3,693 matches
-
ce banc cu blonde l-ai cadorisit pe Tom? Din curiozitate. Am tușit vinovat. Știi că nu te consider o blondă, Janey, nu pe dinăuntru, vreau să spun. Din punct de vedere intelectual, ești clar o brunetă... —Spune-mi odată bancul, lașă ce ești. Am spus monoton: — Cum aprinde o blondă lumina după ce face sex? Și-a scuturat capul, cu ochii ei albaștri mari și sinceri; Janey era la fel de inocentă ca Mae West, dar n-ai zice asta doar uitându-te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
s-au micșorat ochii de furie. Î.A. - Înainte de Alice - nici unul dintre noi nu trebuia să zică mai mult decât atât și era imediat recunoscut. —Sunt Sam. Sam Jones. Îți mai aduci aminte de mine? Tipa care obișnuia să facă bancuri cu blonde până când și-a dat seama că sapă cu limba o cloacă pentru cinism și a văzut greșeala din comportamentul ei. —A, bună, Sam. Ai vorbit cu Alice? Cum altfel puteam să îi spun că vreau să vorbesc cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
încercat să mă facă să par o incompetentă, dacă nu mai mult. Tot ce-ar mai lipsi acum ar fi să fiu acuzată de omor din culpă. M-am uitat fix la el: —Și să nu te aud că faci bancuri pe seama trecutului meu sângeros, că va fi rău de tine. Și-a ridicat mâinile. Nu te lega de mine, OK? Ochii lui albaștri erau clari și calmi. Uite, acum, că te-ai descărcat, vino și stai jos puțin. Trebuie să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
nebuni din țara asta“ aderă la figura de staroste al milei construită de machidonul katrinic - se păcălesc pe ei înșiși și când minimalizează audiențele lui Dan Diaconescu. Sondajele de audiență confirmă urcușul sigur al OTV-ului în clasamentul televiziunilor românești. Bancurile despre postul de apartament continuă, dar ele sună din ce în ce mai tare ca pepenele copt și luat la ciocănit. În același timp, sondajele preelectorale consfințesc prezența pe podiumul încrederii a lui Gigi Becali. Se vorbește tot mai mult despre panta descendentă pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
De-abia acum reușesc să-ți răspund, când tu ai scăpat de sunetele pikamerelor electorale și alergi zglobiu prin Târgul de Carte de la Londra. Sper să cumperi toate copyright-urile pe care ți le dorești, iar când te întorci, vorba bancului rusesc, „ia Idiotul cu tine, ca să nu ne plictisim în tramvai“, că pe aici e mare repetiție electorală. Mă bucur că Makanin (cel cu Spaima), despre care scrii atât de savuros, a început să convingă și cititorii români, căci rușii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
aibă început, mijloc și sfârșit. Apoi, trebuie să aibă un subiect și un înțeles. Unii oameni explică fermecător, convingător, alții explică plicticos. Eu iubesc anecdota și nu trebuie să o disprețuim. Toată înțelepciunea lumii pleacă de la Esop, de la Antichitate... Toate bancurile astea pe care le auzim cu Bulă și cu evrei, de fapt, dacă săpați în arheologia anecdotei și a vorbei de spirit, ajungeți tot la Sumer și la Egiptul antic. Sunt pilde care au devenit datorită trecerii timpului anecdote, la
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
și de panaceul pentru scriitori: volumul În căutarea inspirației, apărut în colecția „În căutarea înțelepciunii“ a Editurii Mix. De la aceeași editură, un manual pentru Bivolaru: Urina sfântă. Biblioteca Națională a Academiei te anunță că Românica există, nu e doar în bancuri! Mai sunt și standuri goale, dar și unele cu trei cărți răsfirate. De fapt, „realitatea editorială“ picantă la etaje se regăsește, nu la „capitaliștii“ de la parter! Pentru că nu afli zi de zi Misterele fundamentale descoperite și nici nu îți poți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2167_a_3492]
-
5 decembrie 2005, Predeal Fauna care populează acest curs este destul de diversă, interesantă, bogată. Exită tipul (complet atipic!) al ardeleanului vorbitor de germană, căruia îi place foarte mult să dea din gură, să explice, să traducă în locul co-organizatorului, să turuie bancuri despre Bulă. Mai există tipul șmecherașului de la Garda de... Mediu (și nu cea de Fier) din Ilfov, gură foarte mare, a cărui principală preocupare este aceea de a debita un număr cât mai mare de poante. Apoi nu trebuie uitat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
