7,503 matches
-
Curajul (cu fața spre Sukiennice) și Poezia (cu fața spre Biserica Sf. Adalbert, spre sud). Inscripția de pe piedestal este: "Pentru Adam Mickiewicz, Națiunea". Monumentul a fost proiectat de către Teodor Rygier, turnat la Roma, și ceremonial prezentat la 16 iunie 1898. Sculptura este parte importantă din panorama Pieței și loc de întâlniri pentru tineri.
Orașul vechi din Cracovia () [Corola-website/Science/329233_a_330562]
-
Cosimo de Medici, Donatello se întoarce în 1432 la Florența. Pentru protectorul sau, realizează în această perioadă unele din cele mai frumoase lucrări ale sale în bronz. Una din acestea este populară statuie a lui "David", primul nud bărbătesc din sculptură Renașterii și cea mai veche statuie individualaă de la mijlocul secolului al XV-lea, care nu este legată de arhitectură. Tânărul David poartă o pălărie încununată cu frunze de laur, în rest este complet gol, ceea ce nu se mai văzuse de la
Donatello () [Corola-website/Science/299246_a_300575]
-
hol central ce se întinde pe înălțimea a două etaje și domină întreaga suprafață a clădirii. Din hol pornesc două coridoare cu saloane adiacente. Scara exterioară dublă monumentală între grădini și palat, care duce către primul etaj, este decorată cu sculpturi realizate de Johann Georg și Paul Heermann din Dresda (după 1685). Decorațiunile sculpturale ale scării prezintă lupta titanilor cu zeii antici și alegorii ale zilelor, anotimpurilor și continentelor lumii. Scenele antice au influențat, probabil, numele de Troja, care a fost
Palatul Troja () [Corola-website/Science/336176_a_337505]
-
1694 și 1705. Fiind grav deteriorată, a fost demolată în 1802. Biserica actuală a fost construită între anii 1802-1824 în stil baroc, finisarea interioară ținând 72 de ani. Statuia Sfântei Fecioare din secolul al XIV-lea este o capodoperă a sculpturii în lemn. Făcută între anii 1515-1520, este cea mai mare dintre toate cele sculptate în aceea perioadă. Școala mănăstirii romano-catolice a oferit educație liceală încă din anul 1630.
Șumuleu Ciuc () [Corola-website/Science/301018_a_302347]
-
din Montmartre în "Cité Falguière", un cartier al Parisului din secolul al XIV-lea, unde Constantin Brâncuși, cu care între timp se împrietenise, îi găsise un atelier. Nu încetează să picteze, dar majoritatea timpului o va consacra noii sale pasiuni, sculptura. Expune un număr de șapte sculpturi și guașe la o expoziție deschisă în martie 1911 în atelierul artistului portughez Amadeo de Souza Cardoso iar în anul următor, 1912, Modigliani dobândește recunoașterea ca sculptor la al "X-lea Salon de Toamnă
Amedeo Modigliani () [Corola-website/Science/298252_a_299581]
-
cartier al Parisului din secolul al XIV-lea, unde Constantin Brâncuși, cu care între timp se împrietenise, îi găsise un atelier. Nu încetează să picteze, dar majoritatea timpului o va consacra noii sale pasiuni, sculptura. Expune un număr de șapte sculpturi și guașe la o expoziție deschisă în martie 1911 în atelierul artistului portughez Amadeo de Souza Cardoso iar în anul următor, 1912, Modigliani dobândește recunoașterea ca sculptor la al "X-lea Salon de Toamnă", unde se prezintă cu alte șapte
Amedeo Modigliani () [Corola-website/Science/298252_a_299581]
-
