7,756 matches
-
denumirea „draco” (dragon, balaur); purtătorul de stindard tip "draco" se chema „draconarius”.) Doar Herodot a lăsat câteva informații despre religia dacilor: Iată în ce fel se socot ei nemuritori: credința lor este că ei nu mor, ci că cel care piere se duce la Zamolxis - divinitatea lor - pe care unii îl cred același cu Gebeleisis. Tot în al cincilea an aruncă sorții, și întotdeauna pe acel dintre ei pe care cade sorțul îl trimit ca solie la Zamolxis, încredințându-i de
Religia dacilor () [Corola-website/Science/298536_a_299865]
-
Karmeli. În 1997 a fost numit, în paralel, comandant al Brigăzii Efraim, iar în 1997 i-a urmat colonelului Erez Gerstein, în funcția de comandant al Brigăzii Golani, la scurt timp după catastrofă incendiului din Wadi Sluki, în care au pierit cinci luptători ai brigăzii și alți cinci au fost răniți. În calitatea de comandant al brigăzii Golani Eizenkot a schimbat normele de compartament în rândurile companiilor veterane, si, vreme de doi ani și-a condus soldații în lupte din sudul
Gadi Eizenkot () [Corola-website/Science/333346_a_334675]
-
bătălia cu o pierdere de doar șase persoane. Mai mult de 1 000 marinari și piloți ale portavioanelor de escortă au murit. Datorită problemelor de comunicare foarte mulți supraviețuitori de pe Taffy 3 au fost salvați doar după câteva zile, mulți pierind în mod inutil. Datorită duratei bătăliei unele pierderi au avut loc înainte, iar altele după bătălie dar și în afara perimetrului bătăliei. Una din sursele care arată pierderile bătăliei: SUA în timpul bătăliei a pierdut șase nave de luptă În timpul Bătăliei din
Bătălia din Golful Leyte () [Corola-website/Science/319314_a_320643]
-
1939. Locuitorii săi evrei au fost expulzați, iar majoritatea s-au refugiat în Lituania propriu-zisă. În 1941, în urma înaintării armatei germane au venit comandourile germane ale morții, Einsatzgruppen, care au început imediat organizarea masacrelor de evrei. Cei mai mulți evrei lituanieni au pierit în prima fază în primele luni de ocupație și înainte de sfârșitul anului 1941. Prima acțiune atestată a Einsatzgruppen (Einsatzgruppe A) a avut loc la 22 iunie 1941, în orașul de frontieră Gargzdai (numit Gorzdt în idiș și Garsden în limba
Holocaustul în Lituania () [Corola-website/Science/336669_a_337998]
-
din urmă au pătruns pe teritoriul lituanian. O unitate rebelă de insurgenți, condusă de și încurajată de către germanii din și Sicherheitsdienst, a declanșat pogromuri antievreiești în Kaunas (Kovno) în noaptea de 25-26 iunie 1941. Peste o mie de evrei au pierit în următoarele câteva zile prima pogrom din Lituania ocupată de naziști. Diferite surse dau cifre diferite, unul fiind de 1500 și altul de 3800, multe alte victime înregistrându-se și în alte orașe din regiune. La 24 iunie 1941, a
Holocaustul în Lituania () [Corola-website/Science/336669_a_337998]
-
de alte religii și culturi. s-a născut la Tel Aviv în Israel ca fiu lui Freide, născută Stein, originară din Sighetul Marmației, România , și al unui tată, membru al familiei Malování din localitatea poloneză Pułtusk, ai cărei membri au pierit în mare parte în Holocaustul organizat de ocupanții naziști. Un frate al mamei a devenit un rabin cunoscut în Israel, sub numele Shmuel Beeri. Tainele căntării vocale liturgice - hazanut - le-a însușit de mic copil, ca membru în corul de
Joseph Malovany () [Corola-website/Science/321684_a_323013]
-
