4,916 matches
-
Oricărui emigrant i se pune la dispoziție de către stat un traducător, orice plăcuță este cel puțin bilingvă, orice mărturisire a identității naționale este privită cu interes, fără curiozitate sau malițiozitate, americanul e în stare chiar să învețe el din limba imigranților, motiv pentru care se străduiește s-o rupă în spaniolă. Americanul nu ezită să-l plaseze pe român în Europa, acolo unde europenii îl primesc și nu prea. Americanul admiră Europa, e bătrânul continent din care se desprinde spre altă
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
literatură, volume de poezie sau lucrări de artă - determină pozitiv rezultatele la testul de matematică. Fiecare punct din indicele posesiunilor culturale determină 12 puncte adiționale la testul academic aplicat în cadrul PISA. Un puternic dezavantaj indică rezultatele copiilor din familii de imigranți, mai ales în unele țări, cum este Belgia. Descompunerea statistică a influenței calității de imigrant arată că handicapul școlar al copiilor din această categorie poate fi explicat prin dezavantajul economic al familiilor respective și prin barierele lingvistice pe care le
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
Fiecare punct din indicele posesiunilor culturale determină 12 puncte adiționale la testul academic aplicat în cadrul PISA. Un puternic dezavantaj indică rezultatele copiilor din familii de imigranți, mai ales în unele țări, cum este Belgia. Descompunerea statistică a influenței calității de imigrant arată că handicapul școlar al copiilor din această categorie poate fi explicat prin dezavantajul economic al familiilor respective și prin barierele lingvistice pe care le întâmpină reprezentanții acestei categorii în unele situații. Astfel, integrarea școlară a copiilor care utilizează acasă
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
din această categorie poate fi explicat prin dezavantajul economic al familiilor respective și prin barierele lingvistice pe care le întâmpină reprezentanții acestei categorii în unele situații. Astfel, integrarea școlară a copiilor care utilizează acasă limba țării-gazdă - cum este cazul multor imigranți de culoare în țările anglo-saxone -, este mai facilă decât a celor care sunt nevoiți să asimileze o nouă limbă. Combinațiile variantelor favorabile ale caracteristicilor discutate mai sus pot duce la dublarea și poate chiar la triplarea efectului condițiilor socioeconomice asupra
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
chiar realizarea obiectivelor educaționale. Capitalul social extrafamilial este influențat negativ de mobilitatea geografică - măsurată prin numărul de schimbări de domiciliu - și de schimbarea frecventă a școlii de către elev. Datele PISA din 2003 (OECD, 2004) arată că elevii din familiile de imigranți au rezultate mai slabe decât „nativii” în mai multe dintre țările incluse în studiu. Ipotezele lui Coleman despre impactul capitalului social extrafamilial asupra rezultatelor școlare au produs o vie dezbatere în legătură cu diferențele dintre școlile private și cele publice și au
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
convergență armonioasă a bunelor voințe, căutând să se adapteze, prin suplețea formelor și atribuțiilor, tuturor situațiilor și tuturor trebuințelor” (Silviu Leca). În vara lui 1926 a inaugurat centrul monahal de la Auberive, de unde pleca adesea la Paris, fiind implicat în pastorația imigranților, iar la Villejuif, un cartier al săracilor din marele oraș, acordând asistență spirituală locuitorilor. De la Paris se întorcea aducând persoane fără adăpost, în special imigranți ruși; pentru ei celebra liturghia după ritual ortodox, citind textele sacre în franceză, română și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287262_a_288591]
-
a inaugurat centrul monahal de la Auberive, de unde pleca adesea la Paris, fiind implicat în pastorația imigranților, iar la Villejuif, un cartier al săracilor din marele oraș, acordând asistență spirituală locuitorilor. De la Paris se întorcea aducând persoane fără adăpost, în special imigranți ruși; pentru ei celebra liturghia după ritual ortodox, citind textele sacre în franceză, română și rusă. În 1928 participă la Congresul Euharistic de la Sydney (în al cărui comitet de organizare a fost membru); va fi prezent și la cele de la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287262_a_288591]
-
absolut. La 24 de ani, ca tânăr delegat al studențimii socialiste argentiniene la Congresul Antifascist Internațional de la Bruxelles și destinat unei cariere ce putea ușor să se asemene cu aceea a lui Pablo Neruda, de exemplu, tânărul Sábato, fiu de imigrant italian și având în sânge simțul justiției sociale și al demnității umane care nu l-au părăsit niciodată, află de oribilele procese de epurare de la Moscova, despre cum procurorii de acolo "fabricau" crime sinistre, total inexistente, supralicitau infamia, implorând acuzarea
