4,876 matches
-
rezecție inadecvată - în care rezecția se făcuse fie prin marginea tumorii, fie prin metastazele ganglionare satelite; cu o singură excepție, la acești pacienți a survenit recidiva locală. Era deci necesară definirea a cât țesut perirectal trebuie îndepărtat pentru a preveni recidiva locală. Pe de altă parte apariția frecventă a tulburărilor de dinamică sexuală - până la 50% la pacienții cu amputație rectală și până la 40% la pacienții cu rezecție (11) - și a celor de stocare și evacuare a urinei - 4%-7,7% (12-13
Mezorect () [Corola-website/Science/315004_a_316333]
-
nervoase perirectale (rezultat funcțional) -definirea unui obiectiv chirurgical: îndepărtarea rectului și mezorectului ca un întreg, fără nici o sfâșiere, cu margini circumferențiale intacte -definirea unui parametru pentru evaluarea radicalității actului chirurgical (marginea circumferențială de rezecție); marginea radială este critică pentru apariția recidivei, chiar mai importantă decât marginea proximală sau cea distală (21) -recunoașterea (și menajarea !) în cursul operației a plexurilor nervoase autonome de care depinde funcția erectilă și de stocare-evacuare a vezicii urinare -păstrarea funcției sfincteriene anale și scăderea numărului de colostomii
Mezorect () [Corola-website/Science/315004_a_316333]
-
autonome de care depinde funcția erectilă și de stocare-evacuare a vezicii urinare -păstrarea funcției sfincteriene anale și scăderea numărului de colostomii După 1982 o serie de publicații au susținut validitatea și utilitatea principiului exciziei totale a mezorectului atât în ce privește prevenirea recidivei locale, cât și în ce privește prevenirea sechelelor uro-genitale ale operațiilor rectale prin protejarea plexurilor nervoase autonome pelvine (22-30). Apariția acestor noi concepte în chirurgia rectului a constituit imboldul a numeroase studii privind anatomia pelvisului și rafinarea tehnicii chirurgicale. Creșterea frecvenței complicațiilor
Mezorect () [Corola-website/Science/315004_a_316333]
-
tumorale în pereții rectului, raporturile tumorii cu organele adiacente (în special când tușeul rectal pledează pentru o invazie de vecinătate), precum și prezența adenopatiilor peritumorale. Este însă adevărat că în mod curent computer-tomografia este utilizată mai degrabă pentru diagnosticarea și evaluarea recidivelor tumorale decât pentru evaluarea tumorii rectale primare. Ecografia endorectală este chemată să precizeze invadarea peretelui rectal (mucoasă - T1, musculara proprei -T2, adventiția și grăsimea mezorectală - T3, invazia organelor învecinate - T4) și prezența și mărimea adenopatiilor peritumorale - N1 (69); alături însă
Mezorect () [Corola-website/Science/315004_a_316333]
-
rectul și mezorectul) și prevenirea unor complicații / sechele uro-genitale ține de respectarea unui plan de disecție. Acest plan este predefinit ca urmare a dezvoltării embrionare a rectului și mezorectului. Heald (2) atrage atenția atât asupra disecției în interiorul acestui plan (cauza recidivei locale prin insuficienta îndepărtare a depozitelor tumorale perirectale), cât și asupra disecției în afara acestui plan (ceea ce duce la lezarea plexurilor nervoase pelvine). Un alt element asupra căruia insistă Heald este efectuarea disecției ascuțite și renunțarea la disecția boantă; în cursul
Mezorect () [Corola-website/Science/315004_a_316333]
-
circumferențială a fost definită ca infiltrarea tumorală directă a marginii piesei de rezecție sau o “limită de siguranță” de mai puțin de 1 mm grosime; conform acestei definiții marginea laterală a fost invadată în 27% din cazuri. Constatarea lor - 85% recidive locale în cazul invaziei marginii laterale, comparativ cu doar 3% în cazul marginii neinvadate - a confirmat că rezecția incompletă este cauza principală a recidivei locale. Studii ulterioare (73-76) au avut rezultate asemănătoare, confirmând importanța invaziei marginii laterale de rezecție ca
