3,277 matches
-
Unite de a l respecta totdeauna...” Cu alte cuvinte, în anul 1872, ziarul „Semănătorul” și redactorii lui de la Bârlad nu stăteau indife renț i față de situația țării lor în Europa acelor timpuri, ci făceau politică... Din lumea literelor Caragiale profesor Răsfoind în presa vremii, în revista Elanul, nr. 62 din aprilie 2007, Ion N. Oprea publica „Școlăreasca cerere a lui I.L Caragiale - începutul literaturii maestrului, probând însușirile native ale preacunoscutului. Cum timpul a trecut iar I.L. Caragiale a făcut de
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
care, în timp, avea să urce treptele ierarhice cele mai înalte ale administrației românești. Cum au aflat gazetarii și apoi cititorii că Maria N. de la Banca era una și aceeași persoană cu C. Hamangiu, las cititorilor interesați plăcerea de a răsfoi și afla ceea ce au scris ziarele de atunci despre aceasta. În orice caz, în 2004, când am scris volumul „Mari personalități ale culturii române într o istorie a presei bârlădene 1870-2003”, Editura TipoMoldova Iași (p.69 70), ca și în
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
nu li se știrbi din valoare, va scoate cel mai probabil un număr limitat de medalii - cel mult 300. Se înțelege că sigiliul Municipiului Iași pro mova t de Gh. Asachi rămâne doar în amintirea celor interesați de istoria Iașilor. Răsfoind în arhive "PRAVILĂ ȚĂRII" despre... calomnie Despre calomnia în presă, vinovăție și pedeapsă există încercări de vindecare încă de pe la anul 165 2, c ând nu existau jurnalele, dar erau ziariștii satirici care î și s criau sudalmele, dar de tipărit
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
Horia Simionescu, care-a Întărit părerea celorlalți că ăsta nu e jurnal de cinefil, pentru că orice-aș scrie, derapez c-un picior În beletristică. Mamei mele. Mașei. Lui Andrei, pentru că a apărut În lume. Și pentru clipa aceea minunată cînd, răsfoind manualul de limba română pentru clasa a IX-a editat de Univers Îl va deschide ca din Întîmplare exact la fotografia mea și-i va spune colegului de bancă uite, bă, boule, ăsta-i tata! Îi mulțumesc lui Andrei cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
cu Nissan, patru by-pass-uri și doi copii, mi-a răspuns că și el Își dorește. Cum ăsta-i genul de umor la care nu rîd, am terminat rața. A doua zi, cum tot mă aflam la TÎrgul de Carte, am răsfoit puțin istoria orașului și am văzut că, de la prima lui menționare În cronici, În 794 se numea Gu des Francs , cam o dată pe secol, din diferite motive bine Întemeiate, locuitorii burgului Îi pedepseau pe evrei. De pildă, În 1349: persecuția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
aceste cuvinte cît și din cele ce se vor ivi mai jos Îi aparțin autoarei. Proaspăta doamnă, o femeie care nu și-a dorit din tot sufletul să ajungă doctoriță, scrie la persoana a treia din păcate singular, de parcă ar răsfoi Împreună „cu noi, intelectualii”, cum afirma dînsa Într-o ocazie de aleasă cultură, albumul de nuntă al „celei mai frumoase și mai plină de originalitate mireasă a anului”. De aici Înainte ghilimelele devin superflue, urmează o cascadă de citate, ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
peliculă germană, cu exemplificări animate prin desene aproape sugestive. Am aflat astfel că „bărbatul are pieptul plat, iar femeia, două proeminențe”. Apoi, constatarea: „Actul sexual este ceva plăcut”. Păcat de ora tîrzie. Cine vrea Însă un limbaj interzis copiilor poate răsfoi oricînd Săptămîna, unde prof. Protopopescu zice că „domnul Soros Împarte banii pe cale bucală”, iar redactorii emisiunii „Simpozion” sînt „niște țînci care se dădeau rezultați și ejaculați din creioane sfinte (...) Încercînd să instituie un fel de măciucă Eminescu”. N-am Înțeles
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
nu Înainte de „a fura și alimentele de la cabană”. Articolul acesta ar trebui Încheiat cu o frază perfectă din Sexpress: „Deși mi-am bărbierit păsărica, e mai urîtă ca Înainte”. SÎntem În luna mai, 1992, și din presa pe care-o răsfoiesc cu tot mai mare deliciu, aflu, de la un alt colonel În retragere, că „Vadim e ca Avram Iancu. (...) A dăruit televizoare unor oameni nevoiași”. Bravo. Însă ce nevoie aveau oamenii nevoiași de televizoare, cînd ei nu au banane. Și, cu toate că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
