3,511 matches
-
modă - În Italia. Acolo simt inconfundabilul aer al marii aristocrații a Sudului, elegant, sobru, plin, În același timp, de pitoresc și culoare. Întorși În posomorâtul și cenușiul Albion, fondează la Londra „Macaroni Club”, unde vestitele macaroane napolitane devin cel mai căutat fel de mâncare. Prin 1770, clubul Își atinge apogeul, iar Nash (supranumit „Frumosul”) și Charles Ford sunt cei mai cunoscuți și demni reprezentanți ai săi. Dacă e să dăm crezare descrierilor din epocă, așa cum apăreau Îmbrăcați, În pantaloni albi de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Îmbrăcat cu un fast orbitor, Într-un veșmânt purpuriu, brodat cu strasuri, ca la marile curți ale veacului său. Dar Brummell taie pur și simplu respirația asistenței aristocrate printr-o eleganță ciudată, cum saloanele nu mai văzuseră: o simplitate discretă, căutată Îndelung, de un rafinament uluitor. O vestă bleu, Încheiată cu nasturi până deasupra brâului, terminată la spate În două cozi, un pantalon crem, ușor colant, ghete negre și o cravată albă apretată În pliuri. Dacă fastul celui dintâi poate fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
de Caillavet și Bertrand de Fénelon (posibilele modele ale lui Saint-Loup). Al doilea chiar pe front. Tot atunci dispare pe câmpul de luptă un alt bun prieten, dandy-ul de mare clasă Robert de Humières: frumos, bogat, de o eleganță căutată, călător pe cele mai exotice meridiane ale lumii, fondator al unui teatru. Proust este chemat În fața unei comisii medicale pentru Încorporare și declarat inapt. „Mă gândesc zi și noapte la război, poate Într-un mod mai dureros acum, când nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
seară, cu o orhidee uriașă prinsă la reverul mantoului. După cum, de ani buni, nu fac valuri prea mari nici libertatea câștigată de mișcările gay de pe tot mapamondul În ultimele decenii, nici spectacolele orgiastice superelaborate ale unor formații celebre, nici excentricitatea căutată a vestimentației cutărei sau cutărei vedete. Nimic nu mai stârnește vreo emoție intensă cuiva. Suntem În plin postmodernism. Pe de altă parte, nici dacă ne deplasăm În prima tabără, cea a freneticilor activismului politic și social, lucrurile nu sunt mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
de regină? Doar cei care au plăcerea să-i recitească romanele. MontesquiouContele Robert de Montesquiou-Fezensac (1855-1921) se adaugă pleiadei de aristocrați francezi deveniți dandy din convingere. Reper pentru lumea mondenă a Parisului fin-de-siècle el strălucește nu doar prin eleganța Îndelung căutată a vestimentației, gesturilor, modului de a-și aranja saloanele sau de a organiza o recepție, ci și printr-o operă literară pe care Însuși Proust nu va Înceta să o elogieze. Hiperestet În tot ceea ce face și scrie, contele de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
mamă mult prea voluntară, care tânjește după o fiică (pe care o va și naște, de altfel, spre a o pierde la doar nouă ani), nostalgia nereprimată după „figura mamei”, singura prezență feminină acceptată o viață Întreagă, gustul pentru eleganța căutată, oroarea de „naturalețea” fiziologicului, a procreării, un narcisism exacerbat, masochismul voluptuos, reveriile pederaste, toate Îl definesc și ca dandy. Un dandysm ce se manifestă de timpuriu, Încă din adolescență, la Trinity College din Dublin și mai apoi la Oxford, prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
de unicat a dandy-ului și riscul de a fi multiplicat prin simulacre, Între care, cel mai vizibil - snobul. Dandy-ul are o capacitate unică de a se expune, cu toate riscurile. Subminează din interior un sistem, cu o eleganță căutată, Îndelung exersată. Gesturile sale ostentatorii, de la tăiatul cozii prețiosului câine (să ni-l aducem aminte pe Alcibiade) la fluieratul propriei piese, cot la cot cu publicul (acesta e Prosper Mérimée), sunt inimitabile. Nici un snob, crede Carassus, nu ar gusta „plăcerea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
fiare. Când, la pomenitul bal, cei doi George, regele dandy-lor și viitorul dandy-rege, se află față În față, lumea Înmărmurește nu datorită fastului orbitor al prințului de Wales, ci privindu-l pe George Brummell: discret, de o eleganță și simplitate căutate, rafinat la maximum. În cazul dandy-ului, pentru că veșmântul e prima sa emblemă, Întâia modalitate de semnificare - și cea mai percutantă -, eleganța devine principiu de viață. Eroii noștri se pregătesc să-și joace rolul pe scena socială apelând În primul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