Mezorect () [Corola-website/Science/315004_a_316333]
-
grosime; conform acestei definiții marginea laterală a fost invadată în 27% din cazuri. Constatarea lor - 85% recidive locale în cazul invaziei marginii laterale, comparativ cu doar 3% în cazul marginii neinvadate - a confirmat că rezecția incompletă este cauza principală a recidivei locale. Studii ulterioare (73-76) au avut rezultate asemănătoare, confirmând importanța invaziei marginii laterale de rezecție ca factor prognostic. Modul de invazie a marginii lateral (direct, discontinuu, metastază ganglionară, invazie perineurală, invazie limfatică sau vasculară) nu are semnificație prognostică, ci doar
Mezorect () [Corola-website/Science/315004_a_316333]
-
Denonvilliers; prostata și veziculele seminale se vizualizează anterior, dar riscul lezării nervilor cavernoși este ridicat. Întrucât mezorectul anterior este subțire, Heald (84) pledează pentru efectuarea sistematică - din considerente oncologice - a disecției anterior de fascia Denonvilliers. Riscul cel mai mare de recidivă locală îl au însă tumorile situate la nivelul peretelui anterior al rectului (85). Ca urmare este justificată opinia unor autori ca Lindsey (86) sau Flati (87) care recomandă disecția anterior de fascia Denonvilliers doar în cancerele anterioare. Tehnica exciziei totale
Mezorect () [Corola-website/Science/315004_a_316333]
-
din urmă la înfrângerea lui Napoleon în 1815. În ultima parte a vieții, George al III-lea a suferit temporar și în cele din urmă permanent de o boală mintală. S-a sugerat că a suferit de porfirie. După o recidivă finală în 1810, s-a stabilit regența și fiul cel mare al lui George al III-lea, George, Prinț de Wales, a condus ca Prinț Regent. La moartea lui George al III-lea, Prințul Regent i-a succedat tatălui său
George al III-lea al Regatului Unit () [Corola-website/Science/310537_a_311866]
-
în mod natural de organism , care ajută organismul să lupte împotriva diferitelor atacuri , cum ar fi infecțiile virale . Nu se cunoaște încă exact mecanismul de acțiune al Avonex în SM , dar interferonul beta pare să regleze sistemul imunitar și împiedică recidive de SM . Interferonul beta- 1a este produs printr- o metodă cunoscută sub denumirea de „ tehnologia ADN- ului recombinant ” . Interferonul beta- 1a este produs de o celulă care a primit o genă ( ADN ) , devenind astfel capabilă să producă interferon beta- 1a
Ro_112 () [Corola-website/Science/290872_a_292201]
-
în mod natural . Cum a fost studiat Avonex ? Avonex a fost studiat în trei studii principale . În primul studiu , Avonex a fost comparat cu un placebo ( un preparat inactiv ) la 301 pacienți cu SM recidivantă . Pacienții avuseseră cel puțin două recidive în ultimii trei ani sau cel puțin o recidivă pe an dacă aveau boala de mai puțin de trei ani . Pacienții au fost tratați timp de până la doi ani . Principalul indicator al eficacității a fost numărul de pacienți a căror
Ro_112 () [Corola-website/Science/290872_a_292201]
-
a fost studiat în trei studii principale . În primul studiu , Avonex a fost comparat cu un placebo ( un preparat inactiv ) la 301 pacienți cu SM recidivantă . Pacienții avuseseră cel puțin două recidive în ultimii trei ani sau cel puțin o recidivă pe an dacă aveau boala de mai puțin de trei ani . Pacienții au fost tratați timp de până la doi ani . Principalul indicator al eficacității a fost numărul de pacienți a căror invaliditate s- a agravat . Al doilea studiu a comparat
