32,884 matches
-
limfocite ce trec în circulație. Circulând și recirculând prin rețeaua vaselor sanguine și limfatice, celulele și moleculele sistemului imunitar asigură supravegherea organismului, recunoașterea moleculelor și a celulelor nonself, față de care reacționează. 1.2.1. LIMFOCITELE Sistemul imunitar este reprezentat de țesuturi derivate din mezoderm, a căror principală componentă celulară este limfocitul. De aici derivă denumirea de sistem limfoid. În ultimul timp se folosește denumirea de „limfon”, care semnifică totalitatea organelor limfoide - primare și secundare, precum și celulele componente cu funcția de a
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
IgD. Situsurile de legare ale celor două izotipuri sunt identice. Numai 10% dintre limfocitele B au pe suprafața lor, ca receptor de Ag, molecule de IgG, IgA sau IgE. Cele care au ca receptor molecule de IgA, sunt localizate în țesutul limfoid asociat mucoaselor. Moleculele imunoglobulinice receptoare sunt inclavate cu capătul lor C-terminal în membrana limfocitului. 1.2.1.2. Limfocitele T Limfocitele T reprezintă până la 80% din totalul limfocitelor circulante. Valorile normale în sânge, pentru limfocitele T sunt cuprinse
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
la răspunsul inițial al gazdei, la diferiți agenți infecțioși: virusuri, bacterii, paraziți, dar și la răspunsul antitumoral. Ele par să constituie „prima linie de apărare”. Ipoteza este în acord cu localizarea lor anatomică, la poarta de intrare în organism, în țesuturile nelimfoide (tegument, intestin), dar și în situsurile inflamatorii. Limfocitele T γ/δ se aglomerează în focarele inflamatoare cronice (membrana sinovială, leziunile asociate cu lupusul eritematos diseminat). 1.2.1.4. Dezvoltarea ontogenetică a limfocitelor În ultima parte a vieții embrionare
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
acestei etape, limfocitele dobândesc receptori specifici de antigen (fig. 1.15, 1.16). A doua fază a diferențierii limfocitelor este dependentă de antigen și se produce în circuitul secundar. Limfocitele imunocompetente trec în circuitul sanguin și de aici migrează în țesuturile limfoide secundare, de unde, pe cale limfatică, se reîntorc în sânge. În circuitul secundar, limfocitele au șansa întâlnirii cu antigenul specific receptorului lor, după care se activează, proliferează și se diferențiază spre stadiile de celule efectoare și celule cu memorie. 1.2
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
și de a le distruge prin procese enzimatice de digestie intracelulară. Fenomenul fagocitozei (În limba greacă phagein - a mânca) a fost descoperit de Ilya Metchnikoff, în anul 1882. El a dat denumirea generică de „fagocite”, celulelor libere sau fixe din țesuturi care ingeră particule străine. Fagocitoza este cel mai prompt mecanism de apărare și, în filogenie, derivă din funcția de nutriție a protozoarelor și metazoarelor inferioare. La organismele superioare, fagocitele îndeplinesc activități fiziologice importante:- elimină moleculele organice proprii care au devenit
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
particule mari, chiar celule întregi. În anul 1924, Aschoff a creat conceptul de sistem reticulo-endotelial (SRE), în care a inclus:- fagocitele propriu-zise;- celulele reticulare ale sinusurilor venoase din splină și ganglioni;- celulele endoteliale ale vaselor sanguine și limfatice;- fibroblastele din țesutul conjunctiv. În anul 1927, Voltera a propus denumirea de sistem reticulohistiocitar (SRH). În anul 1970, fagocitele au fost clasificate în două categorii funcționale:- fagocite profesioniste, capabile să ingere particule străine tapetate cu Ig sau cu componente ale complementului (C3). Ele
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