națională, iar forțele naziste au ocupat Slovacia. Germanii au deportat mai mult de 13.500 de evrei. În total, 70.000 evrei au fost deportați în Germania de autoritățile slovace sau cele naziste. Dintre aceștia, 65.000 de evrei au pierit. Istoricul slovac Ivan Kamenec scria într-un articol apărut într-un ziar slovac în 2007: La sfârșitul anului 1944, trupele germane s-au retras în fața Armatei Roșii și a trupelor cehoslovace și române care înaintau dinspre est. Teritoriile eliberate au
Istoria Cehoslovaciei în timpul celui de-al Doilea Război Mondial () [Corola-website/Science/311135_a_312464]
-
sfârșitul celui de-al doilea război mondial. Pe 30 martie 1945 orașul a fost cucerit de Armata Roșie. O bună parte a populație Danzigului a fugit sau a murit din diferite motive. Mai mulți locuitori ai orașului și refugiați au pierit au murit în urma torpilării vasului "Wilhelm Gustloff". În timpul Conferinței de la Potsdam, Aliații au acceptat ca pe un fapt împlinit apartenența Danzigului la Polonia. (În această privință, la Conferința de la Ialta nu se luaseră decizii clare). În deceniul al cincelea, peste
Orașul Liber Danzig () [Corola-website/Science/311128_a_312457]
-
debitorului; - efectele încetează prin fapta debitorului de a consemna (a pune la dispoziția creditorului a bunului sau banilor), chiar dacă acesta refuză primirea; - de la data consemnării, debitorul nu mai este obligat la plata daunelor moratorii și nici nu mai suportă riscul pierii fortuite a bunului; - efectele pot înceta și în cazul în care creditorul renunță expres sau tacit la punerea în întîrziere. Evaluarea despăgubirilor Se poate face în trei moduri: judiciară (de către instanță), legală (numai pentru obligațiile ce au ca obiect sume
Răspundere civilă contractuală () [Corola-website/Science/307940_a_309269]
-
de executare, deci acesta nu poate refuza executarea oferind clauza penală; - dacă obligația a devenit exigibilă, creditorul poate opta între a cere executarea obligației principale sau a clauzei penale; - obligația cu clauză penală are un singur obiect (definit), care dacă piere din caz fortuit sau forță majoră duce la liberarea debitorului; - clauza penală este un contract între părți, deci instanța nu-i poate modifica cuantumul; - clauza penală, fiind tot o formă de daune-interese, e datorată atunci cînd sînt îndeplinite toate condițiile
Răspundere civilă contractuală () [Corola-website/Science/307940_a_309269]
-
debitorul obligației imposibil de executat. Observație: În contractele translative de proprietate, riscul pieirii fortuite a lucrului revine părții ce are calitatea de proprietar la momentul respectiv (riscul revine cumpărătorului, care va trebui să plătească prețul către vînzător chiar dacă lucrul a pierit fortuit), dar numai ân cazul unor lucruri bine determinate.
Răspundere civilă contractuală () [Corola-website/Science/307940_a_309269]
-
Acum și-a publicat primele romane "Timpul pentru Tigru", " Inamicul din pătură" și "Beds in the East". Acestea aveau să devină cunoscute sub numele colectiv de „Trilogia malaeziană” și aveau să fie publicate într-un singur volum "Ziua cea lungă piere". De-a lungul timpului petrecut în Est a scris și "Literatura engleză: Manual pentru studenți", aceasta fiind, de fapt, prima carte publicată a lui Burgess (dacă nu punem la socoteală un eseu publicat în copilărie la secțiunea de tineret a
Anthony Burgess () [Corola-website/Science/299222_a_300551]
-
tot mai mulți dintre piloții japonezi cei mai instruiți au murit în aceste lupte. Marina Navală Japoneză nu și-a revenit din pierderile suferite în luptele din 1942, când micul grup de piloți japonezi de portavioane foarte bine instruiți au pierit în Bătălia din Marea Coralilor și în Bătălia de la Midway. Războiul, odată cu sporirea activității aeronavale americane în zonele insulelor ocupate de japonezi a tras în jos și nivelul piloților forțelor aeriene japoneze cu baze terestre ca de exemplu Campania din
