6,372 matches
-
de opinia generală. Au fost foarte mulțumiți de felul cum a fost organizat și cum au fost dirijați pentru realizarea misiunii lor, având numai cuvinte de laudă pentru cei implicați. Cazul bătrânei violate. Imi amintesc și de o situație mai comică la care am asistat.Intr-o zi, am mers la miliție pentru rezolvarea unor probleme pe linie de serviciu și am văzut o scenetă hazlie de tot. Se executa recunoașterea din grup al unui violator, un băiat tânăr de vre
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
acolo unde va fi sigură și dreapta dreptate Te strâng în brațele mele cu căldură, te îmbrățișez cu dragoste. NICI O LACRIMA” 31mai 1946. Capitolul VII Povestirile lui Stanca Ilie. Multe lucruri și evenimente întâlnește și omul în viață, unele hazlii, comice, pline de umor, făcându-l pe individ să fie vesel, să-i placă viața, să o trăiască din plin, altele triste, amare și descurajante, chiar dureroase, așa cum sunt afecțiunile fizice sau psihice. Sunt oameni care poartă-n suflet regrete și
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
în același timp. Totuși, acest ritm nu este întotdeauna sănătos, aici mă refer efectiv la sănătate, la rezistența fizică. Răbdarea face și ea parte din context, trebuie să treci prin diferite momente, etape, mai mult sau mai puțin bune, penibile, comice, triste, este nevoie de emoția unui început, de o primă impresie, și să dai o șansă, chiar și atunci când lucrurile par să nu aibă rezolvare. Arhitectura pare un domeniu smuls dintre arte... nu e nici matematică, nici desen. Cu ce
Apogeul by Băgireanu Astrid Corina () [Corola-publishinghouse/Science/878_a_1799]
-
sociale și politice ale vremii. Comedia Două sute de galbeni sau Păhărnicia de trei zile (1848) surprinde cu luciditate reacțiile diferitelor pături sociale față de schimbările aduse de revoluție. Unele replici îl anunță parcă pe I.L. Caragiale. D.-M. mai scrie canțonete comice, care nu s-au păstrat, farse și vodeviluri ușoare, de un comic ieftin, speculând pitorescul moral, însă cu unele aluzii satirice. Logofătu satului (1852) este o dulceagă poveste amoroasă, cu tentă moralizatoare, conținând și unele accente critice la adresa arendașilor. Încă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286913_a_288242]
-
trei zile (1848) surprinde cu luciditate reacțiile diferitelor pături sociale față de schimbările aduse de revoluție. Unele replici îl anunță parcă pe I.L. Caragiale. D.-M. mai scrie canțonete comice, care nu s-au păstrat, farse și vodeviluri ușoare, de un comic ieftin, speculând pitorescul moral, însă cu unele aluzii satirice. Logofătu satului (1852) este o dulceagă poveste amoroasă, cu tentă moralizatoare, conținând și unele accente critice la adresa arendașilor. Încă o dată, arendașii sunt luați în răspăr în vodevilul Zmărăndița sau Fata pândarului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286913_a_288242]
-
de se veselește atât de mult, uneori reușind să-i molipsească și pe cei de alături. „Nimic deosebit, prostioare vulgare. Ea râde după fiecare propoziție, automat” - mi-a răspuns Richard, fixându-mă cu privirea lui imperturbabilă. Situația e de un comic irezistibil. Abia îmi stăpânesc hohotele de râs, mai ales că Richard nu schițează nici o urmă de zâmbet. E calm și detașat ca întotdeauna. Alte două personaje de care mă feresc sunt un albanez și un grec, care fumează aproape non-stop
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
cum s-a descurcat. „Excelent. Te-ai mișcat încet, dar destul de eficient. Bine că am avut înțelepciunea să nu ne certăm.“ Râdem și promitem să ne vedem și în Georgia sau în Moldova. Gazdele oferă un spectacol cu travestiți, ceva comic, la care reacționează doar cei aflați mai aproape de actori, restul nu aud nimic, pentru că fiecare trăiește spectacolul despărțirii și lumea vorbește continuu... Mă despart de Nae Prelipceanu și de Adrian Popescu. Eu plec dimineață devreme, iar ei după-amiază. Andrei Bodiu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
l) Ghiorghiu și cu Colonelul Niculescu. Și la ascultat n-a știut drept nimica, cu toată fudulia lui. Și mai este Petre Ghiorgheasa, coleg de clasă cu Stoleriu și de mare Înțelepciune și mare pricepere și mare vrednicie și mare comic, că-l Întrecea pe artistul comic Iulian de la București. Am fotografii de rară frumuseță, zic eu, dar Îs mari și-s În rame cu sticle și s greu de purtat, tocmai pe la Suceava. Scrisori de samă am de la Alex. Vasiliu
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1279]
-
