3,626 matches
-
să-mi continui pelerinajul. Deocamdată aștept ca un călugăr, tot spiritualizat și cu o barbă scurtă, să-mi redea pașaportul pelerinului unde l-am rugat să-mi pună o ștampilă. Va fi un trofeu în pașaportul meu. Sunt întradevăr un norocos, iar durerea aceasta are un scop precis: să mă apropie mai mult de Dumnezeu. Inutil să adaug că lângă biserică există și un magazin cu produse tipice fabricate de călugări: săpunuri, plante medicinale, licori și vinuri, ca și multe cărți
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
de pelerin pe rucsac, se oprește și intră în vorbă cu mine. A fost și el la Santiago, pornind de la Jacques le Pui și rezervându-și cazarea cu trei, patru zile mai înainte. Ii spun că eu sunt mult mai norocos, ajutat fiind cu cazarea în fiecare zi de către asociația sf. Iacob, dar fără a avea vreo rezervare cu mai multe zile înainte, ci totul se rezolvă în ziua respectivă. Rămâne plăcut impresionat și ne despărțim, cerându-mi să-l amintesc
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
cred tot ce citeesc, oamenii se întâlnesc și se îndrăgostesc peste tot în lume. Și nu e numai asta: Cyborg a devenit un loc anume, un loc unde vezi lume și ești văzut, un loc unde, chiar dacă nu ești destul de norocoasă să-ți găsești sufletul pereche pe internet, ai putea să-i întâlnești privirea peste ecranul computerului. ― Sună interesant, spune Ben Williams, cocoțându-se pe deasupra mea și punându-și tava cu mâncare pe masa din față. Am auzit despre chestia asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
când oamenii țipă la el să termine grafica paginilor, să fie titlurile puse la locul lor, iar imaginile introduse în computerul lui Apple Mac. Paul este omul care desenează mereu felicitări de adio atunci când oricine de la Kilburn Herald e destul norocos și pleacă de aici. Cu alte cuvinte, pe lângă faptul că este un tip foarte de treabă, Paul este și un geniu. ― Sună la bibliotecă, spune Geraldine, și spune-le să-ți trimită poza. Zece minute mai târziu, un curier înaintează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
când Diana ia o scamă de pe jacheta lui Ben - un gest mult prea intim pentru un simplu șef. ― Poate că-l place, adaug eu, întrebându-mă cum se va sfârși această stranie conversație. ― Ar vrea ea să fie așa de norocoasă! spune Sophie cu indignare, înainte să-și amintească, firește, că eu, colega ei de apartament, sunt îndrăgostită de Ben și că ea n-ar trebui să-și arate atât de deschis sentimentele. Hai să-ți spun ceva, Mimey, spune ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
-se. ― Mult mai bine, aprob eu. Acum de-abia te pot vedea, mai spun. Este o glumă, se pare că vechiul meu sarcasm nu vrea să stea în banca lui în noaptea asta, și-i mulțumesc încă o dată stelei mele norocoase că Brad este (a) american și (b) din California, ceea ce înseamnă că sarcasmul este străin pentru el, așa cum sunt și pantalonii scurți Marks & Sparks. ― O, spune el, părând jignit. Scuză-mă dacă te dezamăgesc. ― Nu, Brad, îl împac eu, îndrăznind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
bucură, și li se alătură până și afurisitul de ospătar. ― Vreți să vă uitați pe meniu, întreabă el, ridicându-și o sprânceană, sau ați rezolvat-o cu desertul? De dimineață, o sun pe Geraldine, care e în culmea extazului. ― Scârbă norocoasă! îmi tot spune ea. Sper că ai o cameră de rezervă, pentru că vin în vizită. ― Chiar vreau să vii, îi spun eu, dându-mi seama cât de mult îi duc dorul, cât de amuzant ar fi dacă Geraldine s-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
cu ea. ― Nu mă miră că mai stai, spune Lauren, după ce a inspectat fiecare cameră, fiecare mecanism, fiecare instalație. Este pur și simplu superb. ― Ai dreptate, îi zâmbesc eu. E pur și simplu superb. Iar eu sunt pur și simplu norocoasă. ― Așa e, spune Lauren, după care ieșim din casă la braț. Restaurantul e atât de bine ascuns de paparazzi, încât mai că-l ratăm. În cele din urmă, după ce tot mergem pe-acolo în susul și în josul străzii, Lauren ochește un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
