4,039 matches
-
școli și poate (...) chiar prezența lui Dumnezeu în viața oamenilor!”. Consemnând faptul că din catalogul celor 45 de manuale de religie, aprobate de Ministerul Educației, Cercetării, Tineretului și Sportului, ASUR ”se referă constant numai la cele 18 manuale care aparțin cultului creștin-ortodox, prin scoaterea din context a unor enunțuri, la care sunt asociate concluzii tendențioase”, Patriarhia Română notează că ASUR își ”arogă în mod discutabil calitatea de reprezentant al societății civile, deformează în mod constant realitatea și promovează intoleranța față de religie
BOR atacă dur organizația care contestă manualul despre iad () [Corola-journal/Journalistic/81165_a_82490]
-
îndeletniciri". E înregistrat în dicționar și adjectivul de proveniență participială dedicat "(Despre oameni) Care se consacră unei îndeletniciri", fără a se preciza dacă acesta poate fi folosit singur sau doar cu un complement care să indice ținta consacrării; în uzul cult, este totuși exclusă folosirea fără un complement în cazul dativ (dedicat cercetării, dedicat păcii etc.). Pentru întreaga familie lexicală se indică în dicționarele noastre o dublă etimologie: latina (model pentru formă: dedicatio, dedicare) și franceza (sursa sensurilor moderne: dedication, dédier
Dedicat by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/10742_a_12067]
-
cea mai înaltă încununare a valorii" (clipa.com). Spre deosebire de cuvintele vechi, multe neologisme se specializaseră în română pentru denumirea unor concepte mai restrînse, ceea ce le făcea utilizarea mai puțin conotativă, dar mai precisă. Înmulțirea prin calchiere a sensurilor unor termeni culți le anulează acestora unul dintre avantajele fundamentale.
Dedicat by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/10742_a_12067]
-
un moment mai favorabil jocurilor pe calculator, unele metafore din limbajul jocurilor de cărți rămîn bine instalate în limbă, își continuă circulația și chiar ascensiunea: e drept, fără a mai evoca întotdeauna contextul inițial. în stilul eseistic și al conversației culte e de pildă foarte frecvent folosit substantivul miză (din fr. mise): se vorbește de miza unui spectacol, a unui volum, a unui proiect cultural, a unei acțiuni politice etc.; cel puțin la fel de folosit e și verbul corespunzător, a miza pe
"A plusa" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/17056_a_18381]
-
sociolingvistici (prestigiu, modele străine, transformare internă a relațiilor sociale); evident, ansamblul de forme e cu atît mai instabil cu cît este mai bogat. Arătam, cu cîtăva vreme în urmă, că în ciuda condamnării sale de către instanțele normative, împărtășite de mulți vorbitori culți (care îl percep ca vulgar, non-elegant etc.), uzul politicos al pronumelui dînsul e departe de a-și pierde vitalitatea și funcționalitatea. De fapt, în română este complicat întregul sistem specific al politeții la persoana a III-a, în care mulțimea
"Dumneasa" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/15175_a_16500]
-
-uri. Se dovedesc și în prezent valabile observațiile dintr-un articol din 1978 („Pluralul neutrelor din româna actuală”) al profesorului Gr. Brâncuș, care constata că -uri este propriu neutrelor recent împrumutate, insuficient adaptate. Trecerea la -e indică adesea preluarea împrumutului cult de către limba populară. Am evocat acum câțiva ani forma de plural riboane (sau ribboane), care mi se părea glumeață și rară, dar care pare să se fi impus (cel puțin în anunțurile comerciale). Tendința de trecere la -e (almanahe) e
Caucioace by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/6577_a_7902]
-
