4,141 matches
-
de ce aș avea Încredere În geniul ăsta? — Ce-ați prefera? M-am prefăcut că mă uit atent la chestionar. — Adevărul, evident. — Înțeleg... Karp zăbovi un minut, două. Într-un final, asigurându-se că ușa e Încuiată, Închise și geamurile. O muscă nimerise Între rame. Iritată, se lovea de geamul care o Împiedica să se elibereze, până când Karp deshise geamul din nou și musca dispăru În lumina zilei fără pic de recunoștință. Închizând iar fereastra, trase draperiile - adăugând peste umăr: — Nu văd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
Karp zăbovi un minut, două. Într-un final, asigurându-se că ușa e Încuiată, Închise și geamurile. O muscă nimerise Între rame. Iritată, se lovea de geamul care o Împiedica să se elibereze, până când Karp deshise geamul din nou și musca dispăru În lumina zilei fără pic de recunoștință. Închizând iar fereastra, trase draperiile - adăugând peste umăr: — Nu văd nici un motiv pentru care cineva ar trebui să tragă cu urechea la ceea ce sunt pe cale să vă povestesc. Odată reinstalat În spatele biroului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
În timp ce soarele mângâia draperiile cu o lumină de chihlimbar, sticloasă, eu am urmărit o musculiță care bâzâia. Trecuseră câteva minute bune până să-mi dau seama că, În ciuda eforturilor doctorului, nu zburase pe geam - sau poate că era o altă muscă. Cu curaj, dar convulsiv, mergea țanțoș pe obiectul alungit de metal, trecu de o agrafă pentru hârtie și se Îndreptă spre un stilou. Reuși să inspecteze și niște coli de sugativă, Înainte să-mi dau seama că interlocutorul meu vorbea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
numai că, În franceză. Pe când... Pe când „Dorothea“ are ceva... Ceva nobil și bine proporționat. Ca un... Stai. De ce te-ai oprit? Hai să schimbăm subiectul, spuse Dora, desfăcându-și chimonoul. — De ce? am repetat după un an, mutându-mi privirea de la muscă la masa din spatele doctorului. De ce a ales să păstreze copilul? Se pare că nu existau dovezi categorice cum că incestul ar avea urmări negative. Am putea presupune că acela care are de suferit e copilul, cel puțin, psihic. Dar faptul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
știa că va avea de suferit? Karp Îmi evită privirea. — Poate n-a spus nimănui că tatăl copilului era fratele ei. Poate că doctorul pe care Îl consultase a judecat situația pripit. Poate n-avea de ales. Își luă spatula; musca dispăru ca prin minune. N-am reușit să răspund la primele Întrebări, dar ultima mi se păru absurdă. — N-avea de ales? Dora a plecat din Kolberg de bunăvoie! La șaisprezece ani. Asta demonstrează ceva inițiativă, nu credeți? Nu la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
pentru femeie bătrână. Colega mea apucă frânele cu grijă. Cu ce pot ajuta, Sascha? — În primul rând, aș vrea să-mi iau câteva zile libere. — Se admite. Ridicând o mână, ca și când ar fi vrut să mă binecuvânteze, Else alungă o muscă. Ia loc, te rog. — Și În al doilea... Am văzut că insecta s-a retras bâzâind În umbra de sub acoperișul de tablă ondulată. A, nu știam că numele tău de familie e Himmel. Pe ușă, sub simbolul tăiat al unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
Nimic. Întorcându-și scaunul, Else Oloaga mă rugă s-o Împing mai departe. Poate nu-i plăcea mirosul dinspre bucătărie sau voia să ne continuăm discuția Într-un loc mai ferit. Ne-am deplasat Încetișor prin curte. Un roi de muște, planând În văzduh, Își executa ritualul din fiecare seară, șovăind, ca și când s-ar fi aflat Într-un moment de impas. Else făcu cu mâna; băieții dădură din cap cu Îndârjire; muștele se Împrăștiară. (- „Tu cheamă-ne doar“, mormăi unul din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
Ne-am deplasat Încetișor prin curte. Un roi de muște, planând În văzduh, Își executa ritualul din fiecare seară, șovăind, ca și când s-ar fi aflat Într-un moment de impas. Else făcu cu mâna; băieții dădură din cap cu Îndârjire; muștele se Împrăștiară. (- „Tu cheamă-ne doar“, mormăi unul din băieți. - „Venim imediat“, replică celălalt, verificându-și vârful bățului.) Apoi, de undeva de sus, de la o distanță de la care se poate auzi ceva, colega mea adăugă pe un ton nou: — În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
