3,277 matches
-
de confortul celorlalți, parcă voind să sfideze simțul comun și să dovedească puritatea dezinteresată a existenței), și mi-a dat o carte a domnitorilor români de Giurescu, pe care am considerat-o la fel, ca pe un dar neașteptat. Am răsfoit-o Îndelung, am apropiat-o de fruntea mea, de obrazul meu Încins, ca s-o Încălzesc și ca să simt Încă În ea adierea mâinii ei, care o ținuse și o mângâiase Înainte. Am conspectat-o filă cu filă (cred că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
un prosop În jurul feselor către baie. Se Întoarce fluierând o arie din Nunta lui Figaro. „Ce faci, Martine? Nu mergi la dans?“ „Nu. Mai am de citit trei volume și termin.“ Se apropie de noptiera mea, ia două cărți, le răsfoiește. „Ți-ai propus să-l citești tot?“ „Da. Când termin vin și eu!“ Începe să se amuze. Mă privește ironic. „Și când termini?“ „În două-trei zile“. Râde În hohote. „Asta s-o crezi tu; n-o să termini niciodată. Când termini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
nu mai puteau fi Împreună. A fost generoasă, făcând asta ca să-l scape de obsesia ce-l măcina necontenit. E posibil că cei doi să nu se fi Întâlnit cu adevărat decât În aceste scrisori pe care cineva, romancierul, le răsfoiește acum fără să știe cât de mare a fost combustia interioară ce le-a nutrit. Oare suntem mai autentici În jurnal decât În viața reală? Un posibil sfârșit de roman Țigara de foi mai fumegă Între degetele lui; dâra ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
mânioși ce se vâltoreau peste capetele lor: ― Poate să fie numai o modă trecătoare, dar poate să fie și o durere străveche, care apasă sufletele ca o pâclă năbușitoare. Cine știe? 5 Grigore Iuga se perpelea în pat fără somn. Răsfoise gazetele de seară și nu reținuse nimic. Gândurile îi rătăceau tulburi, neostoite, răscolind amintiri, amărăciuni, planuri, speranțe și izgonind mereu liniștea sufletului. Stinsese becul de pe noptieră de câteva ori și tot de atâtea ori îl reaprinsese, ba să refacă un
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
ungurească știrile despre România și românii subjugați. Îi oferi imediat un teanc impresionant de ziare virgine. Nimeni din redacție nu cunoștea altă limbă străină decât franceza, încît n-avea cine să le citească. Poate să le ia acasă, să le răsfoiască pe îndelete. Să nu mâzgălească mult. Note concise, vibrante, asta trebuie unui jurnal viu. Din nenorocire, Drapelul... Firește, ar fi perfect dacă ar putea să-i scrie și câte un articol de fond, măcar unul pe săptămână. Ia să încerce
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
totdeauna. Iar drept legământ, de aci încolo, în loc de alte mângâieri, are să-i zică numai "mireasa mea"... ― Veniși, puiule? Bravo! murmură Roșu intrând și găsind pe Titu cu nasul în jurnale. Vasăzică gata, ai?... După-amiazi avem guvern nou! Și după ce mai răsfoi câteva gazete: ― Ai văzut cum au schimbat macazul onorabilii?... Acuma nu mai e vorba de lupta sfântă a țăranilor. Acuma sunt numai tulburătorii ordinii publice împotriva cărora trebuiesc mijloace energice de represiune. Nu ți-am proorocit eu toate astea de-
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
foșnind ca poleiala și sfărâmându-se între degete. Le găsea prin subsoluri și i se făcea milă de acele cărți pe care nu le citea nimeni. I se părea că se sufocă de-a binelea dacă filele nu le sunt răsfoite, ca o casă ce trebuie aerisită. Le deschidea, pe rând, să le ajute să se dezmorțească. Apoi începea să citească, pe sărite, e drept, ca totdeauna când vrei să ajungi iute de pe un mal pe altul. Află astfel că există
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
lucreze pământurile din jur și, din când în când, la chemarea trâmbițelor de pe creneluri, să-și adune odraslele și puținele vite, apoi să urce dealul în grabă, pentru a afla, între ziduri, adăpost. Petrache cunoștea pe dinafară încrustațiile de pe scut. Răsfoise cărțile vechi, dar nu găsise nicăieri lămuriri pentru acele simboluri. Cu armura lui din zale, cava lerul părea străin de aceste meleaguri. Poate murise pe-aproape, într-una din bătăliile duse de polo nezi ori de cavalerii teutoni cu multe
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
