4,744 matches
-
acum unite prin faldurile unei pielițe hialine. Hainele i se amestecaseră cu pielea, pielea cu organele și organele cu vertebrele, încît, în cele din urmă, o melancolică pupă străvezie, plină cu un soi de lapte și pe coaja căreia erau schițate trăsături crude și stranii, ca ale cine știe cărei divinități, levita în dreapta lui Vasile, oglindindu-l în șoldul ei bombat și lustruit ca de sticlă, dar moale totuși și cald. Curba culoarului, urmată de masa de taină ce se lungea și se
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
fie? Atunci de ce toată ființa ta țipă după violență? Călugărul sări în aer cu piciorul înainte într-un gest atât de stângaci încît Vassur reuși în timpul eschivei să îi smulgă unghia unui deget. Deși pradă unor dureri atroce, călugărul nu schiță nici o grimasă. Măcar e bărbat! Sau poate că e drogat cu ceva! ― De ce mă cauți acolo unde nu sunt? întrebă zeflemitor Vassur. Fără vorbă, călugărul atacă din nou, de data aceasta atât de jalnic, încît Vassur nici măcar nu se obosi
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
peste tot deodată și totuși să se întîlnească cu ceva sau cu cineva în care el să nu fie. Aloim are ochii în lanțuri. E sclavul darului său și de aceea nu poate vedea. Iartă-l, Doamne! Abatele zâmbi și schiță un gest împăciuitor. În fond, Aloim nici nu ar fi trebuit să fie inițiat în această ultimă și capitală taină, rezervată Abaților. El însuși demonstrase predecesorului său că a înțeles bine în care moment Dumnezeu își va fi atins nemărginirea
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
continue discuția. Decise că nu avea mare lucru de pierdut. ― De ce crezi că Stin nu poate fi agitatorul din Satul de Clone? Chiar tu mi-ai spus că e un individ special, spre care trebuie să-mi îndrept atenția. Abatele schiță o grimasă plictisită: ― Te asigur că Stin este de cealaltă partea baricadei. Mai mult, el se va strădui să-l găsească și să-l anihileze pe agitator. Dacă un asemenea agitator există... ― Dar de unde poți fi atât de sigur? ― Dacă
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
lui însuși sau a vreunui frate din ordinul călugărilor augustinieni. Krog vorbi cu precauție: ― Să înțelegem că pentru schimbarea clonelor de pe Lumile Agricole ați uzat de cea mai puternică armă pe care o aveați împotriva Abației? întreba John Robertson. Împăratul schiță un gest vag: ― Și tatăl meu mi-a reproșat că am renunțat la un imens avantaj tactic, cerând Abației să-l accepte pe Vassur. Poate că așa este... Dar la ce bun o armă pe care nu o folosești niciodată
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
în care trăiești tu. Dacă e așa, sper ca măcar ideea că frământările tale au mai fost împărtășite și de altcineva să te facă să găsești calea și să conduci armatele Domnului Dumnezeului nostru spre ultima biruință. Bărbatul de pe ecran schiță semnul cercului în aer și apoi imaginea dispăru. Radoslav rămase multă vreme țintuit pe scaun. Extratereștri? Omenirea renunțase de mai bine de treizeci de generații să mai creadă că, după opt sute de ani de explorare spațială, va mai întîlni vreodată
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Nici măcar nu v-ați dat osteneala să îl modificați, să îl camuflați cumva. ― Aaa, contrabandiștii de la care l-am cumpărat uitaseră de el. Nimeni nu le ceruse vreodată așa ceva. Sunt convins că nici nu credeau că poate fi folosit. Isidor schiță semnul cercului asupra lui Crey. ― Nu meriți să te ierte Dumnezeu, spuse el cu glas adânc. ― Bine, păstrează-ți prostiile astea pentru minți mai simple, cum sunt cele ale clonelor de sub noi. ― În tot timpul ăsta am crezut că ești
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
notă în minte să mediteze dacă ar putea tolera în imediata lui apropiere un om cu asemenea însușiri. Chiar dacă percepția lui se reducea la sentimente, pericolul era mare. Cu o singură vorbă, Maria pecetluise soarta tânărului călugăr. Trebuia doar să schițeze un plan bun pentru a nu fi descoperit. Genul ăsta de activitate era însă specialitatea lui și nu avea sens să irosească acum timp prețios gîndindu-se la asta. ― Să știi că ideea concursului nu mi se pare deloc stupidă. Probabil
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