mai mult femeia la ciclu. Sobrietatea și perfecțiunea operei sale se datorează acestui fapt, precum și aceluia că e evlavios doar În fața cît mai multor p. Se uită la sutele lui de cărți și-și dă seama că după ce le-a răsfoit odată (n-are răbdare să le citească În Întregime), nu mai poate pune mîna pe ele. Exact ca cu p. Asocierea cărților cu păsăricile conferă detașarea lucidă și echilibrul unei grandioase viziuni poetice. De aceea și iubește baletul, pentru că lebedele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
la gară și dîndu-mi ultimele sfaturi de cum să mă păzesc de șerpi, de lepră, de malaria și de stomac. ― Să bei brandy cu soda și whisky cu soda!... mi-a strigat el încă o dată, urîndu-mi drum bun. III Astăzi am răsfoit multă vreme jurnalul meu din Assam. Cu câtă trudă descifram însemnările de peste zi și le transcriam în caietul început o dată cu noua mea viață. Eram cuprins de un sentiment ciudat: că trăiesc o existență de pionier, că munca mea de construcții
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
pe franțuzește și n-am vrut să-i traduc. Aceasta a însuflețit-o, s-a roșit și m-a rugat să-i repet încă o dată fraza. A memorat-o perfect și a luat de pe masă dicționarul englez-francez, începînd să-l răsfoiască la cuvintele care i se păreau ei că sunt în acea frază misterioasă, pe care nu voiam s-o traduc. (De fapt, nu era nimic; îi spusesem o banalitate oarecare.) N-a găsit nici unul din acele cuvinte din fraza mea
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
treizeci. O voce clară distinsă: o auzeam pentru întîia oară, și încă la telefon, unde adesea vocile sânt desfigurate, năclăite în materie. Cineva care exista în mod plenar, și știa asta, mi-am dat imediat seama. Își scoase portmoneul și răsfoi câteva hârtiuțe. Alese una din ele și o parcurse repede din ochi, ezită o clipă, apoi o mototoli între degete. Era gata s-o zvârle dar se răzgândi și o băgă în buzunar. - Nu e asta. Eram de altfel aproape
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
serviciilor speciale. Aștepta tăcut, continuând să-și miște degetele într-un ritm curios, ca și cum le-ar fi mișcat când pe claviatura unui clavecin, când pe o tobă. - Ultimul dosar pare tot atât de nul ca și cel de săptămâna trecută, șopti după ce răsfoi primele pagini. S-au înregistrat toate greșelile de tipar, s-au făcut tabele și statistici, au fost consultați doi eminenți matematicieni și chiar un specialist în computerele electronice... Și până azi, nimic. Nu știm nimic! - Dar de ce să ne mai
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
Dar nu știu nimic precis, adăugă începînd să depună, meticulos, fără grabă, fărâmele de scobitoare pe marginea farfurioarei. Ghibercea se adresă unui tânăr pe jumătate chel, cu ochelari negri, așezat la capătul mesei. - Începe d-ta, Dumitrașcu. Pantazi îl ascultă, răsfoind în același timp dosarul. După câteva minute, ridică mâna și-l întrerupse. - Ziarele acestea, apocrife, cum le spuneți, au fost tipărite sau în tipografia Scânteia sau au fost procurate de una din ambasadele din Capitală. - Așa credem și noi, zâmbi
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
aniline și cerneluri. În noiembrie 1967 a fost trimisă la un congres la Stockholm și nu s-a mai întors. Actualmente în Uganda. Colecționează cărți poștale ilustrate, din lumea întreagă. Năstase rezumă apoi convorbirile lui cu Ulieru și cu Pantelimon răsfoind dosarul și citind adesea fraze întregi sau, la cererea lui Pantazi, deschizând magnetofonul și lăsîndu-l să vorbească. După un sfert de ceas, ascultând pentru a doua oară explicațiile lui Pantelimon relativ la posibilitățile unui cod construit pe fazele lunii, se întoarse
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
uniți-vă!". Dar îi încîntă succesul operației. - Poate că și asta face parte din program, spuse Pantazi. Dar dacă ar fi numai asta!... Vă ascult, adăugă văzând că tăcerea se prelungește. - Cred că am spus esențialul, încheie inspectorul după ce mai răsfoi o dată dosarul. Pantazi își băgă automat degetele în buzunarul de sus al hainei, dar căută zadarnic. Câteva clipe în urmă, Ghibercea îi întinse un tub de celofan plin cu scobitori. Surprinse același gest la alți patru, și zâmbi. - Mulțumesc, spuse
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
de ce?... - Nu-mi dau nici eu seama de ce. Încep să mă simt detașat de trecutul meu. Parcă n-aș mai fi același... - E curios, spuse Profesorul. Ar trebui să aflăm motivele... În cele din urmă, resemnat, se hotărâse să-l răsfoiască. Profesorul se așezase alături pe pat, pe scaun, și-l privea intens, nereușind să-și ascundă curiozitatea. - La ce te gîndești? îl întrebă brusc, după câteva minute. Ce fel de amintiri? Ce fel de asociații? Șovăi, frecîndu-și obrazul cu palma