vorbă În vânt dacă, Într-o istorie a dandysmului, nu i-am pomeni, fie și În treacăt, pe autorii de fapt și de drept ai acestor veșminte: croitorii. În epocă, ei nu sunt niște simpli meseriași, ci autentici creatori. Splendoarea căutată a Întregii garderobe a lui Brummell se datorează, după căpitanul Gronow, geniului unuia dintre cei mai vestiți croitori de pe Old Bond Street, domnul Weston. Nu mai puțin solicitat e și Stultze, croitorul german de pe Clifford Street, unde - scrie Harriette Wilson
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
erai luat În seamă de câteva suflete Înalte, rămase necorupte și mari2. În rest - vai! - doar un biet, improbabil pudic. Dar ești vanitos, vrei confirmarea celorlalți; mișcare plină de farmec a sufletului omenesc, prea mult calomniată. Poate aici ar trebui căutată Întreaga afectare a dandysmului. De fapt, el nu ar fi decât grația care se falsifică pentru a fi mai bine percepută Într-o societate falsă 1 și, În acest sens, naturalețea ar fi, ce-i drept, mult compromisă, dar nepieritoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
continuăm descrierea; omul acesta are grația suficientă. Nu l-am cunoscut oare cu toții pe acest egoist plin de bunăvoință, care deține secretul de a ne vorbi despre el fără a ne displăcea prea mult? El este numai grație, prospețime, stil căutat, chiar poetic. A ajuns să se facă invidiat. Până și atunci când ne ia părtași la bucuriile lui, la luxul lui, există la el o anumită temere legată de puținătatea resurselor noastre. Felul lui Îndatoritor, foarte prezent În discursul pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
mai iubite de soare. S-a spus că poetul călătorise mult prin Indii, ceea ce explică totul. Neînsușindu-și moravurile mai libere ale artiștilor, Baudelaire păstra cele mai stricte conveniențe și politețea sa era atât de mare, Încât putea să pară căutată. Își măsura frazele, nu folosea decât termenii cei mai aleși și pronunța unele cuvinte Într-un fel special, ca și cum ar fi vrut să le sublinieze și să le dea o importanță misterioasă. În vocea sa se auzeau italice și majuscule
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
oferind informațiii suplimentare nou-venitei la lecție. Asta e pedeapsa standard aplicată de către palestinieni oricărui palestinian considerat vinovat de colaborare cu serviciile de informații israeliene. De obicei sunt acuzați că au furnizat israelienilor informații despre locul în care se ascund teroriști căutați sau că i-au avertizat în privința unui viitor atac. Care e reacția Israelului? Întrebările veneau de la un interfon așezat în centrul mesei din lemn lăcuit: vocea era a secretarului de stat de la Washington. I-a lăsat adjunctului său însărcinarea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
particular, nu? Haide, Henry. Toată lumea e în căutare de obiecte știi tu de unde. E sărutul morții. Nu ne putem atinge de așa ceva. —Tu ce ai face? — Aș sta cuminte, dragul meu. În cele din urmă, marfa asta va fi foarte căutată. E prea valoroasă ca să fie risipită. Dar momentul nu e acum. Henry a vorbit cu Jaafar al-Naasri în seara aia doar după ce și-a făcut curaj cu încă două pahare de tărie. Și-a pregătit un scenariu pentru ce avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
care se opuneau amândoi păcii, care au fost de acord să lucreze împreună ca să saboteze negocierile? Vorbiți cu Mossad la Viena. Aflați dacă s-au mai întâlnit înainte. Planurile de călătorie din ultimul an. Dacă asta nu ne conduce nicăieri, căutați și mai devreme. Vreau tot ce puteți obține. —La fel și Khalil al-Shafi. Ce i-a spus lui Costello? De ce l-a sunat? Și care e legătura lui exactă cu Ahmed Nour? Avem nevoie de răspunsuri cât mai repede. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
amărât să le stea în cale. Maggie apăsă pe Vorbește. Iar voi! măi iepurașilor, voi vă dați la mine? —Maggie, ce faci? Îi las să afle că știm. Continuă să tasteze, folosind acum funcția de căutare din Second Life. Cuvântul căutat: Guttman. Poate că exista o modalitate evidentă de a ajunge la insulă, ceva care le scăpa din ochi amândurora. — Mă duc să aduc ceva, spuse Uri îndreptându-se spre ușă. Mă întorc imediat. Căutarea cuvântului Guttman se încărca încă, durând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
să se descurce În cazul călătoriilor mai lungi, care presupun schimbarea aeronavelor. Din acest moment, filmul se rupe definitiv și iremediabil: falsul șofer, cloroformizarea, buncărul, dialogul cu individul din subteran - da, da, În primul rând dialogul cu sfrijitul... Aici trebuie căutată cheia, Înțelesul Întregii aiureli. Bineînțeles, presupunând că avea un Înțeles veritabil, situat dincolo de misterul confecționat ad-hoc de cinicul meu interlocutor. Am rememorat cât puteam de amănunțit discuția, În speranța că replay-ul Îmi va revela indiciul care Îmi scăpase la derularea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