Bătălia din Marea Filipinelor () [Corola-website/Science/325075_a_326404]
-
maxim, a umplut nava cu vapori explozivi proveniți din rezervoarele lovite de submarin. La 17:32 nava a suferit o serie de explozii catastrofale cauzate de vaporii acumulați, aprinse de un generator electric. Din echipajul de 1751 de oameni, au pierit 1650 de oameni. Grupul operativ TF-58 a navigat spre vest, în timpul nopții pentru a ataca japonezii în zori. Patrulele de căutare au pornit la prima lumină a zilei. Amiralul "Ozawa" s-a transferat pe distrugătorul "Wakatsuki", după ce portavionul Taiho a
Bătălia din Marea Filipinelor () [Corola-website/Science/325075_a_326404]
-
emigrează în Palestina. În 1940 se întoarce în Europa și intră în Armata Britanică. Face parte din "Jewish Brigade", unitate militară a evreilor din Palestina în cadrul armatei britanice. După încheierea celui de-al Doilea Război Mondial, aflând că mama sa pierise în Lagărul de concentrare Auschwitz, refuză să se mai întoarcă în Germania. Revine în Palestina și participă la Războiul Israelului pentru Independență. După încheierea studiilor la Universitatea Ebraică din Ierusalim, emigrează în America de Nord. Mai întâi este profesor în Canada la
Hans Jonas () [Corola-website/Science/334253_a_335582]
-
tipărită. În primele sale publicări, „Metzengerstein” a inclus un rând despre moartea de tuberculoză a mamei personajului principal. Tânărul baron spune: „Este o cale pe care m-am rugat să o urmez. Mi-aș dori ca tot ce iubesc să piară de această boală ușoară”. Când Poe era încă un copil, mama lui, Eliza Poe, a murit, probabil de tuberculoză. Soția lui, Virginia, s-a îmbolnăvit și ea de tuberculoză și a murit în 1847. După moartea ei, Poe și-a
Metzengerstein () [Corola-website/Science/325678_a_327007]
-
secole înainte Bazinul Panonic. Ar rezulta din aceasta că ungurii nu au făcut decât să recucerească un teritoriu pe care îl stăpâniseră înaintașii lor. Tot Simon de Keza amintește de popoarele din spațiul panonic: „După ce însă fiii lui Attila au pierit aproape cu toții, împreună cu poporul scitic, în războiul Crumbelt, Pannonia a trăit zece ani fără de rege, rămânând în ea numai străinii: Sclavii, Grecii, Teutonii, Messianii și Vlahii, care, în timpul vieții lui Attila, îi serveau ca robi.” Cronica pictată de la Viena, un
Cucerirea de către unguri a Bazinului Panonic () [Corola-website/Science/328578_a_329907]
-
905. De asemenea „Viața lui Sfântul Naum” relatează despre ocuparea Moraviei de căre unguri, adăugând că moravii „care nu au fost capturați de unguri au fugit la bulgari” . Împăratul Constantin al VII-lea consideră de asemenea că Moravia Mare a pierit datorită lobiturilor date de unguri. După cum scrie Anonymous, care nu scrie despre Moravia, ungurii un invadat regiunea Nitra (Slovacia) și l-au înfrânt și ucis pe domnitorul local, Zobor. După aceasta, după cum continuă relatarea lui Anonymous,ungurii au ocupat mai
Cucerirea de către unguri a Bazinului Panonic () [Corola-website/Science/328578_a_329907]
-
lui Ludovic și a fost de acord să plătescă un tribut anual ungurilor de 375 kg de argint. Versiunea lungă a „Analelor Sfântului Gall” relatează că arhiepiscopul Theotmar din Salzburg și eipiscopii Uto din Freising și Zachary din Säben, au pierit într-o „bătălie catastrofică” împotriva ungurilor pe 4 iulie 907, la "Brezalauspurc". Alte surse contemporante completează că margraful Luitpold de Bavaria și alți 19 conți bavarezi au căzut la râdul lor în luptă în acea bătălie. Majoritatea istoricilor (inclusiv Pál
