3,801 matches
-
forcepsul prin măruntaie, trimițând fetușii În hăul de unde au apărut, ar trebui să știe câte ceva despre modul cum ia naștere materia În univers și cum dispare sufletul, dacă dispare, după moarte În neant. Însuși domeniul meseriei lui Îl Împingea să mediteze la astfel de chestiuni. „N-am ajuns la nici o concluzie”, răspunse celălalt. „De fapt, materia nu există”, adăugă el. „Totul nu-i decât o adiere...” „Profitați de starea mea ca să abuzați?” zise stomatologul, adoptând un limbaj vulgar. „Ce v-ați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
-și povestioarele cu citate din Schopenhauer, Strindberg, Nietzsche, Bismark și alți vizionari. Tot povestind, aduse, printre altele, vorba și de contele Tolstoi, care, cică, fiind Întrebat de un reporter ce părere are despre natura feminină, ar fi răspuns că a meditat Îndelung la Întrebare și a ajuns la concluzia că atât timp cât va fi În viață, e mai bine să păstreze o pioasă tăcere asupra acestui subiect. „Când veți bate capacul sicriului În cuie, poate am să vă spun atunci care-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
plictisească. Balivernele despre izgonirea din Paradis, despre Dumnzeu și despre ispită, pe care le auzea răzbind dinăuntru, nu prezentau pentru el nici un interes. Nici gemetele celor trei trupuri aflate În extaz nu reușiră să-l scoată din ale lui. Oliver medita, ca de obicei, la adevărul ultim și adevărul pur. Din păcate, urletele sale care avertizau lumea asupra Judecății de Apoi nu-și găseau ecou În inimile păcătoșilor. Da, era timpul să revină În salon. Aflată la intrare, femeia-ușă Își sumețise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
un eveniment neobișnuit. Îmbrăcat Într-un costum alb, larg, impecabil, ce-i masca masa musculară, purtând pe cap o pălărie de fetru moale, cu boruri largi, inginerul Edward stătea la masa lui din colț, cu privirea ațintită spre strada Lăpușneanu, meditând la discursul pe care, cu o seară mai Înainte, Bikinski Îl ținuse În Piața Unirii. „În fond”, Își spuse el, „homunculii, chiar dacă nu există În realitate, ar trebui inventați.” Și, spunând aceasta, inginerul suflă de trei ori deasupra tabacherei din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
procentul nu e bun. Femeile rezistă și la arșiță, și la ger, pe când bărbații se sting ca muștele... Pentru a ajusta statistica, ar trebui inventat un gen ambivalent... Poate că Oliver nu e chiar atât de nebun cum pare... Vom medita la asta...” Pufăind tacticos din trabuc, inginerul Edward reveni la „Horoscop”, oprindu-se la rubrica dedicată Vărsătorului: „Uranus guvernează zodia dumneavoastră și influența sa asupra celor născuți În Vărsător este mai mare decât a celorlalte planete. Sunteți un om sensibil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
voi fi singur”, Își spune medicul... Și apoi tot el strigă: „Lilith, Lilith!” Abstracțiunile, cifrele, notele muzicale, pionii, caii, nebunii și turnurile merg În urma lui. Se târăsc fără zgomot, Într-o ordine desăvârșită. „Nimeni nu mișca un deget pentru nimeni”, meditează Noimann. Și, În timp ce meditează, o mână se apropie, ca o pasăre de pradă se apropie. Ca o pasăre de pradă În ghearele ei Îl Înhață și-l duce zburând spre barieră. Aici Îl așează pe calea ferată, În calea altor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
spune medicul... Și apoi tot el strigă: „Lilith, Lilith!” Abstracțiunile, cifrele, notele muzicale, pionii, caii, nebunii și turnurile merg În urma lui. Se târăsc fără zgomot, Într-o ordine desăvârșită. „Nimeni nu mișca un deget pentru nimeni”, meditează Noimann. Și, În timp ce meditează, o mână se apropie, ca o pasăre de pradă se apropie. Ca o pasăre de pradă În ghearele ei Îl Înhață și-l duce zburând spre barieră. Aici Îl așează pe calea ferată, În calea altor mâini și altor degete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
era greu de atins. Cu tot efortul făcut, masterandul nu reuși să-și oprească nici inima, nici sângele ce i se mișca prin trup, cu atât mai puțin mulțimea de atomi și de celule din care era alcătuit Întregu-i organism. Meditând la starea sa, Oliver se resemnă, dându-și seama că mișcarea absolută era imposibil de atins de o ființă umană, chiar și de una care migrase Într-un alt regn, așa că se mulțumi, stând proțăpit pe scaunul lui, cu starea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
