36,856 matches
-
oară, pe vremea lui De Gaulle, în 1966, am reușit s-o scot din țară. Suzanne ar fi putut să ceară imediat națio nalitatea franceză, căci ea s-a născut la Paris. Dar a vrut să rămână româncă. — Cum ai regăsit-o după detenție? — A fost o apropiere patetică între noi. Mă simțeam ca un vierme în fața leoaicei care era ea. Nu știu dacă viermele poate avea remușcări, dar eu trăiesc cu ele. Nu pot să cred că am fost în
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
început să fac demersuri s-o scot din țară pe mama. Dorul de ea mi-a dat putere să mă lupt doi ani de zile cu autoritățile. Pe vremea aceea locuiam în Italia. Nu-ți imaginezi cu ce emoție am regăsit-o, după patruzeci de ani, în gara de la Roma. Fizic era neschimbată, splendidă, regimul comu nist nu-i alterase nici eleganța naturală, nici felul de a vorbi. Rămăsese o prințesă, în ciuda mizeriei și a umilin țelor îndurate. — Cum adică o
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
lăsat tot ce aveam și am plecat. Am ajuns în Italia și, după zilele petrecute cu Sergiu la Portofino, am hotărât să mă întorc la Paris pentru studii. El avea concerte la Viena. A intrat în panică. „Unde ne vom regăsi?“ Răspunsul meu a fost ca o bombă pentru așa un seducător: „Dacă este scris un deva să ne revedem, ne vom revedea.“ „Bine, dar unde?“ „Acolo unde ai să vrei cu adevărat.“ La puchinosul hotel unde stăteam la Paris, pe
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
violentă, mai masculină în viziune și cu loare. Era o căutare, o nevoie de eliberare, însă am revenit după aceea la Klee în altă manieră, am rămas în lumea lui. Chiar dacă între tablourile noastre există o diferență vizibilă, totuși ne regăsim sub puterea aceluiași vis. — Ce alți pictori ai mai admirat de-a lungul vremii? — Îmi place imens pictura lui Țuculescu de la sfârșitul vieții lui. Apoi pictura japoneză și cea chineză m-au influ ențat mult. Există acolo o transparență a
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
că și Alexandru Paleologu s-a declarat golan, în semn de solidaritate cu cei din Piața Universității. Era ambasador la Paris în acea vreme. Cu Alecu Paleologu eram prietenă din copilărie, fusese în „banda“ surorii mele, zâmbi Ioana. L-am regăsit la Paris cu mare bucurie. Am mai avut o pățanie grozavă, asta a fost în Elveția, adăugă ea după un răstimp. Urma să deschid o expoziție la Lausanne și venisem cu vreo douăzeci de tablouri. La vamă am declarat că
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
vecinii. Mă surprinde calmul cu care suport neverosimilul. Și dispoziția mea pentru mers, aproape că alerg. Am străbătut deja un număr uriaș de încăperi și cred că m-am depărtat imprudent de mult de cămăruța mea. Este imposibil să o regăsesc până se înnoptează. Nici nu mai vreau. Am o mulțime de manuscrise acolo, dar acum s-au ivit probleme mult mai importante. De pildă, în toată clădirea, preschimbată, nu știu de către cine, într-un adevărat labirint, nu se găsește nici un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
cea stârnită de frunza care cade. Disting cele mai vagi semnale. În compensație, natura m-a dăruit cu senzori aparte. Devin un om tot mai periculos. Mai am să citesc gândurile. Oricum, știu destule despre ticăloșia fraților mei. Aici ne regăsim egali: ne urâm de moarte. Nimic de fiare, așa cum am crezut până acum. Omenește. Starea noastră de incompatibilitate nu este altceva decât o reacție exacerbată în fața succesului. E greu să suporți la nesfârșit harurile altuia. Chiar mai greu decât certitudinea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
și legat, Să vă cuprind, cu inima și versul, Simțirea, năzuințele și mersul. Și câteodată chiar de mi-a fost greu, Nu mi-a părut și n-o să-mi pară rău Că m-am întors prin vreme înapoi Să-mi regăsesc copilăria-n voi. Căci toți și în adâncul inimii Păstrăm ceva de când am fost copii, Și-atâta timp cât dăinuim sub soare Nicicând copilăria-n noi nu moare. Și ca să înflorească-n voi, prin ani, Lumini, în candelabre de castani, Să mai
ANTOLOGIE DE TEXTE PENTRU SERBĂRI ŞCOLARE by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/281_a_555]
-
a neamului nostru și, mai ales, un exemplu extraordinar de verticalitate morală”. Aceste din urmă cuvinte ale tinerei Ioana I. Larco, adresate generației sale și următoarelor, izvorăsc din dragostea ei de Dumnezeu - Neam - Țară, adăugând: Cred că trebuie să ne regăsim mai întâi propria identitate națională, pentru a ne putea construi o identitate europeană” întrucât “un popor care-și ignoră propriul trecut își condamnă la moarte propriul viitor”, adică se sinucide. Iată axele unui crez de generație cu valoare perenă. Iată
