7,345 matches
-
sfera semantică globală a verbului în strânsă legătură cu caracterul egocentric al procesului de comunicare: Eu desenez = șEu spunț că șân acest momentț când spun/vorbesc eu desenez Tu desenezi = șEu spunț că șân acest momentț când spun/vorbesc tu desenezi Cele două categorii, timpul și persoana, asigură asumarea predicației, funcție fundamentală a actului de comunicare, de către verb, care poate realiza prin aceasta funcția sintactică de predicat - actualizare a dinamismului său imanent. În desfășurarea predicației, asigurată de cele două categorii gramaticale
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
variantă caracterizează verbele intranzitive: Copilul a adormit., Maria a revenit., Apa fierbe. etc. • obiectivă; verbul descrie o trăsătură dinamică a autorului acțiunii - subiect gramatical, raportând-o la obiectul-complement direct. Această variantă caracterizează verbele tranzitive: Copiii au adunat scoici., Profesorul a desenat un dinozaur. • factitivă; verbul descrie o trăsătură dinamică a autorului - subiect prin care acesta determină obiectul - complement să dezvolte el, ca autor secundar, o anumită trăsătură dinamică. Prin aceasta, verbul dezvoltă trăsătura semantică ‘factitiv’ sau ‘cauzativ’. Această variantă este dezvoltată
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
semantic, verbul la diateza pasivă se caracterizează prin trăsătura + pasivitate, în înțeles sintactic, preluată de la subiectul gramatical: „obiectul” exprimat prin substantivul (pronumele)-subiect suportă, „suferă” acțiunea (Florile au fost rupte de Ion.) sau este chiar rezultatul acțiunii (Florile au fost desenate de Ion.) verbului. Acțiunea verbală vine spre „obiectul” interpretat lingvistic prin termenul situat de locutor în poziția sintactică de subiect gramatical; ea își are originea (punctul de plecare) într-un „obiect” - autor al acțiunii, a cărui expresie sintactică este un
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
sau cu implicarea protagoniștilor și coordonatelor actului lingvistic. Adverbele corespunzând semantic adjectivelor sunt independente de situația de comunicare: „El merge repede.”, „Tu vorbești tare.” Adverbele care corespund adjectivelor pronominale depind de situația de comunicare, care le condiționează planul semantic. „Eu desenez acum.” înseamnă „Eu desenez în momentul acesta, în care mă provoci la discuție.”, deci, în momentul în care se desfășoară actul lingvistic. Sub aspect morfologic, adverbul se caracterizează prin dezvoltarea unui singur sens gramatical, rezultând din categoria intensității, realizat în
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
și coordonatelor actului lingvistic. Adverbele corespunzând semantic adjectivelor sunt independente de situația de comunicare: „El merge repede.”, „Tu vorbești tare.” Adverbele care corespund adjectivelor pronominale depind de situația de comunicare, care le condiționează planul semantic. „Eu desenez acum.” înseamnă „Eu desenez în momentul acesta, în care mă provoci la discuție.”, deci, în momentul în care se desfășoară actul lingvistic. Sub aspect morfologic, adverbul se caracterizează prin dezvoltarea unui singur sens gramatical, rezultând din categoria intensității, realizat în planul expresiei prin flexiune
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
masă, plecat peste hârtii, Fărâmă scria.” (M. Eliade), „A întrebat în dreapta, a întrebat în stânga, nimeni nu știa ce-i cu el.” (E. Barbu) Verbul devine în asemenea enunțuri expresie a unei caracteristici dinamice a numelui (subiect, cel mai adesea): „Citea, desena și aștepta să fie întrebată de fete.” (C. Petrescu) Complement direct subînțelestc "Complement direct subîn]eles" Când realizarea concretă a complementului ar fi aceeași în interiorul a două sau mai multe relații de dependență, cu regenți, diferiți, complementul direct poate rămâne
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
priveliști de o măreție nemaipomenită. Destinul sufletului eliberat părea să se ridice împotriva mea pentru a mă face parcă să regret că am vrut din toate puterile minții să revin pe pământul ce urma să-l părăsesc... Imense cercuri se desenau la infinit, ca undele ce se formează în apa tulburată de căderea unui corp; fiecare regiune populată de figuri radioase se colora, se mișca, se topea rând pe rând: și o divinitate, mereu aceeași, își arunca zâmbind măștile trecătoare ale
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
dispreț. Orice început are și sfârșit. Neplăcut e apusul. Și prezicerea lui. Obsesie îngrozitoare a unui real ce devine act morbid și boala se recunoaște la urmă în realitate. Cum să nu te zbați ca "umbrele" ce "fugeau țipând și desenând prin văzduh cercuri fatale, ca păsările când simt apropierea furtunii"? Pentru un om, universul poate fi paradis, poate fi infern. Și noi suntem vinovați de aceasta, dar și de substanța din care suntem plămădiți. "Peste Univers s-a lăsat noaptea
