4,074 matches
-
ca fiind cele mai importante romane ale perioadei sovietice. Comunismul de tip stalinist a produs o politică totală (totalitară) care presupunea un limbaj total, iar el nu ar fi putut fi pus în pericol decât de o narațiune de același calibru. Stalin a înțeles perfect că nu Ilf și Petrov sunt marii dușmani ai „narațiunii“ lui politice, ci Platonov cu al său Cevengur. Poate mai periculos chiar și decât Bulgakov, Platonov a construit o distopie narativă care avea puterea unei prorociri
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
Dintr-o carieră ce durează de peste patru decenii, fără capodopere, dar cu ștacheta foarte ridicată, greu de ales unul. Nici măcar o antologie Best of... nu umple pretenția unei „recomandări“. Eu am obiceiul cronofag să ascult aproape complet un artist de calibrul lui Clapton. Când se așază neaua pe stradă și-n suflet, am sentimentul de Backless (Tusla Time o fredonam în anii ’80 ca să uit unde trăiesc), de Slowhand (ce bucurie re-masterul 5.1!), mă plimb pe 461 Ocean Boulevard, trec
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
zor. Cred că în viitor, la grădiniță, nu va mai veni Moșul, ci doar o crăciuniță în mini și cu un decolteu atractiv. Mă enervează mult belfastizarea orașelor și satelor valahe. Am avut noroc acum două zile când o artificie, calibru mijlociu, a explodat în aer la vreo trei metri de mine. Enervant de neplăcut. Plictistoare sunt veșnicele colinde ale lui Hrușcă, dar și vocea zaharisită a unui tip care se (auto)proclamă Fuego și pe care-l auzi doar de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
și, iartă-mă, o cantitate apreciabilă de tampoane igienice. Aproape că m-am obișnuit cu prezența acestor meduze textile și roșiatice, ce reprezintă eșecuri ale civilizației și respectului față de celălalt, care caracterizează atât de bine România. Am uitat boxele de calibru greu ce bubuie zi și noapte ca tunul sovietic la asaltul Berlinului. Acestea fiind spuse, aștept răbdător venirea „turiștilor străini“, dornici de o baie în Marea Neagră. Codruț, sunt scârbit să scriu toate acestea. Iar totul s-a degradat și urâțit
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
acest scurt răgaz“ pentru a ne spune dificultatea majoră în care se află. „Însă, ajuns în acest punct, autorul e nevoit să recunoască că are în față o sarcină foarte dificilă. Mult mai ușor e să înfățișezi caracterele de mare calibru: n-ai decât să împrăștii din gros culorile pe pânză, să zugrăvești ochii negri și arzători, sprâncenele stufoase, fruntea brăzdată de zbârcituri, pelerina neagră sau purpurie ca focul, aruncată peste umăr, și portretu-i gata; dar toți acești oameni, de care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
care îl chinuie, probabil, pe învățăcel : Continuăm, sunt șanse să rezolvăm, au mai fost cazuri, după care reintră în rolul lui de chirurg și cere cu obișnuitul ton autoritar : "Încă o doză de anestezic, stimată colega !" și : "Pensetă micronică de calibrul zero unu !" Minutele se transformă pe nesimțite în ore, în care, cu dexteritate de magician, profesorul descâlcește mănunchiul vital. Tampoanele nu contenesc să îi usuce fruntea, fantele ochilor au devenit și mai subțiri mobilizând până la epuizare acuitatea vizuală. Mâna nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
de fundul oceanului cel de-al doilea habitat. În cincisprezece ore Începem să vă transportăm jos. Până atunci mai sunt o mulțime de lucruri de făcut. Rămâneți pe loc, doctore Johnson. Norman stătea În picioare, dezbrăcat. Simți ciupiturile a două calibre metalice În spatele brațelor, imediat deasupra coastelor. — Doar un pic... așa. Acum puteți intra În bazin. Tânărul asistent se dădu În lături, iar Norman urcă treptele ce duceau la bazinul metalic, care arăta ca un jacuzzii În variantă cazonă. Bazinul era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
spuse el. — Barnes Ie-a văzut? — Da. — Și ce-a spus? — A zis că e În regulă, să continuăm. — În regulă. În fond el e șeful. Primul asistent se Întoarse spre Norman. Dacă sunteți amabil, doctore Johnson, mai inspirați o dată ... Calibre de metal Îi atingeau bărbia și fruntea. O bandă Îi Înconjura capul. Apoi calibrele Îi măsurară distanța dintre ureche și bărbie. Asta pentru ce e? — Trebuie să vă găsim o cască potrivită, domnule. — Nu era mai simplu să Încerc una
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