slobozea peste locurile goale din compartiment. Rotocoalele se Întindeau de-a lungul scaunelor. Alcătuind arabescuri din ce În ce mai complicate, pe care Noimann, În mahmureala sa, le asemăna cu niște versuri de Omar Khayam. Versurile Îi sunau straniu În urechi, Îndemnându-l să mediteze la propria sa viață: „Faclă, vin și lună plină, o, paharnice, scrutează vinul rumen ca rubinul și strălimpedea lui rază! De pământ n-aduce vorba! Zvârle-n vânt această-arsură-a focului din piept și adu-mi, adu-mi numai udătură!” În timp ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
nu și-un sân sau chiar o coapsă, s-ar putea reduce la această dispersie ce plutea În jurul său? Se putea, sigur că se putea, de ce să nu se poată?! În viața aceasta, ca și În cealaltă, totul e posibil, medită Noimann. Iar rămășițele ființei dragi devenită praf și pulbere nu erau scutite de peripeții. Nu era prea plăcut ca fosta gingașă mână sau delicata față, transformată Într-un fir de praf, să nimerească Într-un muc de țigară, aruncat pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
știu că Dumnezeu este cu mine. {tiu că sunteți cu toții oameni grăbiți, grăbiți să atingeți obiective, grăbiți să începeți alte proiecte, grăbiți să vă umpleți timpul cu nimicuri, să fugiți de momentele de răgaz pentru a nu fi nevoiți să meditați la viața voastră, la cei din jur, la sensurile adânci ale existenței. Pe toți ne-a cuprins un fel de miraj pentru atingerea plăcerilor imediate și facile, în care posesiunile materiale și multitudinea experiențelor superficiale țin loc de viață. Toți
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
și pe mai departe vechile, bunele obiceiuri ale pământului și nu vă lăsați prinși de așazisul modernism de mahala. Adevărata civilizație cere evoluție și eu v-o doresc din toată inima, tuturor! Cercetare meditativă sau simple observații „Dacă stai și meditezi profund asupra unor fapte sau fenomene, este imposibil să nu pătrunzi în esența lor... atunci când vezi că ceva se deschide ca un orizont în tine, închide-te în tine, pătrunde ceea ce întrezărești și toarnă în forma posibilității tale....” (Galileo Galilei
Întâlniri cu Maica Domnului by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1227_a_2213]
-
elementar sau familiaritate cu matematicile aplicate unde, într-adevăr, stăpânirea calculului numeric este de neocolit, sunt la originea acestei confuzii. Dar chiar unii matematicieni, legați de instrumentul lor momentan de cercetare și care nu au timpul nici înclinarea de a medita asupra disciplinei proprii, pun accentul pe calculul formal. Ei bine, pentru cea mai mare parte a matematicienilor de astăzi, calculul este un expedient comod dar imperfect, un accesor cu vădit caracter tranzitoriu. Cîteodată: o metodă heuristică binevenită, adesea însă nedorită
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
care Barbu îl repudia vehement. Până la Joc secund "poetul" este fățiș dublat de un "antipoet", iar poezia se prezintă împreună cu dublul ei tocmai pentru a sugera mai ales că nu este ea. Penru a înțelege rostul acestei dublări, trebuie să meditezi, să cunoști, să locuiești în acest miraculos edificiu utopic, care este Ion Barbu. Nu numai pentru profan, dar mai ales pentru criticul literar, poezia lui Ion Barbu nu poate fi o lectură ocazională. Nu mai există un alt poet român
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
mecanismul echivoc al solicitării, prea multe cuvinte se îngrămădesc să le cuprindă, să le ascundă în labirintul lor inutil și înșelător - de aceea poate că, pe alocuri, am să spun ce nu trebuia spus; oricum, sunt convins că fiecare va medita mai mult asupra surplusului, lăsând la o parte starea în care plutesc, pe dedesubt, ca un înotător subacvatic, de exemplu. Dar mai există și vuietul acela și capacitatea fiecăruia de a-l percepe... 2. Așadar, era o dimineață de iulie
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
fragmente scăpate din pornografia inconștient intenționată a ansamblului, puteam citi un buletin ad-hoc în care știrile acelea, folosite mai ales ca materiale de umplutură, deveneau destul de instructive, pentru că găseam în ele lucruri și fapte asupra cărora s-ar fi putut medita. Ar trebui să mai adaug că la fiecare lectură a buletinului meu mă surprindea, printre altele, o sărăcie persistentă a fabulosului colectiv, dacă mă pot exprima așa; în afara câtorva - extrem de puține și de vechi - obsesii, numărul ultraredus al noutăților demonstra
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
în singurătatea coridorului nostru. Ea ne compensa într-un fel pentru zăpușeala din cameră : cum nu se răcorea decât în zori, puteam lăsa ușa veșnic deschisă. Așa se face că într-o noapte, pe când, culcat pe spate, priveam întunericul și meditam la cine știe ce, am auzit un fel de șoaptă ritmică, un vaiet repetat la intervale fixe. După vaiet urma cu regularitate un râcâit ușor, ca de unghie. Zenobia dormea. „Tu auzi ?“, am întrebat-o (în gând, pentru că nu voiam s-o
