7,756 matches
-
I, P. P. Panaitescu pleacă de la o relatare a cronicarului ungur Thurocz, în care se vorbește despre o luptă pentru domnie dintre Dan - ajutat de turci - și Mircea - sprijinit de regele Sigismund de Luxemburg prin banul Ștefan de Lozoncz care piere în aceasă confruntare -, în urma căreia ultimul pretendent este învins. Tot în aceeași cronică se menționează că "ambii erau de același sânge". Luând în discuție teoria lui Bogdan Petriceicu Hasdeu, potrivit căreia lupta descrisă ar fi fost desfășurată între Dan I
Vlad I Uzurpatorul () [Corola-website/Science/298642_a_299971]
-
1497 a avut loc Bătălia de la Codrii Cosminului, în care Ștefan cel Mare a atras în capcană și nimicit armata nobililor polonezi, condusă de regele Poloniei Ioan Albert, ceea ce a rămas cunoscută în cultura populară poloneză ca "bătălia unde au pierit cavalerii". Tot pe teritoriul raionului, în 1941 a avut loc Masacrul de la Fântâna Albă, unde trupele sovietice au măcelărit între 200 și 2000 de civili care doreau să scape de persecuțiile ocupației sovietice refugiindu-se în România. Conform recensământului din
Raionul Adâncata () [Corola-website/Science/307357_a_308686]
-
di Caterina". Prin intermediul pictorului Capogrossi, în 1936 Elsa Morante îl cunoaște pe scriitorul Alberto Moravia cu care se căsătorește pe 14 aprilie 1941. Împreună îi vor cunoaște și frecvența cei mai mari scriitori și gânditori italieni ai vremii, printre care Pier Paolo Pasolini (cu care Elsa va păstra lungă prietenie până la ruperea definitivă a relațiilor din jurul anului 1971), Umberto Sabba, Atttilio Bertolucci, Giorgio Bassani, Sandro Penna, Enzo Siciliano. În timpul celui de-al Doilea Război Mondial, pentru a fugi de represaliile naziștilor
Elsa Morante () [Corola-website/Science/332683_a_334012]
-
Asor Roșa (a cură di), "Letteratura Italiană Einaudi", "Opere", vol. 4, tomo ÎI, Torino, Einaudi, 1996, pp. 685-712 Ștefania Lucamante, "Elsa Morante e l'eredità proustiana", Firenze, Cadmo, 1998 Marco Bardini, "Morante Elsa, italiană. Di professione, poeta", Pisa, Nistri-Lischi, 1999 Pier Vincenzo Mengaldo, "Menzogna e sortilegio: Elsa Morante, în Franco Moretti "(îngrijita de), "Îl romanzo", vol. 5: Lezioni, Torino, Einaudi, 2003, pp. 571-584 Concetta D'Angeli, "Leggere Elsa Morante: Aracoeli, La Storia e Îl mondo salvato dai ragazzini," Romă, Carocci, 2003
Elsa Morante () [Corola-website/Science/332683_a_334012]
-
buni prieteni 18. Evoluție, revoluție 19. Julie joacă greu 20. Un mic ajutor pentru prietenul meu 21. Cel mai bun prieten 22. Drago în flăcări 23. Spune-o odată, Joe 24. Secretul succesului! 25. Distruge-mă 26. Dimensiunea Morții sau pieri 27. Stingerea 28. Ultima șansă a luptătorilor 29. Noaptea în Orașul Morții 30. Sunt Marucho, ce mai faceți 31. Un loc departe de casă 32. Joacă bine, Runo 33. Te duci în jos clovnule 34. Casă, dulce casă 35. Ultima
Lista episoadelor din Bakugan () [Corola-website/Science/316935_a_318264]
-
datorită lui Albert Abdullah David Sassoon, în anii 1870. Dintre clădirile celebre ale orașului, se poate aminti Brighton Pavilion, cu un aspect indian, dar care adăpostește un interior de inspirație chinezească, și marele său dig, cu parcul de distracții. West Pier, un alt dig, creat în 1866, a fost interzis publicului în 1975, apoi distrus în 2003 din cauza a două incendii, a căror cauză rămâne necunoscută. Localitatea Brighthelmston a devenit o stațiune termală importantă în secolul al XVIII-lea și a
Brighton () [Corola-website/Science/308868_a_310197]
-
familia conducătoare își are apartamentele private. Aripa este și căminul Muzeului Napoleon și a arhivelor. Frescele ce decorează arcada deschisă cunoscută ca si Galeria lui Hercules au fost modificate de Rainier al III-lea, care a importat lucrări făcute de Pier Francesco Mazzucchelli, ilustrând eroi mitologici și legendari. În plus, multe din camere au fost remobilate și redecorate. Multe din podelele de marmură au fost restaurate în camerele oficiale și decorate cu intarsii ce includeau monograma cu dublu R a prințului
