4,744 matches
-
neoficială: "Lasă-te de muncă și fă bani!". în aceeași categorie, rămîne surprinzătoare ușurința cu care se oferă, superlativ și nedeterminat, o alegere totală: "personal calificat în orice domeniu", "locuri de muncă pentru toate meseriile". în profilurile pe care le schițează ofertele de muncă, au apărut însă și cîteva nuanțe noi: se cere distincție - "colaboratori sociabili, distinși" - și mai ales inteligență: "angajăm persoane dinamice și inteligente". Ultima trăsătură e subliniată într-un anunț de natură să ne liniștească și să ne
Triumful inteligenței by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/17393_a_18718]
-
e că, mișcîndu-se cu ușurință dintr-o tabără în alta, le împrumută optica și apoi o folosește spre a contura portretul adversarilor. Cum arată un creștin văzut de un musulman? Dar un evreu văzut de un arab? Mai mult, filosoful schițează portretul patogenic al fiecărui monoteism: condițiile de apariție, profeții, ritualurile, zeii, cărțile sfinte, perioadele de creștere și descreștere, conflictele în care au intrat de-a lungul timpului. Peste tot, spectacolul hecatombelor e dominat de legea acțiunii și reacțiunii, întreruptă doar
Secundum non datur by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4471_a_5796]
-
s-a conservat la o temperatură constantă. Astfel, „muzeul” a fost amenajat în mod natural. Evident, interesul antropologic a adunat la fața locului câțiva cercetători importanți, cărora le putem auzi opiniile în acest documentar și pe care îi putem asculta schițând câteva posibile scenarii rituale pe baza descoperirilor făcute în peșteră. În acest sens funcționează identificarea unui posbil „altar”, evidențierea rolului simbolic jucat de animalele reprezentate. Niciunul din desenele rupestre nu se constituie ca o scenă de vânătoare, omul este absent
Cai negri pe pereți by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5420_a_6745]
-
respir în Franța, să accept zâmbetul francezilor și să le răspund cu aceeași monetă. În copilărie, am trăit antisemitismul antebelic cu teamă, câteodată cu rușine. Nu știam nimic despre cultura, despre tradiția și religia evreiască. Portretul antisemitului așa cum a fost schițat de cel mai mare scriitor francez a fost o mare eliberare nu doar pentru mine, ci pentru mulți din generația mea.” L-a frapat (citez din Iepurele din Patagonia), „descrierea a ceea ce Sartre numește neautenticitatea evreiască, portretul meu din cap
Sub semnul adorației by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/5939_a_7264]
-
a cam fost supraevaluat în ultima vreme. - E o întrebare complexă, la care nu cred că pot răspunde în două fraze. Pentru că mă tem că termenul subcultură încă n-a fost definit destul de clar. Așa încît mă văd nevoit să schițez o istorie a noțiunii. La origine, conceptul de subcultură a apărut în sociologie; a fost propus de Școala de la Chicago a anilor ’30-’40 din secolul trecut. Apoi s-a produs o schimbare de paradigmă, în sensul lui Thomas Kundt
Despre subculturi by Mariana Neț () [Corola-journal/Journalistic/13288_a_14613]
-
Udricanii ardea nestins.// Apoi se-ntinse ca o fîșie/ Pînă la Delea spre răsărit,/ Ș-altă fîșie cu vrăjmășie/ Spre miazănoapte mergea cumplit" (Memorabilul focului mare). Cea mai impresionantă și mai exactă imagine a Bucureștiului de la 1840 rămîne, paradoxal, imaginea schițată în Memorabil..., într-o relatare de catastrofă. în astfel de pagini, nu mai percepem astăzi doar mesajul etic pe care autorul ținea cu tot dinadinsul să ni-l transmită - apologia bunului-simț -, ci reflexul indirect al unei lumi dispărute - cea a
Dincolo de pașoptism by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/8607_a_9932]