benoacle de miop” (bzi.ro); „îi bagi halogenele în «benoacle»” (forum.softpedia.com). Forma, destul de folosită, include o pronunție incultă (benoclu în loc de binoclu), care fusese deja pusă în circulație de verbul familiar-argotic a se benocla („a se uita”). În vreme ce forma cultă binoclu are pluralul binocluri (DOOM), popularul benoclu devine, firesc, benoacle. Sensurile substantivului benoacle sunt transparente și oarecum previzibile: „ochelari” (față de care binoclul este doar un instrument mai puternic) - „este înalt, deștept, frumos și are «benoacle» la ochi” (niuzer.ro) - și
Caucioace by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/6577_a_7902]
-
fiecare centru universitar de pe întinsul Germaniei. Punerea în efigie statuară a acestui om nu ar face decît să spună, în altă formă, ceea ce comentatorii au spus-o mereu: că, prin cărțile lui, Heidegger a reușit să-i convertească pe locuitorii culți ai planetei la limba germană. Este misionarul a cărui operă a împins cultul acestei limbi pînă la pragul neverosimil al fascinației universale. Și tocmai de aceea nimeni, în secolul XX, nu a contribuit mai mult la răspîndirea ei în lume
Unicat editorial by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10602_a_11927]
-
Ana-Stanca Tabarasi Basmul cult de factură ironică și filosofică are în literatura de limbă germană o îndelungată tradiție, interesul mereu viu pentru acest gen fiind datorat nu în ultimul rând faptului că, de la Wieland și Goethe la autorii contemporani, aproape toți scriitorii importanți i
Wolf Wucherpfennig - Basme moderne by Ana-Stanca Tabarasi () [Corola-journal/Journalistic/10028_a_11353]
-
de studenți ai Universității din Leipzig proveniți din orașe ucrainene, în secolul 19, și mai ales un expozeu al directorului Arhivei "Bartók" de la Budapesta, László Vikárius. Exemplele alese pentru a ilustra în ce fel a valorificat Bartók în muzica sa "cultă" melodii foclorice culese din Ucraina au fost mai mult decât elocvente. E adevărat, având la dispoziție înregistrări vechi de aproape 100 de ani, pe cilindri de ceară acum "digitalizați", simplul fapt de a le prezenta este impresionant, chiar emoționant. Spiritul
Ucraina acasă la Mendelssohn by Valentina Sandu-Dediu () [Corola-journal/Journalistic/10607_a_11932]
-
dar savurat, în vreme ce occidentalismul e prețuit, dar păstrat la distanță. Lucrul se vede bine tocmai în planul limbajului: pagina care deschide romanul e (ca Pajerele, aproape) cu grijă ferită de "neologism": singurele cuvinte ceva mai noi (dar nu din sfera cultă) sînt postaș și lampă. La stratul manierist arhaizant, care a fost de atîtea ori observat de comentatori, variația stilistică cea mai pregnantă e adusă ulterior de argou - deci tot de o sursă predominant internă.
Neologismul și purismul by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/15729_a_17054]
-
ochiului omenesc este o povară amintind de gărgăunii serbezi ai dascălilor de desen. Căci trebuie să suferi de o debilitate gravă dacă te mai poți încăpățîna, în lumea mașinilor, a mecanismelor și rutinelor zilnice, să-ți mai păstrezi vie apetența cultă a unui vederi de artist. Suferința aceasta estetică își dezvăluie adevăratele proporții în momentul în care ni se cere să privim un tablou. Atunci se petrece ireparabilul. Căci, chiar dacă am avea deschiderea de pîlnie a unui ochi polifemic, tot nu
Privirea oarbă by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7727_a_9052]
-
că Proust, Rilke sau Nietzsche sînt autori a căror psihologie este prin excelență feminină, Aura Christi aduce un elogiu decent noțiunii de feminitate creatoare, repudiind totodată malițiozitățile curente pe seama sensului peiorativ pe care adjectivul „feminin" l-a căpătat în lumea cultă: „«A scrie poezie feminină» este o cvasiinjurie vehiculată în nu puține medii, atenție, straniu, de primă mînă din literatura română. Literatura feminină nu există, domnilor. Există literatură. Punct. Scrisă de scriitori. Restul se trece ca apele, ca ploile scurte, abrupte