Ro_112 () [Corola-website/Science/290872_a_292201]
-
630 ) 0, 06 % ] - 8, 2 % [ - 12, 8 % ; - 3, 7 % ] Genotip 2 sau 3 RVR 82 % ( 378/ 461 ) 90 % ( 370/ 410 ) - 5, 4 % [ - 12 % ; 0, 9 % ] Încărcătură virală mică 89 % ( 147/ 166 ) 94 % ( 141/ 150 ) p=0, 11 21 Tabelul 11 : Recidiva răspunsului viral după sfârșitul tratamentului la pacienții cu genotip 2 sau 3 , cu răspuns viral rapid Studiul NV17317 valoarea p Diferență între tratamente IÎ 95 % 6 % ( 23/ 386 ) 1 % ( 2/ 141 ) 9. 3 % [ 5, 2 % ; 13, 6 % ] 5 % [ 0, 6
Ro_781 () [Corola-website/Science/291540_a_292869]
-
630 ) 0, 06 % ] - 8, 2 % [ - 12, 8 % ; - 3, 7 % ] Genotip 2 sau 3 RVR 82 % ( 378/ 461 ) 90 % ( 370/ 410 ) - 5, 4 % [ - 12 % ; 0, 9 % ] Încărcătură virală mică 89 % ( 147/ 166 ) 94 % ( 141/ 150 ) p=0, 11 47 Tabelul 11 : Recidiva răspunsului viral după sfârșitul tratamentului la pacienții cu genotip 2 sau 3 , cu răspuns viral rapid Studiul NV17317 tratamente IÎ 95 % 16 săptămâni Genotip 2 sau 3 RVR 15 % ( 67/ 439 ) Încărcătură virală mică 6 % ( 10/ 155 ) 6 % ( 23/ 386
Ro_781 () [Corola-website/Science/291540_a_292869]
-
679 ) 76 % ( 478/ 630 ) 0, 06 % ] - 8, 2 % [ - 12, 8 % ; - 3, 7 % ] 90 % ( 370/ 410 ) Genotip 2 sau 3 RVR 82 % ( 378/ 461 ) 89 % ( 147/ 166 ) 94 % ( 141/ 150 ) - 5, 4 % [ - 12 % ; 0, 9 % ] p=0, 11 73 Tabelul 11 : Recidiva răspunsului viral după sfârșitul tratamentului la pacienții cu genotip 2 sau 3 , cu răspuns viral rapid Studiul NV17317 Pegasys Pegasys 180 mcg Diferență între valoarea p ribavirină 800 mg 24 săptămâni 9. 3 % [ 5, 2 % ; 13, 6 % ] 5 % [ 0, 6
Ro_781 () [Corola-website/Science/291540_a_292869]
-
8, 2 % [ - 12, 8 % ; - 3, 7 % ] Genotip 2 sau 3 RVR 82 % ( 378/ 461 ) 90 % ( 370/ 410 ) 89 % ( 147/ 166 ) 94 % ( 141/ 150 ) - 5, 4 % [ - 12 % ; 0, 9 % ] p=0, 0006 Încărcătură virală mică p=0, 11 99 Tabelul 11 : Recidiva răspunsului viral după sfârșitul tratamentului la pacienții cu genotip 2 sau 3 , cu răspuns viral rapid Studiul NV17317 tratamente IÎ 95 % 16 săptămâni Genotip 2 sau 3 RVR 15 % ( 67/ 439 ) Încărcătură virală mică 6 % ( 10/ 155 ) 6 % ( 23/ 386
Ro_781 () [Corola-website/Science/291540_a_292869]
-
lit. de. „"rușine rasială"”) în conformitate cu legile rasiale naziste. El a susținut că nici el, nici Eckler nu știau că ea era pe deplin evreică, și a fost achitat la 27 mai 1938 pentru lipsă de probe, cu avertismentul că o recidivă ar duce la o sentință de mai mulți ani de închisoare. Cuplul a continuat public relația lor, și pe 15 iulie 1938 a fost arestat din nou si condamnat la doi ani și jumătate în lagărul de concentrare din Börgermoor
August Landmesser () [Corola-website/Science/331024_a_332353]
-
HBV cu detectare anti- HBe ) este confirmată sau până la conversia serologică HBs sau apariția semnelor de pierdere a eficacității . Concentrațiile serice ale ALT și ale ADN- ului HBV trebuie urmărite în mod regulat după întreruperea tratamentului pentru a detecta orice recidivă virală târzie . • La pacienții cu AgHBe negativ fără ciroză , tratamentul trebuie administrat cel puțin până la conversia serologică HBs sau până când apar semne de pierdere a eficacității . În cazul tratamentului prelungit pentru mai mult de 2 ani , se recomandă reevaluarea periodică
Ro_943 () [Corola-website/Science/291702_a_293031]
-
ml sau , dacă la înrolarea în studiu erau AgHBe negativ , au încheiat o perioadă de ≥ 52 săptămâni de tratament cu medicamentul studiat și li s- a documentat dispariția AgHBs la ≥ 2 vizite de studiu consecutive . Rezistență clinică Analiza pacienților cu recidivă virologică ( creștere confirmată de ≥ 1 log copii ADN HBV/ ml față de valoarea nadir ) în studiul pivot ( NV- 02B- 007 ) la săptămâna 48 a indicat faptul că , dintre pacienții cu AgHBe pozitiv și cu AgHBe negativ , 5 % ( 23/ 458 ) și , respectiv
