32,884 matches
-
la un interval prestabilit (3 zile), obligă la schimbarea tubulaturii și a locului de abordare a zonei anatomice la câteva zile. Poate deranja din punct de vedere estetic, poate genera infecții locale, se poate defecta accidental. Dispozitivul este implantat în țesutul adipos abdominal și eliberează insulină intraperitoneal. Avantajul este reprezentat de accesarea rapidă a sistemului venos port și sporirea eficienței insulinei. Pompa este confecționată din titanium, are o formă discoidală și este alimentată de o baterie ce-i conferă autonomie 3-4
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Rodica Perciun, Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/92267_a_92762]
-
U/Kg corp. Indiferent de dozele folosite, la bază stau criteriile de mai sus și controalele frecvente. Farmacodinamica preparatului insulinic ales trebuie verificată la fiecare pacient în parte, întrucât aceasta depinde de numeroși factori individuali pe care îi reamintim: grosimea țesutului adipos subcutanat, nivelul metabolismului bazal, gradul și tipul de activitate fizică, tipul de reactivitate neuropsihică, integritatea sistemului de contrareglare, profilul fiziologic sau morbid individual etc. Acești factori explică de ce la doi pacienți aparent asemănători, având aceeași indici antropometrici, necesarul din
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Rodica Perciun, Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/92267_a_92762]
-
renină-angiotensină-aldosteron, stimulat de insulinoterapie. Fenomenul este tranzitor, rareori necesitând un tratament episodic cu diuretice sau efedrină (9). „Neuropatia dureroasă” manifestată după introducerea insulinoterapiei este și ea foarte rară și se datorează scăderii rapide a glicemiei, cu repercusiuni mai mari în țesutul nervos, care este „insulinoindependent”. Și în acest caz fenomenul este trecător. „Scăderea acuității vizuale” poate să apară la câteva zile după începerea insulinoterapiei. Ea nu se datorează retinopatiei, ci unor tulburări de refracție care însoțesc fluctuațiile glicemice mari din aceasta
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Rodica Perciun, Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/92267_a_92762]
-
și „armonice” (multiplu al frecvenței de emisie, exemplu, 6 MHz). Informațiile ecografice sunt în esență morfologice, funcționale și hemodinamice. Integrarea informației ecografice în contextul clinic și funcțional biochimic al pacientului constituie „cheia” unui succes diagnostic. ULTRASONOGRAFIA CENTRATĂ PE STUDIUL MORFOLOGIEI ȚESUTURILOR Imaginea ecografică este planară, bidimensională și secțională (2D). Pe o „secțiune ecografică” se identifică un număr aproape nelimitat de elemente punctiforme cu strălucire foarte diferită, fiecare corespunzând unei structuri biologice. În cazul ficatului structura elementară reflectantă este chiar lobulul, iar
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Radu Badea, Simona Ioanițescu () [Corola-publishinghouse/Science/92131_a_92626]
-
sanguine pe durata mai multor minute [8]. Examinarea cu contrast i.v. armonică, folosind agenți de generația a II-a necesită echipamente dotate cu soft special care, prin emisia de ultrasunete cu fază inversă suprimă imaginea ecografică 2D provenită de la țesuturi. În acest mod informația de pe ecran va fi corespunzătoare doar ecourilor armonice generate de microbule. Examinarea CEUS este o examinare calitativă. Fiind o explorare continuă, metoda permite identificarea timpilor vasculari în succesiune: arterial (aproximativ 10-15 s de la momentul injectării în
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Radu Badea, Simona Ioanițescu () [Corola-publishinghouse/Science/92131_a_92626]
-
arterial (fig. 31 a-d) și descărcare rapidă, moderată sau chiar lentă în timpul venos portal în funcție de gradul de diferențiere celulară. Acest proces continuă în timpul tardiv (peste 120 s), formațiunea putând să aibă un aspect accentuat sau discret hipoecogen, raportat la țesutul hepatic înconjurător [9]. Distribuția spațială a vaselor este dezordonată, haotică, acest aspect fiind mai ușor de pus în evidență la tumorile mari decât la cele de mici dimensiuni. Încărcarea este neomogenă și corespunde regiunilor hiposau hiperirigate din interiorul masei alternând
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Radu Badea, Simona Ioanițescu () [Corola-publishinghouse/Science/92131_a_92626]
-
