32,884 matches
-
preveni invazia țesuturilor interne de către patogeni. Țesuturile epiteliale expuse microorganismelor din mediul înconjurător joacă un rol important în imunitatea înnăscută. În plus față de faptul că reprezintă o barieră fizică, astfel de epitelii secretă o barieră chimică pentru a preveni penetrarea țesuturilor interne de către patogeni. Studii recente au arătat că epiteliile de la drosofila, la fel ca și cele de la om, desfășoară răspunsuri imune locale. În particular, tractusurile respiratorii și reproducătoare exprimă peptidele antifungale Drosomycin (Drs), ca răspuns la contactul cu patogeni, însă
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
sfârșitul unei cascade proteazice pentru a genera PO activă (Cerenius și Soderhall, 2004). Proteazele din această cascadă există de asemenea sub formă de zimogene inactive în hemolimfă și sunt analogi ai componentelor căii complementului care se găsește în sângele și țesuturile de la om. Astfel, precum în calea complementului de la om, reacția de melanizare funcționează ca un component al răspunsului imun umoral pentru a restrânge invazia patogenilor în spațiile interne ale corpului. La Drosophila, reacția de melanizare, ca răspuns la prezența microorganismelor
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
este mecanismul prin care microorganismele activează cascada de melanizare în sistemul traheal. Melanizarea sistemului traheal apare a juca un rol cheie intermediar în inducerea expresiei sistemice a genei Drs, pentru peptidul antifungal Drosomycin. Anterior, s-a raportat că melanizarea unor țesuturi gazdă aberante generând tumori este asociată cu expresia sistemică a genei Drs, însă mecanismele care leagă melanizarea de expresia Drs nu sunt foarte bine înțelese (Scherfer și colab., 2006). Tang și colab. (2008) au demonstrat însă că melanizarea induce expresia
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
Toll pentru a induce sinteza Drs de către corpii grași. Se speculează că inducerea sintezei Drs de către melanizarea traheei reprezintă un fel de semnalizare între răspunsurile imune locale și cele sistemice care alertează și pregătesc gazda pentru o potențială invazie a țesuturilor interne de către agenți patogeni, precum fungi entomopatogeni. Un astfel de sistem de alertă poate fi avantajos pentru organismele în care patogenii sunt întâlniți la nivelul suprafețelor epiteliale. Reacția de melanizare implicată în apărarea gazdei este activată în sistemul respirator și
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
asamblează o genă unică pentru o anumită catenă L și o genă unică pentru o anumită catenă H, din rearanjamentul segmentelor genice VL, JL și CL, respectiv VH, D, J H și CH. Edelman și Gall (1969) au identificat în țesuturile limfoide enzime implicate în evenimente de rupere - reunire și schimb de material genetic, de tipul endonucleazelor și polinucleotid-ligazelor, aceasta reprezentând prima raportare asupra existenței unor enzime implicate în prezumtive procese de recombinare somatică. În procesul de asamblare a unei gene
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
imunizări intense, când are loc creșterea afinității anticorpilor pentru epitopul antigenului stimulator. Hipermutația somatică este considerată a reprezenta mecanismul esențial în generarea diversității anticorpilor. La om, acest proces are loc în prezența antigenului și se produce în centrii germinativi din țesutul limfoid periferic. Rearanjamentul de segmente genice imunoglobulinice prin transpoziție, la care se adaugă mecanismele de diversificare enunțate mai sus, permite ca, în condițiile existenței a mai puțin de 1000 segmente genice diferite în linia germinală, organismul să producă miliarde de
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
enhancer. Aceste proteine sunt NF- kE2, NF-kE3 și NF-kB și au fost detectate în extracte nucleare. Situsul kB al enhancerului este cel mai semnificativ determinant cantitativ al transcripției IgL(κ), al inductibilității genice și al expresiei genice cu specificitate de țesut și de stadiu. NF-kB se întâlnește într-un complex inactiv în citosolul multor tipuri de celule. Acest complex este dezorganizat și NF-kB este transferat în nucleu, atunci când celulele sunt expuse unor compuși chimici precum lipopolizaharide, cicloheximida și esteri forbol, care
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
general joncțiuni semnal perfecte și joncțiuni codificatoare formate cu pierdere de nucleotide. Totuși, aceste joncțiuni codificatoare nu au inserțiile de baze tipic randomizate, probabil pentru că fibroblastele nu exprimă enzima TdT. Coexpresia ARNm RAG 1 și RAG2 a fost evidențiată în țesuturile limfoide, dar nu și în alte țesuturi. Faptul se corelează cu prezența activității de rearanjare genică V(D)J. S-a făcut speculația că expresia la nivele înalte și pe termen lung a genelor RAG ar putea induce rearanjări cromozomale
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
