, acum din
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
de porțelan străveziu, pe o tipsie din alamă lustruită cu cenușă din vatră și celor doi colocatari: lui Nea Laie și Patriciei. Patricia constituia cea de a treia proprietate și cea mai de preț, fără de care Nea Laie, cu tot optimismul de care dădea dovadă, nu și-ar mai fi găsit rost în viață. Când ziua se afla în apropierea ei, precum un sugar își ia cu lăcomie porția mult așteptată de lapte de la sânul mamei, tot așa și el o
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
virtuală, duce direct spre Starea Civilă și altar. Știa precis că prietenul lui preferă bujorul tocmai pentru calitățile lui deosebite, susținând că este o floare completă și bine dezvoltată: Întotdeauna mi-au plăcut fetele mai plinuțe, spunea el, ele răspândesc optimism și oferă garanția unei viitoare familii cu copii zburdalnici și sănătoși". Acum, la lumina sutelor de lumânări aprinse, se putea observa că bujorul din buchet, cu obrajii rotunjori, era exact cel din pastelul pe care îl creionase expresiv de mai
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
exista nici o urmă de nori. Revolta stomacului înăbușită, cerul senin, aerul ozonizat, răcoarea relativ plăcută a unei zile promițătoare din luna lui cuptor, și nu în ultimul rând, exemplul pozitiv al prietenului său îi inoculă în suflet o doză de optimism și speranță. În definitiv, norocul e cum și-l face omul. Nimeni nu va veni să i-l pună pe tavă. La serviciu își va face datoria, își va organiza și viața particulară! Precis va avea și o familie fericită
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
celorlalți călători. Îi părea foarte rău că a intervenit așa pe nepusă masă, iar ideea cu "mersul îndărăt" nu era altceva decât o chichiță, exprimată spontan de un om fără rațiune. Intra în contradicție flagrantă cu prognozele enunțate cu atâta optimism de marii conducători ai vremii. În timp ce căuta o ieșire din situație, trenul se opri în stație. Am ajuns la Adjud! exclamă cu bucurie, după care se ridică și porni spre fereastra din coridor. Aprinse o țigară, cu gândul la faptul
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
o mapă sub braț, neagră, din vinilin, cu fermoar metalic în care avea: un caiet nou, un stilou chinezesc cu cerneală albastră, repartiția ministerială și buletinul de identitate, acte ce trebuiau prezentate directorului de școală, coborî din tren plin de optimism și speranță. După ce a părăsit gara cu ronduri de flori și după ce a reperat coordonatele geografice ale școlii unde va lucra, mulțumit și bine dispus de alegerea inspirată, se îndreptă direct spre țintă. Trebuie amintit că în anul acela, repartizarea
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
sora mea spunea că are un examen foarte greu. Dacă trece de Marga, se poate considera absolventă a cursurilor postuniversitare de specializare în informatică. Puțin exagerat, dar fie și așa. Afirmația era dublată de un zâmbet binevoitor ce îndemna la optimism, după care continua cu aceeași voce plăcută și în același ritm. Nu sunt eu cea mai exigentă persoană de la catedra de matematică-informatică. După o prelungită pauză, timp în care toți cei șase ocupanți ai compartimentului gândeau, probabil, fiecare la altceva
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
existențe pe Terra. Din momentul acesta, știa precis că toate problemele se vor rezolva în mod firesc când le vor veni rândul; că va ajunge fericit la destinație, deoarece la capătul celălalt se născuse o ființă. Speranța în viitor și optimismul a pus din nou stăpânire pe el. Nici vremea de afară nu i se mai părea chiar atât de rea. În fond, era un joc al naturii. O întrecere între Soare și celelalte corpuri opace ce tind să-l acopere
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
copilului din contrabas sau violoncel, care îi sugeră o idee salvatoare ce-i va schimba radical existența. Ce s-a întâmplat, te văd complet schimbat, vesel și bine dispus ca în tinerețe, ai visat frumos!? îl întrebă soția, mirată de optimismul de care dădea dovadă. Spre surprinderea lui, chiar în acea fracțiunea de secundă, cu o claritate pe care nici el nu și-o putea explica, își aminti toate amănuntele cu care dorise să-și uimească soția la cafea, drept pentru
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
s-a aruncat și Silvestru, exact ca într-o piscină, cu capul înainte și cu ochii închiși, căci trupul său știa ce își dorește cu ardoare, însă mintea îi respingea justificările. Se simțea când rușinat și descurajat, când nesocotit în optimismul său. Era peste măsură de sufocat; tabuurile îl sufocau. Astfel, toate aceste frământări interioare, adunate bine laolaltă, făcuseră ca descumpănirea să pună aproape de tot stăpânire pe sufletul său, căci se simțea că se află parcă în fața unei stavile de netrecut
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]