Ro_943 () [Corola-website/Science/291702_a_293031]
-
în studiul pivot ( NV- 02B- 007 ) la săptămâna 48 a indicat faptul că , dintre pacienții cu AgHBe pozitiv și cu AgHBe negativ , 5 % ( 23/ 458 ) și , respectiv , 2 % ( 5/ 222 ) , din pacienții cărora li s- a administrat telbivudină au prezentat recidivă virologică , împreună cu mutații HBV cu rezistență detectabile . Ratele cumulative ale rezistenței la telbivudină confirmată genotipic la săptămâna 104 au fost de 25, 1 % ( 115/ 458 ) la pacienții cu AgHBe pozitiv și de 10, 8 % ( 24/ 222 ) la pacienții cu AgHBe
Ro_943 () [Corola-website/Science/291702_a_293031]
-
corporală/ IMC crescut . Parametrii de răspuns sub tratament la săptămâna 24 care au fost predictibili pentru apariția tulpinii virale rezistente la tratament la săptămâna 104 au fost ADN HBV > 300 copii/ ml și creșterea ALT serice . În ceea ce privește pacienții cu recidivă virologică până în săptămâna 104 , rata de rezistență a fost mai redusă la pacienții cu ADN HBV < 300 copii/ ml în săptămâna 24 decât la pacienții cu ADN HBV ≥ 300 copii/ ml în săptămâna 24 . La pacienții cu AgHBe pozitiv
Ro_943 () [Corola-website/Science/291702_a_293031]
-
HBV cu detectare anti- HBe ) este confirmată sau până la conversia serologică HBs sau apariția semnelor de pierdere a eficacității . Concentrațiile serice ale ALT și ale ADN- ului HBV trebuie urmărite în mod regulat după întreruperea tratamentului pentru a detecta orice recidivă virală târzie . • La pacienții cu AgHBe negativ fără ciroză , tratamentul trebuie administrat cel puțin până la conversia serologică HBs sau până când apar semne de pierdere a eficacității . În cazul tratamentului prelungit pentru mai mult de 2 ani , se recomandă reevaluarea periodică
Ro_943 () [Corola-website/Science/291702_a_293031]
-
de tratament cu medicamentul studiat de ≥ 52 săptămâni și au prezentat dispariția AgHBe timp de ≥ 24 săptămâni , valoarea ADN HBV la ultima vizită fiind de < 5 log copii/ ml sau , dacă la înrolarea în Rezistență clinică Analiza pacienților cu recidivă virologică ( creștere confirmată de ≥ 1 log copii ADN HBV/ ml față de valoarea nadir ) în studiul pivot ( NV- 02B- 007 ) la săptămâna 48 a indicat faptul că , dintre pacienții cu AgHBe pozitiv și cu AgHBe negativ , 5 % ( 23/ 458 ) și , respectiv
Ro_943 () [Corola-website/Science/291702_a_293031]
-
în studiul pivot ( NV- 02B- 007 ) la săptămâna 48 a indicat faptul că , dintre pacienții cu AgHBe pozitiv și cu AgHBe negativ , 5 % ( 23/ 458 ) și , respectiv , 2 % ( 5/ 222 ) , din pacienții cărora li s- a administrat telbivudină au prezentat recidivă virologică , împreună cu mutații HBV cu rezistență detectabile . Ratele cumulative ale rezistenței la telbivudină confirmată genotipic la săptămâna 104 au fost de 25, 1 % ( 115/ 458 ) la pacienții cu AgHBe pozitiv și de 10, 8 % ( 24/ 222 ) la pacienții cu AgHBe
Ro_943 () [Corola-website/Science/291702_a_293031]
-
corporală/ IMC crescut . Parametrii de răspuns sub tratament la săptămâna 24 care au fost predictibili pentru apariția tulpinii virale rezistente la tratament la săptămâna 104 au fost ADN HBV > 300 copii/ ml și creșterea ALT serice . În ceea ce privește pacienții cu recidivă virologică până în săptămâna 104 , rata de rezistență a fost mai redusă la pacienții cu ADN HBV < 300 copii/ ml în săptămâna 24 decât la pacienții cu ADN HBV ≥ 300 copii/ ml în săptămâna 24 . La pacienții cu AgHBe pozitiv
Ro_943 () [Corola-website/Science/291702_a_293031]