Palatul Princiar din Monaco () [Corola-website/Science/322176_a_323505]
-
cleric" (A Clergyman's Daughter, 1935) și "Keep the Aspidistra Flying" (1936). În anul 1936 lui Orwell i s-a comandat de către Victor Gollancz un documentar asupra șomajului din Nordul Angliei pentru editura engleză "Left Book Club". "Drumul către Wigan Pier" (The Road to Wigan Pier), o proză de tip reportaj despre viața la limita sărăciei a minerilor dintr-un orășel din Lancashire, l-a consacrat pe Orwell drept unul dintre cei mai mari reporteri și scriitori din Marea Britanie. Ca tendințe
George Orwell () [Corola-website/Science/299003_a_300332]
-
1935) și "Keep the Aspidistra Flying" (1936). În anul 1936 lui Orwell i s-a comandat de către Victor Gollancz un documentar asupra șomajului din Nordul Angliei pentru editura engleză "Left Book Club". "Drumul către Wigan Pier" (The Road to Wigan Pier), o proză de tip reportaj despre viața la limita sărăciei a minerilor dintr-un orășel din Lancashire, l-a consacrat pe Orwell drept unul dintre cei mai mari reporteri și scriitori din Marea Britanie. Ca tendințe politice, Orwell a manifestat în
George Orwell () [Corola-website/Science/299003_a_300332]
-
se răspândească rapid și numărul populației băștinașe au scăzut. După al doilea război mondial, guvernul australian a inițiat un program masiv de imigrații Europene. După prevenirea unei invazii japoneze, s-a văzut că țara trebuie să fie populată sau să piară. Imigrația a adus migrații tradiționale din Regatul Unit, împreună cu un număr mare de europeni din sudul și centrul Europei. O economie în plină expansiune australiană a fost în contrast puternic cu războiul ce a devastat Europa, și imigranții nou-sosiți au
Euro-australian () [Corola-website/Science/319559_a_320888]
-
din Scoția cunoscuți ca „galloglas” au luptat atât în insulele britanice, cât și pe continent. Galezul Owain Lawgoch (Owain Mână Roșie) a format o companie liberă care a luptat pentru francezi împotriva englezilor în timpul Războiului de 100 de ani Frizianul Pier Gerlofs Donia a condus un grup de mercenari „Grupul negru din Arum” împotriva autorităților habsburgice din Cele 17 Provincii. Ei au luptat în principal tot împotriva unor mercenari. Mercenarii elvețieni au format unități de infanterie foarte eficientă pe parcursul secolelor XV-XVI
Mercenar () [Corola-website/Science/327570_a_328899]
-
au avariat alte 24 vase (din care 8 submarine) și au doborât 20 de avioane. Echipajele poloneze ale celor 2 crucișătoare, 9 distrugătoare, 5 submarine și 11 vase torpiloare au însumat peste 4.000 de marinari, dintre care 450 au pierit în luptă. Structurile informative au rămas aproape intacte după înfrângerea Poloniei în 1939 și au continuat să servească guvernul polonez în exil. Cunoscute ca „departamentul al 2-lea”, structurile informative poloneze au cooperat cu Aliații în toate țările europene ocupate
Forțele armate poloneze din vest () [Corola-website/Science/309578_a_310907]
-
scopul de a descoperi un leac. Hector și Șam o găsesc pe Reggie, care tocmai salvase doi copii, o fată și un băiat. Câțiva cercetători sunt aruncați în aer în timp ce încearcă să-i prindă, iar restul oamenilor de știință vor pieri în cele din urmă datorită efectelor cometei. În cele din urmă, ploile spală praful roșu și curată lumea de efectele cometei. Supraviețuitorii au format o familie: Hector și Reggie împreună cu cei doi copii. Doar Șam este nemulțumită deoarece a rămas
Noaptea cometei () [Corola-website/Science/313311_a_314640]
-
pogrom la Chișinău. De aceasta data circa 200 de evrei se organizaseră într-un grup de autoapărare, dar numai jumătate din ei posedau pistoale. În acest pogrom au căzut uciși 19 evrei, 56 de evrei au fost răniți, dar au pierit și câțiva dintre pogromiști.