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/6318_a_7643]
-
vibrion. Un punct sensibil. Orice spui împotriva acestor rînduri spui împotriva mea. Și mă doare“. De altfel, dacă întâia secțiune a volumului, Aura efemeridelor, îmbracă haina unui lirism aparent cuminte, de coloratură „stoică“ (Bogdan-Alexandru Stănescu identifica aici „o voce blînd-ironică, cultă“ pillatiană și o „delicatețe jammesiană“, în pasteluri ale unei naturi „casnice“), cea de-a treia, Studio cu vedere spre poienița druidică (a doua, Eu, unul, aș prefera, este una accentuat meta-poetică și de trecere), devine un interregnum textual, o deltă
Nanabozo și „poienița druidică“ borgesiană by Gabriela Gheorghișor () [Corola-journal/Journalistic/2542_a_3867]
-
i-a fost cu putință să avorteze, mai puțin chiuretajul, fiindcă ura suferința tot așa de mult cum îi plăcea să mănânce bomboane și dulciuri, să citească reviste și să asculte muzică ușoară. Însă susținea și că-i place muzica cultă, valsurile vieneze și prințul Kalender. Că, din păcate, fusese prea târziu. Așa că își putea imagina cu câtă bucurie îl primise, după ce se chinuise luni în șir sărind coarda ca boxerii și dându-și pumni în pântece, motiv pentru care (îl
ERNESTO SÁBATO Despre eroi și morminte by Tudora Șandru-Mehedinți () [Corola-journal/Journalistic/3657_a_4982]
-
se potrivește deloc cu respingerea "purismului"), Ov.S. Crohmălniceanu și K. Heitmann văd în atitudinea rezervată a tinerilor intelectuali ardeleni față de modernism (mai ales față de avangardă) un reflex al dorinței lor de a fi continuatorii unei tradiții, dar ai unei tradiții culte, nu arhaice, rurale, folclorice (delimitându-se, astfel, de "maestrul" lor, L. Blaga), ai unei tradiții cărturărești care ar îngloba curentul latinist, Școala Ardeleană, pașoptismul, Junimea etc. În perioada aceasta cețoasă și romantică a începuturilor, contribuția beletristică cea mai importantă a
Cercul Literar de la Sibiu by Antonio Patraș () [Corola-journal/Journalistic/16911_a_18236]
-
pertinență modul în care această "doctrină" utopică (un fel de "manierism al clasicității", după Ion Vartic) a marcat în chip aparte operele "cerchiștilor", conferindu-le o notă distinctă, de înaltă, frenetică intelectualitate. Un amănunțit istoric al baladei românești, populare și culte, de până la apariția Cercului Literar s-a dovedit foarte util pentru ceea ce și-au propus autorii, adică pentru evidențierea originalității "resurecției" înfăptuite de tinerii poeți ardeleni. Spiritul ludic (Ioanichie Olteanu scrie balade parodic-umoristice) și propensiunea livresc-intertextuală (Radu Stanca și Doinaș
Cercul Literar de la Sibiu by Antonio Patraș () [Corola-journal/Journalistic/16911_a_18236]
-
dialogului cu interlocutorul prezent, petarda aforismului, harfa șoaptei melancolice și a suspinului, artileria grea a erudiției mascate, pledoaria avocatului ciceronian, cu silogismele furate Atenei, pentru a demonstra o cauză în care credea cu sinceritate și cu avînt, epigrama populară și cultă, noianul de amintiri, ca o apă de rouă a dimineților revărsate în zori la zaiafeturi, melodia zefirului și a lui Eol, șuieratul Crivățului neîndurător.“ (p. 211) Furat de patosul panegiric, Pandrea se desprinde de realitate, plutind în ritmul tropilor scandați
Cititorul de dicționare by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5649_a_6974]
-
echivalentele sale internaționale) a devenit un termen politic, legat de diferitele legi prin care se limita accesul la putere al celor vinovați de abuzuri și represiuni în perioada regimului comunist. În română a intrat mai de mult un alt latinism cult, legat etimologic de lustrație : lustru (din lustrum - rit de purificare practicat în Roma antică, odată la 5 ani, cu ocazia recensămîntului; prin extindere, lustru a ajuns să însemne, în stilul solemn, "perioadă de 5 ani"). E o problemă de etimologie