-
se întâmplă acum mai tot timpul în orașul zis al lui Bucur și căruia, tare mă tem că de la anul încolo, o să-i spunem...A lu' Vanghelie... Cei ce avură norocul să primească în dar fastuosul album și care nu schițară până acum nici un semn, ar fi bine să mediteze la această... metastază bucureșteană. Din pietate, în amintirea artistului, încredințez României literare reluarea textului apărut în Almanahul literar din anul 1990 al Asociației Scriitorilor din Buucrești: Pe tatăl său (mecanicul) nu
Gheorghiu by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/11907_a_13232]
-
dispare dincolo de linia orizontului într-un moment ce poate fi aproximat, dar nu specificat.) Acesta este, poate, unul din motivele subtilelor întretăieri de ficțiuni și de "fapte diverse" (din care se constituie fundalul narativ) pe care am încercat să le schițez mai sus. Diegeza e situată prea aproape în timp de actul de emisie-receptare, iar apariția românului în foileton nu face decît să sporească "efectul de real". Tocmai de aceea, eul narativ își ia măsuri pentru a proteja ficționalul. Cum stau
De la Monte Cristo la Clinton by Mariana Neț () [Corola-journal/Journalistic/18044_a_19369]
-
Gajda Mema Toptani) M-am dus cu ea la plimbare, să-i văd balconul - de-acolo se zărea ca-n palmă orașul, prins parcă-ntr-o cursă nebună pentru spațiu, explozia de culori înscrise pe zare cu cretă părea să schițeze harta unor armate în plină expansiune. Doar pinii de un verde închis, ramurile lor aplecate și strânse de vânt, tot atâtea șaluri azvârlite peste umăr, erau în stare să te convingă: nu, n-ai descins în curtea unde un arhitect
Poeme de Morelle Smith by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Journalistic/7165_a_8490]
-
stahanovismului studențesc decât de justa măsură a criticii literare. Iată ce propune, însă, recenzentul de la Cultura pentru a tulbura, pe cât e necesar, apele: "Pentru a nu strica plăcerea cititorului, un critic ar trebui, prin urmare, să se limiteze la a schița premisele intrigii, fără a depăși paginile de început ale cărții. E despre dragoste sau e despre un tânăr jurnalist rus - acestea sunt detalii suficiente. Critica nu povestește, critica valorizează. Cântărește, judecă, dă verdicte." Acum, ne putem întreba, prietenește, dacă excesul
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/8545_a_9870]
-
pentru creația sa, prefigurând tot ce avea să întreprindă ulterior. De timpuriu, a exprimat, prin poezie, extazul și teroarea existenței, îngemănate în sensuri ce par să rupă și să recompună, fără preget, experiența. Spațiul liric tutelar, cel al orașului Buenos Aires, schițează o mitologie vibrantă, iute contrabalansată însă de intrarea în tăcere: orașul necurmatei prezențe („anii pe care i-am trăit în Europa sunt iluzorii,/ eu am fost întotdeauna (și voi fi) la Buenos Aires" - Cartier) are o esență până la urmă intangibilă, are
Borges poetul by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Journalistic/6346_a_7671]
-
de la mare distanță. Călcam prin bălți ca Dumnezeu aplecat deasupra lumii. Insule, golfuri, promontorii, ostroave și strâmtori secrete își modificau forma continuu. De mai multe ori linia fiordurilor norvegiene, cunoscută din atlas, și cea a țărmului suedez apăreau aici ca schițate din memorie, pentru ca în câteva clipe să sufere o modificare misterioasă. Continentele se fragmentau cât ai clipi din ochi, insulele stâncoase și bancurile de nisip marcau noile trasee de navigație, iar în locul vechilor finețea și frumusețea lor nu putea fi
Pawel Huelle - Eram singur și fericit by Radoslawa Janowska- Lascăr și Mihaela Cornelia Fis () [Corola-journal/Journalistic/2549_a_3874]