care îi adusese pe planeta aceea, arăta că doar cu greu și-ar fi putut găsi printre ei un conducător mai bun. Barna veni până aproape de corpul neînsuflețit al lui Boit Johansson. Dădu să-l atingă, dar își retrase mâna schițând cel mai gingaș gest pe care-l făcuse vreodată în viața lui. Apoi ridică ochii spre cer și le strigă celorlalți: ― E timpul, prieteni. Acum nu mai au ce face și o să trebuiască să aterizeze pe planetă. Refaceți formațiile standard
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
pentru a-mi lua locul! - E în firea lucrurilor ca tinerii să dorească să schimbe lumea. Și eu la vârsta ta am avut același fel de întrebări. Dar le-am adresat cu respect și în limita rînduielilor! strigă Preotul, apoi schiță câțiva pași. Jorlee încercă să păstreze distanța față de pumnale. Văzuse destui tineri care, în timpul consacrării, fuseseră crestați zdravăn de atacuri prin surprindere. - Obiceiurile ne-au ajutat să supraviețuim aici, Jorlee. Numai disciplina în respectarea regulilor pentru deprinderea cărora au murit
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
el valul de simpatie și îl contră cu asprime. - Căile Kyrallului sunt simple, băiete. Echilibru perfect între viețuitoare... nici unul în plus, nici unul în minus... - Asta e calea mediocrității și a fricii, nu a Kyrallului! strigă Jorlee. - Vorbești cu nebunia tinereții, schiță Preotul un gest larg, încercînd să-i cuprindă pe toți spectatorii. Calea Kyrallului e limpede: nici o ființă care nu se poate apăra nu trebuie să consume din câmpul mental al sporilor chu. Așa cum viețuitoarele pământene obișnuiau să se bată pentru
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
din uraganele fioroase care bântuiau în mod obișnuit oceanul Kyrallului s-ar fi năpustit înăuntru. Hărmălaia se stinse însă la fel de repede pe cât se stârnise. Durdrin ridicase brațul drept. Conform Regulamentului, nimeni nu avea voie să vorbească în fața comandantului atunci când el schița gestul acela. - Nu putem să atacăm planeta Z, fiindcă din toate datele pe care am reușit să le mai strângem, se pare că acolo ne așteaptă în cel mai bun caz o garnizoană foarte bine echipată. Referințe vagi din registrele
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
să-și aducă aminte ceva. Apoi se ghemui la adăpostul a ceea ce părea să fi fost un fotoliu de pilotaj. Auzise un zgomot. Se ridică abia după un minut, cu infinite precauții. Sfinte Augustine, alegi căi misterioase și primejdioase! Silueta schiță semnul cercului asupra inscripției și se îndreptă spre ieșire cu pași furișați. Lumina căzu preț de câteva momente pe chipul desfigurat al spionului, înainte ca acesta să fie acoperit de un obrăzar. Radoslav trebuie să afle cât mai curând de
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
A plătit Abația, acum e rândul lui Bella. - Da, dar ai fost atât de serios. Ai rostit cuvintele alea de parcă... - De parcă... - Nu știu. Mi-e frică. Mi-e tare frică. Respirația femeii reveni la normal și ea își șterse ochii schițând chiar o urmă de zâmbet. - Ne va fi extraordinar de greu să-i atacăm de vreme ce se așteaptă la asta. Bărbatul privi spre fundul bărcii și începu să bată sacadat cu degetele în carcasa dură, de plastic, a ambarcațiunii. - Da. Navetele
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
și stătea sprijinită de ușă, își scărpină tâmpla stângă, acolo unde o cicatrice urâtă se pierdea sub părul aproape cărunt. - Vrei să spui că credința ta în Dumnezeu te face să fii convins că frații savanți s-au înșelat. Abatele schiță un gest de aprobare din cap, iar femeia înțelese că trebuie să continue. - Deci, se poate ca sondele acelea trimise de tine că fi avut vreun efect. Klemplantul trebuie scos din calcul. Chiar dacă presupunem că sonda ta a trecut de
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
nu o să-mi placă... - Nu mă lămuresc ce anume te-a făcut să meditezi tocmai în zilele trecute la toate astea. Sper că nu vei avea inabilitatea de a susține că gândurile ăstea ți-au venit pur și simplu. Abatele schiță un gest care ar fi putut însemna orice, pe care Kasser îl interpretă ca o invitație la a-și continua vorbele: - Știu că, în ceea ce te privește, nimic nu e întîmplător. Motivul care te-ar fi putut face să gândești
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
probabil la proiectile și opac pentru laseri. Pătrunseră liniștiți în ceea ce se dovedi a fi un fel de prăvălie. Expuse pe pereți sau direct pe pardoseală, se puteau vedea sute de artefacte pământene, dintre cele care făceau deliciul colecționarilor. Barna schiță un zâmbet când ochii îi căzură pe ceea ce el știa sigur că era un coș de pâine, care fusese umplut cu capace de bere. Ghiontul scurt pe care-l primi între coaste îi atrase însă atenția spre tejgheaua din spatele căreia