cât mi se umezeau ochii mai tare, cu atât mai puțin mă priveam din interior. Pierzând noțiunea timpului, am Început să-mi Închipui că cei șaizeci de elevi erau toți ai mei, ca fațetele În miniatură ale unui ochi de muscă. Chiar eram lumea Întreagă. Din când În când Îl auzeam pe Polster șoptind, În timp ce se plimba de la un băiat la altul, verificându-le aportul la imortalitatea artistică. Dar, de fapt, pe-atunci aveam altele pe cap... Dora Își schimbă poziția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
e cel mai rău; primăvara nu mor prea mulți oameni. Însă după aia vine vara, cel mai aglomerat anotimp. Dacă se fac aproape optzeci de grade, e o nebunie pentru noi, avem morți cu duiumul, În special bătrâni... Mor ca muștele... Vara istanbuliții mor pe capete! S-a oprit gânditor, lăsându-i Asyei povara semantică a ultimei fraze pe care o construise. Apoi s-a uitat la un trecător Îmbrăcat În frac, ce țipa Într-un telefon mobil, dând ordine și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
eroului pozitiv, care promite scăderea taxelor și creșterea veniturilor. Pe la Botoșani și Piatra Neamț s-a molipsit și el și a strigat că „pesediștii au furat cât n-au furat turcii în 300 de ani“. Ba chiar o doamnă ca Mona Muscă ne-a spus cum buldozerul Băsescu „o să-l facă asfalt pe Năstase“. Când se dă jos de pe tribunele improvizate prin târguri și e găzduit de vreun studio TV local mai curajos, candidatul Alianței D.A. renunță la limbajul de iarmaroc. Iată
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
atac nici la judecătorii solzoși, nici la actele lor. Și e inutil să le bați obrazul. Reacția Alianței D.A. (PNL-PD) este singura posibilă. La o provocare politică se răspunde cu aceeași monedă, dar de o valoare sporită. Cu așa o muscă pe căciulă, PSD a făcut totul pentru paralizarea justiției. Fostul partid de guvernământ nu a dat pretextul anticipatelor, pur și simplu și-a dat măsura. Desigur, alegerile nu vor schimba Curtea Constituțională, dar probabil că vor aduce Alianței D.A. o
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
de PD. În acest caz, el se va retrage din viața politică. I s-a alăturat fostul președinte PNL Mircea Ionescu Quintus, care a considerat că „ni se propune să ne desființăm pentru un loc comod la cimitirul Bellu“. Mona Muscă a spus că, dimpotrivă, fuziunea este obligatorie și pentru PNL, și pentru PD, „altfel murim amândoi“. În sfârșit, 16 filiale liberale s-au pronunțat în favoarea fuziunii, însă cu menținerea identității liberale. Un cotidian adună toate aceste nepotriviri sub titlul Imposibila
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
privirea la miliardele și miliardele de mile de stele și mă simțeam ca un artist de circ făcând acrobații la trapez. Am început să scriu poezie serioasă abia când m-am căsătorit, locuind pe Ocean Parkway, Brooklyn. Primele mele poeme, "Musca" și "Cuibul", deși trimise la câteva reviste mici, au fost, totuși, acceptate de revista Bitterroot (1972), editată de Menke Katz, care, grație prieteniei pe care mi-o purta, m-a introdus în lumea poeziei. Ca editor asociat, pe o perioadă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
îl predispune la un cvasinomadism. Face piața și alte cumpărături, rezolvă toate problemele casei (doamna Genaru se ocupă, aproape zilnic, cu lecția de engleză). Spune că este un bucătar iscusit, inventiv, amintindu-și, cu hazul de rigoare: "de mic, prăjeam muște". Trecând într-un registru mai grav însemnările despre poet, care nu ține de o generație sau de alta, și înainte de a-i pune întrebările pentru a afla acele "mișcări ale ființei interioare" (Henri Michaux), citez din Lucian Raicu: "Calitatea cea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
românilor, care la orice întrebare, din orice domeniu, nu știu să dea un răspuns cinstit de tipul "nu știu". Cu cît sunt mai puțin informați într-o problemă de care sânt străini, cu atât se vor amesteca mai mult "ca musca în lapte" și , cum spune românul, în final "va vărsa cerneala". I. Primari ai marilor metropole Un mare oraș, o mare aglomerație urbană din orice țară, trebuie să fie angrenată în găsirea de soluții la problematica vremii, la provocările mari
[Corola-publishinghouse/Administrative/1486_a_2784]
-
pot întîlni un șobolan, într-un depozit sau într-o debara. Canalele orașului erau pline de șobolani, unde sunt șobolanii din canalele orașului ? o, ce inteligenți erau șobolanii din canalele orașului ! De ce nu răspunzi ? „nu știu, nu-mi amintesc.” Și muștele ? „Care muște ?” muștele ! Cum așa, nu-ți mai amintești cum era cu muștele ? Primăvara, muștele înviau dintr-o dată și începeau să intre prin bucătării, se așezau pe feliile de pîine, pe fructe... o desfătare. Ce frumoase erau muștele. Chiar nu