-
degrabă implicit. Un alt Bolintineanu nu e numaidecât despre Bolintineanu și nici numaidecât despre natura poeziei (cum sună subtitlul), ci despre însăși critica de poezie. Mihai Dinu renunță, aici, la tentația de a scrie un tratat în favoarea aceleia de a schița un îndreptar. Unul tacit, într-adevăr, dar un îndreptar. Se cuvine deschisă o paranteză. Este încă activă la noi părerea conform căreia critica de poezie ar ocupa, în spațiul larg al criticii literare, o poziție privilegiată și, mai mult decât
Critica de poezie by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5556_a_6881]
-
întotdeauna, afirmând că nu vede cum prin concesii se poate ajunge la vreo înțelegere cu o nație care vrea totul în chip brutal, fiind gata a o lua de la capăt. Discuția nu avu noroc în direcția aceasta, deoarece Pomponescu, prudent, schiță un zâmbet enigmatic, spre a insinua complexitatea problemelor și trebuința de a examina un material deocamdată nedivulgabil. Hagienuș, Gulimă-nescu, Dan Bogdan chiar n-aveau nici un gust să contrarieze pe Pomponescu, de aceea nu alimentară controversa. Dintre toți, numai Ioanide rămăsese
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
ascunde surpriza și incompetența. El admira din tot sufletul pe Ioanide (cînd îl admirau alții, rezistând mai mult la îndoiala altora), se temea totuși de a se pronunța înainte de a pricepe. Hieratismul gurii îi servea să câștige timp. Dan Bogdan schița acest gest chiar când n-avea nici o emoție intelectuală de înfruntat, automat și preventiv în fața oricărui obiect nou. Când privise mozaicul de pe tavan, Bogdan avusese o clipă aceeași ironie de rumegare a impresiei. G. Călinescu Devenit rece, prin efectul enigmaticei
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
cu mâna o spirală ascensivă. O spirală întoarsă, descensivă, însemna discreditare. Dacă cineva cânta la pian, Gaittany își lăsa capul cu ochii închiși pe speteaza scaunului, extaziat și plin de o fericire teatrală, și cu degetele mâinii drepte în vânt schița gestul execuției pe claviatură. Avea grijă totuși să consulte impresia generală, și de era defavorabilă, atunci, brusc, spirala își muta direcția de la septentrion la meridian. Ioanide povesti cu o prefăcută indignare cum îl găsise pe Hergot, care asculta totul ca
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
mână pe fosta doamnă Hagienuș. - Perfect! declară Ioanide. Numai că eu nu mă angajezcu construcția, fie și pentru prieteni, eu sunt arhitect, îți fac planul și-ți recomand pe cineva foarte modest, care îl va executa. Și cu creionul îi schiță pe dosul unui plic, la repezeală, ideea sa. Avea să facă o aedicula albă și zveltă cu lanternă, cu o ușă de bronz, în fața căreia ar fi dus un mic drum de dale de piatră. Îngerul, așezat cu picioarele la
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
Ingres. Aci în țară prețul era în mod fatal în raport cu ofertele obișnuite, adică mai nimic. Era mai bine să-l ia domnul Nacu, cu un preț comercial, ca să nu se piardă piesa. - Șaizeci de mii, decise atunci Saferian, timid. Inginerul schiță un gest de satisfacție și scoase îndată bancnotele din portofoliu, întinzîndu-le lui Saferian, care le vîrî, fără a le da importanță, într-un sertar de sus al biroului său. Tabloul fu învelit într-un sac subțire, scrisoarea pusă într-un
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
să reziste la asemenea platitudini și tot ce poate face un om de educație este de a-și ascunde satisfacția sub o mască de severă modestie. Față de prințesa Hangerliu, Aurora debută cam așa, adoptând o sfială foarte bine condusă și schițând, ca din ignorare a ceremonialului just, o reverență: - Doamnă prințesă, sunt emoționată și nu știu dacă n-amfost cam îndrăzneață să vă importunez. Numele dumneavoastră istoric îl am întipărit în minte din școală, de când învățam despre marele voievod Hangerliu... Cine dă