e În regulă, să continuăm. — În regulă. În fond el e șeful. Primul asistent se Întoarse spre Norman. Dacă sunteți amabil, doctore Johnson, mai inspirați o dată ... Calibre de metal Îi atingeau bărbia și fruntea. O bandă Îi Înconjura capul. Apoi calibrele Îi măsurară distanța dintre ureche și bărbie. Asta pentru ce e? — Trebuie să vă găsim o cască potrivită, domnule. — Nu era mai simplu să Încerc una? Așa se procedează, domnule. La cină primiră macaroane arse cu brânză. Norman dădu farfuria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
bazată mai degrabă pe un puternic simț al umorului decît pe rapiditatea și calitatea reflecției. Probabil din toate aceste motive, întrucît Paul părea lipsit de apărare în jungla vieții, natura îi oferise totuși acestui om niște coarde vocale de un calibru ieșit din comun. Paul era capabil să intre într-o sală de sport plină ochi și în plină efervescență, să spună „salut” și brusc se făcea liniște în Univers pentru o secundă sau două, cei două sute sau trei sute de oameni
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
la adăpost, într-un fel de magmă protectoare. Iar restaurantul de la Casa scriitorilor era centrul acestei galaxii, miezul ei oficial. în acest pîntece protector se bălăceau tot felul de figuri și de personaje, scriitori de toate vîrstele și de toate calibrele, adevărați poeți și falși artiști, iluminați ai cuvîntului și mercenari literari ai sistemului, tineri avizi de glorie literară și condeieri bătrîni roși de alcoolism, oameni de spirit și adevărate brute cu creierul deja evaporat din cauza cantităților de vodcă îngurgitate. Ceea ce
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
de scîrbă, și-a turnat din nou un pahar plin ochi sub privirea dezaprobatoare a chelnerului, care pentru orice eventualitate se ținea pe aproape. Lică Făinaru era destul de cunoscut pentru a i se permite multe într-un restaurant de asemenea calibru, și tocmai pentru că știa cu cine au de-a face se străduiau să preîntîmpine cele ce intrau în prea multele ce și le îngăduia singur. Cred că ajunge, dom'le, de trei zile îmi dai de băut, cred că ajunge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
spusese cu nemăsurat sarcasm lui Jack, Citizen se bucura de independență și de loialitatea cititorilor săi, dar în astfel de vremuri potrivnice aveau să reziste cititorii lor fideli tentației unui ziar gratuit? Mai ales unuia cu un redactor-șef de calibrul lui Jack. — Nu-l văd pe Jack acceptând. Fran părea mai sigură pe ea decât se simțea de fapt. — L-am auzit adesea spunând că ziarele gratuite sunt reclame expandate, că nu au nici o legătură cu jurnalismul. Ralph o bătu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
următorul? — Care era problema cu locul ăsta? Are o reputație minunată. Necazul e, draga mea - știa că încerca să fie răbdător și deodată lucrul ăsta o enervă la culme -, că nu peste tot, mai ales în așezăminte de un asemenea calibru, primesc persoane alienate mintal. Nu e nici o problemă cu locul ăsta - cu excepția faptului că probabil îi obligă pe bieții pensionari să se îmbrace în costum ca să-și ia cina pe bază de supliment Bengers -, dar îl cunosc pe tata și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
colnicele prin vocea lor ascuțită, dar plină de dulceață; ciocârliile se înălțau în aer (țineți-vă bine: intră în scenă artileria grea, n. m.) întocmai ca niște mici bombe (uf, bine măcar că ne menținem în sfera gingașă a armelor de calibru redus, n. m.), apoi se opreau în loc și, bătând din aripi, umpleau aerul de melodioasele lor cântări". Credeți că minunata descriere se încheie aici? Nicidecum. N-a uitat oare naratorul să ne înfățișeze și destinul ambiguu al unor pusilanime înaripate
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
a uneia de mâna a doua, destinată să-i ademenească pe cei trei fraieri cu câteva haine vechi, dar strălucitoare, cu o ieftină recuzită teatrală. În schimb, pentru atragerea în cursă a lui Alonso, capcana folosită fusese de un alt calibru: ea avusese efectul înfricoșător al apariției unui spectru. Într-adevăr, scena a treia din actul al treilea este, pentru Alonso, o veritabilă scenă cu fantome. Scena întoarcerii fantomei lui Prospero, pe care îl crezuse mort. Un amestec de fascinație, uluire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
un căluș de humă a luat locul limbii, care știa să blesteme cumplit la supărare și să clădească înțelept ideile la voie bună. Mă întreb câteodată, cu legitimă curiozitate, dacă în tinerețea lui bărbătească n-a ratat câțiva Ramseși de calibru meu, deși am doi frați, oameni aproape cumsecade. Unul din ei, caligraf la o mare societate pe acțiuni, celălalt, mai tânăr, abil alergător pe sârmă după gologani, amenințat să-și crape capul la fiecare demonstrație. Cu mama, lucrurile stau azi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