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
aceea am reacționat atât de violent, nedreptățind poate pe domniile voastre, încheie bătrânul. - Etete, domniile voastre, se schimonosi Barna. Păi când huiduma aia aproape că mi-a rupt brațul, nu păreai așa politicos. Bărbatul tăcu, înghițindu-și vorbele la vederea gestului scurt schițat de Johansson. - Noi nu suntem tâlhari. O să-ți lăsăm australul. Și nici n-o să trimitem pe cineva să-l recupereze. Luăm în schimb piatra asta mare. - Alambicul? râse bătrânul gâjâit. Vă păcăliți. Nu e bun de nimic. Nimeni n-a
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
n-arc nici o legătură cu ofensiva pe care aud că prăpăditul ăla de Bella vrea s-o declanșeze împotriva noastră, folosindu-sc și de niște extratereștri înfiorători! Oksana își încordă privirile, încercînd să vadă mai bine chipul celui carc-i vorbea. Schiță un pas, dar la numai doi metri în fața ei podeaua de marmură se înnegri cu un zgomot sec, semn că locul acela fusese lovit cu o descărcare laser. - Nu te cunosc, zise Oksana către celălalt. - Și ce-ar trebui să
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
lui și lăsând mireasma corpului ei proaspăt să-l învăluie pe soldat, Oksana aproape că șopti. - Nici măcar nu-ți închipui cât de mult am stat în arhivele Klemplantului. E o bănuială... Bărbatul întoarse doar capul peste umăr și încercă să schițeze un zâmbet, apoi se concentră asupra consolei. Pe monitoare începură să se deruleze tot felul de date și, mult mai repede decât se așteptase, Oksana îl auzi pe soldat: - Vă rog să mă iertați, doamnă. Se pare că ați avut
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
mai aibă pe cine să conducă, zise Johansson privind spre Șestov. Planetele cad una după alta. Fu rândul Oksanei să râdă. - Știi bine că putem stopa procesul ăsta. Am fost de acord că înfrîngerea e inevitabilă chiar înainte de a ne schița planurile. - Ție chiar nu-ți pasă cum vei intra în istorie? râse Șestov. - Cu puțin noroc, istoria mă va arăta exact așa cum sunt: o ființă mutilată de timpurile pe care le-a trăit, rea și vicioasă, ascunsă și complexă... - Hai
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
pe nimeni în mod particular cu moartea unor tovarăși. - Credeam că nu o să mai întrebați, exclamă bucuros tânărul de la pupitru. - Ce vrei să spui? - E evident că trebuie să scăpăm de ei. Și, întîmplător, eu am și mijloacele potrivite. Durdrin schiță un gest vag, care ar fi putut însemna orice, dar care îi dădu de înțeles tânărului că poate porni manevrele de apărare. În loc să coboare vreun scut sau să pornească motoarele, tânărul însă apăsă o succesiune de butoane care făcu ca
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
de ani în urmă. Era Alaana, fostul operator al lui Rimio de Vassur. Cealaltă era o tânără cu un corp atletic și cu o căutătură înghețată, care privea atent înspre toate locurile de unde ar fi putut veni un atac. - Sire, schiță Alaana o plecăciune când Kasser ajunse lângă ea. Aștept de multă vreme momentul ăsta. - Și eu. Mi-e teamă că nu există pe lume nimic care să recompenseze ceea ce ai făcut tu pentru dinastie. Așa că o să-ți mulțumesc simplu, zise
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Bloose s-a folosit în scopurile omenirii de acest amănunt, atât de simplu pentru noi, dar atât de greu de înțeles pentru tine. - Așa e, se întoarse Xtyn către Alaana. M-am prefăcut a avea încredere în Zuul și am schițat apoi în tot restul vieții mele planul unei organizații care să reacționeze prompt atunci când principiul străin pe care-l reprezintă Zuul, va fi fost destul de puternic pentru a justifica o ripostă. Nu mă așteptam desigur ca eu să fiu cel
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Rimio de Vassur, corpul întîi al armatei maiestății sale. Sunt aici din ordinul... - Știi prea bine că ne vor omorî pe amândoi dacă vor bănui că reprezentăm chiar și cea mai mică amenințare la adresa Abației. Suntem dincolo de ziduri și... Rimio schiță un gest de nepăsare: - Asta o să vedem. Scoase un strigăt inuman de ascuțit și, din ascunzători subpământene, năvăliră spre ei zece soldați regali, echipați de luptă. Se apucară cu frenezie să monteze ceva ce semăna izbitor cu un laser de
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]