tumorale, în special la nivelul tumorilor mici [29]. Totuși rămâne o procedură scumpă și greu accesibilă, deși cu o specificitate înaltă. Eficiența ultrasonografiei convenționale, în scară gri, este redusă în aprecierea efectelor terapiei HCC, deoarece nu este capabilă să diferențieze țesutul tumoral viabil de necroza tumorală postterapeutică. Chiar și așa, masele tratate apar ecogene și atunci când terapia este eficientă prezintă con de umbră posterior ceea ce sugerează instalarea unor calcifieri intratumorale (fig. 42). Această procedură este capabilă să deceleze apariția de leziuni
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Radu Badea, Simona Ioanițescu () [Corola-publishinghouse/Science/92131_a_92626]
-
invazie venos portală, invazie în venele hepatice). Ecografia Doppler color poate aduce beneficii în cazul CHC, fiind uneori capabilă să evidențieze prezența vascularizației intratumorale ca semn al terapiei parțiale sau al recidivei intratumorale. Absența semnalului Doppler nu exclude însă prezența țesutului tumoral viabil. În ultimii ani, explorarea CEUS și-a demonstrat utilitatea în monitorizarea eficienței terapeutice. Această procedură prezintă mai multe avantaje, cel mai important lipsa iradierii și a toxicității face posibilă repetarea explorării ori de către ori este necesar pe durata
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Radu Badea, Simona Ioanițescu () [Corola-publishinghouse/Science/92131_a_92626]
-
CEUS este recomandată pre-terapeutic în completarea examinărilor CT și/sau RMN, în anumite situații sau când diagnosticul este incert [9]. În timpul procedurilor ablative CEUS facilitează poziționarea acului în ariile tumorale viabile și permite o evaluare imediată postterapie și ghidarea în țesutul tumoral rezidual viabil permițând reintervenția imediată. De asemenea, în primele 24 de ore postterapeutic permite evidențierea complicațiilor imediate (hemoragii) și a extensiei acestora. CEUS permite evaluarea recidivei tumorale în cazuri în care CT/RMN cu contrast sunt contraindicate sau incerte
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Radu Badea, Simona Ioanițescu () [Corola-publishinghouse/Science/92131_a_92626]
-
colector renal și a nefronului (după Larsen, 1998) A. Bifurcarea continuă a mugurelui ureteral până în săptămâna 32 produce 1-3 milioane de tubi colectori. B fi F. Fiecare tub colector induce agregarea și condensarea mesenchimului renal și formarea unei bonete de țesut metanefretic care se diferențiază într-o veziculă. Aceasta va genera capsula Bowman, tubii contorți și ansa Henle. Aceste celule epiteliale au un fenotip foarte diferit de epiteliul restului tubului nefronului: nu au joncțiuni strânse între celule, sintetizează în continuare filamente
Boala polichistică renală autosomal dominantă (ADPKD) by Mircea Covic () [Corola-publishinghouse/Science/91917_a_92412]
-
în epiteliul specializat al tubilor proximali și distali precum și al ansei Henle. Fiecare segment al tubilor îndeplinește funcții specializate, ca reabsorbția de sodiu, bicarbonat, fosfat, aminoacizi și apă sau secreția de potasiu și ioni de hidrogen. Vasele sanguine apar în țesutul interstițial lax din jurul nefronilor primitivi, sub acțiunea unor factori de creștere (VEGF și PDGF3), și ulterior formează glomerulii primitivi. în glomerul, celulele endoteliale ale capilarelor vin în contact intim cu celulele epiteliale ale podocitelor și împreună alcătuiesc membrana bazală glomerulară
Boala polichistică renală autosomal dominantă (ADPKD) by Mircea Covic () [Corola-publishinghouse/Science/91917_a_92412]
-
Așa este cazul receptorului met pe care se fixează HGF/SF sau receptorul ret cu ligandul GDNF. Mutațiile genelor pentru acești receptori perturbă nefrogeneza (11). Factorul de creștere fibroblastică 2 (FGF2) intervine în primele etape morfogenetice de conversie mesenchimală în țesut epitelial primitiv, la capătul ramificațiilor mugurelui ureteral. Este molecula candidat implicată în semnalizarea dintre mugure și mesenchim (11). Alți factori de creștere ce stimulează diferențierea mesenchimului în nefroni sunt Wnt-4 și Proteina-7 morfogenetică a osului. Există și factori de creștere
Boala polichistică renală autosomal dominantă (ADPKD) by Mircea Covic () [Corola-publishinghouse/Science/91917_a_92412]
-