Și la ascultat n-a știut drept nimica, cu toată fudulia lui. Și mai este Petre Ghiorgheasa, coleg de clasă cu Stoleriu și de mare Înțelepciune și mare pricepere și mare vrednicie și mare comic, că-l Întrecea pe artistul comic Iulian de la București. Am fotografii de rară frumuseță, zic eu, dar Îs mari și-s În rame cu sticle și s greu de purtat, tocmai pe la Suceava. Scrisori de samă am de la Alex. Vasiliu Tătăruși și de la Simion Mehedinți dar
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1279]
-
Neliniștitoare (germ.).) și a preferat să renunțe la cusăturile cu mătase roșie. Aceste scene se repetau, mereu și mereu aflam de case devastate, ca a d-rului Dinu Brătianu, [ale lui] Lukasiewicz, Olga Florescu, Ionescu etc. Pe lângă scenele tragice, erau și comice. Astfel, casa d-nei Lukasiewicz, un model de instalație gospodărească, fusese ocupată de prințul Schaumburg-Lippe, fost secretar la Legația germană în timpul neutralității. Acesta golise cămara, trimisese acasă nenumărate borcane Rex cu conserve și dulcețuri și se bucura de cel mai modern
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
mari. Noi vorbeam cu starița, când sosiră două maici și, după protocolul mănăstirii, făcură două mătănii și îi sărutară mâna. Deodată se repezi Vintilică din colțul lui, se uită la noi și făcu repede aceleași gesturi ca monahele. Era foarte comic, dar așa de drăgălaș, încât ne găsi o mare veselie, iar maica stariță, înduioșată, îl luă în brațe, îl sărută și, câștigată pentru totdeauna, îi dete voie să alerge prin toată casa, să pună mâna pe obiectele ei cele mai
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
pus de mai multe ori carne, pește, untură, dar am refuzat, primind numai zilnic puțin lapte pentru mama. Venea să ne vadă, [era bucu roasă și voioasă. Îmi aduc aminte că într-o zi, vorbind de o în tâm plare comică, râse cu hohot. De la plecarea alor noștri nu mai râsese nimeni în casă, ca într-o casă mortuară. Această izbuc nire de veselie ne lovi dureros și nimeni nu-i ținu isonul. Se uită mi rată împrejurul ei, cred însă
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
Apoi, reprezentație de gală la Teatrul Național, cu program prost, dar într-o atmosferă de călduros entuziasm. În sală, ca germano fili: domnii Mehedinți, Berdescu, Dobrescu, Bianu, Pic Phe rekyde. Pe Marghiloman, Arion, Grigore Cantacuzino îi interziseseră Aliații, lucru destul de comic, deoarece Societatea Ortodoxia luase inițiativa și soția ultimului era președinta. generalul berthelot Lui Berthelot i s-a făcut o manifestare specială. Mama îi scrisese o scrisoare de bun venit. El a cerut să vină cu Ionel să-i mulțumească. Erau
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
princiare au făcut din această perioadă una din cele mai strălucite ale vieții lumești din București. Multe case elegante își deschiseră saloanele. Palatul Soutzu, în strada Colței, cu deosebire, era un centru unde toată lumea se întâlnea. Stăpânii casei, deși cam comici, dânsa foarte înaltă și urâtă, el mic de tot, dar nu mai frumos, erau însă de o amabilitate neîntrecută și își consacrau viața la primiri, vizite și politețe, căci țineau să aibă lume multă și o dată pe an chiar pe
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
și cu căciula pe-o ureche, povestea în stil hodorogit și țigănesc ce ispravă făcuse la nanașu-său cel bun: sasul. Dar când fu aproape de noi, ochiul său fulgeră teribil, dar astfel că numai noi îl văzurăm. Era masca rîzîndă și comică a unui suflet plin de ură și răzbunare, fața ironiza inima, surâsul viclean or prostatec ironiza cu starea sufletului său. Feciorii se departară de lângă noi și el, apropiindu-se, ne povesti încet tot ce aflase. Bătrânul zise feciorilor să doarmă
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
îndelungat, vecinica goană după ceva necunoscut nu samănă cu aviditatea de a afla răspunsul unei întrebări curioase? - Dar mie mi se pare că unde-i un problem e totodată și deslegarea lui. - Da. Kant. Cei mai mulți oameni însă rămân întrebări, uneori comice, alteori neroade, alteori pline de-nțeles, alteori deșerte. Când văd nas omenesc, totdeuna-mi vine să-ntreb ce caută nasul iesta-n lume? {EminescuOpVII 284} [ARCHAEUS] (variantă parțială) 2287 Cugetări imposibile! Ce este imposibil? Condițiile a orce posibilitate sunt în capul nostru
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
cumcă morcovul lui cel chel era de o arătoșie ș-o frumusețe rară. De la domnia Moldovei pân la împărăția pământului ce-i era unui om ca Ciufă - o jucărie, un nimic. Seriozitatea cu care-și desfășura planurile ar fi fost comică dacă purtătorul ei n-ar fi fost atât de urâcios. El era avar și se lăuda cu dărnicia lui, rău și-și mărea bunătatea, crud cu supușii săi dar, ce-i drept, mândru față cu toată lumea. O tabachere de la Moruz
