32,884 matches
-
stabiliza pacientul până la momentul operator. În principiu indicațiile tratamentului chirurgical sunt: 1. hemoptiziile recurente; 2. hemoptiziile masive; 3. tuse cronică asociată simptomelor generale; 4. infiltrat progresiv în jurul aspergilomului; 5. formațiune pulmonară de etiologie neprecizată [35]. Se practică rezecție pulmonară în țesut sănătos, conservând la maximum parenchimul pulmonar neafectat. Pot fi practicate rezecții pulmonare atipice, segmentectomii, lobectomii [52], chiar pneumonectomii. La pacienții cu aspergilom complicat se recomandă acoperirea bontului bronșic cu un lambou tisular pediculat (grăsime pericardică, pericard, pleură mediastinală, mușchi intercostal
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Claudiu Nistor, Adrian Ciuche, Teodor Horvat () [Corola-publishinghouse/Science/92105_a_92600]
-
granulocite și macrofage (GM-CSF), eritropoietină [67]. Tratamentul chirurgical în aspergiloza pulmonară invazivă este impus de răspunsul nesatisfăcător la terapia medicamentoasă. Au indicație chirurgicală pacienții cu leziunile pulmonare unice, limitate, recent apărute imagistic [56]. Se practică rezecția pulmonară a leziunii în țesut sănătos - rezecție pulmonară atipică, segmentectomie, lobectomie; se preferă abordul miniinvaziv de câte ori este posibil [71]. Contraindicațiile intervenției chirurgicale sunt: leziunile multiple sau bilaterale, aspergiloza care depășește plămânul, dependența pacientului de ventilator (contraindicație relativă) [35]. Profilaxia este parte importantă a tratamentului aspergilozei
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Claudiu Nistor, Adrian Ciuche, Teodor Horvat () [Corola-publishinghouse/Science/92105_a_92600]
-
coccidioidomul, caverna etc.) = coccidioidomicoza persistentă;diseminarea extrapulmonară, frecventă la imunocompromiși, este forma gravă, cu posibilă evoluție fatală = coccidioidomicoza diseminată. Diagnosticul de coccidioidomicoză necesită culturi pozitive din fluide biologice (spută, puroi, ser, lavaj bronhoalveolar, lichid pleural, lichid cefalo-rahidian etc.) sau din țesut (pulmonar, pleură, tegument etc.). Coloniile mature (pe medii Sabouraud) sunt extrem de infectante și trebuie mânuite de personal cu experiență. Identificarea în țesut a sferulelor mature cu endospori este patognomonică pentru coccidioidomicoză. În cazul revărsatelor pleurale, probabilitatea de a izola fungul
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Claudiu Nistor, Adrian Ciuche, Teodor Horvat () [Corola-publishinghouse/Science/92105_a_92600]
-
necesită culturi pozitive din fluide biologice (spută, puroi, ser, lavaj bronhoalveolar, lichid pleural, lichid cefalo-rahidian etc.) sau din țesut (pulmonar, pleură, tegument etc.). Coloniile mature (pe medii Sabouraud) sunt extrem de infectante și trebuie mânuite de personal cu experiență. Identificarea în țesut a sferulelor mature cu endospori este patognomonică pentru coccidioidomicoză. În cazul revărsatelor pleurale, probabilitatea de a izola fungul din biopsia pleurală este mai mare decât din lichidul pleural. Pozitivarea recentă a testelor cutanate indică diagnosticul. Testele serologice utilizează coccidioidina (antigen
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Claudiu Nistor, Adrian Ciuche, Teodor Horvat () [Corola-publishinghouse/Science/92105_a_92600]
-
risc crescut de diseminare; prevenție la pacienții cu boală activă care necesită corticoterapie sau pe timpul gestației. Coccidioidoamele - se prezintă ca tumori pulmonare și necesită rezecție pentru excluderea malignității. Se practică rezecții pulmonare atipice sau anatomice, cu margini de siguranță în țesut pulmonar sănătos, eventual prin chirurgie miniinvazivă: chirurgie toracoscopică sau video-asistată. Riscul de complicații postoperatorii crește dacă intraoperator a fost diseminat intrapleural material contaminat fungic. - cavitățile pulmonare complicate prin hemoptizii reprezintă urgență chirurgicală; de asemenea au indicație chirurgicală cavitățile mai mari
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Claudiu Nistor, Adrian Ciuche, Teodor Horvat () [Corola-publishinghouse/Science/92105_a_92600]
-
în sol și în excrementele de pasăre (papagali) sub formă neîncapsulată (sub 2 μm) - prin inhalare, ajunge în alveolele pulmonare și produce boala (sediu primar pulmonar). La nivel tisular C. neoformans nu produce toxine, ci exercită efect de masă asupra țesutului pulmonar prin dezvoltare continuă; în același timp inhibă sistemul imunitar al gazdei, creându-și condițiile unei dezvoltări nestingherite [35]. De aceea, diseminările masive ale bolii apar fie la pacienții deja imunocompromiși (SIDA, neoplasme ale sistemului reticulo-endotelial, corticoterapie cronică, transplantați, cei