formate cu pierdere de nucleotide. Totuși, aceste joncțiuni codificatoare nu au inserțiile de baze tipic randomizate, probabil pentru că fibroblastele nu exprimă enzima TdT. Coexpresia ARNm RAG 1 și RAG2 a fost evidențiată în țesuturile limfoide, dar nu și în alte țesuturi. Faptul se corelează cu prezența activității de rearanjare genică V(D)J. S-a făcut speculația că expresia la nivele înalte și pe termen lung a genelor RAG ar putea induce rearanjări cromozomale cu consecințe nedorite. Analiza secvenței proteinei RAG1
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
fiind distribuit, mai mult sau mai puțin uniform, în toți neuronii, fiind însă mai evident în hipocampus și cerebel. Astfel, se deduce că și în creier ar putea să existe un anumit tip de rearanjare genică programată, asemănătoare aceleia din țesuturile limfoide, fără ca expresia RAG1 să fie esențială. Șoarecii transgenici cu gena RAG1 inactivată printr-un proces de mutație orientată (knock-out), sunt imunodeficienți și lipsiți total de activitate de rearanjare genică V(D)J, dar structurile și funcțiile creierului sunt normale
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
al RBP-JK în rearanjarea V(D)J, de la vertebrate. La șoarece, produsul genei T160 este o proteină cu greutate molară 81 000 Da, care se leagă preferențial, dar nu foarte strâns, la secvențele heptamer. Expresia genei are loc în diferite țesuturi. Secvența de aminoacizi are o omologie accentuată cu a proteinei de mobilitate moleculară înaltă, asociată cromatinei, desemnată HMG-1. Aceasta înseamnă că produsul genei T160 aparține proteinelor de tip „HMG-box” care, în majoritate, sunt factori de transcriere. La om s-a
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
regiunile RDC ale anticorpului și modifică specificitatea situsului de legare format de aceste secvențe. Capitolul 8 GENETICA ȘI GENOMICA COMPLEXULUI MAJOR DE HISTOCOMPATIBILITATE 8.1. INTRODUCERE Existența complexului major de histocompatibilitate (CMH) a fost descoperită în urma practicării transplantului (grefei) de țesuturi și organe. Există două categorii de grefe: autogrefa și alogrefa. Autogrefa se realizează prin transplant tegumentar (de piele) dintr-o regiune în alta a corpului aceluiași individ uman fiind practicat în cazul arsurilor sau mutilării accidentale. Se constată că în
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
cazul arsurilor sau mutilării accidentale. Se constată că în covârșitoarea majoritate a cazurilor de autotransplant nu apar probleme de respingere, neexprimându-se incompatibilitate imunologică, deoarece donorul este unul și același individ cu receptorul transplantului. Alogrefa sau alotransplantul reprezintă transplantul de țesut sau organ de la un individ uman la altul și, în acest caz, reacția de respingere a alotransplantului de către organismul receptor a fost cunoscută încă de la primele încercări de practicare a acestui artificiu medico-chirurgical, grefele de piele între doi indivizi neînrudiți
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
întotdeauna respinse. Pe de altă parte, încă din anul 1927, K.H. Bauer a constatat că dacă sunt îndeplinite condițiile tehnico-metodologice și de asepsie, transplantul de piele între gemenii monozigotici (identici genetic) reușește întotdeauna. Ca și în cazul autotransplantului, transplantul de țesuturi și de organe între gemenii monozigotici are valoare de izotransplant, având în vedere identitatea genetică a acestora, deși sunt entități distincte dar care au derivat dintr-un același zigot, la prima diviziune de clivaj. Asemenea observații au generat ideea existenței
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
și alte componente ale sistemului imunitar, care nu sunt legate doar de leucocite, este preferabilă utilizarea acronimului CMH. Din punct de vedere funcțional, moleculele CMH au fost asociate inițial cu mecanismele imunitare de histocompatibilitate implicate în acceptarea / respingerea grefelor de țesuturi și organe. Numai că, la o analiză mai profundă, imunologii și-au dat seama că transplantul de țesuturi și organe este un demers artificial al omului, o achiziție recentă a practicii medicale, pe când organizarea, diferențierea și funcționarea componentelor CMH a
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
Din punct de vedere funcțional, moleculele CMH au fost asociate inițial cu mecanismele imunitare de histocompatibilitate implicate în acceptarea / respingerea grefelor de țesuturi și organe. Numai că, la o analiză mai profundă, imunologii și-au dat seama că transplantul de țesuturi și organe este un demers artificial al omului, o achiziție recentă a practicii medicale, pe când organizarea, diferențierea și funcționarea componentelor CMH a însoțit evoluția de sute de milioane de ani a claselor de vertebrate. De aici, s-a dedus că
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
altor indivizi umani, neînrudiți. Rezultă că moleculele CMH se caracterizează printr-un polimorfism excepțional și astfel se explică marile diferențe dintre indivizii umani în ceea ce privește reacțiile lor de răspuns la infecții virale, bacteriene, fungice sau de altă natură, la transplant de țesuturi sau de organe, precum și față de celulele transformate malign. Polimorfismul CMH este cel mai pronunțat polimorfism cunoscut până în prezent, la specia umană. Și în sistemul antigenic sangvin ABO, pe suprafața eritrocitelor se întâlnesc antigene specifice, pe când, în serul sangvin sunt prezenți