m-a enervat enorm la masa de prânz din această penultimă zi: atitudinea colegilor mei mai în vârstă. Marea majoritate a lor este formată din „doamne“ grase, pe la 50 de ani, și domni miștocari, foarte buni cunoscători a sute de bancuri ultra-porcoase. Pentru a epata, „doamnele“, „domnii“ (care probabil că deja au ceva probleme...) debitau bancurile superporcoase, cu tentă sexuală rudimentară, așa cum șade bine unui popor de țărani. „S-a pișat pe iel“, „vrei piept de pui sau piept de puicuțe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
mai în vârstă. Marea majoritate a lor este formată din „doamne“ grase, pe la 50 de ani, și domni miștocari, foarte buni cunoscători a sute de bancuri ultra-porcoase. Pentru a epata, „doamnele“, „domnii“ (care probabil că deja au ceva probleme...) debitau bancurile superporcoase, cu tentă sexuală rudimentară, așa cum șade bine unui popor de țărani. „S-a pișat pe iel“, „vrei piept de pui sau piept de puicuțe?“, „i-a tras-o“, „să se cace în ea de vreme“. Personajul principal a fost
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
chinez, în timp ce eu nu mai pridideam să construiesc, să întăresc ziduri, să ating noi stadii de progres și civilizație. Ba se termina peștele din apele mării (o tâmpenie, fie vorba între noi: ce mare e aceea din care se termină bancurile de pești?), ba se întuneca orizontul de la vasele de război ale inamicilor. Invincibila Armada avant la lettre și-o lua până la urmă pe coajă, dar cât efort mă costa această punere la punct! În fine, la ultimul nivel, hardest, a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2196_a_3521]
-
comparație cu președintele României. N-o să recurg la glumițe de pamflet legate de glanda tiroidă și de explicațiile abracadabrante oferite de diverse televiziuni cu privire la raportul dintre hormonii pe care îi secretă glanda și inteligență. Folosirea acestora e la îndemâna oricui, iar bancurile pe seama unei boli sunt de suficient prost-gust pentru a nu mai fi reluate în paginile unei publicații. Însă amănuntul decisiv privind calitățile de orator politic ale lui Traian Băsescu ne-a fost oferit tot din spațiul Spitalului Militar, unde domnia sa
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
Cercetării și Tineretului, cel care a avut probleme cu numărul stelelor de pe steagul Uniunii Europene. Erau acolo și Bogdan Olteanu, față de care am sentimente ambigui, și Victor Titulescu-Ponta, dar și Lavinia Șandru, maestra dezvăluirilor à la Popov, personajul din faimosul banc prerevoluționar 1. Și, desigur, acolo figurează și Zsolt Nagy, care, într-adevăr, n-a rămas un anonim - a fost ministru al Comunicațiilor, iar astăzi e anchetat de procurori, împreună cu un mare absent de pe lista „Cotidianului“: tânărul Codruț Șereș, fostul ministru
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
director! Cealaltă, foarte bună, spune: s-a făcut dimineață, domnule director! Carmina plecă ținând mapa albastră sub braț. Viorica zâmbise și aplecase de câteva ori capul în semn că înțelesese bine care era diferența dintre cele două secretare. Dacă știa bancul de mai multă vreme mimase foarte bine surpriza. O secretară care încearcă să obțină perfecțiunea știe să reacționeze cu diplomație. Cu foile proaspăt culese în poșetă pășise în casa soților Alexe cu aerul că deține un atu de supremă importanță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
personajul nostru suferă de ceva, atunci numai de la mesele festive i se trage. Face și pe dracu în patru să fie invitat și toarnă în el, gospodărește, bucate de tot felul, mai cere și supliment, deșartă pahar după pahar, spune bancuri, uneori cântă romanțe sau ține mici discursuri sentimentale, bine cântărite, are o tehnică predilectă de a strecura mici elogii câtorva persoane de la masă, alese pe sprânceană, așa, aproape insesizabil, aparent spontan, își asigură terenul, mă. Cu confrații de o vârstă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
-ta? Îi răspundea femeia trebăluind. Ea e mică e copil ca și mine, să vii să dormi cu noi că mi-e frică de mort. Ce-ai fată, cine ți-a mai băgat prostiile astea în cap? Am auzit un banc, la Bică, și de când l-a spus mi-e tare frică, mereu mi se pare că vine la mine mortul. Și pe tine cine te-a pus să stai în gura lui Bică, acela e mare și numai prostii îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
mine mortul. Și pe tine cine te-a pus să stai în gura lui Bică, acela e mare și numai prostii îi umblă prin cap. Ce, tu ești de-o seamă cu Bică? Dar eu n-am știut, mamă, ce banc o să spună, eu credeam că e unul cu pisici și cu elefanți. Numai ce strâng masa și vin să dorm cu voi. Bine, mămică, se alintă Elena și-și pieptănă părul lung în fața oglinzii de la comodă. Era în cămașă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