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Claudiu Nistor, Adrian Ciuche, Teodor Horvat () [Corola-publishinghouse/Science/92105_a_92600]
-
Candida albicans se prezintă microscopic ca grupuri de organisme ovalare, de 2,5-4 μm, cu perete subțire, cu sau fără micelii. Local produce o reacție inflamatorie granulomatoasă. În candidoza diseminată se produc microabcese multiple, iar fungul prezintă caracter invaziv în țesuturi și vase sangvine, producându-se diseminarea în parenchimul pulmonar, endocard, meninge - practic în orice organ. Pacienții cu risc crescut de candidoză sistemică sunt: pacienții transplantați, pacienții cu SIDA, cancer, neutropenie, arsuri extinse, antibioterapie cu spectru larg prelungită sau intensivă, pacienții
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Claudiu Nistor, Adrian Ciuche, Teodor Horvat () [Corola-publishinghouse/Science/92105_a_92600]
-
risc crescut de desprindere a unui fragment de colonie candidozică și embolizare, atât spontan cât mai ales în timpul intervenției chirurgicale. SPOROTRICOZA Sporotrichum schenckii este un fung saprofit bifazic larg răspândit în sol și plante. Când devine patogen afectează tegumentul și țesutul subcutanat (prin soluțiile de continuitate tegumentare). Sporotricoza pulmonară este rară. În ansamblu aceasta se manifestă asemănător tuberculozei pulmonare: debutul clinic este insidios, manifestările clinice sunt nespecifice (subfebră, scădere ponderală, dispnee, tuse, hemoptizii), iar tabloul radiologic cuprinde pneumonită cu adenopatie hilară
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Claudiu Nistor, Adrian Ciuche, Teodor Horvat () [Corola-publishinghouse/Science/92105_a_92600]
-
este necesară obținerea fragmentului tisular prin chirurgie toracică miniinvazivă sau deschisă pentru elucidarea diagnosticului. Diagnosticul este sugerat de identificarea factorilor predispozanți la mucormicoză. Culturile, în rarele cazuri când sunt pozitive, arată diseminarea bolii. Evoluția este rapidă, cu progresia necrozei către țesuturile extrapulmonare și invazia directă a peretelui toracic, diafragmului, pericardului, miocardului, traheei. Tratament Tratamentul este complex, medico-chirurgical, și trebuie rapid instituit. Acidoza metabolică și insuficiența renală reprezintă factori agravanți și necesită corectare imediată. Imunosupresia mediacamentoasă trebuie întreruptă. Pentru corectarea neutropeniei se
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Claudiu Nistor, Adrian Ciuche, Teodor Horvat () [Corola-publishinghouse/Science/92105_a_92600]
-
se administrează în doze de 1-1,5 mg/kg/zi până la doze totale de 2000-4000 mg. Posaconazolul reprezintă o alternativă terapeutică la pacienții care nu răspund la amfotericină B. Tratamentul chirurgical are indicație de principiu. Se practică rezecție pulmonară în țesut sănătos pe cât posibil, cu eliminarea zonelor de necroză: segmentectomie, lobectomie, eventual rezecție parietală cu reconstrucție [4]. Mortalitatea în cadrul pacienților operați este mult mai mică (11-17%) decât în cazul celor tratați doar medicamentos (50-68%) [64]. Mortalitatea generală a pacienților cu mucor-micoză
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Claudiu Nistor, Adrian Ciuche, Teodor Horvat () [Corola-publishinghouse/Science/92105_a_92600]
-
evaluat prin creșterea gamaglobulinelor serice pe seama diferitelor fracțiuni în funcție de tipul de afectare hepatică (modificarea imunelectroforezei: IgA, IgM, IgG). Testele hepatice specifice sunt: - markeri virali (vezi capitolul "Hepatitele cronice")autoAc în hepatitele autoimune (Ac antinucleari, antifosfolipidici, antifibră musculară netedă, antimitocondriali, specifici țesutului hepatic: LKM1, LSP, SLA etc) - dozarea feritinei (hemocromatoză), ceruloplasmina (boala Wilson), α1 antitripsina etc - alfafetoproteina - marker de diagnostic a carcinomului hepatocelular. Explorarea funcțională pancreatică cuprinde determinarea enzimelor pancreatice. În pancreatita acută se determină în mod curent amilaza serică (valoare superioară
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
