36,856 matches
-
închipui alte și alte texte, în speranța chinuitoare că, poate, cândva, într-unul din ele, te vei regăsi. Vei regăsi o servietă pierdută. Vei găsi niște blestemate de chei care să-ți deschidă încăperea în care vei adormi liniștit. Vei regăsi paginile cu, poate, cea mai frumoasă povestire a literaturii române. Vei regăsi un timp frânt, clipe de neant în care te-ai lăsat dus, neștiind dacă ai revenit tu sau un altul în viața pe care o duci. Vei scrie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
unul din ele, te vei regăsi. Vei regăsi o servietă pierdută. Vei găsi niște blestemate de chei care să-ți deschidă încăperea în care vei adormi liniștit. Vei regăsi paginile cu, poate, cea mai frumoasă povestire a literaturii române. Vei regăsi un timp frânt, clipe de neant în care te-ai lăsat dus, neștiind dacă ai revenit tu sau un altul în viața pe care o duci. Vei scrie cărți din deznădejdea de a fi, nepăsător la cititorul care crede că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
dimineață a fiului meu, legând instinctiv și instantaneu referirea lui la „seara trecută“ de misterul șosetelor și pantofilor mei. Când eram copil, fusesem un somnambul frecvent și aventuros, trezit adesea la jumătatea călătoriei de o mamă anxioasă, pentru a se regăsi, terifiat, în alt loc decât în căldura și siguranța propriului dormitor. Niciodată nu îmi aminteam plimbarea în sine, iar mai târziu mi-am putut reaminti doar momentul șocant al revenirii la conștiență, învelit în pijamale, în cine știe ce colț al casei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
unește o mamă de copiii săi, un soț de soția și copiii săi, este puterea sacrificiului personal pentru binele aproapelui, este minunea credinței mărturisite cu tărie. De aceea, oamenii preferați ai Lidiei Vrabie sunt cei apropiați de Biserică, care se regăsesc în rugăciune, care-și descoperă după neliniștită căutare, sensul existenței în mărturisirea credinței în Dumnezeu, și, smeriți și cu nădejde sfântă, cer ajutorul sfinților Săi. Sfinți care făptuiesc minuni, ca cea a reunirii familiei, făptuită de Sfânta Cuvioasă Parascheva. Oamenii
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
Respiră adînc: "O să mă distrez. Asta am să fac! O să crăp distrîndu-mă... Să-mi ajungă!" Grigore Popa se plimba agitat. În ochii negri, de mult stinși, se aprinsese o flacără. Cineva care l-ar fi cunoscut în tinerețe ar fi regăsit acum ceva din chipul de altădată. Ținea mâinile la spate mișcând nervos din degete. " Nu zic sute de mii, cum socotesc cretinii ăștia... Nici măcar o sută... Doar 50 de mii! Câte solde ar fi însemnat în '38?... Dă-le naibii
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
de tablouri. Cred că în problema aceasta n-a mai rămas nimic de clarificat. Azimioară dădu din cap privind marina agățată puțin strâmb deasupra bufetului. Ghirlandele de trandafiri atingeau suprafața apei. Fusese la Veneția. Acum, în căsuța mică de lângă Bellu, regăsea cu emoție ceva din atmosfera orașului... Ziduri vechi, flori, apă și cer... Și nici o mașină. Singurul oraș din lume fără mașini. Dar, dacă nu-i atrăgea atenția un prieten, nu și-ar fi dat seama niciodată. Pur și simplu nu
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
lui. După ce vom crăpa, în amintirea celorlalți va rămâne el și nu noi, va rămâne partea de impostură absolută a fiecăruia, „adevărul“... Cine îl neagă, cine încearcă să îl sufoce, să îl ucidă sau, mai rău, să îl uite, îl regăsește în oglindă, prieten decăzut, urât, neînțelegând trădarea. Răzbunarea i-o simțim atunci când toate câte ni s-au adunat în viață ne calomniază, ne declasează, ne arată impostura. În fața celorlalți ești nimeni, ești nimic, nu-ți mai rămâne decât să-ți
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
în față poartă mai întâi povara recuperării, sarcina inițierii în opere de neînțeles pentru el, scrise la maturitate sau sub semnul geniului - și pe care se aruncă să le devoreze, dar nu spre a le pătrunde, ci spre a se regăsi în ele. Este aidoma îndrăgostirii, căreia i te livrezi gol, pentru a te umple apoi de reziduul a ceea ce trăiești. * După Hristos, pariul pascalian e tot ce a putut gândi omul mai înalt despre sine însuși. * Crize de contemplare în
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