stadiul precoce al tubulogenezei (proliferare rapidă și diferențierea epiteliului renal 8); mutația genei PAX-2 la șoareci inhibă agregarea și conversia epitelială (ulterioară) a mesenchimului. Condensarea sau compactarea celulelor stem metanefretice (a doua etapă a diferențierii blastemului metanefric) în bonete de țesut metanefretic este reglată de FGF2, produs foarte probabil de mugurele ureteral (receptorii pentru FGF apar în celulele stem metanefretice, puțin înaintea condensării); mai sunt implicate în acest proces de condensare două glicoproteine membranare, syndecan și proteina Wnt-4. Transformarea mesenchimului metanefretic
Boala polichistică renală autosomal dominantă (ADPKD) by Mircea Covic () [Corola-publishinghouse/Science/91917_a_92412]
-
celulelor tubulare vine în raport cu membrana bazală, structură complexă care realizează o interfață epiteliu-mesenchim. în microscopia optică poate fi evidențiată prin reacția PAS sau prin impregnare argentică; electronomicroscopic, prezintă trei lame suprapuse: lamina lucida (spre epiteliu), lamina densa, lamina fibro-reticularis (spre țesutul conjunctiv). Din punct de vedere molecular, membrana bazală conține: colagen de tip IV, cu lanțuri a1, a2, a3, a4, a5, a6; laminină, în special L5, L6 și L7, molecule trimeri (lanțuri A, B1, B2) care se asociază cu colagenul de
Boala polichistică renală autosomal dominantă (ADPKD) by Mircea Covic () [Corola-publishinghouse/Science/91917_a_92412]
-
cum se explică efectele multiple (pleiotrope) ale genelor PKD? Manifestările renale și extrarenale din ADPKD au fost considerate expresia unor perturbări ale matricei extracelulare și interacțiunii sale cu celulele. ADPKD este cert o boală (multi)sistemică ce afectează în principal țesutul conjunctiv. Descoperirea policistinelor și a structurii lor ipotetice obținută prin modelare moleculară pledează pentru o perturbare a acestor interacțiuni în cazul absenței policistinelor. Confirmarea ar trebui să vină, mai întâi, prin studiul distribuției subcelulare a policistinelor (prin imunolocalizare cu anticorpi
Boala polichistică renală autosomal dominantă (ADPKD) by Mircea Covic () [Corola-publishinghouse/Science/91917_a_92412]
-
prin studiul distribuției subcelulare a policistinelor (prin imunolocalizare cu anticorpi monoclonali sau policlonali). Primele studii (Ward et al., 1996; Geng et al., 1996) au evidențiat că policistina 1 și 2 sunt exprimate în rinichi și ficat, dar și în alte țesuturi: celulele epiteliale ale ductelor pancreatice, criptele intestinale, bronșiole, keratinocitele bazale ale pielii, crestele neurale, creier, plexurile neurale, medulosuprarenala, miocard, mușchiul neted vascular și stratul elastic al arterelor (36). În rinichi, policistinele se exprimă în celulele epiteliale renale din toate segmentele
Boala polichistică renală autosomal dominantă (ADPKD) by Mircea Covic () [Corola-publishinghouse/Science/91917_a_92412]
-
prin care se formează și cresc chiștii renali. Printre acestea un loc important l-au ocupat alterarea (slăbirea) membranei bazale tubulare sau obstrucția intratubulară prin celule hiperplazice. Mulți ani s-a crezut că factorul principal este reprezentat de reducerea rezistenței țesutului conjunctiv care, datorită stresului hidraulic, cedează în diferite puncte, apărând dilatații fuziforme sau în deget de mănușă. Inițial, ele sunt în contact cu nefronul și se umplu cu filtrat glomerular. Ulterior, chiștii se măresc prin acumularea de lichide, separându-se
Boala polichistică renală autosomal dominantă (ADPKD) by Mircea Covic () [Corola-publishinghouse/Science/91917_a_92412]
-
monoclonali) au arătat că policistinele sunt proteine membranare, localizate în epiteliul tubular, ductele biliare hepatice și ductele pancreatice (toate fiind situsuri de formare a chiștilor) mai abundente la făt decât la adult (1, 15). Policistinele se exprimă și în alte țesuturi și organe: creste neurale, SNC, medulosuprarenală, miocard, mușchi neted vascular și structurile elastice arteriale. Primele studii asupra structurii ipotetice a policistinelor au sugerat că aceste proteine ar putea fi implicate în interacțiunile celulă-celulă și celulă-matrice, în transmiterea unor mesaje extracelulare
Boala polichistică renală autosomal dominantă (ADPKD) by Mircea Covic () [Corola-publishinghouse/Science/91917_a_92412]
-
pot fi confundate cu tumori maligne și pot avea evoluție spre insuficiență renală cronică. Elementul comun, din punct de vedere morfologic, este prezența de chiști. Chistul este o structură cavitară, cu conținut variat (seros, fibrinos, hematic etc.), delimitată de un țesut epitelial cu o citologie și histoarhitectonie diferită (simplu stratificat, pavimentos, cubic, cilindric). De cele mai multe ori, un chist este format dintr-o singură varietate de epiteliu. Țesutul epitelial este situat pe o membrană bazală prin intermediul căreia vine în contact cu țesutul