Explorări paraclinice 1. Testele biochimice nespecifice pun în evidență sindrom de citoliză + colestază ușoară-moderată asociată în mod caracteristic cu creșterea gamaglobulinelor. 2. Testele serologice cu viză etiopatogenică sunt dozările diferitelor tipuri de autoAc: antinucleari, antifosfolipidici, antifibră musculară netedă, antimitocondriali, specifici țesutului hepatic (ex: LKM1, LSP, SLA). 3. Puncția biopsie hepatică este utilă în primul rând pentru diferențierea de alte tipuri de hepatită cronică, în particular HVC. 4. Alte teste vizează depistarea anomaliilor biochimice și hematologice sugestive pentru afecțiunile autoimune asociate. Evoluție
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
prin laparoscopie. Se utilizează rar în practică, doar în cazuri selecționate pentru stabilirea etiologiei. - metode neinvazive de apreciere a fibrozei: FibroTest - un scor calculat din 6 markeri biochimici și FibroScan (elastografie) - metodă imagistică de transmitere și recepționare a vibrațiilor în țesutul hepatic. 3. Testele cu viză etiologică pot fi:nespecifice dar sugestive în context clinic, de ex. în ciroza alcoolică creșterea marcată a GGT (comparativ cu FA) și a Ig A, raport TGO/TGP > 1specifice: - markeri virali (vezi capitolul "Hepatitele cronice
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
cauzatoare de prurit sau prezența de formațiuni papulo-veziculare numite uremide. Peteșiile și echimozele apar în IRA severă și în IRC avansată (traduc tulburări de coagulare) sau în afecțiuni cu mecanism alergic (vasculite, colagenoze, purpura Henoch-Schönlein, nefrita interstițială acută imuno-alergică etc) - țesutul celular subcutanat - slab reprezentat în IRC avansată cu malnutriție. Elementul sugestiv și frecvent întâlnit în afecțiunile renale este edemul cu caractere clasice: alb, moale, nedureros, care apare inițial în regiunile cu țesut celular lax (palpebral, genital, perimaleolar). Edemul impune însă
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
colagenoze, purpura Henoch-Schönlein, nefrita interstițială acută imuno-alergică etc) - țesutul celular subcutanat - slab reprezentat în IRC avansată cu malnutriție. Elementul sugestiv și frecvent întâlnit în afecțiunile renale este edemul cu caractere clasice: alb, moale, nedureros, care apare inițial în regiunile cu țesut celular lax (palpebral, genital, perimaleolar). Edemul impune însă diagnostic diferențial cu alte cauze de edem având în vedere relația rinchi-cordficat și suferința altor compartimente la pacientul renal (endocrin, vascular, cardiac, hepatic etc) - țesutul muscular - slab reprezentat în caz de afectare
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
nedureros, care apare inițial în regiunile cu țesut celular lax (palpebral, genital, perimaleolar). Edemul impune însă diagnostic diferențial cu alte cauze de edem având în vedere relația rinchi-cordficat și suferința altor compartimente la pacientul renal (endocrin, vascular, cardiac, hepatic etc) - țesutul muscular - slab reprezentat în caz de afectare renală primară avansată sau secundară unei afecțiuni sistemice severe. Poate sugera polimiozita, tratament cu corticosteroizi prelungit; apariția bruscă, de dată recentă apare în “sindromul de strivire” (complicat cu rabdomioloză masivă și IRA). - sistemul
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
flegmon perinefretic. Globul vezical se poate vizualiza în mod direct dacă retenția de urină este importantă cantitativ - bombare în hipogastru cu eventuală extensie cranială. b. palparea nu decelează în mod normal formațiunile anatomice ale aparatului renourinar. Doar la pacienții cu țesut adipos foarte sărac reprezentat se poate palpa polul inferior al rinichiului drept, recunoscut prin faptul că păstrează permanent contactul lombar. Palparea rinichiului urmărește poziția, volumul, forma, mobilitatea, consistența, suprafața și sensibilitatea rinichiului. Creșterea în dimensiuni apare în caz de hidro-
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
lor unite în pelvisul renal. Acesta drenează în ureter, elementul anatomic care leagă rinichiul de vezica urinară. Nefronul este format din: corpusculul renal, tubul proximal, ansa Henle (care are două ramuri în formă de U - ascendentă și descendentă, separate prin țesut interstițial medular) și tubul distal. Nefronul se continuă cu tubul colector. Corpusculul renal (corpusculul Malpighi) este format din glomerul, capsula Bowman și aparatul juxtaglomerular (Fig. 39, Planșa II). Corpusculul renal are doi poli: vascular (format din arteriola aferentă și eferentă
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