mecanism care susține o varietate de procese biologice: înglobarea și distrugerea agenților infecțioși și a celulelor senescente, remodelarea tisulară în cursul dezvoltării embrionare, răspunsul imun, procesul inflamator. 1.2.4. SISTEMUL FAGOCITAR MONONUCLEAR (SFM) Fagocitele mononucleare se găsesc în toate țesuturile, dar în condiții obișnuite, proliferarea lor are loc numai în măduva osoasă. SFM reunește toate tipurile de celule cu capacitate fagocitară bine exprimată, precum și precursorii lor. Conceptul SFM a fost elaborat de van Furth (1972), sub egida OMS. Sunt prezentate
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
Monocitul rămâne în măduva osoasă timp de 24 de ore de la diferențiere, după care trece în sânge și devine celulă circulantă pentru alte 24-72 de ore. În condiții normale, celulele care circulă la contactul cu endoteliul capilar, migrează spre diferite țesuturi și cavități, unde devin macrofage rezidente sau migrează spre un focar de inflamație:- în plămân, monocitul se diferențiază direct în macrofagul alveolar, fără maturare în țesutul interstițial;- în sinusoidele ficatului, monocitul devine celulă Kupffer;- în cavitatea peritoneală, monocitul vine direct
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
În condiții normale, celulele care circulă la contactul cu endoteliul capilar, migrează spre diferite țesuturi și cavități, unde devin macrofage rezidente sau migrează spre un focar de inflamație:- în plămân, monocitul se diferențiază direct în macrofagul alveolar, fără maturare în țesutul interstițial;- în sinusoidele ficatului, monocitul devine celulă Kupffer;- în cavitatea peritoneală, monocitul vine direct din capilare și devine macrofag al seroasei. În condiții normale, puține macrofage rezidente se divid și rămân viabile 1-3 luni. Nu există dovada că ele recirculă
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
cavitatea peritoneală, monocitul vine direct din capilare și devine macrofag al seroasei. În condiții normale, puține macrofage rezidente se divid și rămân viabile 1-3 luni. Nu există dovada că ele recirculă prin limfă spre vasele sanguine. Probabil că mor în țesuturi sau migrează spre ganglionii limfatici. În cazul unei infecții locale sau al unui proces inflamator, factorii chimiotactici și alți mediatori ai inflamației - citochine și molecule icozanoidice - stimulează monocitele să migreze spre situsul lezat, unde se diferențiază în macrofagele exudatului. După
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
spre ganglionii limfatici. În cazul unei infecții locale sau al unui proces inflamator, factorii chimiotactici și alți mediatori ai inflamației - citochine și molecule icozanoidice - stimulează monocitele să migreze spre situsul lezat, unde se diferențiază în macrofagele exudatului. După migrarea în țesuturile și cavitățile organismului, macrofagele variază în privința caracteristicilor morfologice și funcționale și au denumiri diferite: celule Kupffer în ficat, macrofage pulmonare și alveolare în plămân, celule microgliale în sistemul nervos central (SNC). Fagocitele mononucleare intravasculare și juxtavasculare sunt celule care vin
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
nu au nici o conexiune evidentă cu endoteliul sinusoidal. Datorită poziției lor, macrofagele splenice juxtavasculare, ca și cele din măduva osoasă, trebuie să străbată endoteliul, spre a fagocita materialul nonself. Fagocitele sanguine au proprietatea de a migra din patul vascular, în țesuturi, unde devin macrofage rezidente, dar mobilizabile în interiorul țesutului. Deplasarea tisulară a macrofagului este întâmplătoare (neorientată de stimuli chimiotactici) și se numește chimiokineză sau este orientată de asemenea stimuli și se numește chimiotaxie. Deplasarea orientată este ușurată de enzimele active la
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
Datorită poziției lor, macrofagele splenice juxtavasculare, ca și cele din măduva osoasă, trebuie să străbată endoteliul, spre a fagocita materialul nonself. Fagocitele sanguine au proprietatea de a migra din patul vascular, în țesuturi, unde devin macrofage rezidente, dar mobilizabile în interiorul țesutului. Deplasarea tisulară a macrofagului este întâmplătoare (neorientată de stimuli chimiotactici) și se numește chimiokineză sau este orientată de asemenea stimuli și se numește chimiotaxie. Deplasarea orientată este ușurată de enzimele active la pH-ul acid tisular, pe care macrofagul le