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
o fi citit careva în ziar anunțul despre moartea unchiului tău sau o fi trecut prin cimitir și a văzut numele pe cele două cruci alăturate, din care nici unul nu e al meu, cu toate că e și al meu...“. Pe urmă, meditând un pic la obscurele taine ale migrației, a mai adăugat că și bunicul său, al lui Constantin, purta același nume și același prenume ca el, Constantin, ca taică său, al lui Constantin, și ca unchiul acela al meu, cu excepția inițialei
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
pare a fi ciocnirea, rând pe rând, atât cu adevărurile agresive ale celorlalți, luate în parte, cât și cu adevărul depresiv al tuturor, luați laolaltă. 2. În după-amiaza aceea era din nou foarte cald. Stăteam în cameră întins pe spate, meditam, când s-a ivit Vizitatoarea. Era o femeie voinică și mare. De jos în sus, cum o priveam, părea o matahală. Purta o pălăriuță de pichet alb cu borul ridicat pe o parte, avea și breton, ai fi zis că
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
Ei da! Așa parcă mi-ai uns inima cu miere, fiule, pentru că din acest hrisov am văzut mărinimia lui Grigorie Alexandru Ghica voievod! Din nou am rămas surpins de sufletul cald al bătrânului. El însă nu m-a lăsat să meditez prea multă vreme la spusele lui, ci a reluat vorba despre cele ce se aflau și se întâmplau în jurul nostru. Că „biserica ungurească” și-a făcut alte dughene și încă a încălcat și locul gerahului Locman se vede și din
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
Vom spune că toamna a venit... foarte trist - La o fereastră melancolică, mi s-a părut ceva, Însă m-a trezit un glas pozitivist... Vântul umed, și frunza zboară, undeva. Am ajuns, acum, pe un câmp cu ape... În luncă, medita un poet cunoscut - Părea că de oameni nu mai încape; De-această-ntîmplare, atât de rău mi-a părut. Eu nu mai știu nimic, și m-am întors acasă, Uitați-vă ce gol, ce ruină-n amurg - Amurgul galben m-a-ngălbenit, și m-
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]
-
cu burta la soare, la propriu și la figurat, de dimineața până seara și în vecii vecilor... Amin. De aproape o jumătate de an luase această hotărâre, epocală, aș putea spune pentru ea. Hotărâse să stea la soare și să mediteze la direcția vântului sau la geografia norilor de pe cer. De zece ani încoace, adică de la Marea Revoluție Mondială, atunci când omenirea a rupt Cortina de Fier, ea nu făcuse altceva decât să continue această revoluție pe cont propriu. Adică a încercat
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
roibi înaintau militărește, cucerind drumul pieptiș din Țarina Baisei, printre padine smârcoase, printre monticuli presărați cu pietre, expulzate din cine știe ce mistuiri ale adâncurilor, printre tufele smorhăite de capre, în care, vara, parazitau cuiburi pline de ouă, ale ciocârliilor isterice. Hm! medită, scărpinându-se sub pălărie, Nicanor Galan. Cine mai are nevoie de "Bondocul" lui Păun? Parcă, mare lucru, tractorul ăla, mititel și vechi, de pe vremea lui Pazvante... Lasă că, vom primi tractoare bune, de la Uniunea Sovietică. Așa ne-au spus, nouă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
cel bătrân, trăitor de pe vremea lui socru-său, și ieși cu el pe poartă. Fără să pornească vreun iureș, printre potlogarii cu picioarele pline de rapăn nici socialismul, cea mai înaintată societate a omenirii, nu face vreo brânză cu desculții! medită goldăneșteanul sări șanțul, călcă nepăsător prin lanul de lucernă al colectivei și ieși, cu Stalin de lanț, pe cuprinsul Baisei. "Am ajuns la Loturi", se corectă el, oficial: "împreună cu bătrânul Stalin". Se opri, admirativ, lângă patrulaterul sclipitor de sfere lucii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
gura mare la festinuri cu mese îmbelșugate, în care reapăruseră scrumbia de Dunăre, șunca de Praga, icrele negre, șampania franțuzească, untul, mușchiulețul și alte alese bunătățuri inexistente în anterioara "epocă de aur". Nemulțumirile Zoei, remarca Vladimir, într-un rând, când medita cu clondirul de whisky dinainte, vin atât din diminuarea exuberanței sale juvenile, cât și pe fondul devenirii ei ca damă mai coaptă. Cu vârsta, orice doamnă zglobie devine tot mai serioasă și mai așezată. Plecat raționalismului modern și îndoielii metodice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]