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
Cornel Cadar (Episcopia Catolică), cuvântul înainte al tinerei autoare care crede ”cu tărie că generațiile actuale, înainte de a învăța istoria și limbile altor popoare, au datoria să cunoască foarte bine limba și trecutul propriului Neam... Cred că trebuie să ne regăsim mai întâi propria identitate națională pentru a ne construi o identitate europeană” și sper ca lucrarea de față și îndeosebi de Prefața, foarte instructivă a Academicianului Alexandru Zub, din care reproducem doar câteva rânduri: “O asemenea carte nu se poate
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
sufletului după alergătura de peste an. Obiecte expuse, fortificațiile și construcțiile de aici, ne arată că suntem un popor cu o veche istorie care poate spera la un viitor pe măsura faptelor sale glorioase. Semnătură indescifrabilă * 106 24 august 1985 O regăsesc mereu aceeași și parcă schimbată, plină de nostalgie și parcă îngândurată și impasibilă de trecerea timpului. Fie ca timpul să-i aducă mai mulți vizitatori și poate și lor să le îmbălsămeze sufletul cu sfințenie și credință. Semnătură indescifrabilă * Azi
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
Iași 21 august 1978 Am vizitat din nou această veche și frumoasă mănăstire și din nou exprimăm aceleași pioase 121 sentimente pentru toți aceia care se străduiesc să o mențină în bune condiții, ea fiind un lăcaș unde îți poți regăsi liniștea și echilibrul sufletesc de care fiecare din noi avem nevoie din când în când. Vergina Olimpiadis *26 iunie 1979 Încercăm un sentiment de profundă admirație și respect față de interesul ce îl poartă Statul și Biserica cu privire la întreținerea și păstrarea
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
nu uităm: Dacă nu vom prețui ce au făcut frații noștri întru credință, vom dispărea ca neam și țară. Bunul Dumnezeu să-și reverse binecuvântările Sale peste noi ! D. Crosu 15 iunie 2002 Am revenit după mulți ani și am regăsit aceeași pace și liniște ca înainte. Am rămas uimită, ca și altădată de minunea ieșită din mâinile înaintașilor noștri. Numai credința și totala uitare de sine au putut ajuta acei oameni să făurească asemenea minuni artistice, astfel încât și noi, după
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
Moldovei, Mănăstirea Secu este o bijuterie unică, iar sufletele care o locuiesc sunt pline de har, dragoste, înțelepciune și sensibilitate la toate bolile sufletului omenesc. Aici îmi doresc să mă reîntorc pentru a-mi încărca sufletul de darurile lui Dumnezeu, regăsite în persoana părinților călugări. Cu multă considerație și stimă pentru tot ce am cunoscut aici. Rodica Olteanu - artist plastic, București 23 august 2003 Și dacă am poposit la Mănăstirea Secu cu mâinile goale și cu sufletul niciodată îndestulat sau mulțumit
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
pentru Mănăstirea Secu, binecuvântată de Dumnezeu, cu ocazia zilei Sfântului Lavrentie, 10 august 2007. Prof. Emanuela Radu, Prof. Loredana Radu, Prof. Laurențiu Martinian Radu, Maria Radu și Pr. Radu Pamfil, Lugoj, jud. Timiș Un colț de rai unde te poți regăsi, de unde să culegi liniște, pace sufletească, credință, puterea de a ierta. Bunul Dumnezeu să ne învrednicească să plecăm de aici mai buni și cu frică de El. Daniela și Ciprian, Bacău La data de 13 septembrie 2007, membrii comisiei de
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
atât de departe, și casele erau atât de stranii - orna mente de ipsos pe ziduri crăpate, gata de prăbușire, geamuri acoperite cu ziare îngălbenite - încât băia tul se simțea în altă viață, sau într-un vis. Într-o seară se regăsi în cartierul copilăriei sale. Recunoscu imediat vila străveche și pătrunse în umbra ei de cavou. Ce glacial era aerul înăuntru! Ce umbră deasă și ce lumină tulbure se reflecta în pereți! Victor urcă încet scara interioară, încolăcită în jurul marelui hol
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
dintr-o parte-ntr-alta, fiecare dintre noi, măcar de câteva ori în viață, se gândește la sine însuși ca la o ființă dragă și-ndepăr tată, de care-i e dor și pe care-ar vrea cu nostalgie s-o regăsească. Cine sunt eu? Care este eul meu cel adevărat? Îmi pun și eu această întrebare cel puțin de la vârsta de paisprezece ani, dintr-o noapte plină de stele în care pe pământ nu lumina decât vârful țigării vă rului meu