artistului portughez Amadeo de Souza Cardoso iar în anul următor, 1912, Modigliani dobândește recunoașterea ca sculptor la al "X-lea Salon de Toamnă", unde se prezintă cu alte șapte lucrări. Se întâmpla însă adeseori ca Modigliani să nu-și termine sculpturile, probabil din cauza sănătății firave, dar și îndoielilor artistice care-l tulburau. Extenuat din cauza efortului și rămas fără mijloace de subzistență, pleacă să se refacă în casa părintească din Livorno. După ce revine la Paris, se apucă din nou să picteze. Execută
Amedeo Modigliani () [Corola-website/Science/298252_a_299581]
-
subzistență, pleacă să se refacă în casa părintească din Livorno. După ce revine la Paris, se apucă din nou să picteze. Execută în special portrete la comandă, rapid, în timpul unei singure ședințe. Își folosește acum în pictură propriile experiențe din domeniul sculpturii; datorită acestora reușește să redea, într-un desen desăvârșit, forma chipurilor umane. Prin Max Jacob îl va cunoaște în anul 1914 pe Paul Guillaume, colecționar și negustor de artă, care îi achiziționează mai multe tablouri. O legătură furtunoasă a lui
Amedeo Modigliani () [Corola-website/Science/298252_a_299581]
-
data în 12 ani, NHK a fost obligat să utilizeze cel mai mare spațiu "NHK Hall" pentru a putea găzdui show-ul (2006). Lee a fost invitată în 2007 la "Harbin International Ice and Snow Sculpture Festival" (Festivalul International de sculptura în gheată și zăpadă Harbin) desfășurat în China, ca ambasador de imagine. O mulțime de fani i-au fost alături la o temperatură de sub -20 grade Celsius. A zburat într-un avion Asiana pe care erau pictate patru portrete ale
Lee Young Ae () [Corola-website/Science/320588_a_321917]
-
Ateneului Popular Toma Cozma din Păcurari-Iași (col. C. Manolache și Emilian Vasilovschi) și prin truda mai multor iubitori ai poetului care au reușit să adune 1.500.000 lei. După strângerea banilor, s-a organizat concursul pentru cea mai reușită sculptură a poetului Mihai Eminescu. Primul concurs s-a ținut la 2 mai 1927 și la el au participat sculptorii Ion Mateescu, Costin Petrescu, Vittorio Rossini și Ion Schmidt Faur. Juriul a fost format din Constantin Toma, Gheorghe Popovici, Mihail Sadoveanu
Statuia lui Mihai Eminescu din Iași () [Corola-website/Science/307921_a_309250]
-
orașul unde ia naștere opera unui inventator bătrân. Băiatul creat de nebunul bătrân rămâne nefinalizat, iar în locul mâinilor acesta are două foarfece. Odată ajuns în societatea meschina, unde oamenii nu îi pot accepta felul, acesta reușește să îi impresioneze prin sculpturile sale. Băiatul devine emblemă orașului și toată lumea profita de talentul său. La cea mai mica greșeală este alungat din oraș iar acesta se refugiază în casa inventatorului. Pe vârful unui deal, Edward o sculptează de acum pentru eternitate în gheață
Tim Burton () [Corola-website/Science/314824_a_316153]
-
rar în viața zilnică. Se mai produce și acum "tosa-gami" (în Prefectura Kōchi), "Sekishū hanshi-gami" și "izumo-gami" din Prefectura Shimane, "Ise katagami" (din localitatea Suzuka, Prefectura Mie), "Echizen hōsho-gami" și "torinoko-gami" din Prefectura Fukui etc. Multe tipuri de picturi și sculpturi religioase sunt considerate "mingei", cu toate că experții au opinii diferite referitor la ce este "mingei" și ce nu este "mingei". Yanagi, de exemplu, consideră că picturile "ōtsu-e" sunt mingei, dar ukiyo-e nu. "Nihon bairingaru jiten", Kodansha International, Tokio, 2003, p. 305-
Arta populară japoneză () [Corola-website/Science/316829_a_318158]
-
Un om de zăpadă este o sculptură din zăpadă compactă, cu aparență umană, și de dimensiuni foarte variabile. Ca și castelele de nisip, omul de zăpadă aparține categoriei artei efemere. Primele mențiuni scrise care atestă "oameni de zăpadă" datează din secolul al XVI-lea (de exemplu, în