Pogromul de la Chișinău (1903) () [Corola-website/Science/313524_a_314853]
-
din perioada lui Augustus avea o bibliotecă care a fost pierdută focului în 64 d.H. Porticul Octaviei avea o bibliotecă, dar și Templul Păcii lui Vespasian avea o bibliotecă (191 d.H.). Chiar capitala imperială Constantinopole avea o bibliotecă care a pierit în flăcări și ea în 476. Galenus ne spune că în perioada romană, focul și cutremurele erau cauzele comune ale distrugerii bibliotecilor. Între 100 și 105 apare hârtia în China fiind acreditat Ts'ai Lun pentru acest nou suport. Acesta
Istoria bibliotecilor () [Corola-website/Science/337531_a_338860]
-
Bustul generalului Alexandru Cernat este opera sculptorului român Ion Georgescu, fiind dezvelit în anul 1894. Bustul cu o înălțime de 0,90 m este turnat în bronz și este așezat pe un piedestal din piară înalt de 1,60 m. Bustul îl înfățișează pe general în uniformă militară. Pe latura din față a piedestalului se află o placă din bronz bogat ornată cu elemente simbolice, constând din vulturi, arme și frunze de laur. În partea
Bustul generalului Alexandru Cernat din București () [Corola-website/Science/332760_a_334089]
-
sulițele românilor. Deși atacul a început înaintea prînzului, prima parte a luptei s-a încheiat abia spre seară, cînd turcii pierduseră aproape un sfert din oaste, în timp ce românii pierduseră doar cîțiva oameni. Insensibil la dezastrul armatei sale, în timp ce avangarda sa pierea în mlaștini, Baiazid ordonă restului armatei să așeze tabăra și să o inconjoare cu palisade din pămînt și trunchiuri de copaci. După lăsarea întunericului, Baiazid trimite cavaleria spre dealurile de peste apa Jiului cu scopul de a-l ataca din spate
Istoria Craiovei () [Corola-website/Science/305558_a_306887]
-
Lorincz, pentru a fi judecat de ei. Comandantul garnizoanei refuză, izbucnesc focuri de armă de ambele părți și austriecii se refugiază, din fața mulțimii, în clădirea garnizoanei. După două-trei ore de ostilități, clădirea garnizoanei este incendiată, majoritatea celor 375 de soldați pierind în flăcări și datorită surpării acoperișului, cei care au reușit să scape din clădire și din calea gloanțelor au fost prinși și linșați de populație. După acest incindent, cel mai grav, dar care făcea parte dintr-un lung șir de
Istoria Craiovei () [Corola-website/Science/305558_a_306887]
-
arestați peste 200 de membri ai rezistenței comuniste și numeroși simpatizanți din Haga, Rotterdam și Amsterdam. Poliția olandeză a participat la torturarea evreilor comuniști. După procesul intentat membrilor rezistenței, 20 dintre ei au fost executați prin împușcare, iar restul au pierit în cea mai mare parte în camerele de gazare de la Auschwitz sau au fost uciși în late lagăre de concentrare.