de a trăi pur și simplu. Strivit de imprevizibilul unui spirit care disimulează totul, nedezvăluindu-și întreaga bogăție, omul nu are altă ieșire decât să resuscite în el animalul, numai că de data asta instruit, pe jumătate spiritualizat, spre a regăsi certitudinea vieții. Viața nu este proprietatea lumii de față, și nici spiritul. Către ce fel de alegere ne va împinge și în ce scop? Cuvântul va sfârși în stadiul de vorbire, complexitate a oricărui început de lume. * Filozofia viitorului va
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
secrete care animau spiritele alegătorilor. În marea lor majoritate, spionii erau profesioniști, aparțineau serviciilor secrete, dar erau și unii care veniseră din voluntariat, patrioți amatori de spionaj care se prezentaseră din vocația de a servi, fără remunerație, cuvinte care se regăseau, cu toatele, în declarația dată sub jurământ pe care o semnaseră sau, și nu erau puține cazurile, veniți și din plăcerea morbidă de a denunța. Codul genetic a ceea ce, fără să ne gândim mult, ne-am mulțumi să numim natura umană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
trece prin minte că o acțiune ca aceasta ar reuși să se impună, oameni votând masiv în alb fără să-i fi îndemnat nimeni, doar de nebuni, deocamdată guvernul încă nu a ieșit din buimăceala sa și încearcă să-și regăsească suflul, totuși prima victorie o au deja, ne-au întors spatele și ne-au trimis la dracu’, căci, în opinia lor, este ceea ce merităm, și trebuie să avem în vedere și presiunile internaționale, pariez că la ora aceasta guvernele și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
cer să vă prezentați demisia, Dacă o veți face, îmi veți lua o greutate de pe umeri, puteți conta deja pe cea mai profundă recunoștință a mea. Ministrul de interne nu răspunse imediat, lăsă să treacă câteva secunde pentru a-și regăsi calmul, apoi întrebă, Ce credeți atunci că ar trebui să facem, Nimic, Vă rog, dragul meu, nu se poate cere unui guvern să nu facă nimic într-o situație ca aceasta, Permiteți-mi să vă spun că într-o situație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
alții, și acum să mergem la masă, ah, când o să vă întoarceți la bază intrați prin garaj, luni va trebui să mă informez dacă portarul e de încredere. O oră și patruzeci și cinci de minute mai târziu, comisarul îi regăsea pe adjutanții care îl așteptau în piață, pentru ca apoi să-i lase, succesiv, mai întâi pe agent, apoi pe inspector, în cartiere diferite, unde aveau să aducă la îndeplinire ordinele pe care le primiseră, adică, să se plimbe, să intre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
cum trebuie cu el? —A fost adorabil de când s-a Întors, i-am zis. —Ce păcat că nu vii În rândul nostru, spuse Lauren. Glumesc. Deodată apăru un mesaj pe monitorul de la BlackBerry. Scria: Căutarea dvs. - G. Monterey - nu se regăsește În nici un document. Nu au fost găsite pagini care conțin „G. Monterey“. — Asta este enervant, am zis. Lauren se uită peste umărul meu la mesaj și se Încruntă. Mi-a luat BlackBerry-ul și a tastat de mai multe ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
de mulțumire, iar vederea încântării ei mi-a dat o stare de spirit atât de bună, încât am decis pe loc să o sun pe Rachel chiar în seara aceea și să o anunț că demult rătăcitul ei văr fusese regăsit. După vizita neplăcută și conflictuală pe care mi-o făcuse în aprilie, încă eram pe lista neagră a fiicei mele, dar acum că reluasem legătura cu Tom, acum că surâzătoarea Marina Gonzalez îmi trimisese un sărut în timp ce mă îndreptam spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
puterile. Tom mi-a vorbit despre coșmaruri, crize bruște cu suspine, tăceri prelungite și posomorâte. Cu toate acestea, își amintea de lunile petrecute cu ea ca de o perioadă fericită, o vreme a solidarității și afecțiunii reciproce; acum că își regăsise sora, trăia plăcerea necontenită de a putea să își asume din nou rolul de frate mai mare. Era pentru ea prieten și protector, îndrumător și sprijin, era o stâncă. În timp ce își recăpăta puțin câte puțin vechea vigoare și vervă, Aurora
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
început pe Dubinsky, continuase să stea cu ochii pe Maureen și, când aceasta plecase din New York pe neașteptate, îi înaintase șefului său un raport, iar acesta îi aprobase urmărirea. Fusese nevoie de nouă luni de muncă intensă până să o regăsească pe doamna Dubinsky, care conviețuia cu intactul său soț pe insula Santa Lucia. Am reușit să recuperăm optzeci și cinci la sută din asigurare; Arthur Dubinsky a sfârșit la închisoare pentru omucidere; iar eu și Henry am fost răsplătiți cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