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
șobolan, într-un depozit sau într-o debara. Canalele orașului erau pline de șobolani, unde sunt șobolanii din canalele orașului ? o, ce inteligenți erau șobolanii din canalele orașului ! De ce nu răspunzi ? „nu știu, nu-mi amintesc.” Și muștele ? „Care muște ?” muștele ! Cum așa, nu-ți mai amintești cum era cu muștele ? Primăvara, muștele înviau dintr-o dată și începeau să intre prin bucătării, se așezau pe feliile de pîine, pe fructe... o desfătare. Ce frumoase erau muștele. Chiar nu-ți mai amintești
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
de șobolani, unde sunt șobolanii din canalele orașului ? o, ce inteligenți erau șobolanii din canalele orașului ! De ce nu răspunzi ? „nu știu, nu-mi amintesc.” Și muștele ? „Care muște ?” muștele ! Cum așa, nu-ți mai amintești cum era cu muștele ? Primăvara, muștele înviau dintr-o dată și începeau să intre prin bucătării, se așezau pe feliile de pîine, pe fructe... o desfătare. Ce frumoase erau muștele. Chiar nu-ți mai amintești nimic ? „nu.” Și țînțarii... o, Dumnezeule, unde sunt țînțarii și gîndacii negri
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
amintesc.” Și muștele ? „Care muște ?” muștele ! Cum așa, nu-ți mai amintești cum era cu muștele ? Primăvara, muștele înviau dintr-o dată și începeau să intre prin bucătării, se așezau pe feliile de pîine, pe fructe... o desfătare. Ce frumoase erau muștele. Chiar nu-ți mai amintești nimic ? „nu.” Și țînțarii... o, Dumnezeule, unde sunt țînțarii și gîndacii negri de bucătărie ? Și buburuzele ? Și cărăbușii ? Și gîndacii de Colorado ? Și fluturii ? De ce nu mai sunt fluturi în anotimpul cînd trebuie să apară
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
de ani sperma omului occidental își pierde calitățile, creșterea datoriei publice în statele puternic industrializate, șantajul nuclear al Coreei de nord, proliferarea curentelor populiste în țările cu tradiție democratică... Problemele lumii continuară să se pună pe domnul Busbib ca niște muște pînă cînd îl acoperiră de tot. Dar abia în momentul în care bestiile începură să-i intre în gură, în nări, în urechi, sub pleoape și sub unghii, domnul Busbib înțelese de unde veneau ele, de unde își luaseră zborul atît de
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
am tăiat dân foarfeci niște inimi dân hârtie, fincă-mi suflase o păsărică În urechi că Josefa Mamberto, aia dă ie nepoata lu merceria, umbla cu Fainberg decât să-i poată cere tișortu ăla cu bonu-cupon. Cu gându că până și muștele dân Imparțial tre să afle pătărania, am zmângălit În fiecare inemă un anunț haios - beton, că cu litere anonime - În care spuneam: Știre bombă. Cine se ia pă juma cu J.M.? Dezlegare: Pensionaru cu tișortu. Mandea m-am ocupat Însumi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
referitor la acest ebenist Întru totul banal: frunte senină și Înaltă, ochi de o tristă demnitate, barbă neagră de profet și statură interșanjabilă cu a mea. — Neîntrerupta frecventare a elefanților nu-i mai Îngăduie ochiului perspicace să zărească nici chiar musca cea mai de râsul lumii, a opinat pe nepusă masă doctorul Shu T’ung. Observ, și mă hlizesc de plăcere, că neizbutitul meu portret nu aduce nici un soi de prejudiciu galeriei domnului Montenegro. Dar, dacă vocea unui crustaceu numește ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
Îndeobște se freacă dă scoarța dân față a fiecărui partido din pelimetru urban, așa că se cuvine să vază orșice nas inedit, că dacă Îl asculți poa să-ți iasă altă capcană. Nu te obosi să caști fleoanca, că chiar și muștele dân lapte au Învățat că te duci d-a dura dă plictis, că io sunt veteran și am nas dă jurnalist mai mare ca râtu dă dulău pervers; nu mai târziu ca ieri m-au trimis la Burzaco, ca p-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
mă pleznește dă mai mare dragu; Încălzită dă performanț, doamna Mariana a crezut că io sunt zlataust, mașină dă causeur care nainte să purta prin saloane și mandea mă văd totimpu la strâmtoare care nu deschiz gura nici să Înghit musca. O noapte, stam mai fericit ca cu premiu care Îl dă regina Victoria și să apare pretinu Julio Cárdenas. Nu-mi veni cu gogoașa că nu-l știi, că faci mereu, dreptu tău, deferență Între indienii neapți de luptă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]