acum. Mă uit apoi la Brad, acest om cât un munte, ca un leu de aur. Știu că ar putea foarte bine să aleagă alte femei, dar el m-a ales pe mine, ceea ce trebuie să însemne că sunt foarte norocoasă. Mă rog, e drept că-mi fac griji uneori că n-avem noi prea multe în comun și poate că ar trebui să avem, și câteodată chiar mă trezesc că-l compar cu Ben, și atunci, exceptând partea cu fizicul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
nu m-a dorit niciodată, iar Brad mă dorește. Și e bun cu mine, și se poartă frumos. Bine, noaptea trecută a călcat strâmb, dar munca e muncă, și trebuie să încerc să înțeleg și această parte a vieții. Sunt norocoasă, trebuie să mă consider norocoasă. Adică, uitați-vă doar la el. A, da. Și încă ceva: sexul este, desigur, uluitor. Și chiar petrecem o zi încântătoare. Mergem la o plimbare lejeră până la capătul digului din Santa Monica, unde ne așezăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
iar Brad mă dorește. Și e bun cu mine, și se poartă frumos. Bine, noaptea trecută a călcat strâmb, dar munca e muncă, și trebuie să încerc să înțeleg și această parte a vieții. Sunt norocoasă, trebuie să mă consider norocoasă. Adică, uitați-vă doar la el. A, da. Și încă ceva: sexul este, desigur, uluitor. Și chiar petrecem o zi încântătoare. Mergem la o plimbare lejeră până la capătul digului din Santa Monica, unde ne așezăm pe o bancă și privim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
Doar uită-te la asta! Ce naiba poartă? Dumnezeule, cizme de cowboy pe picioarele alea oribile și fusta aia mini îngrozitoare. Încerc din răsputeri să-l îndes pe Ben în străfundul minții mele, încerc să continui să-mi amintesc cât de norocoasă sunt să am un bărbat ca Brad. Intrăm un pic în ocean și ne bălăcim ca doi copii, țipând și strigând și stropindu-ne unul pe altul. După ce ne giugiulim în nisip, cu strigăte de încurajare venite de la un grup
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
și că o să i-o lase la sală. O aud cum spune: ― Aha, aha, aha. Bine, îi transmit. Pa-pa. ― Ce-a zis, ce-a zis? Lauren are un imens zâmbet pe față. ― Jemima Jones, asta trebuie să fie ziua ta norocoasă. ― De ce? Tot mai tremur. ― Ai primit un mesaj, ai primit un mesaj, începe Lauren să-mi cânte, ridicându-se și dansând prin sufragerie în ton cu cântecelul ei cel ciudat. ― De la cine? Lauren se oprește și face o pauză teatrală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
Oricum, nu cred c-o să mai fii supărată după ce-o să deschizi plicul. Nu e de la mine, e de la Ben, ȘI cred că vei găsi interesant de citit ce-i acolo!!! (mie cu siguranță așa mi s-a părut...) Ce norocoasă ești!! Lucrurile merg de minune și între mine și Nick, îți spun mai multe când ne vedem. Curând. Foarte curând. Ha! Te iubesc și te sărut tare de tot, Geraldine. Xxxxxxxxxx“ Zâmbesc, pentru că aproape c-o aud pe Geraldine cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
interior. în ciuda faptului că pe bărbații ăia nu-i puteai urni nici măcar cu parul. De fapt, Brigit și cu mine deveniserăm așa de populare încât Melinda a plecat supărată nevoie mare, agitându-și poponețul de copil de șase ani. Curva norocoasă! După câteva secunde, Tamara și-a luat și ea tălpășița. Uitându-te după ea te așteptai să i se frângă bețele alea de picioare în orice moment. —Blonda care conduce o blondă, am remarcat eu. Replică la care toată lumea a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
-i să-și amintească de toate vedetele pop, de curele de dezintoxicare și de cât de minunat era, în general, la Cloisters. Profund ușurată, eram convinsă că toate informațiile alea aveau să mă facă să-mi dau seama cât de norocoasă eram. Dar după puțin timp, mă trezeam holbându-mă uluită la toți bărbații ăia între două vârste, la pereții ăia galbeni, la fumul de țigară gros de să-l tai cu cuțitul, la locul ăla mohorât și iar începeam să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
consolator, deși zâmbetul ei nu m-a consolat absolut deloc. Ce vrei să spui? aproape că am urlat eu. Ăsta e cel mai îngrozitor lucru care mi s-a întâmplat de când sunt! — Și-atunci nu crezi c-ai fost foarte norocoasă să ai o viață atât de lipsită de griji? a zis Celine. Nu reușeam deloc s-o fac să priceapă dimensiunile catastrofice ale situației mele. De fiecare dată când mă gândeam la citirea chestionarului în fața grupului, mi se făcea pielea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