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
o țară nefericită. Dar de ce nefericită? Este una din întrebările pe care i le pune Jorge Ramón Lagunas în revistă "Gaceta Literaria de La Nación"106. Pentru că s-a născut într-o țară fără istorie, spune Sábato, într-o țară de imigranți, a cărei capitala prezintă un fenomen sociologic și spiritual unic în lume, trecând în jumătate de secol de la două sute de mii de locuitori la opt milioane, creșterea această "violență", faptul că au venit sute mii de familii străine, cu speranțele
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
pași de dans". Este definiția pe care Sábato o consideră că și cuprinzând întreaga filosofie a tangoului, si pe care o dă cel mai cunoscut autor de tangouri, Enrique Santos Discépolo107, acestui fenomen căruia i-au dat naștere milioanele de imigranți care "s-au năpustit" asupra ținutului La Plata, regiune situată între Uruguay și Argentina, în mai puțin de o sută de ani, si care nu numai că au adus cu ei cele două atribute ale noului argentinian, resentimentul și tristețea
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
111 Sunt neliniștile metafizice incluse în tangou, care reunește toată problematică existențiala a dezrădăcinatului, dar și a celui care se vede invadat de o cultură îndepărtată, necunoscută. O dată fisurata primitivă realitate hispano-americană întâlnită în regiunea La Plata prin valurile de imigranți, locuitorii au dobândit sentimentul dualității, cu toate pericolele, dar și cu avantajele ce implică această condiție: prin rădăcinile europene, sunt cultivate în noua nație valorile intrinseci ale Lumii Vechi, iar prin condiția de americani, prin folclorul întâlnit la băștinași și
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
Tangoul este o expresie estetică a marginalității, o expresie culturală a emigrației, a cartierelor din Montevideo, dar mai ales din Buenos Aires. Această marginalitate înseamnă portul, de unde și numele de "tango porteno" (tangoul din port). Tangoul apare într-o societate de imigranți de unde lipseau femeile, ceea ce a putut să-i determine pe bărbați să danseze singuri, ca să se antreneze, să-și pregătească momentele următoare cu dansatoarele adevărate, care erau foarte puține și de aceea și deosebit de "căutate" și care îi disprețuiau pe
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
o parte și de alta a estuarului Río de la Plata, Buenos Aires și Montevideo), tangoul este o invenție complexă, produs al unui metisaj, urmat de un melanj uman, etnic, cultural și sexual. Se naște din întâlnirea creolilor argentinieni sau uruguayeni și imigranți, cu precădere italieni, impregnați de o cultură a dansului popular, care, în Franța, în aceeași epoca, a dat la musette. Tangoul este produsul unei depășiri și integrări ale dansului de cuplu (valsul, mazurca, polka, chotisul spaniol) și ale dansurilor populare
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
la primii spanioli care-și regretau patria îndepărtată, la indieni, pentru că duceau dorul libertății pierdute, la gauchos, ceva mai tarziu, deplasați de civilizația europeană, exilați în propria lor țară, rememorând vârstă de aur a sălbaticei lor independente. În fine, la imigranții care tânjeau după teritoriul lor european, cu obiceiurile-i milenare, spune Sábato, conchizând că argentinianul are toate motivele să fie nostalgic. Originea etimologica a cuvântului tango, desi controversată, poartă ea însăși esență metafizicii acestui fenomen. Cert este că este folosit
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
norocul, pe aceste imense și deșertice pământuri, cu un teren dezolant și abstract"134. Nimeni nu poate trăi fără patrie, spune Sábato, fără un pământ de care să se lege, pe care să-l iubească, să-l simtă al lui, imigranții aveau nevoie de ceva solid și drag, de care să se agațe. Oamenii aceștia, alungați de mizeria satelor italienești și spaniole, ruse, poloneze, libaneze, si care veneau plini de speranță, se confruntă cu deșertul, cu o altă formă de sărăcie
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
deșertul, cu o altă formă de sărăcie, "întunecată pe deasupra de singurătate, pentru că își părăsiseră mame, logodnice, frați. Și atunci, cum să nu se nască tangoul?"135. Tipic pentru condiția omului tangoului argentinian, personajul Madariaga al lui Ibánez, unul din acei imigranți ce ocupaseră pampa, în căutarea "unor timpuri de pace, munca și îndestulare"136, spune: "Eu sunt spaniol, tu francez, Karl este german, fetele mele sunt argentiniene, bucătarul este rus, ajutorul lui e grec, infanteristul e englez, fetele de la bucătărie sunt
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