evoluție poate fi acută și cronică (recurentă). Diagnosticul necesită urocultură. Medicația preferată este chinolonele și Biseptol timp de 4-6 săptămâni urmată de urocultura de control. NEFROPATII TUBULO-INTERSTIȚIALE Definiție, date generale Nefropatiile tubulo-interstițiale (NTI) reprezintă afecțiunile caracterizate prin afectarea predominantă a țesutului interstițial și a tubilor renali subiacenți. Sunt clasificate în acute și cronice, fiecare dintre entități putând fi primară sau secundară unei afecțiuni sistemice. Anatomopatologic se caracterizează prin inflamație în interstițiu sau atrofie tubulară sau dilatație sau fibroză extinsă, însoțită de
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
în care mecanismele sunt toxic și ischemic. Morfopatologie NTI acute se caracterizează prin infiltrat inflamator polimorf difuz, afectare tubulară constantă și edem interstițial (Fig. 49, Planșa II). Glomerulii și vasele renale sunt indemne. În evoluție infiltratul inflamator este înlocuit de țesut fibros. Tablou clinic și de laborator Manifestările clinice sunt nespecifice, de obicei debutul este de IRA cu oligurie, alterarea stării generale, grețuri, vărsături, scăderea apetitului. Tabloul clinic poate fi dominat de afecțiunea sistemică de bază sau este sugestiv pentru PNA
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
de reflexe osteotendinoase sau diverse sindroame neurologice (de cordon lateral sau posterior etc ca în anemia megaloblastică). Manifestările psihice sunt nespecifice. - cardiovasculare - cel mai frecvent se manifestă prin variate grade de dispnee cauzată de deficitul de transport a O2 către țesuturi din cauza scăderii hemoglobinei (Hb) sau a creșterii vâscozității sângelui (poliglobulie). O altă manifestare sunt palpitațiile determinate de tulburări de ritm și conducere. Noțiunea de "angor anemic" se referă la crizele de angină pectorală la pacienți cu anemie. - respiratorii sunt nespecifice
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
de grataj secundare pruritului. Fanerele prezentă modificări în special în anemia prin carență de fier. Unghiile sunt subțiri, striate, friabile, se descuamează sub formă de lamele, devin plate (platonichie) sau capătă aspect de linguriță (koilonichie). Părul cade ușor, este uscat. Țesutul celular subcutanat poate prezenta edem, prezent decliv și la nivelul feței în anemia Biermer (facies bouffi) sau limfatic prin compresiunea de către adenopatii în leucemii. Modificările osteo-articulare apar în anumite anemii congenitale, de exemplu aspectul particular din microsferocitoză cu craniu în
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
În leucemiile acute și cronice poate apărea hipertrofia glandelor salivare. Aparatul cardiovascular poate prezenta semne de insuficiență ventriculară stângă sau globală, modificări ale TA (ex. HTA în policitemia vera), tulburări de ritm și de conducere, inclusiv blocuri atrio-ventriculare prin infiltrarea țesutului de conducere (ex. în leucemii, limfoame), sufluri sistolice funcționale în anemii. Ca manifestări vasculare sunt trombozele arteriale și venoase determinate de hipervâscozitatea sanguină (mielom multiplu, policitemia vera) și sindromul de venă cavă superioară prin compresiune (limfoame mediastinale). Aparatul respirator prezintă
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
4 lanțuri polipeptidice: 2 lanțuri α și 2 lanțuri ß. Fiecare lanț are o moleculă hem, un pigment care conține fier (Fig. 71). Ionul Fe leagă reversibil O2. Astfel, oxigenul se leagă de Hb în plămân și este eliberat în țesuturi. Fiecare moleculă hem leagă 4 molecule de O2. Determinarea Hb se face întotdeauna împreună cu ceilalți parametri ai hemogramei. Valorile normale sunt: 13 - 17 g% la bărbați 12 - 16 g% la femei Interpretarea valorilor Hb se face în context clinic, deoarece
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
și intervin în procesele imune de tip umoral (limfocitul B) și celular (limfocitul T). Limfocitul B activat duce la formarea de imunoglobuline - anticorpi orientați împotriva unor antigene specifice. 3. seria monocitară este reprezentată de monocite, celule care împreună cu macrofagele din țesuturi constituie sistemul reticulo-endotelial. Au două roluri esențiale - citotoxic și de exprimare a antigenelor. Fiecare din cele 3 linii celulare este elementul final de maturație a unei celule cap de serie din măduva osoasă și anume mieloblast, limfoblast, monoblast. Valorile normale
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]