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
flegmoane, abcese, apendicite (10 000-15 000, în formele ușoare, până la 50 000, în formele grave), în reumatism, în cazul tuturor distrugerilor tisulare (de exemplu, infarctul miocardic). Creșterea este moderată în infecțiile dentare, amigdaliene, urinare. Numărul leucocitelor crește în neoplazii. Necroza țesutului tumoral reprezintă un stimul pentru afluxul de leucocite. Creșterea numărului de PMNN este frecventă în infecțiile cu localizare periferică. Creșterea este deopotrivă rezultatul unei descărcări din depozite și al hiperfuncției medulare. Hiperfuncția medulară se manifestă prin creșterea numărului de celule
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
sisteme bactericide nu au o distribuție egală la toate speciile de mamifere. La om, MPO are activitate maximă. Acțiunea predominantă a unuia sau altuia dintre sistemele bactericide depinde și de natura celulei fagocitate. Neutrofilele și macrofagele intens activate pot leza țesuturile gazdei, prin eliberarea intermediarilor reducerii O2, NO și a enzimelor lizosomale. 1.3. SISTEMUL IMUNITAR LA NEVERTEBRATE (DROSOPHILA) Sunt puține date privitoare la apărarea imună a nevertebratelor față de patogeni, iar musculița de fructe (Drosophyla melanogaster) este un model de studiu
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
esofagian de conținutul lumenului intestinal) și liniile traheale (Khush și Lemaitre, 2000). În intestinul anterior, insecta menține un pH scăzut și acumulează enzime digestive și lizozim antibacterian. Infecțiile eficiente induc răspunsuri imune locale. În cadrul unor asemenea răspunsuri imune, la nivelul țesuturilor cu rol de barieră, au loc sinteza și secreția unor peptide antimicrobiene. Dar, insecta poate activa și răspunsuri sistemice multiple de apărare, printre care încapsularea lamellocitelor din hemolimfă, preluarea fagocitotică de către celulele hemocitice ale lichidului hemolimfic precum și producția de către corpii
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
activează sinteza unor citokine precum și a altor molecule care stimulează inducția sistemului imunitar adaptativ (Akira și colaboratorii, 2006). În drosofilă, Toll activează sinteza unor peptide antimicrobiene (AMP) de către corpii grași, care reprezintă echivalentul funcțional al ficatului de la om și al țesutului adipos (Lemaitre și colaboratorii,1996). Întrucât AMP este sintetizată de către corpii grași și este secretată în hemolimfă - componenta echivalentă a sângelui care scaldă toate țesuturile și organele interne, peptidele antimicrobiene realizează o protecție sistemică împotriva patogenilor care pot invada cavitatea
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
antimicrobiene (AMP) de către corpii grași, care reprezintă echivalentul funcțional al ficatului de la om și al țesutului adipos (Lemaitre și colaboratorii,1996). Întrucât AMP este sintetizată de către corpii grași și este secretată în hemolimfă - componenta echivalentă a sângelui care scaldă toate țesuturile și organele interne, peptidele antimicrobiene realizează o protecție sistemică împotriva patogenilor care pot invada cavitatea corpului. La om, patogenii sunt direcționați către TLR, însă, la insectă, aceștia sunt detectați de către receptorii de recunoaștere a pattern-urilor circulante (PRR) care declanșează
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
sunt implicate în reglarea expresiei genelor antimicrobiene. Calea JAK-STAT, de la mutanta hoptuml produce un fenotip de tip tumoral malign cu un număr mare de lamellocite. Un răspuns imun eficient la insecte are la bază transmiterea informației de la locul infecției la țesuturile implicate în realizarea răspunsului imun, precum sunt hemocitele și corpii grași. La mamifere, citokinele reprezintă moleculele semnalizatoare cheie ale sistemului imunitar. Dar acestea sunt slab conservate, iar la Drosophila nu s-au identificat gene codificatoare de omologi ai citokinelor vertebratelor