Om de zăpadă () [Corola-website/Science/328010_a_329339]
-
Instruia copii pentru a se juca între coapsele sale când înota, numindu-i "peștișorii săi". Costuma tineri în fauni și tinere în nimfe și îi punea să facă dragoste în grotele de pe insulă. Dormitoarele îi erau decorate cu picturi și sculpturi erotice. Fiecare participant trebuia să aibă modelul poziției pe care el îi cerea s-o folosească. Avea o slăbiciune pentru vin și, în tinerețe, când era general, era poreclit de soldații săi ca "Biberius Caldius Mero" (bețivul care bea vinul
Tiberius () [Corola-website/Science/298632_a_299961]
-
cu profesorul Paatz și, o oră pe săptămînă, un curs despre Don Quijote, cu profesorul Carvallo. În semestrul al doilea (semestrul VI), Paatz ține un curs de două ore de „Artă romană“, iar profesorul Schuchardt, un curs de două ore despre sculptura clasică greacă (Polykletos und Phidias). Semestrul al treilea (semestrul VII) este dominat de cursul despre „Goticul german“ al lui Paatz și de un seminar despre Platon al lui Picht. În sfîrșit, în al patrulea semestru (semestrul VIII) există un curs
Alexandru Dragomir, destinul deturnat al unui filozof by Gabriel Liiceanu () [Corola-journal/Memoirs/13242_a_14567]
-
care a fost descoperit întâmplător în 1897 la "L'Alcúdia", un sit arheologic aflat pe o proprietate privată situată la aproximativ doi kilometri sud de Elche, Valencia, Spania. În general, se crede că Doamna de Elche este o piesă de sculptură iberică din secolul al IV-lea î.Hr., deși modul de lucru sugerează puternice influențe elenistice. "The Encyclopedia of Religion" presupune că (Roman "Illici") are o o asociere directă cu Tanit, zeița Cartaginei, care era venerată de ibero-punici. Bustul policrom inițial
Doamna din Elche () [Corola-website/Science/333191_a_334520]
-
de ibero-punici. Bustul policrom inițial este considerat de obicei a reprezenta o femeie purtând o coafură foarte complexă și bucle mari în formă de roți (cunoscute sub numele de "rodetes") pe fiecare parte a feței. Deschiderea din partea din spate a sculpturii indică faptul că ar fi putut fi folosită ca urnă funerară. Doamna din Guardamar este un bust feminin foarte asemănător, cu o înălțime de 50 cm, datând de asemenea din jurul anului 400 î.Hr. și care a fost descoperit în fragmente
Doamna din Elche () [Corola-website/Science/333191_a_334520]
-
cu pandantive sunt foarte asemănătoare cu cele găsite la Doamna din Baza, descoperită la aproximativ 200 km sud-vest. Cele trei figurine și "Bestia din Balazote" sunt expuse în aceeași sală la Muzeul Național de Arheologie al Spaniei din Madrid. <br> Sculptura a fost găsită la 4 august 1897 de către un muncitor tânăr, Manuel Campello Esclapez. Această versiune "populară" a poveștii diferă de raportul oficial al lui Pere Ibarra (deținătorul local al înregistrărilor), care a declarat că Antonio Maciá a găsit bustul
Doamna din Elche () [Corola-website/Science/333191_a_334520]
-
un muncitor tânăr, Manuel Campello Esclapez. Această versiune "populară" a poveștii diferă de raportul oficial al lui Pere Ibarra (deținătorul local al înregistrărilor), care a declarat că Antonio Maciá a găsit bustul. Pierre Paris, un specialist arheolog francez, a cumpărat sculptura după câteva săptămâni și a expediat-o în Franța, unde a fost expusă la Muzeul Luvru și ascunsă pentru a fi păstrată în siguranță în timpul celui de-al Doilea Război Mondial. Guvernul de la Vichy a negociat cu guvernul lui Franco