Lustrație by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/10680_a_12005]
-
limbă: verbul a lustrui, substantivele lustruială și lustragiu. În presă și în mesajele de pe Internet, atestările lui lustrație și ale familiei sale lexicale sînt numeroase. De la substantiv s-a refăcut ușor verbul a lustra (prin derivare regresivă convergentă cu împrumutul cult, rezultatul corespunzînd verbului latinesc lustrare). De la verb, s-a format în contextul actualelor dezbateri politice derivatul lustrabil, cu sufixul -bil: adjectivul adesea substantivizat adaugă sensului tehnic o notă ironică, pentru a caracteriza pe insul pasibil de lustrare (acțiunea defavorabilă celui
Lustrație by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/10680_a_12005]
-
vociferat susținătorii acestuia. Nu e frumos din partea lor, nu să scoată din partid un om cu mintea la cap. Îi țin pe Bănicioiu și acoliții lui Ponta. Dumnezeu nu va dormi!", "Le-a fost frică de Geoana pentru că e om cult. Știe s-o ia în mână, să facă multe treburi","Victor Ponta a băgat zâzania în PSD, care deja se unise 90%. Mai era până la 100%, acum o să ajungă de rasu curcilor", au spus localnici în așteptarea lui Geoana. "Niciunul
Oamenii din Dăbuleni: Să vină Ponta aici că-l mănâncă Dăbulenii! () [Corola-journal/Journalistic/46809_a_48134]
-
suficiență și moleșeală, de multe ori efect inevitabil al datoriei împlinite în prealabil. Am zis da, Silviu, sigur că da, mă interesează foarte mult aspectul acesta, eu însumi sînt preocupat de conversia luminii în pictura răsăriteană, cu precădere în cea cultă și seculară, acolo unde lucrează exclusiv inaparentele noastre mișcări sufletești și cu mult mai puțin, sau, dacă se poate, deloc, filosofii adiționale ori ideologii limitative, am zis-o, însă, mai mult așa, fără să mă gîndesc la consecințe, pentru că este
Silviu Oravitzan sau o poveste despre lumen și lux by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/6831_a_8156]
-
noua paradigmă de evaluare și impunere a unui produs, fie el cultural sau de alt gen, credibilitatea analistului cultural (cu un calc după analiști politici, inflați de sindromul propriei competențe)se construiește și se consolidează social. Abilitatea socială a scriitorului cult este crucială. Trebuie să fii văzut, să ieși, să ,socializezi". Să vorbești despre cărți și filme în termeni generali. Scrisul tău trebuie să aibă o față, să-i poți da greutate expunându-te vizual eventual până la nuditate (caz real). Șocul
Analiștii culturali by Iulia Alexa () [Corola-journal/Journalistic/11107_a_12432]
-
Rodica Zafiu Influența engleză a produs în ultimele două decenii numeroase calcuri semantice, bazate pe transparența formelor din fondul comun de împrumuturi culte latinoromanice. Unul dintre anglicismele care se răspândesc rapid în ultima vreme e verbul a revizita, transpunere a lui to revisit. Forma poate fi descrisă ca fiind o traducere - calc de structură (prin echivalarea prefixului și a rădăcinii visit cu vizita
Revizitat, reîncărcat by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/5603_a_6928]
-
și simplu un conservator care a făcut multe afirmații pour épater le bourgeois, pentru a provoca mici scandaluri. Cred că este scriitorul cel mai mare pe care l-a produs această țară. Ca persoană, era foarte amabil, foarte natural, foarte cult și foarte modest. Înaintea interviului, îmi aduc aminte că i-am telefonat așteptându-mă ca o secretară să planifice întâlnirea pentru o dată îndepărtată. Cineva mi-a răspuns și am cerut să vorbesc cu domnul Borges. "Sunt Borges." "Vai, maestre..." Nu
Cu Alina Diaconu despre Borges by Theodor Tudoriu () [Corola-journal/Journalistic/10583_a_11908]