desena dragoni. Era, probabil, o chestiune de gust, în anul șarpelui nu desenase șerpi și nici în anul maimuței nu desenase maimuțe. Ba chiar și în anii aceia mai creiona câte o spinare solzoasă, împodobită cu aripi zimțuite. Filip zâmbise, răsfoindu-i caietul cu notițe. „Ce-i cu dragonomahia asta ?“, întrebase. „Dragonii nu se războiesc și nu sunt animale“, răspunsese Cosmina, „sunt gânduri. Așa îi descriau vechii înțelepți chinezi : dragonul este acea făptură care se află acum pe pământ, în clipa
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
palme, chirurgul, întins în patul prea scurt pentru el, lăsându-l să-și legene ghetele în voie, și moartea. Apoi moartea dispăru, așa cum venise. — Crezi că are vreo importanță ? întrebă fata, când muzica încetă. — Ar putea să aibă, răspunse Pantelimon, răsfoind absent hârtiile pe care le găsise pe masă. — Vreau să spun, faptul că vrem să știm de ce a făcut-o ne-ar putea ajuta să-l vindecăm ? — Cu o condiție, spuse doctorul, aruncând moneda în sus și lăsând-o să
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
își deapănă amintirile privind peste lucruri. „De fapt“, îi spusese Filip Cosminei, „am impresia că e, mai degrabă, o prelungire a singurătății lui decât o încercare de a se elibera de ea“. „Atunci, de ce-ar face-o ?“, întrebase Cosmina, răsfoind foile acoperite de scrisul mărunt și conștiincios al lui Filip. „Ca să arate că a înțeles. Că, până la urmă, nu l-au învins. Viața i-a fost o ispășire, dar nu și moartea.“ „De ce n-a făcut toate astea mai demult
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
cu fel de fel de torturi... Prostii medievale... Vocea șuieră de foarte aproape, satisfăcută : — Acum nici măcar nu trebuie să-i cauți, ca să-i găsești. Nu e nevoie să-i chemi, vin singuri. E ca o bibliotecă în care cărțile se răsfoiesc de la sine, trebuie doar să pui degetul la pagina care te interesează. Morților însă trebuie nu doar să le ștergi urmele, ci și urmele celor care le-au călcat pe urme. Nu mai e destul să răsfoiești cartea în bibliotecă
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
care cărțile se răsfoiesc de la sine, trebuie doar să pui degetul la pagina care te interesează. Morților însă trebuie nu doar să le ștergi urmele, ci și urmele celor care le-au călcat pe urme. Nu mai e destul să răsfoiești cartea în bibliotecă, trebuie să afli și lista cititorilor ei. Iacob al lui Zevedei privi în gol. — Nu-mi place să vorbim așa... — Nici mie. Nu-mi place să vorbesc despre morți în vreun fel. E vina voastră că nu
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
ajungă numai veioza. Nu trebuie să faci asta, poți închiria cuiva. N-am bani să-ți plătesc... — Nu-i mare lucru. Și, pe urmă, n-aș suporta ideea ca un străin să locuiască printre lucrurile lui. Poate că, dacă îi răsfoiești cărțile și hârtiile, ai să dai peste numele de care ai nevoie. În plus, s-ar putea să plec pentru o vreme și atunci îmi trebuie cineva în care să am încredere, ca să aibă grijă de toată casa. — Să pleci
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
subiect, în loc de predicat, urmează două puncte. Numele, două puncte. Prenumele, două puncte. Locul nașterii, așijderea. Și, mai ales, nu există atribute sub forma adjectivelor. Adjectivele sunt un mod de a lămuri ; or, aici lucrurile sunt deja lămurite. Polițistul din prezent răsfoia un buletin vechi, cu coperți de culoarea șobolanului, fără verbe și adjective, căci nu mai poți îndrepta nimic din ceea ce ți s-a dat, iar grade de comparație nu există, de vreme ce pe acest scaun, ca la interogatoriu, ești singur, izolat
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
la interogatoriu, ești singur, izolat de restul lumii. Acest buletin de format vechi era chiar mai greu de citit decât cartonul lucios pe care polițistul dinainte îl răsucise pe ambele părți. Ca dovadă că, în cele din urmă, după ce îl răsfoise de câteva ori, ca să se convingă că a înțeles bine, întrebă : — Numele ăsta, Avădanei Pavel, vă spune ceva ? Rada se gândi câteva clipe, ca și cum ar fi răscolit, în grabă, prin niște sertare. — N-am auzit niciodată de el. — Zice că
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