niște tâmpenii răsărite din minți Înfierbântate, scăpate de sub controlul rațiunii. Dar cu atât mai periculoase. Mi-e greu să admit că istoria lumii, așa cum o cunoaștem, nu este altceva decât o mistificare a adevărului și că În spatele ei trebuie neapărat căutate, de fiecare dată mașinațiile Vaticanului, ale Cavalerilor, Templieri și ale urmașilor lor, ale masoneriei de felurite rituri, ale Stăreției Sionului și ale mai știu eu căror oculte etno-mondialiste. Dar, pe de altă parte, nici nu pot să uit că de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
sincer că nici n-am avut curajul să formulez În cuvinte gândul ce-mi părea să echivaleze cu o formidabilă revelație. Mă cuprinsese starea aceea febrilă ce survine adesea când suntem pe punctul de a ajunge la o soluție Îndelung căutată și ezităm Între entuziasmul victoriei presimțite și teama că mizăm pe o falsă rezolvare, că imediat s-ar putea să recădem În disperarea insolubilității problemei. Mi se părea prea simplu să poată fi și adevărat. Și totuși: dacă cheia cifrului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
obținut! Ai prins ideea? - Da, sigur că da, nici nu e foarte greu, ce naiba. Dar eu de ce am... eu de ce n-am...? - Uneori, greșim nu pentru că pornim pe o cale falsă, ci fiindcă nu mergem decât până la capătul drumului: adevărul căutat e un pas mai departe. Lasă orgoliul și hai să-l facem. Am scris din nou cele 10 litere diferite din „Alexandru cel Mare”, respectiv A L E X N D R U C M și sub ele cifrele corespunzătoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
vorbește, se face vinovată de uitarea unei întîmplări primordiale. Memoria personală nu intră în joc: unicul lucru important este rememorarea evenimentului mitic, singurul cu rol creator. Doar mitul primordial poate păstra istoria adevărată, istoria condiției umane, și doar aici trebuie căutate și găsite principiile și paradigmele oricărui comportament. În acest stadiu de cultură se întîlnește canibalismul ritual. Prima grijă a canibalului pare să fie de natură metafizică, pentru că el nu trebuie să uite ceea ce s-a petrecut in illo tempore. Volhardt
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
dându-le contururi de petale sângerii. Ne-am privit doar în străfulgerarea clipei cât Ester a vârât capul pe ușă, căutând un loc liber. A spus doar „pardon“, cu o voce neutră, indiferentă, ca și cum se așteptase să nu găsească locul căutat. Iar pe mine să mă vadă cu B. Parcă pe puștoaica aceea, dormind pe genunchii mei, se așteptase să o vadă. Și pe mine holbându-mă la ea, de parcă dintr-odată trenul cu vagonul nostru, cu tot cu compartimentul acela plin, intrase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
Mahomet iubire multă dat, ferame nebunit mult, el taleb mult desfăt dat. Allahu Akbar. Și poi? Ridică din umeri oftând resemnat, mirându-se parcă de ceea ce încă vedea în el. — Trecut tot, zburat tot, pierdut tot, cât umblat și bucuri căutat, nu aflat. Doar spaimame și fric aflat, Mion efendi. Lume tot fric și mare spaim estem. Spunem de la Kerim, știm Kerim ce spunem și nu punem alta întrebar. La om la suflet estem un beduh, ca la scrisoare. Scrim scrisor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
reflecții. Oricum, trebuie să vă fac o mărturisire. M-am simțit al dracului de bine știind că individa a rămas aproape de noi. Înțelegeți? Nu eram singuri, nu eram abandonați. Textul, dacă nu mă înșel, suna cam așa: Pentru orice eventualitate căutați și în bibliotecă. Pe-aici! Maiorul ezită câteva clipe. Îi privea atent chipul palid cu trăsături slăbite. ― Spuneți-mi, domnule Ionescu, v-a trecut prin minte ― cu titlu de ipoteză firește ― că necunoscuta se afla în casă? ― Nu pricep... Unde
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
piciorul să intru în holul mare. Ridic receptorul și îl aud pe Brightman însuși, ciripind vesel la capătul celălalt. Îi povestesc aventura cu mașina, despre Chowder Inn, despre dorința lui Stanley de a cădea la învoială cu noi. — E locul căutat, continui. Ideea lui Tom poate a sunat cam straniu într-un restaurant din oraș, dar, când ajungi aici, totul pare absolut rezonabil. De-aia te-a sunat. Ca să afle dacă te mai interesează. Dacă mă mai interesează? tună Harry, precum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]