3,436 matches
-
ce favorizează oportunismul În cazul perturbărilor neanticipate), dar și de costul de oportunitate (stimulente scăzute pentru performanță În cazul organizațiilor și rețelelor) și de costurile birocratice ale organizării. Considerând contractele ca ipostazieri ale voințelor individuale, cooperarea are Însă și o Întemeiere social-legală, exprimată În componenta instituțională (non-contractuală, normativă) a contractelor. În lipsa instituțiilor, manifeste sub forma drepturilor de proprietate (care stabilesc relații negative În terminologia lui Durkheim), a dreptului comercial sau a dreptului muncii, contractele, ca angajamente mutuale negociate Între părți, nu
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
cooperare În spații sociale formale, atunci când structura analogiei se suprapune peste o structură de autoritate a relațiilor sociale. Organizarea se instituie deci dintr-un dublu proces, deopotrivă social și intelectual, de construire a structurii sociale și, În acelați timp, de „Întemeiere”, prin interpretarea acesteia ca fiind izomorfă unei structuri naturale. Raportul acțiune - instituții se schimbă treptat pe măsură ce trecem de la pilonul reglator la cel cognitiv; dacă În primul caz, reprezentat În special de economia neo-instituțională, preferințele erau considerate ca date, iar acțiunea
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
de instituționalizare și existența unor credințe Împărtășite. În acest cadru teoretic, rolul acțiunii intenționale nu este neglijat, dar este plasat Într-un context cultural determinant și În perimetrul unor relații sociale structurate. Cooperarea socială organizată În interiorul cîmpurilor are o dublă Întemeiere: social-relațională și culturală. Astfel, cooperarea organizată este un proces prin care actorii atribuie un sens spațiului interacțiunilor sociale, valorizând anumite resurse/relații În dauna altora; este un proces de capitalizare culturală a anumitor practici și strategii de acțiune. Cooperarea dezvăluie
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
și culturală. Astfel, cooperarea organizată este un proces prin care actorii atribuie un sens spațiului interacțiunilor sociale, valorizând anumite resurse/relații În dauna altora; este un proces de capitalizare culturală a anumitor practici și strategii de acțiune. Cooperarea dezvăluie o Întemeiere relațională obiectivă similară unui proces de capitalizare socială: relațiile sociale produc Încredere și reciprocitate ce fac posibilă stabilirea de Înțelesuri și așteptări comune. Piața, În concepția neoclasică, presupune relaționări temporare ghidate de interes și utilitate și ordonate doar de mecanismul
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
adecvat comportamentul propriu și, totodată, să înțelegem comportamentul celorlalți" (p. 11). Deși autorul însuși precizează în titlul lucrării că demersul său vizează o abordare pragmatică a comunicării, totuși, în prima parte a acesteia, simte nevoia să redea elementele cheie ale întemeierii teoretice a acestui proces complex și subtil. Prin aceasta asigură informația științifică pentru radiografierea "anatomiei comunicării" într-o manieră ce sintetizează inspirat principalele modele operaționale în evoluția lor istorică. Formula lui Lasswell, modelul liniar al comunicării și cel informațional al
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
așa cum este și comunicarea, pentru a fi eficientă, trebuie să se desfășoare pe baza unor principii teoretice bine structurate. În acest sens, ideea devenită aforism că "Cel mai bun lucru practic este o teorie bună", ni se cere să realizăm întemeierea teoretică, necesară și suficientă, a procesului complex al comunicării. Fără acest lucru, credem că formarea abilităților de comunicare eficientă devine un scop aproape iluzoriu. Oricum, nu vom rămâne cantonați într-un discurs teoretic strict ci, ori de câte ori va fi posibil, vom
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
ar trebui să reprezinte, o responsabilitate permanentă a oricărui manager sau lider de organizație. Consilierea are ca obiectiv major corectarea și perfecționarea activității celui consiliat și, uneori, rezolvarea problemelor personale cu care se confruntă. În general, consilierea subalternilor își găsește întemeierea în principiile conducerii organizației care dau liderilor de la orice nivel ierarhic dreptul de decizie și control, fapt ce le oferă și rațiunea necesară motivării subalternilor pentru realizarea unei activități eficiente. În relația interumană care se stabilește în consiliere, credințele, cunoștințele
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
determini rațiunea nu numai să se îndoiască de opera sa, dar și să se dividă în mod sistematic în fiecare din activitățile sale. Pe scurt, trebuie redată rațiunii umane funcția sa de turbulență și agresivitate. S-ar contribui astfel la întemeierea unui supraraționalism care ar înmulți ocaziile de gîndire". În Apa și visele (Editura Univers, 1997), Bachelard, filosofic, distinge două imaginații: "o imaginație care dă viață cauzei formale și o imaginație care dă viață cauzei materiale sau, mai pe scurt spus