Boala polichistică renală autosomal dominantă (ADPKD) by Mircea Covic () [Corola-publishinghouse/Science/91917_a_92412]
-
este o structură cavitară, cu conținut variat (seros, fibrinos, hematic etc.), delimitată de un țesut epitelial cu o citologie și histoarhitectonie diferită (simplu stratificat, pavimentos, cubic, cilindric). De cele mai multe ori, un chist este format dintr-o singură varietate de epiteliu. Țesutul epitelial este situat pe o membrană bazală prin intermediul căreia vine în contact cu țesutul conjunctiv și vasele sanguine înconjurătoare. Strict morfologic, cavitatea chistului este închisă, nu are nici o comunicare, motiv care determină creșterea sa în dimensiuni, fenomen la care participă
Boala polichistică renală autosomal dominantă (ADPKD) by Mircea Covic () [Corola-publishinghouse/Science/91917_a_92412]
-
țesut epitelial cu o citologie și histoarhitectonie diferită (simplu stratificat, pavimentos, cubic, cilindric). De cele mai multe ori, un chist este format dintr-o singură varietate de epiteliu. Țesutul epitelial este situat pe o membrană bazală prin intermediul căreia vine în contact cu țesutul conjunctiv și vasele sanguine înconjurătoare. Strict morfologic, cavitatea chistului este închisă, nu are nici o comunicare, motiv care determină creșterea sa în dimensiuni, fenomen la care participă proliferarea epitelială și forța de expansiune, prin acumularea conținutului. Dilatația chistică reprezintă o creștere
Boala polichistică renală autosomal dominantă (ADPKD) by Mircea Covic () [Corola-publishinghouse/Science/91917_a_92412]
-
cavității cu lumenul unui canal excretor (alte exemple: canale galactofore, glande uterine). O dilatație chistică se poate transforma într-un chist prin proliferarea epiteliului de căptușire care va închide comunicările. Pseudochistul este reprezentat de o cavitate formată de obicei în țesutul conjunctiv (stroma unui organ) prin acumulare locală de fluid interstițial, dar care însă nu este căptușită de țesut epitelial. Un chist poate fi uni- sau multilocular; în ultimul caz este vorba despre cavități chistice care comunică între ele, dar care
Boala polichistică renală autosomal dominantă (ADPKD) by Mircea Covic () [Corola-publishinghouse/Science/91917_a_92412]
-
într-un chist prin proliferarea epiteliului de căptușire care va închide comunicările. Pseudochistul este reprezentat de o cavitate formată de obicei în țesutul conjunctiv (stroma unui organ) prin acumulare locală de fluid interstițial, dar care însă nu este căptușită de țesut epitelial. Un chist poate fi uni- sau multilocular; în ultimul caz este vorba despre cavități chistice care comunică între ele, dar care pe secțiuni pot da falsa aparență de chiști multipli. în procesul de formare a chiștilor care caracterizează ADPKD
Boala polichistică renală autosomal dominantă (ADPKD) by Mircea Covic () [Corola-publishinghouse/Science/91917_a_92412]
-
particular în evoluția bolii, conducând, spre stadiul tardiv, la apariția fibrozei parenchimale (evidențiabilă macroscopic și microscopic), în zonele de separare a chiștilor. Procesul de acumulare a MEC se desfășoară în paralel cu o hiper-proliferare a fibroblastelor interstițiale. Fibroblastele identificate în țesutul interstițial al bolnavilor cu ADPKD prezintă diferențe morfologice evidente, comparativ cu fibroblastele unui țesut conjunctiv propriu-zis. Ele au caractere similare cu fibroblastele fetale (18), având capacitatea proliferativă ridicată și conducând la o mărire a populației celulare. Experimental, pe culturi de
Boala polichistică renală autosomal dominantă (ADPKD) by Mircea Covic () [Corola-publishinghouse/Science/91917_a_92412]
-
și microscopic), în zonele de separare a chiștilor. Procesul de acumulare a MEC se desfășoară în paralel cu o hiper-proliferare a fibroblastelor interstițiale. Fibroblastele identificate în țesutul interstițial al bolnavilor cu ADPKD prezintă diferențe morfologice evidente, comparativ cu fibroblastele unui țesut conjunctiv propriu-zis. Ele au caractere similare cu fibroblastele fetale (18), având capacitatea proliferativă ridicată și conducând la o mărire a populației celulare. Experimental, pe culturi de celule (18) s-a demonstrat că fibroblastele din ADPKD pot să crească în mediu
Boala polichistică renală autosomal dominantă (ADPKD) by Mircea Covic () [Corola-publishinghouse/Science/91917_a_92412]