totuși cele două coloane laterale din închipuita catedrală, pe care imaginația o construiește gigantică, dacă ne luăm după grosime neobișnuită a stâlpilor retezați. Îi lipsea fondul negru din ultimul plan. Avea însă, în plus, pântecul proeminent un obuz de mare calibru. Omul cu ciocul de aramă făcu un pas înainte și se înclină în fața ei, ca un „e” cursiv. Îi prinse tivul de jos al cămășii, ridicându-i-l până la para becului cu lumină sângerie, descoperind astfel acel trup, după care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
carne grea și multă, după cum s-ar putea greșit înțelege, privind mutra îngrijorată a domnului director de la pompele funebre. „Nu se poate împlini o carte despre carne, susținu cu vehemență Ferdinand Sinidis, dacă nu închizi în ea și femei de calibrul Albertinei. „Când sosise din Olanda cu scufiță și încălțată cu saboți, adusese de pe țărmurile Țărilor de Jos, un miros stăruitor de icre negre și untură de morun. Cu toate că din prima zi făcu surcele din opincile de lemn, părăsindu-și pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
șef al poliției încă de pe vremea Durului Dick Steckel. Omorâse șapte oameni în misiune, purta cravate de comandă cu imprimeuri reprezentând insigna de polițist, cătușele și cifra 7, aranjate în cercuri concentrice. Se zvonea că avea un revolver de armată, calibrul 45, încărcat cu dum-dum-uri unse cu usturoi și un șiș special. „Locotenente, ce plăcere”. „Spune-mi Dudley. Avem grade egale. Eu sunt mai în vârstă, dar tu ești mult mai chipeș. Presimt că o să fim niște parteneri nemaipomeniți. Nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
cinci, Buzz se întoarse spre pat: cearșafuri albastre de satin, căpătâiul patului tapițat, acoperit cu o dantelă cu inimioare și amorași. Vârî mâna pe sub saltea, simți lemn și metal, apucă și trase afară o carabină cu țeava tăiată, probabil de calibrul 10. Văzu că era încărcată: cinci gloanțe mari, cu alice. Le scoase și le băgă în buzunar. Parie pe gândurile lui Tommy Sifakis și căută sub pernă. Un Luger nemțesc încărcat. Îl goli de gloanțe, necăjit că n-avea timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
murit acolo, stropșite de mașini sau ucise de oameni. Indiferent de caz, pielea lor era mult prea sfârtecată pentru ca să mai poată cineva face vreun sfanț din ea. Turner Meeks, vânător de mare clasă, capabil să le găurească cu pușca lui calibrul 22 de la treizeci de metri exact în spinare, locul unde fabrica executa cusături de calitate, înțelese că era timpul s-o șteargă de acolo. Așa a ajuns la Los Angeles și și-a găsit de lucru în industria cinematografiei - Paramount
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
un polițist înnăscut. Peste două săptămâni Turner patrula pe o stradă din centrul L.A.-ului. O lună mai târziu era instructor de trageri la Academia de Poliție. A învățat-o pe fata comandantului Steckel să tragă cu o pușcă de calibrul 22 și să călărească un cal, iar asta l-a propulsat la gradul de sergent. Au urmat stagii la Fraude și Înșelătorii, Jafuri și marea pleașcă - Narcoticele. Munca la Narco avea un etos nescris: arestai cele mai josnice forme de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
nu-l mai văzuse de când părăsise Departamentul, pe vremea pactului lor cu procentele. De atunci omul supraviețuise exploziei unei bombe, scăpase de două controale de la fisc, iar mâna lui dreaptă, Hooky Rothman, nimerise cu scăfârlia drept înaintea unei țevi de calibrul 12, în față la Sherry’s. Ultima întâmplare putea fi trecută în dreptul lui Jack Dragna sau a băieților de la LAPD, ca răzbunare pentru polițiștii demiși în urma scandalului Brenda Allen. Mickey controla jumătate din pariurile ilegale, din afacerile cămătărești, din cursele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
care luase banii o porni spre trotuar. Celălalt rămase în parcare și deschise portiera unei mașini cu o antenă foarte lungă. Danny îi dădu treizeci de secunde să se înfrupte, să aprindă sau să prizeze, apoi își scoase pistolul de calibrul 45 și se apropie tiptil. Mașina era un Mercury de culoarea lavandei. Fumul de marijuana ieșea în vălătuci pe geamurile laterale. Danny prinse clanța portierei șoferului și o deschise larg. Negrul țipă, iarba îi căzu din mână și omul se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]