Doamna din Elche () [Corola-website/Science/333191_a_334520]
-
a expediat-o în Franța, unde a fost expusă la Muzeul Luvru și ascunsă pentru a fi păstrată în siguranță în timpul celui de-al Doilea Război Mondial. Guvernul de la Vichy a negociat cu guvernul lui Franco în perioada 1940-1941 restituirea sculpturii către statul spaniol și la 27 iunie 1941 a fost expusă în Muzeul Prado din Madrid, apoi transferată la Muzeul Național de Arheologie, unde se află și astăzi. Descoperirea "Doamnei din Elche" a trezit un interes popular față de cultură iberică
Doamna din Elche () [Corola-website/Science/333191_a_334520]
-
află și astăzi. Descoperirea "Doamnei din Elche" a trezit un interes popular față de cultură iberică preromană. Ea a apărut pe o bancnotă de o pesetă din 1948 și a fost menționată în lucrarea "The Recognitions" (1955) a lui William Gaddis. Sculptura a fost expusă temporar din 18 mai până în 1 noiembrie 2006 la Museo Arqueológico y de Historia de Elche, unde este acum reprezentată de o replică.
Doamna din Elche () [Corola-website/Science/333191_a_334520]
-
lucrat într - o varietate de stiluri și mass - media, inclusiv bucăți de linoleum, stilou și desene de cerneală, picturi la coperta unei reviste, desene animate, benzi desenate, si set de design, creând în același timp, de asemenea, arta plastică, cu sculpturile sale de animale și acuarela, multe ilustratori stabilite au participat la o școală de artă sau colegiu de un anumit fel și au fost instruiți în diferite tehnici de pictură și desen. Ilustrarea tradițională pare să fi devenit cerc complet
Ilustrator () [Corola-website/Science/336530_a_337859]
-
(născut François-Auguste-René Rodin) (n. 12 noiembrie 1840, Paris - d. 17 noiembrie 1917, Meudon-la-Forêt) a fost un sculptor, grafician și pictor francez în a doua jumătate a secolului al XIX-lea și începutul secolului XX. Rodin a revoluționat limbajul sculpturii, făcându-l capabil să exprime adevărul uman, pornind de la experiența directă. Prin atelierul lui au trecut mulți sculptori, printre care Antoine Bourdelle, Charles Despiau, Aristide Maillol. În 1907, aici a lucrat și Constantin Brâncuși, care, părăsind atelierul după numai câteva
Auguste Rodin () [Corola-website/Science/304966_a_306295]
-
la Florența și la Romă, pentru a "descoperi secretele lui Michelangelo" și un turneu al catedralelor gotice din centrul Franței (1877). Expune în acest an, la "Cercul artistic și literar" din Bruxelles și apoi la "Salonul artiștilor francezi" din Paris, sculptură "Âge d'arain" ("Vârstă de bronz"), care provoacă scandal, fiind acuzat de a fi făcut un mulaj după natură. Între anii 1879-1882 lucrează la manufacturile din Sèvres, iar în 1880 își deschide un atelier propriu la depozitul de marmora din
Auguste Rodin () [Corola-website/Science/304966_a_306295]
-
natură. Între anii 1879-1882 lucrează la manufacturile din Sèvres, iar în 1880 își deschide un atelier propriu la depozitul de marmora din Paris, "182, rue de l'Université", pe care îl va păstra până la sfârșitul vieții. Statul francez îi cumpăra sculptură "Vârstă de bronz" și îi comandă (1880) un portal pentru viitorul muzeu de Arte Decorative. Rodin alege tema infernului din opera lui Dante, operă, "La Porte d'Enfer" - un ansamblu de figuri dispuse aparent haotic, ca analogie vizuală a decăderii
Auguste Rodin () [Corola-website/Science/304966_a_306295]