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
modelului. Componente purificate ale peretelui celular microbian, precum sunt lipopolizaharide (LPS) din bacteriile Gram-negative și peptidoglican (PGN) din bacteriile Gram- pozitive reprezintă elicitatori adică declanșatori ai răspusurilor imune la Drosophila. Familia de receptori SR cuprinde numeroși liganzi întâlniți și în țesuturile de la mamifere implicate în răspunsuri imune, precum sunt macrofagele. Asemenea receptori SR au fost identificați și la Drosophila, reprezentați de dSR-CI, EMP (proteina de membrană epitelială) și croquemort (CRQv), ultimele două fiind omoloagele receptorului CD36, de la mamifere (Pearson și colab
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
drept un prim pas al cercetării imunogeneticii drosofilei și nu o descriere completă. În plus față de cele două căi majore implicate în declanșarea răspunsului imun în adulții de Drosophila (Toll și Imd) există și o altă barieră care previne invazia țesuturilor de către patogeni. Bariera este reprezentată de țesuturile epiteliale care sunt esențiale în separarea de mediul exterior și au rol tot în combaterea infecțiilor. Țesuturile epiteliale sunt cele care declanșează apărarea chimică pentru a preveni invazia țesuturilor interne de către patogeni. Țesuturile
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
drosofilei și nu o descriere completă. În plus față de cele două căi majore implicate în declanșarea răspunsului imun în adulții de Drosophila (Toll și Imd) există și o altă barieră care previne invazia țesuturilor de către patogeni. Bariera este reprezentată de țesuturile epiteliale care sunt esențiale în separarea de mediul exterior și au rol tot în combaterea infecțiilor. Țesuturile epiteliale sunt cele care declanșează apărarea chimică pentru a preveni invazia țesuturilor interne de către patogeni. Țesuturile epiteliale expuse microorganismelor din mediul înconjurător joacă
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
imun în adulții de Drosophila (Toll și Imd) există și o altă barieră care previne invazia țesuturilor de către patogeni. Bariera este reprezentată de țesuturile epiteliale care sunt esențiale în separarea de mediul exterior și au rol tot în combaterea infecțiilor. Țesuturile epiteliale sunt cele care declanșează apărarea chimică pentru a preveni invazia țesuturilor interne de către patogeni. Țesuturile epiteliale expuse microorganismelor din mediul înconjurător joacă un rol important în imunitatea înnăscută. În plus față de faptul că reprezintă o barieră fizică, astfel de
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
barieră care previne invazia țesuturilor de către patogeni. Bariera este reprezentată de țesuturile epiteliale care sunt esențiale în separarea de mediul exterior și au rol tot în combaterea infecțiilor. Țesuturile epiteliale sunt cele care declanșează apărarea chimică pentru a preveni invazia țesuturilor interne de către patogeni. Țesuturile epiteliale expuse microorganismelor din mediul înconjurător joacă un rol important în imunitatea înnăscută. În plus față de faptul că reprezintă o barieră fizică, astfel de epitelii secretă o barieră chimică pentru a preveni penetrarea țesuturilor interne de către
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
țesuturilor de către patogeni. Bariera este reprezentată de țesuturile epiteliale care sunt esențiale în separarea de mediul exterior și au rol tot în combaterea infecțiilor. Țesuturile epiteliale sunt cele care declanșează apărarea chimică pentru a preveni invazia țesuturilor interne de către patogeni. Țesuturile epiteliale expuse microorganismelor din mediul înconjurător joacă un rol important în imunitatea înnăscută. În plus față de faptul că reprezintă o barieră fizică, astfel de epitelii secretă o barieră chimică pentru a preveni penetrarea țesuturilor interne de către patogeni. Studii recente au
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]