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
dacă ați înțeles anumite aluzii din caiet, dar de câtva timp aveam impresia, cum să spun? aveam impresia că învățam în timpul somnului; mai precis, visam că învăț că, bunăoară, deschid în vis o gramatică, parcurg și memorizez câteva pagini, sau răsfoiesc o carte... - Foarte interesant, spuse Profesorul. Dar nu cred că ai notat toate acestea, cu precizie și claritate, în caietul pe care l-am citit. - Nu prea știam cum să le descriu; erau visuri în serie, într-un anumit sens
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
hypermnezie. Încă înainte de a i se fi adus dicționarul și gramaticile de la Piatra, se trezise într-o zi că recită texte chinezești, vizualizând în același timp caracterele și traducând pe măsură ce recita. Câteva zile în urmă verificase grafiile, pronunția și traducerea, răsfoind înfrigurat antologia și dicționarul lui Giles. Nu făcuse nici o greșeală. Scrisese câteva rânduri în caiet, cu o ușoară părere de rău: Bernard va fi dezamăgit; îi era imposibil să precizeze ce strat al memoriei apăruse mai întîi; se trezise că
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
abia după eliberarea Franței, adresîndu-se unuia din asistenți, află că profesorul Bernard murise într-un accident de avion, în Maroc, în februarie 1943. Se ducea în fiecare zi la bibliotecă și cerea multe cărți și colecții de reviste vechi. Le răsfoia cu atenție, lua note, redacta fișele bibliografice, dar toată munca aceasta alcătuia un camuflaj. Îndată ce citea primele rânduri, știa ce va urma; fără să înțeleagă procesul de anamneză (cum se obișnuise să-l numească), orice text pe care-l avea
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
de ce nu se poate despărți de una din vitrine, aparent cea mai puțin atrăgătoare. Când dădu cu ochii de un album vechi și modest ca înfățișare, înțelese că trebuie să-l cumpere. Costă 5 franci. Ajuns acasă, începu să-l răsfoiască, atent, curios, deși nu știa ce caută. Fusese fără îndoială albumul unui începător, poate al unui licean. Chiar un nepriceput ca el își dădea seama că timbrele sunt recente și banale. Deodată se hotărî și, cu o lamă de ras
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
o carte - dăduse peste ea cînd se mai uita prin cărțile din fosta cameră a băiatului. Cum a văzut cartea, a și știut de unde apăruse atunci povestirea aia. Își amintea sentimentul de familiaritate pe care Îl avusese cînd o citise. RĂsfoi paginile și iat-o, identică și purtînd același titlu, Într-un foarte bun volum de povestiri scrise de un irlandez. BĂiatul o copiase cuvînt cu cuvînt și-i pusese chiar și același titlu. În ultimii cinci ani dintre cei șapte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
un oraș din mijlocul preriei Floridei. Era așezat În partea umbrită a pieței și dădea spre clădirea din cărĂmidă roșie a tribunalului, care avea o pajiște verde În față. — Nu știu cum de am rezistat În ultima jumătate de drum, spuse fata răsfoind meniul. — Ar fi trebuit să oprim În Punta Gorda, spuse Roger. Așa ar fi fost normal. Da, dar zisesem că facem peste o sută șaizeci. Și atît am făcut. Tu ce-ți iei, iubire? — Ouă cu șuncă și cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
iar o cameră de filmat am luat destul de târziu, o cameră cu casete mici pe care nici măcar nu știu dacă voi avea posibilitatea - tehnică - să le mai recuperez vreodată, stau undeva într-o pungă. Acolo (în pungă!) e Dănduș dormind, răsfoind cărticele, desenând flori până la cer și soare până-n pământ, și cântând la pian la concurs (imaginea tremură în ultimul hal, ca mâna mea care ține aparatul) și la serbările de la Madame și de la Misses, și întinsă pe iarbă, printre nu-mă-uita
Poveşti cu scriitoare şi copii by Simona Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1778]
-
pe care și le-a dorit - păpuși de câțiva centimetri, „imcredibile“, vorba ei (când le-a văzut pe o tarabă). Nu și-a dorit păpuși mari. Acum îi poartă numele, toate trei. Seamănă cu ea pe când avea părul scurt. Tot răsfoiește cartea cu familia cea dezordonată. Am ascultat-o în câteva rânduri povestind și altora cu concluzie cu tot : „Important e că se iubesc”. Dicteu automat. Scoate tot felul de chestii „imcredibile“. A doua zi de Crăciun, în drum spre fam
Poveşti cu scriitoare şi copii by Simona Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1778]