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
puternic senti ment de predes tinare, nu prea pot crede în întâm plare, mai ales când viața cam depășește măsura în privința coincidențelor. Ne-apucă râsul când, în melodramele de altădată și-n telenovelele de azi, gemeni despărțiți din leagăn se regăsesc după trei zeci de ani, mame și fii își descoperă rudenia chiar când sunt gata să se căsătorească unii cu alții etc. Dar viața e o trebușoară ceva mai complicată decât își închipuie creierele noastre de muscă. Spune și tu
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
găsit) de un anume Stendhal, scriitor necu noscut. Au trecut apoi anii, și acea odaie secretă, în care-am citit fericit mii de ore în adolescență, mi-o mai amintesc doar ca prin vis. De multe ori am încercat să regăsesc vremurile de-atunci folosind epopeea Cydoniei drept madlenă, dar n-am aflat decât că repetarea trecutului e impo sibilă. La relectură, nu l-am mai putut vedea pe Vordenbliss decât cu figura de mafiot blând a lui Ruud Vicq, pe
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
nu va mai trebui să se teamă de nimic pe viitor... Și cum vara era În toi, s-a hotărât să-și petreacă ziua la ștrand, să se bălăcească nevinovat, nepăsător, Încrezător În steaua vieții lui neînsemnate, și parcă Își regăsise nonșalanța de altădată, din vremea când nu căuta decât să trăiască, să trăiască intens tot ce existența Îi oferea În afara cuvântului. Pe la unsprezece seara i-a mințit pe ai lui că se duce să stea cu băieții În scuarul din fața
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
dezvoltării) sale. [DIALECTELE ITALICE ȘI ETIMOLOGISMUL] 2255 Dacă românii ar da mai mare atenție dialectelor limbei italice (cu deosebire celui calabrez) și limbei latine postclasice și din evul meziu, rezultatele pentru etimologismul nostru ar fi mult mai mari, căci am regăsi până [și] sintaxa noastră mult mai analitică, ba [pînă și scrisoarea fonetică a pluralelor. [LIMBA ITALIEI ȘI LIMBA ROMÎNEASCĂ] 2262 Italia, lumea schimbată la față, pământul în delir, soarele beat. Limba ei, muzica celui mai mare maestru al ei, muzica
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
uimitoare în pasage, ba în cugetări organice întregi, a autorilor celor mari. Este același om care trăiește în toți, și naturi inferioare cred cumcă s-a plagiat unit pe alții, pe când poate nici nu s-au citit. // Și fiindcă fiecare regăsește sâmburele individualității sale în cei mari, crede de datorie a reda în comentarii și ramificațiunile individuale ale acelui sâmbure, de aicea apoi se nasc diferiții glosatori și esplicatori, cari de cari mai proști, [2ale]2 [ai] autorilor mari. {EminescuOpXV 138
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
În văzduh și pe pământ. 5 Eu ș-atunci, în neființă, Vor fi încă norocit Că le sufăr aste toate Pentru una ce-am iubit* ÎNGER CU PĂR GALBĂN (Cîntec vechi de lume) (p. 634) În a ta zâmbire raiu-l regăsesc Înger cu păr galbăn, înger ce slăvesc, Viață și nădejde și amor îmi vin Din doi ochi albaștri ca ceriul senin, 1027 {EminescuOpXV 1028} 5 Și la glasu-ți piere chinul ca un vis Fericirea-mi râde, ceriul mi-i deschis
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
care eu n-am putut s-o văd nici măcar de departe. Însă când oamenii mă văd, tac dintr-odată. Agrippina era foarte frumoasă, după cum se poate vedea din portrete; avea frumusețea aparent liniștită și blândă a familiei Julia, care se regăsea și pe chipul lui Augustus. În acea zi însă, Gajus văzu doar chipul ei rigid, cuprins de spaimă. Atunci îi spuse: — După toate câte s-au întâmplat, nu mai pot exista secrete. Spune-mi de ce Julia, singura fiică a lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
care mărșăluiau adesea prin noroi. Acum, în mijlocul legiunilor de pe Rhenus - cu mirosurile, glasurile, sunetele îndepărtate ale trâmbițelor care însoțeau schimbarea gărzii în acele vigiliae nocturne, o comandă pe care tuba o transmitea în imensul castru, o alta transmisă de lituus -, regăsea o lume familiară și era sigur că avea să doarmă. — E bine că te afli aici, spuse Galba. Asta e partea slabă a imperiului. Tu ai adus pacea la granița de pe Euphrates. La granița asta însă nu va fi niciodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]