și nu mai avusese cum să mă evite. în raportul poliției se spunea că fusesem „nebună“. Cei care erau cu mine au fugit și m-au lăsat să zac pe caldarâm. Mi s-a explicat c-am fost teribil de norocoasă - în afara unei vânătăi enorme pe coapsă, nu pățisem absolut nimic. Bine, doar că îmi pierdeam mințile. îmi doream, tânjeam să mor. Mai mult decât în toate celelalte dăți când îmi dorisem să fi murit. Un atac de disperare, de dimensiunile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
sus și-n jos pe stradă sărutând-o franțuzește..., mama a făcut o pauză făcând eforturi să pronunțe cuvintele, ... pe iubita ei. Dependența de droguri nici nu se compară cu chestia asta. Marguerite Kilfeather se gândește, probabil, că sunt o norocoasă. Amândouă am râs printre lacrimi. Iar eu am promis solemn să nu sărut niciodată franțuzește o femeie în văzul vecinilor. Măcar atât puteam să fac și eu pentru mama. 67tc "67" Cum am ieșit din spital, tata m-a anunțat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
de acord cu ea. —Ești mult prea tânără și imatură ca să faci alegerea corectă! mi-a spus Nola pe un ton admirativ, de parcă mi-ar fi făcut un compliment. Am douăzeci și șapte de ani, am obiectat eu bosumflată. — Ce norocoasă ești să fii așa de frumoasă și de tânără! mi-a atras ea atenția, deși nu pricepuse ce voisem să spun. Mai târziu, mi-am dat seama că fusese un gest deliberat. —în orice caz, a continuat ea cu jovialitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
la sută, pe copiii lor. Pentru că, deși prezentă, uneori plecam. Uneori știe ce fac atunci când scriu, uneori îi și citesc, alteori nu. Mai degrabă nu. Deși prezentă, uneori plec, într-adevăr, fără să fiu vreodată cu adevărat absentă. Sunt o norocoasă, pot să scriu pe colțul mesei, nu am nevoie de un spațiu anume, de condiții speciale, de un atelier, nu sunt actriță, pictoriță, totul se poate întâmpla simplu, chiar și în aceeași cameră cu el. Au fost în toți anii
Poveşti cu scriitoare şi copii by Svetlana Cârstean () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1767]
-
strălucire fugară. Se aplecă repede și îl ridică de jos. Partea care stătuse cu fața la pământ, era formată din cristale de cuarț, iar printre acestea răzbătea dintr-o parte în cealaltă o vinișoară subțire de culoare galbenă. Din nou se simți norocos, ținea în mână dovada că acolo era aur. Fără să mai stea pe gânduri începu să examineze atent pereții și tavanul galeriei, sperând să găsească restul filonului. Nici un rezultat, nu era nimic acolo. Asta însemna că bucata pe care o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
care îl așeza în cutie era salutat cu urale, iar picolițele se grăbiră să umple cu șampanie cupele jucătorilor ca să acopere perioada cât jocul era întrerupt. Faites vos jeux! rosti într-un târziu crupierul punând în mișcare roata ruletei. În afară de norocosul jucător, nimeni nu schița nici un gest. Acesta sorbi îndelung din pahar, după care plescăi satisfăcut din buze. Așeză încet cupa pe marginea mesei după care privi concen trat la postavul verde acoperit cu pătrățele din fața sa. Se clătina ușor, amețit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
pe același doisprezece roșu. De data aceasta foarte puțini îi urmaseră exemplul, probabilitatea să câștige din nou era infimă. Când numărul ales ieșise pentru a doua oară câștigător, toată lumea rămăsese consternată. Clienții părăsiseră celelalte mese și se adunaseră în jurul fericitului norocos. Nici acum nu vrei să intervenim? întrebase nervos Boris. Stai să vedem ce se întâmplă mai departe! Bărbatul mizase iarăși tot ce avea pe doisprezece roșu. Fără nici o excepție, ceilalți îi urmaseră exemplul. Săracul crupier transpira din greu și abia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Boris simțea fiori reci pe spinare. Nici nu știa dacă la casierie sunt destui bani ca să poată schimba jetoanele acestuia. Urmăriseră împreună pe ecran schimbul de crupieri și jocul care se reluase. Chelnerițele își făceau datoria, turnând șampanie în paharul norocosului ori de câte ori acesta sorbea din el. Câteva femei în rochii de seară cu spatele gol, tot angajate ale cazinoului, se lipeau lasciv de acesta. Așezau jetoanele în fișicuri și îl îndemnau să bea, șoptindu-i la ureche cuvinte dulci. Bărbatul era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]