Cucerirea de către unguri a Bazinului Panonic () [Corola-website/Science/328578_a_329907]
-
ani. Druizii socotesc că religia nu permite consemnarea în scris a învățăturii lor, deși în celalalte treburi de ordin public și privat se folosesc, în general, de alfabetul grecesc. În primul rând, druizii vor să insufle convingerea că sufletul nu piere, ci, după moarte, trece dintr-un corp în altul; după ei, această credință este un foarte bun stimulent pentru cură, deoarece înlătură teama de moarte. Etimologia numelui "druid" este dedusă din numele arborelui dru-(u)-id, stejarul, la celți fiind
Druid () [Corola-website/Science/310685_a_312014]
-
polul opus: "Un tânăr la vârsta mea are altceva de gândit. He, splendidă viață! O dragoste nedeslușită mă consumă pentru ceva care e miezul ei", concluzia fiind neliniștitoare ca ieșire din aceste oscilații epuizante: "frumusețe, minuni pe zi ce trece pier, spaima începe din nou să mă roadă în acest oraș, mai crâncenă; nu cumva voi înnebuni?" (p. 176). Individul își pierde contururile clare, identitatea este pulverizată. Starea de dezagregare interioară se rezolvă în bacovianism sau în bufonerie (p. 171-172). Discontinuitățile
Psihologismul halucinatoriu by Ion Simuț () [Corola-journal/Memoirs/10494_a_11819]
-
parte dintre ei au emigrat în Brazilia. În anul 1940, la ordinul autorităților celui de al III-lea Reich, locuitorii de origine nemțească, au părăsit Poiana. Au rămas 930 de persoane. Pe fronturile celui de-al doilea război mondial au pierit 20 dintre ei. În mai 1944, satul a fost incendiat în timpul războiului și 87 de familii (419 persoane) s-au strămutat în nord, la cunoștințe și rude din Tereblecea. O parte din locuitorii Poienii s-au întors în sat în
Poiana Micului, Suceava () [Corola-website/Science/301986_a_303315]
-
armenilor. Trupele sopvietice au intrat în oraș într-o încercare de restabilire a ordinei. Pentru a preveni repetarea unei acțiuni de asemenea amploare,a utoritățile de la Moscova au fost de acord cu ridicarea unui memorial în amintirea celor care au pierit în timpul atrocităților. În 1967, monumentul a fost inaugurat pe dealul Tsitsernakaberd din Erevan. 12 lespezi sunt așezate în cerc, în amintirea celor 12 provincii pierdute în favoarea Turciei, în centru fiind amplasată un foc nestins. De-a lungul pacului în care
Republica Sovietică Socialistă Armenească () [Corola-website/Science/303701_a_305030]
-
trecut sub conducerea lui Ludovic al IV-lea " Copilul", în timpul căruia în regiune au avut loc incursiuni de pradă ale ungurilor. Rezistența în fața acestora a slăbit constant. Potrivit tradiției, la 5 iulie 907 aproape întregul neam al bavarezilor ar fi pierit în bătălia de la Brezlauspurc (sau de la Pressburg) împotriva invadatorilor unguri. În timpul domniei lui Ludovic "Copilul", markgraful Luitpold, conte de Scheyern, posesorul unor domenii bavareze întinse, guverna Carintia, constituită ca marcă (provincie de graniță) de apărare la frontiera sud-estică a Bavariei
Ducatul de Bavaria () [Corola-website/Science/326005_a_327334]
-
emigrarea în Palestina. După un an, în octombrie 1948 el a emigrat în Israel, statul evreiesc de curand proclamat și aflat în plin război pentru independență. Tatăl său l-a așteptat la sosirea în portul Haifa. Întreaga familie a tatălui pierise în Holocaustul evreilor din Ungaria. Mama sa a sosit și ea mai tarziu, după ce a fost internată într-un lagăr în Cipru pentru o perioadă de timp de către britanici, împreună cu alți emigranți evrei. Klein a stat o vreme într-un
Avraham Klein () [Corola-website/Science/335732_a_337061]