astfel. În tangouri se vorbește întotdeauna de scurgerea timpului, tema preferată în întreaga literatura metafizica. Și despre zbuciumul sufletesc, si despre sensul existenței. Nimic nu trebuie să ne uimească însă dacă ne gândim la întâlnirea celor două singurătăți: cea a imigrantului înghesuit în suburbiile muncitorești din Buenos Aires și cea a gaucho-ului alungat de progres din pampas la oraș. Cred că din această întâlnire s-a nascut cel mai straniu cântec popular pe care l-a creat omul vreodată și care
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
sensul pe care îl dă acestei dicotomii Mariana Bustelo 160. Distanță față de țara Bustelo o definește fie ca rezultat al deciziei personale, fie determinată de cauze exterioare sau din ambele motive. De aceea, trebuie făcută o delimitare strictă între exilat, imigrant și emigrant. Noțiunea de imigrant se referă la condiția persoanei în țara de adopție, emigrant înseamnă, din punctul de vedere al țării de origine, plecarea spre condiții mai bune de viață, dar cu posibilitatea de întoarcere în orice moment, în timp ce
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
acestei dicotomii Mariana Bustelo 160. Distanță față de țara Bustelo o definește fie ca rezultat al deciziei personale, fie determinată de cauze exterioare sau din ambele motive. De aceea, trebuie făcută o delimitare strictă între exilat, imigrant și emigrant. Noțiunea de imigrant se referă la condiția persoanei în țara de adopție, emigrant înseamnă, din punctul de vedere al țării de origine, plecarea spre condiții mai bune de viață, dar cu posibilitatea de întoarcere în orice moment, în timp ce exilat se referă la "a
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
posibilitatea de întoarcere în orice moment, în timp ce exilat se referă la "a fi obligat" să lași totul, abandonând țară cu minimul necesar, este diferența dintre a vrea să pleci și a trebui să pleci, iar autoexilat cuprinde atât sensul de imigrant, cât și de exilat, "două rele unite" spune autoarea. Tangoul că dans este "straniu", singular în lume prin stil, introvertit și introspectiv în același timp. "Lumea bună" îl catalogase drept dans lasciv, cu vădit caracter sexual, așa cum, de fapt, orice
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
de fugă sau de revoltă. Creezi ceea ce nu ai, ceea ce vrei să ai, ca obiect al dorinței și speranței noastre, ceea ce, ca o magie, ne permite sa evadam din brutală realitate cotidiană"165. Bordelul este sexul în stare pură, iar imigrantul solitar care intră într-un bordel își rezolva problema ușor, "cu tragică facilitate cu care se rezolvă acest lucru în locurile astea sinistre", spune Sábato. Nu era, deci, sexul ceea ce-l neliniștea pe imigrantul de la Buenos Aires, ci el tânjea după
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
este sexul în stare pură, iar imigrantul solitar care intră într-un bordel își rezolva problema ușor, "cu tragică facilitate cu care se rezolvă acest lucru în locurile astea sinistre", spune Sábato. Nu era, deci, sexul ceea ce-l neliniștea pe imigrantul de la Buenos Aires, ci el tânjea după comunicarea cu altă ființă, după iubire, după femeia că iubita, mama, cămin, si nu prezenta, atât de pasagera, a acesteia ca obiect de desfrâu. Așa cum spun versurile unui tangou: În viața mea am avut
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
cu chipurile brăzdate de lacrimi, isi vedeau propriile mame, fii și frați cum se pierdeau în moarte, căci nu mai aveau să-i vadă niciodată.(...) Și, străbătând acest teribil ținut Leviatán, pe malurile călcate pentru prima dată de acei bieți imigranți, mi s-a părut că aud tânguitul bandoneonului lui Troilo: Când tristețea și tumultul din Buenos Aires/ Mă fac să mă simt și mai singur, / caut pe inserat o mahala / de unde mă uit înapoi, prin tărâmul asta de juma de secol
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
6. Cu un parcurs biografic comparativ cu cel al lui Cioran, Sábato, la șaisprezece ani, începe să intre în legătură cu grupuri anarhiste și comuniste, "pentru că nu am suportat niciodată nedreptatea socială și pentru că aveam colegi care erau fii de muncitori, de imigranți socialiști"7, cu care pierdea nopți întregi, dezbătând probleme sociale. Despre perioada să de aderare la idealurile comuniste și apoi la anarhism, aflăm de la personajele sale, printre care "analfabetul Carlucho, unul din anarhiștii aceia deosebit de buni la suflet, care mergeau
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
de serviciu al unei lumi în declin"29. Că și Cioran, Ernesto Sábato s-a considerat un "apatrid metafizic". Melancolia îl însoțește încă de la începutul vieții, "a supt melancolie", cum spune el însuși, pentru că "s-a nascut străin", copil de imigranți italieni ce au "metafizica în sânge" și pentru care patria este o realitate dobândită. De copil trăiește la Rojas, orășel de cinci mii de locuitori, în majoritate imigranți europeni, colonii ce au format un complex de patrii în miniatură. Sábato
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]