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
și cel al închiderii ultimei cupole. Cu toții erau conștienți că înalță un templu nu pentru efemerul unei vieți pămîntene, ci pentru timpul fără măsură al eternității divine. După apusul Evului Mediu părea închisă pentru totdeauna o astfel de perspectivă a întemeierii care să transceadă viața cîtorva generații. Și totuși, în relativa noastră contemporaneitate, un astfel de miracol este în plină desfășurare la Barcelona - Spania, unde, la 1882, era pusă piatra de temelie a Catedralei Sagrada Familia, ca în următorul an să
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
este în lirica lui Ion Barbu, îmbrăcare simultană a glorioase, certe geometrii. "Cunoașterea era aici locuire, canonică deplasare în Spirit. Verificare a gîndurilor iubite, pe căi închise și simple ca lăncile unui triunghi" (I.B.). "Veghea lui Roderick Usher, afirmă cu întemeiere creatorul Transdisciplinarității, este un tulburător poem al cunoașterii, plin de nostalgia limitelor, dar transmițînd un optimism de infinite conexiuni, consolidat pe unirea intelectului, Științei, cu afectul, cu Arta, într-o sinteză determinînd un univers singular și geometric, dar în care
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
reușit să îmblînzească postmodernitatea. În fapt, întregul volum, un adevărat tratat, încearcă prin varii și subtile speculații culturale și filosofice să aplatizeze, să umanizeze fiara apocaliptică a postmodernității, prin aflarea insulelor de adevărată continuitate culturală și socio-istorică. Ne îndeamnă, cu întemeiere, să nu demonizăm postmodernitatea, ci, mai înțelept, să învățăm cum să-i facem față, să ne adaptăm fără a ne pierde natura umană. Cu un optimism ponderat și în marginile realității constată că opinia modernității, pentru care secularizarea era o
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
Dumnezeu. În pofida unei lungi istorii a martiriului, credința nu s-a modificat și nici nu s-a diminuat. Umanismul creștin a fost zidul de apărare în contra persecuțiilor, a martiriului creștin. Puterea de a rezista acestui îndelung asalt se află în întemeierea credinței creștine pe întruparea lui Dumnezeu în Hristos omul. Deci trebuie obligatoriu să recunoaștem legătura solidă și continuă dintre imanență și transcendență. Deplina comuniune dintre cele două se găsește în "Mireasa lui Hristos", dar o "anticameră" a fost și ea
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
puțin sau deloc apreciate pentru valoarea lor estetică. Prin vastul său eseu argumentează prezența unei conștiințe artistice, nu mai puțin a unei viziuni estetice, conștiință a scrisului legată, cum citim în Introducere, de o altă temă mai gravă, aceea a întemeierii poeziei române: "De la Ienăchiță Văcărescu la Vasile Alecsandri, toți cei care scriu versuri au, într-un chip sau altul, conștiința că, pentru a întemeia poezia română, trebuie să inventeze un limbaj poetic, iar ca să inventeze un limbaj trebuie să scrie
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
Biserica "Trei Ierarhi". Pentru amândoi provincia însemna de fapt țara, tot așa cum astăzi și Provence-ul pascalian și Moldova lui Vasile Lupu (domnitorul, nu demagogul cu chimir!) sunt, în sine, o lume diferită de centrul politico-administrativ și financiar al țării lor. Întemeierea acestor lumi pe identitatea, spiritul și tradiția regională este evidentă chiar dacă, în ambele țări, tăvălugul nivelator al centrului s-a străduit, o importantă bucată de timp, să le șteargă. Importând filosofia administrativă a Franței, derivată din Codul napolenian (imperială, centralizată
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
Marino, cel care vedea Europa ca fiind "elină în adâncime, romană în extensie și creștină în înălțime". În prag de sărbători pascale, poate nu ar strica să medităm puțin asupra sensului profund al acestei definiții. Datorăm antichității grecești nu numai întemeierea filosofică a gândirii occidentale, reflecția rațională, spiritul poetic sau vocabularul Fizicii și metaFizicii, ci și un sens integrat, corporal și spiritual, al frumuseții, al libertății interioare și al iubirii. Amprenta elină este rădăcina esențială a spiritului european, este efervescența întemeietoare
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
Popa în dialog cu Liviu Antonesei Vederi din Timișoara, Viorel Marineasa 1 În ciuda faptului că posteritatea a ilustrat că, la Iași, Cuza Vodă și Elena Doamna au în comun doar un "târg al cucului". 2 Anul 2763 înainte de Hristos, de la Întemeierea Romei. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ FLORIN CÎNTIC 09/11 Jurnal ad-hoc 2 1 FLORIN CÂNTEC Jurnal ad-hoc 266 267
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