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
-mi aprobe consiliul cumpărarea urnei?", Gaittany, neputând congenital răspunde "nu", ar fi spus măcar "Eu așa cred, sper", și clarificarea ar fi suferit noi amânări. Așadar, Gaittany se găsea în perplexitate fată de Ioanide, deși ținea să-l servească. Deocamdată schiță un gest de căinare, apoi, ca să câștige timp, întrebă: - Cum a dispărut, de unde?Ioanide îi rezumă povestea, pomeni de Gavrilcea. -- Gavrilcea mi se pare c-a scăpat, zise Gaittany. Pusă așa problema, Gaittany deschidea o vagă speranță, evitând afirmările sinistre
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
toată pasionalitatea femeii se exprima sonor. Singura cale adecvată de a convorbi în aceeași vibrație cu Ioana era ca partener într-un duo muzical. Când lăsă jos capacul pianului, Indolenta pierdu din superbia ei și redeveni placidă și prevenitoare. Pomponescu schiță un oftat, ridicîndu-se. -- Nu pot să mai stau. Am depus jurământul și mă așteaptă acum teribila anticameră. Trebuie să iei un angajament la Operă, așa te voi putea asculta mai des. Ioana consimți mimic. Acasă, într-adevăr, anticamera gemea de
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
dată prin fața magazinului, încercînd să se pună în psihologia unui client. . - Nu-i bine vitrina, prea sunt adunate toate ca la un bazar, nu se vede marfa, nu atrage ochiul. Lumină, claritate! Și cu creionul pe o bucată de hârtie schița decorul vitrinei. Asta în zi de lucru. Când sosea duminica, Demirgian nu mai voia să știe de prăvălie. După ce o închidea bine cu uși de fier și examina înainte de a ieși contorul electric, întrerupînd siguranțele, pleca pe alt continent moral
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
interesele lui Hangerliu. De aceea și făcu cu mâna o tiflă prin aer, traductibilă: "Să nu mai vorbim de acel individ!" Însă Gonzalv n-avea tact și insistă: - Parcă îl cunoșteai de aproape pe Hangerliu. Erați intimi! G. Călinescu Gaittany, schițând o mirare enormă și ridicând din umeri față de asistență, tăgădui: - Dar de unde, domnule, te-nșeli! . - Nu sunteți rude? recidivă Gonzalv, inconștient de gafă, v-am văzut numele împreună într-un anunț mortuar. . - Ha-ha-ha! Încercă Gaittany s-o dea prin hohote
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
în față cu bătrânul Oprescu, care uitase complet incidentul în care arhitectul îi declarase că nu este el. - Ce mai faci, măi Ioanide? Îi deschise Oprescu brațele cu naiv sentiment de protecție. Nu te-am mai văzut de mult. Ioanide schiță un gest oarecare, spre a para întrebarea. . - Mă Ioanide, tu trebuie să ai copii mari, parcă așa mi-ai spus.Arhitectul făcu un gest de denegație. . - Cum? N-ai copii? Nu vrei să ai copii? . - Am avut! zise în fine
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
mergea. Ba chiar oferi ofițerului cu insistență câteva, susținând că sunt excelente pentru întărirea musculaturii fălcilor. Hangerliu mâncă semințe neîntrerupt până în fața plutonului, unde fu așezat la mijloc, între Tudorel și Cioarec, acesta din urmă legat de parul mobil. Hangerliu schiță un salut amical lui Tudorel, însă fără exces de emoție, lui Cioarec îi întoarse spatele, prefăcîndu-se a nu-l vedea. Acesta, legat la ochi cu o basma, gemea și tremura. Hangerlioaica urmărea scena de la distanță, încercînd zadarnic a transmite un
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]