Rezistența evreiască în timpul Holocaustului () [Corola-website/Science/314043_a_315372]
-
un diametru de 20m, până la circa -50 m. În Ianuarie 2005 Szymanowski revine și reușește să urce până la adâncimea de -30m. Depășirea sifonului pare să fie aproape. Dar atât de departe... Din nefericire, în 6 aprilie a aceluiași an, Szymanowski piere la rândul sau într-un accident de scufndare. În septembrie 2014, în cadrul unei tabere de explorare româno-finlandeze organizată de Societatea Națională de Speologie, Sami Paakkarinen și Patrik Grönqvist reușesc trecerea sifonului 2. După parcurgerea unei scurte galerii aerate ajung la
Izbucul Tăuzului () [Corola-website/Science/325635_a_326964]
-
sau copii. Au fost urmăriți aceia care fie simpatizau cu rebeli fie au luat parte la rebeliune. Cei ce se găseau pe liste au fost căutați peste tot și uciși de către soldați, inclusiv copiii din școli. Se estimează cau au pierit cu această ocazie peste 200 000 de hutu în decursul a numai trei luni. Numărul refugiaților a crescut la 150 000, în jur de 15% din populația de la acea dată a țării în numai șase luni. Intr-un efort de
Istoria Burundiului () [Corola-website/Science/303115_a_304444]
-
a cerut Regimentului 2 Roșiori să intre în luptă. Astfel a luat naștere celebra șarjă de la Prunaru. Descrierea făcută de Constantin Kirițescu în cartea sa „Istoria războiului pentru întregirea României 1916-1919", vol. I, este emoționantă: Deși Regimentul 2 Roșiori a pierit aproape în totalitate -lăsând pe câmpul de luptă 216 camarazi căzuți, morți sau răniți, grație eroicei șarje de la Prunaru, Divizia 18 Infanterie s-a putut regrupa pe aliniamentul Letca Veche - Jilava contribuind din plin la operațiunile de apărare a Bucureștiului
Șarja de la Prunaru () [Corola-website/Science/306046_a_307375]
-
să fugă din robie. Guvernul ardelean cerea autorităților în subordine să supravegheze pe soția lui Oprea Miclăuș, socotind că el este evadat. S-ar putea ca acela care fugise să fi fost prins și readus în închisoare, ori va fi pierit de foame și de frig în munții Tirolului și desigur cei de acasă nu vor fi știut nimic de soarta lui. Acasă n-a ajuns nici unul, din moment ce s-au făcut atâtea intervenții pentru eliberarea lor, iar soția lui Oprea, Stana
Moise Măcinic () [Corola-website/Science/298013_a_299342]
-
din care trebuie scăzuți emigranții (circa 2 milioane) și diferența de între prizonierii întorși și cei plecați și fugiți, pentru a ajunge la o cifră de de morți în timpul Războiului Civil, adică puțin peste 3% din populație. Majoritatea victimelor au pierit în afara câmpurilor de luptă, din lipsa de îngrijire adecvata sau de hrană. Vechile elite (clerul, și burghezia, aceasta din urmă de la început mai fragilă decât cea din Occident, o parte din intelectuali) au dispărut ori s-au exilat, cel puțin
Revoluția Rusă din 1917 () [Corola-website/Science/298166_a_299495]
-
întreprinsă de autoritățile colaboraționiste și unități de jandarmerie maghiare, de deportare a populației evreiești în lagărele de exterminare hitleriste, conform obligațiilor luate de guvernul pro-nazist al Ungariei față de planificatorii naziști germani ai genocidului. Circa 90% din evreii din Oradea au pierit în aceste lagăre, în special în cele de la Auschwitz și Dachau. La 12 octombrie 1944 a avut loc atacul decisiv asupra Oradiei; trupele ungare și germane s-au retras din oraș, lăsând în urmă doar grupuri mici, cu misiunea de
Oradea () [Corola-website/Science/296593_a_297922]