Declarația Balfour, Marea Britanie și-a exprimat adeziunea la cauza sioniștilor, drept recunoaștere a meritelor sioniștilor și a populației evreiești față de cauză aliaților, în opinia acestora declarația reprezentând corolarul activității de până atunci și un prim pas decisiv pe drumul către întemeierea statului evreu. Declarația Balfour, desi recunoștea legitimitatea poporului evreu și a conexiunii istorice cu Palestina, nu preciza explicit modul de formare a statului limitându-se la nivelul unei simple declarații de intenții. Sub impactul textului (semnat de lordul Balfour) ce
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
hotărârea unilaterală a guvernului central. Statele membre nu au drept de secesiune (separare/retragere, în context acțiunea unui stat de a se separa de un stat/organizație din care a făcut parte, în vederea reunirii cu un alt stat sau a întemeierii unui stat nou) unilaterală, iar domenii precum politică externă țin strict de competențele federale. Federațiile pot fi multietnice sau pot acoperi o regiune foarte mare, desi niciuna dintre condiții nu sunt absolut necesare, acestea fiind constituite de cele mai multe ori pe
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
cele sortite să rămână pentru vecie proba dorinței de comunicare a autorului, nu există. Pentru simplul motiv că intimitatea se construiește doar În raport cu ceva și Împotriva cuiva. Altfel spus, intimitatea nu e un datum, un cadou făcut scriitorului Încă de la Întemeierea lumii, ci un spațiu, o stare, o tensiune pe care acesta trebuie să le cucerească. Intrând pe această filieră, În care intimul se descoperă ca o realitate ireductibilă și ca un punct de răscruce dintre Înăuntru și În afară, e
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
căderii l-a îngăduit nu se constituie doar ca un intelectual "joc în sine", ci și ca probă a unui adevăr pe care adesea o "mincinoasă ignoranță" îl obturează: nimic nu începe chiar în clipa în care aparent începe. Orice întemeiere este prefigurată de numeroase altele, anterioare, care pot merge din aproape în aproape printr-un regressus ad infinitum de cele mai multe ori ignorat pînă la "începutul tuturor începuturilor". Desigur că nu ar trebui să căutăm în fiecare faptă a noastră, de
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
suprafață" mai mult sau mai puțin fidele "structura profundă" a scenariului biblic. Această ipoteză este deosebit de importantă, întrucît acreditează atitudinea culturală conform căreia simbolistica povestirilor biblice (scenariul simbolic al creației, al păcatului originar și al căderii, al exodului, ieșirii și întemeierii, al răstignirii și mîntuirii, al îndepărtării definitive a răului și identificării lumii cu împărăția lui Dumnezeu, în cele din urmă) se constituie ca un arhetip pentru înțelegerea esenței unei anumite societăți, întrucît: " Condiția înțelegerii unei civilizații este examinarea povestirilor ei
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
adevărat sens al cuvîntului, decît prin ele" [Pânzaru, 1981:5-6]. Desigur că, în acest context, am putea lua în seama și varianta în care Biblia însăși este rezultanta sincretică a unui fond comun de idei prezent în miturile creației, ale întemeierii etc., respectiv în poveștile folclorului anonim. Indiferent dacă "basmul se trage din mit" ori "mitul devine basm" relație pe care doar o abordare istorică ar putea-o clarifica [Roșianu, 1973:XV] sau, cu alte cuvinte, indiferent în ce relație de
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
sau realismul ca metodă de interpretare a lucrărilor de teorie politică 3 se află în afara ariei de interes a cărții. Prin "moralism" voi desemna, așadar, cu preponderență, 1) teza că filosofia este o ramură a eticii și 2) teza că întemeierea morală sau recursul la principii (și/sau convingeri ori intuiții) morale în argumentarea din filosofia politică sunt practici legitime, fie că este vorba despre argumentarea pentru (sau împotriva) unor concepții referitoare la specificarea adecvată a conținutului anumitor valori sociale și
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
recunoașterii vs. politica toleranței diferenței culturale, politicile redistributive, politicile de gen, politicile anti-discriminare, respectiv statul minimal, statul bunăstării, democrația bazată pe proprietate 4 etc.). De asemenea, prin "moralism" voi desemna și 3) practica, atât de uzuală printre filosofii politici, a întemeierii sau justificării morale a celor trei tipuri de concepții menționate (specificarea conținutului uneia sau alteia dintre valorile sociale și politice fundamentale, argumentarea cu privire la cel mai adecvat ideal de organizare politică și argumentarea referitoare la regulile de organizare socială (i.e., politicile
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
a ceea ce am numit eu "moralism", sub forma celor două teze ce pot fi identificate, într-adevăr, în lucrările filosofilor politici acuzați de obicei de acest "viciu": 1) teza că filosofia este o ramură a eticii; și 2) teza că întemeierea morală sau recursul la principii (și/sau convingeri ori intuiții) morale în argumentarea din filosofia politică este justificat. Mai mult, nu cred că greșesc dacă afirm că, chiar și atunci când par să fie interesați de critica altor forme de "moralism
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]