invers de partea cealaltă a Dunării. Nu puteau unii să facă ceva fără ca ceilalți să nu-i arate cu degetul și să nu-i ridiculizeze într-un fel sau altul. Ca într-un joc de copii... Acum, dacă o să ne regăsim „în aceeași oală”, poate o să înțelegem în sfîrșit tîlcul poveștii cu cuptorul : eu am vatra, tu ai clopotul, noi ținem cuptorul... Poveștile dormitorului Săptămîna trecută, vecina mea de peste pagini, Simona Sora, parcă mi-a făcut cu ochiul. Mergeam spre facultate
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
în unele sate din Franța, vegetarianismul și ecologismul au fuzionat mai demult în viziuni milenariste. În anii ’60, Baudrillard considera corpul „cel mai frumos obiect de consum”. În prezent, acesta a devenit mai degrabă un obiect religios în care se regăsesc toți drept-credincioșii, indiferent de culoarea lor politică. Personal, prefer să mă declar eretic ! Familia antreprenorială În 1898, Freud afirma că eliberarea individului de constrîngerile naturale în materie de procreație va fi un triumf al umanității. Dacă actul procreației va fi
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
fiind aproape pe ultimul loc în portretul schițat de fiecare român celorlalți români. Trăim, carevasăzică, într-un teribil mal de civilisation... Acest lucru este interesant, spuneam, deoarece exprimă o sensibilitate brusc crescută față de un ideal de „civilizație” pe care îl regăsim și în referințele noastre frecvente la „societățile civilizate”, acolo unde totul arată altfel, unde totul este așa cum ar trebui să fie. „Civilizația”, și nu ospitalitatea sau hărnicia, a devenit caracteristica cea mai dezirabilă pentru fiecare român, dar și maxima frustrare
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
să convingă turiștii că doar acolo se mănîncă precum „altădată”. Între timp, ultimele mărturii „materiale” ale acestor locuri și ale acelor vremuri dispar în indiferența generală. M-a impresionat și m-a pus pe gînduri acest contrast deoarece l-am regăsit, în varii forme, în multe alte locuri din țară. În primul rînd în București, care, pe măsură ce sucombă sub tăvălugul imobiliar, se redescoperă ca mic Paris. Parcă niciodată numărul de cărți, albume și fotografii ilustrînd „Bucureștiul de altădată” nu a fost
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
acestea sînt înlocuite însă de casele făloase, iar bisericile de lemn se dărîmă sub povara timpului și în indiferența totală a preoților și enoriașilor. Pretutindeni, trecutul pare să fie tot mai evocat pe măsură ce este revocat... Dar această atitudine poate fi regăsită și în cu totul alt gen de contexte, precum recent inauguratul Drum al Regelui, care traversează Parîngul, mai impresionant decît Transfăgărășanul și care atrage mii de turiști cu spectacolul unei naturi neatinse. Neatinse pînă la Rînca, unde pe vremuri erau
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
românesc” pentru a pune în scenă și diversitatea comunităților și tradițiilor sale etnice, și de la festivalul cartofului din satul X la festivalul cepei din satul Y, România actuală se re-prezintă (și) ca o societate a diversității. Localul pare să-și regăsească locul în național, fără a-l boicota în vreun fel, dar și fără a i se închina pînă la completa uitare de sine. Această anamneză a diversității, fie ea și ușor cosmetizată de interese economice și poli tice de priștipeală
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
supuse distrugerii. Dacă patrimoniul este cel cu care ne mîndrim și pentru care putem muri, matri moniul este cel cu care trăim. Poate că ar fi interesant să revedem deci istoria „jugului otoman” (și) din această perspectivă matrimonială, pentru a regăsi și ceea ce ne leagă de această civilizație, nu numai ce ne-a opus ei. Și poate că am putea regîndi atunci, cu mai puține resentimente, și relațiile noastre actuale cu această mare putere regională, nu atît de opusă și ostilă
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
din casă, caută cel mai apropiat colț de iarbă, și dă-i și freacă ? Cunosc o groază de românce la Paris care nu spală covorul pe gazonul din fața casei în fiecare duminică. Pe de altă parte, nu e greu să regăsești în această întîmplare pathos-ul bunei gospodine de la țară (și nu numai), dăruită trup și suflet îngrijirii casei. Poate că femeia din poveste chiar dorea să le demonstreze noilor săi vecini francezi că ea e gospodină, că e curată, adică nu
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]