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
câte unul. În timp ce servitoarea schimba două vorbe cu vardistul care cine știe ce îndruga, alarmat că a uitat pentru ce venise, Zogru văzuse în cerdacul casei un bărbat negricos și atletic, cu sprâncenele împreunate și părul vâlvoiat. Era o apariție mai curând comică, mai ales văzută acum, ca imagine topită de timp, însă pentru Zogru fusese ca o lovitură de bici. Omul emana o teroare care îi cuprinsese tot corpul. Fâlfâia deasupra mărului, tremurând ușor ca o piftie. Își dădea seama că e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
deplasat semnificativ. Deplasarea atenției de la cazul cu adevărat grav se cheamă diversiune sau prostie. Cei doi jurnaliști aproape că au devenit eroi pozitivi, mari apărători ai interesului public. Au fost achitați rapid de acuzația de șantaj și prezentați în mod comic drept apărătorii poporului. Acum, întrebarea e: cine a greșit mai tare? De cine să te ocupi cu prioritate? De SRS și Chirieac, suspecții tentativei de șantaj, sau de moralitatea îndoielnică a șefului ANI? Care dintre ei prezintă un grad mai
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
sau piste false. Te întrebi cât costă, ce primim la schimb, te îngrijorezi că se supără rușii, că vin rachetele iranienilor peste noi, schimbi, pe scurt, unghiul de abordare în așa fel încât să nu discuți esența deciziei. Cea mai comică reacție vine din zona ecologist pacifistă: nu armelor, nu războiului, vrem pace și mai mulți copaci verzi. Unii sunt doar naivi, alții manevrați politic. Cea mai enervantă reacție vine din partea celor care ar vrea ca România să stea deoparte, să
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
pagină de necrolog citită la slujba de Înmormântare ar fi fost de neconceput din partea lui. Și totuși eram prieteni intimi, cât se poate de intimi. Chestia de care râdeam noi acum era moartea și, desigur, apropierea morții Îți ascute simțul comic. Dar faptul că râdeam Împreună nu Înseamnă și că râdeam din aceleași motive. Întâmplarea că ideile grave, serioase, ale lui Ravelstein, transcrise În cartea lui, Îl transformaseră Într‑un milionar, era, neîndoielnic, comică. Numai geniul capitalismului poate să extragă un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
și, desigur, apropierea morții Îți ascute simțul comic. Dar faptul că râdeam Împreună nu Înseamnă și că râdeam din aceleași motive. Întâmplarea că ideile grave, serioase, ale lui Ravelstein, transcrise În cartea lui, Îl transformaseră Într‑un milionar, era, neîndoielnic, comică. Numai geniul capitalismului poate să extragă un bun profitabil din gânduri, opinii, Învățăminte. Țineți seama că Ravelstein era un dascăl. Și nu se număra printre acei conservatori care‑și fac un idol din economia de piață. El avea părerile lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
cacarisit‑o! Nu am râs la remarca lui. La acest punct trebuia luată o decizie. Faptul că vărsase cafeaua era amuzant, taman după chipul și asemănarea lui Ravelstein. Chiar el făcuse această remarcă. Dar eu nu‑l consideram un incident comic. I‑am sugerat, mai pe ocolite, că petele ar putea fi Îndepărtate. - Poate că serviciul de curățătorie de la „Crillon” ar reuși să le scoată. - Crezi? - Și dacă nu reușesc ei, poți Încerca oriunde În altă parte. Trebuia să fii oarecum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
rușinoasele mele secrete impure, acoperirile, fariseismele care‑ți drenează forța. De cele mai multe ori, Ravelstein găsea confesiunile mele extrem de amuzante. Și cele mai distractive dintre toate i se păreau crimele comise În gând. Poate că eu le dădeam, involuntar, o turnură comică. Oricum, le găsea colosal de hazoase și Îmi spunea: - L‑ai citit vreodată pe doctorul Theodore Reik, faimosul psihanalist? Zicea că o crimă comisă În gând pe zi de psihiatru te va scuti. Faptul că eram aspru cu mine Însumi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
În pădurile Wisconsin, unde duceau o viață foarte simplă, ŕ la Thoreau. Când veneau În oraș, Ravelstein Îi invita la cină În clubul nostru sârbo‑francez. Am făcut descoperirea că dacă Încerci să‑i vezi pe oameni Într‑o lumină comică, Îți devin mult mai simpatici - dacă descrii pe cineva, să zicem, ca pe o știucă umană, obeză, râgâitoare, cu albeață la ochi, după aceea te Înțelegi mult mai bine cu persoana respectivă, fiind conștient că tu ești sadicul care l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]