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
cu diferite funcții. Unele dintre acestea asigură mecanismul prin care sistemul imunitar distinge „self”-ul de „non-self”, pe când altele determină profilul de competență pentru rezistența la boli etc. (Lesk, 2007). Haplotipurile CMH controlează compatibilitatea donator-receptor în transplantul de organe și țesuturi și influențează tabloul clinic al manifestării bolilor autoimune. Complexele peptidice CMH declanșează răspunsurile imune la adulți și sunt implicate în înlăturarea celulelor T auto-complementare în cursul dezvoltării timusului. Moleculele CMH sunt înzestrate cu diferite specificități de legare și pot prezenta
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
o funcție primară de antigen (Ohno, 1970). Moleculele CMH clasa I sunt proteine care reprezintă antigene de histocompatibilitate sau antigene de transplant, fiind prezente pe suprafața celulelor somatice, la mamifere. Antigenele de transplant sunt implicate în reacțiile de respingere a țesuturilor străine incompatibile imunologic, adică acelea care au un spectru diferit de antigene de histocompatibilitate. Prezența acestor antigene pe suprafața celulelor este o condiție sine-qua-non în realizarea unui răspuns imunitar mediat celular. Pe baza criteriilor serologice, adică după proprietățile lor antigenice
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
proteinele CMH clasa I de la specia umană sunt încadrate în trei categorii desemnate HLA-A, HLA-B și HLA-C, acestea reprezentând tipurile „clasice” de antigene de transplant. Densitatea moleculelor CMH I pe suprafața celulelor variază după tipul de celulă și de țesut. Cele mai mari densități de molecule CMH I se află pe suprafața tuturor leucocitelor, dar mai ales pe suprafața limfocitelor de tip APC, adică a „celulelor prezentatoare de antigen”. Moleculele CMH clasa I au rol esențial în recunoaștere și prezentarea
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
care a stimulat proliferarea limfocitelor B și constituirea clonei de limfocite B, recunoaște în mod specific antigenului stimulator. Astfel, în circulația sangvină se realizează o concentrație mare de imunoglobulină specifică antigenului stimulator, reformându-se nenumărate complexe antigen-anticorp. Liza celulelor din țesuturile infectate cu bacterii localizate intracelular ar conduce la diseminarea patogenului în organism, punând în pericol viața acestuia. De aceea, în cursul evoluției a fost diferențiat sistemul de semnalizare de către celula infectată a prezenței agentului infecțios, prin expunerea antigenelor bacteriene asociate
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
lor imunologice, antigenele CMH se clasifică în trei clase desemnate CMH clasa I, CMH clasa II și CMH clasa III. Produșii genici CMH clasa I sunt antigene de transplant, prezente pe suprafața tuturor celulelor mamiferelor și sunt responsabile pentru respingerea țesuturilor străine recunoscute ca atare în virtutea seriei particulare de antigene de transplant pe care acestea le poartă pe suprafața lor. În sistemul imunitar, prezența acestor antigene pe celulele țintă este cerută de realizarea răspunsului imun mediat celular. Clasa I de proteine
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
ale unor persoane provoacă „febra fânului”, ceea ce a sugerat prezența genelor Ir și la om. Regiunea constantă a catenei grele a IgE are o proprietate specială și anume aceea de a se lega la receptorii de pe suprafața unor celule din țesuturi, celule care se numesc mastocite, precum și la suprafața bazofilelor, din sânge. Acești anticorpi legați la celule nu au nici un efect până ce nu întâlnesc antigene cu epitopii care se pot lega la situsurile de legare a antigenului. Când are loc un
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
de legare a antigenului. Când are loc un asemenea proces, mastocitele la care asemenea anticorpi sunt atașați, descarcă exploziv granulele lor prin exocitoză. Histaminele reprezintă ingredientul major al acestor granule. Eliberarea histaminelor cauzează hipertermie, umflare și înroșire locală și a țesuturilor învecinate, în cazul unei înțepături de viespe, de exemplu. De fapt, fiecare celulă mastocită senzitizată cu IgE este o „bombă încărcată” cu histamine care poate fi explodată la contactul cu un anumit alergen. Unele persoane au tendința de a răspunde
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]
-
altă cale. Scopul acestui procedeu este acela de a ridica concentrația de IgG care nu se leagă la mastocite. Dacă se realizează acest proces, anticorpii care sunt acum în circulație pot intercepta antigenul înainte ca aceasta să ajungă la nivelul țesuturilor și să declanșeze eliberarea histaminei. Acest proces este însă complicat, de durată și costisitor, iar efectele sunt de scurtă durată. 10.1. GENELE RĂSPUNSULUI IMUN Controlul specificității și al aspectelor cantitative ale răspunsului imun este asigurat prin activarea unei varietăți
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de imunogenetică. Partea I by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91987_a_92482]