la ferestrele apartamentului dumneavoastră... O să trebuiască să-i dăm drumul, pentru atâta nu-l putem ține, nu e interzis să stai pe bancă în fața unei scări de bloc. Nu e cu orar, ca la bătutul covoarelor. Numai că... Terminase de răsfoit. Puse buletinul pe masă, acoperindu-l cu palma. Numai să nu vă treziți iar cu el pe-acolo... Am mai văzut cazuri de-astea... Cum spuneți... zise Rada. — Nu pare periculos. Ne-am uitat prin lucrurile lui, i-am golit
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
auzeau de parcă ar fi stat cu capul în apă și tot așa vedeau luminile frânte, obiectele mai mari și mișcându-se cu încetinitorul. Se închideau, uneori, ca o carte cu paginile în oglindă, devenind unul, alteori se deschideau și se răsfoiau. Atunci plămânii li se înmulțeau, fiecare avea dorința de a trage din rărunchi aburii chimicalei de culoarea aurului. Visau acum, mergând săltat, ca pe o planetă mică și găunoasă. Bâjbâiau ținând de aceeași sacoșă, ca de toartele unei amfore, și
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
le mai și scurtez, știi, cu y. — Avem în calendar vreo sfântă cu numele Beatrice ? se miră Maca. — Nu e din calendarul ortodox. E dintre sfinții catolici. Acolo sunt mai multe nume din astea. Maca își scoase carnețelul și îl răsfoi, deși știa că nu va găsi nimic despre asta. Se gândi cât mai are de trudit până să completeze blagoslovelile pe capetele tuturor sfinților. Se așeză lângă ea, îi simți mirosul amestecat de alcool și nădușeală. — Cum de n-ai
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
una ca asta ? se miră Maca. Doar ne-a citit de atâtea ori. Mai ceva ca un om mare... Coropciuc arătă spre cartea pe care fetița o lăsase pe scaun. Era groasă, cu coperți zdrențuite. Jenică o deschise și o răsfoi. Ridică privirile spre ceilalți, nedumerit. — E o carte de bucate ! spuse, fără să-și creadă ochilor, și de aceea le-o întinse și lor. Am văzut eu că nu prea întoarce paginile, spuse Tili. — Poate să-și spună poveștile și
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
nevoie de bani ca să-și cumpere drogul, așa că au furat din vistierie. Nu pot să cred că boala asta a invadat propria-mi ogradă! Îți dai seama ce face națiunii! Se dă jos din pat și se duce la birou. Răsfoiește paginile unui document voluminos și zice: — Sunt în toiul examinării unui tratat pe care britanicii ni l-au impus și sunt în permanență distras de lucruri care se ivesc pe neașteptate. Îl întreb cu delicatețe dacă aș putea fi de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
furioasă și apoi Închise. — Nu cred că Înțelegeți. Am un cont la firma dv. și... Clic. Am rămas acolo, udă, fierbând de mânie. Nici o mașină, ai? Nasol, spuse el, croncănind compătimitor, fără să-și ridice privirea din carte. Reușisem să răsfoiesc Amantul doamnei Chatterley când aveam doisprezece ani, după ce spicuisem cât de mult putusem despre sex, dintr-o combinație de Forever, Wifey și Ce se Întâmplă cu corpul meu: o carte pentru fete, dar nu mai țineam minte nimic din ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
importanți ai doctorului să aibă un loc unde să se simtă În largul lor“, mi-a explicat asistentul. „Puteți să luați loc În sala obișnuită.“ M-am așezat În sala de așteptare foarte banală și foarte comună a doctorului Powell, răsfoind un număr vechi de doi ani din Redbook și rugându-mă În tăcere ca domnul supraponderal de lângă mine să nu-și mai morfolească guma. Am privit cu jind ușa pe care scria VIP și am fantazat În legătură cu paradisul dentar de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
livrabile la domiciliu. Fac cinste cu cina. Hai să comandăm și dup-aia poate mergem să bem ceva. M-am holbat la ea de parcă mi-ar fi sugerat spontan să sărim În avionul spre Bangladesh. —Să bem? Afară? Glumești. Am răsfoit indiferentă meniurile. Nu e nimic de mâncare. Îmi smulse meniurile din mână și scoase câteva la Întâmplare. —Nimic de mâncare? Ai mâncare chinezească, burgeri, sushi, thailandeză, pizza, indiană, vietnameză, delicatese, salate, italienească... astea sunt doar câteva. Alege ceva, Bette. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
„Dragă amice ireversibil, Volumul răsfoit de mine mi se pare un vehement protest împotriva unui eșafodaj ideologic surpat. Este o excelentă predică la parastasul comunismului, un osuar cu articulațiile intrate în putrefacție, un inventar acid al limbajului ce încearcă să peticească o manta făcută ferfeniță
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93054]