spuse ofițerul. — Se strică des? — Numai când e cald afară. Intrară apoi Într-un atelier mare, cu pereți metalici, cu rafturi pentru scule și cabluri șerpuind pe podea, În care flăcările de acetilenă Împroșcau scântei, În timp ce tehnicienii roboteau aplecați asupra bancurilor metalice și a unor mașinării complicate. Aici reparăm ROV-urile, strigă ofițerul, Încercând să acopere vacarmul. Lucrările cele mai dificile se execută pe navele-bază. Aici ne ocupăm doar de partea electronică. Pe aici, domnule. Intrară pe o altă ușă, traversară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
descoperire, să se dea mare, prea grăbită să tragă concluziile. Ca toate femeile.“ — Beth, nimeni nu-ți reproșează nimic. — Eu Îmi reproșez. — Și nimeni altcineva, spuse Norman. Cred că ar trebui să-ți acorzi totuși o șansă. Beth privea fix bancul de lucru din laborator. În cele din urmă spuse: — Nu pot. Ceva În felul În care rostise aceste cuvinte Îl mișcă. — Înțeleg, spuse el În timp ce o amintire Îl năpădi cu repeziciune. Știi, când eram copil, m-am dus pe plajă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
țip și să fac scene. Deja m-ai văzut Într-o asemenea stare, Norman. — Oare? Nu-mi amintesc nici o scenă. — Mulțumesc, spuse Beth. Norman observă o pătură pe canapeaua din colțul laboratorului. În plus, Beth demontase una din lămpile de la bancul de lucru și o montase pe perete, deasupra patului. — Dormi aici acum? Da, Îmi place aici sus, În vârful Cilindrului - mă simt ca o regină a adâncurilor, spuse Beth cu un zâmbet. Parc-aș fi Într-un adăpost construit Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
și În albastru și, fiind Înalte de aproape un metru și jumătate, Îi obligau să le ocolească. Norman era absolut sigur că gorgonele nu se aflau aici când ajunseseră prima dată la habitat. Acum, În afară de acestea, se găseau acolo și bancuri de pești mari. Cei mai mulți erau negri, cu o dungă roșcată pe spate. Beth spuse că erau pești-chirurgi, obișnuiți pentru acea zonă a Pacificului. „Totul e În schimbare“, Își zise Norman. „Totul se schimbă În jurul nostru“. Dar nu era sigur; aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
al căror cost îl plătește în alegeri. Dar dl Năstase a preferat să facă avere. Și stânga i-a rămas lui Iliescu... ACEEAȘI MĂRIE CU EXACT ACEEAȘI PĂLĂRIE Strădaniile bătrânului PSD de a se da drept altceva îmi amintesc de bancul cu muncitorul de la Cugir sau Zărnești. În buna tradiție comunistă, în fiecare zi el duce acasă câte-o piesă în ideea să-și facă bicicletă. Totuși, în orice ordine le-ar monta, iese tot o mitralieră. Așa și cu PSD
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
tensiune, care la bursa zvonurilor a ajuns infarct, și s-a internat la spitalul fostei nomenclaturi. Cine și-ar mai risca viitorul politic pe mâna lui? Doctorul său, Sorin Oprescu, i-a avertizat pe adversarii lui Iliescu, ca într-un banc cu Ceaușescu: „Nu vă bucurați, că n-are.“ Eu, unul, mă bucur. Dacă tot nu mai are puterea să rupă electoratul PSD în săraci, cinstiți și ceilalți, atunci măcar s-o țină așa. Să delegitimeze PSD-ul din interior. De câte ori
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
fi făcut-o astăzi n-ar mai avea nici o relevanță, după patru decenii. Zero. Eu l-am urât pe Ceaușescu, am fost persecutat, am avut mereu probleme cu cenzura, am fost expulzat din redacția Ateneului, care devenise o pepenieră de bancuri anti. Mi se refuzau ieșirile din țară și asta, pentru un călător înrăit ca mine, însemna moarte. Ateneul n-a excelat în trâmbițe, dimpotrivă, aveam continuu probleme la Direcția Presei. Reproșuri? Da, multe, eram necombativi, cosmopoliți, fără armătură ideologică, permisivi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
ea trebuie că vine din anii fragezi ai copilăriei. Mă aprobi sau mă contrazici? Așadar, ce "minuni" mai făcea copilul Iurie Matei? I.M.: Șotiile mele nu erau făcute în detrimentul altor copii. Nu erau producătoare de necazuri pentru alții. Nu făceam bancuri pe seama altor colegi. Adeseori, eu eram arlechinul... De mic, nu mi-am creat o imagine de copil sobru, serios, cu ochelari pe nas, care învață bine. Cred că și copiii mai interiorizați pot crea spectacole de o amplitudine deosebită. Poate
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]