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Complete Works, Easton Press, 2001 14 Capitol 22, Cartea morților: Vin. Fac ceea ce inima mea dorea să facă în ziua focului, dacă sting flăcările de îndată ce pâlpâie. 15 Ce să mai spunem dacă și Marco Polo cu trei secole înainte îi desenase conturul pacific. 16 Oameni religioși prin excelență, francmasonii erau creștini aparținând bisericii catolice, după 1717 erau protestanți și catolici, iar în prezent frăția cuprinde și greco-catolici, evrei, musulmani, hinduși, confucianiști etc. De aceea discuțiile despre religii nu sunt permise dar
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
antichitatea romană, figurile lui Hanibal, Antoniu, Cleopatra. Într-un joc, subtil și crud,viziunea luminoasă a vieții alternează cu spectrul morții. Exemplară pentru tehnica sonetului este deschiderea versurilor spre o lume infinită de raze și umbre. Destinul lui Antoniu se desenează în punțile ce leagă prezentul cu viitorul, în ultimul terțet, proiectând în imaginația noastră, anticipativ, eșecul conducătorului în lupta de la Actium. Tehnica este a discontinuității de planuri spațiale și temporale. Heredia caută simbolurile în istorie și legendă, dar și în
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
decorul. Soarele lui era negru. Începând de la Somnul rațiunii naște monștri, nouă zecimi din capricii sunt scene cu vrăjitoare, diavoli și strigoi. Cu cât caracterul fantastic al acestora este mai evident, ironia apare mai accentuată. Grava cu vârful cuțitului și desena cu penelul. Lumina era substituită de ecleraj. “Goya reia expresia de unde a lăsat-o Rembrandt. Și el preferă să deseneze cu penelul; și el caută o expresie proprie; și el ține mai puțin la chip decât la gest, mai puțin
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
și strigoi. Cu cât caracterul fantastic al acestora este mai evident, ironia apare mai accentuată. Grava cu vârful cuțitului și desena cu penelul. Lumina era substituită de ecleraj. “Goya reia expresia de unde a lăsat-o Rembrandt. Și el preferă să deseneze cu penelul; și el caută o expresie proprie; și el ține mai puțin la chip decât la gest, mai puțin la gest decât la scenă, mai puțin la scenă decât la un semn dramatic complex care dă unitate gravurii și
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
vedere al producătorilor, dar și din punctul de vedere al consumatorului. Viața unui produs, oricât de simplu, se întrepătrunde cu viața unei fabrici sau întreprinderi. La nivel macroeconomic, viața unui întreg ciclu se desfășoară între aceleași etape. Economia unei țări desenează, în timp, o mișcare ondulatorie, așa cum a descris-o Vasile Conta. Ciclurile economice sunt de mai multe tipuri, ele fiind determinate de o multitudine de cauze și producând o multitudine de efecte. Ele sunt "mișcări regulate ale activității economice"881
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
industriei electronice și de comunicații. O criză presupune de asemenea desfășurarea sa în spații geografice foarte largi, cu efecte de ordin cel puțin regional sau planetar. O criză economică poate fi asemuită unui cutremur, moment în care acul indicator seismologic desenează o abatere amplă, mult diferită față de normal. O criză economică poate să dureze o anumită perioadă de timp. Perioada de depresiune economică se poate întinde pe mai multe trimestre sau poate chiar ani de zile. O scădere întâmplătoare a activității
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
perioadei de creștere economică, cum este cazul perioadei (C), sau perioada de stagnare economică în cursul tendinței de creștere, cazul perioadei (a), sau perioada de stagnare economică în cursul tendinței de scădere, cum este cazul perioadei (f). Frunza de stejar desenată de Vasile Conta din patriotism, are, iată, o acoperire în fluctuațiile pe termen scurt sau foarte scurt ale economiei. În judecarea unei crize economice analizele sunt făcute în perioade largi, echivalente trimestrelor sau anilor de evoluție. Trebuie să spunem că
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
cărțile secolului al XV-lea au deja un aspect foarte modern, în timp ce cu mult înaintea secolului al XV-lea altele păstrează o prezentare arhaică. O ruptură mai logică ar putea-o reprezenta o dată în jurul anului 1530. 1. Caracterele. Pentru a desena caracterele, primii tipografi au copiat scrierea din manuscrise și au folosit-o ca atare: gotica textualis în textele sacre și în lucrările liturgice (Biblii cu 42 și 36 de rînduri, Psaltirea din 1475), gotica notula în tratatele mari (Catholicon-ul din
by ALBERT LABARRE [Corola-publishinghouse/Science/966_a_2474]
-
Nicolas Jenson, tipograf francez stabilit la Veneția; ele îi vor inspira pe Aldo Manuzio cîțiva ani mai tîrziu și pe Claude Garamond, care va face lucrări de grafică la Paris în jurul anului 1540. Același Manuzio a dat comandă să se deseneze la Veneția, în 1501, un caracter roman aplecat, derivat din minuscula umanistă, caracterul italic; el permitea o tipărire mai strînsă a textului. Astfel, Aldo a putut să reducă formatele și să publice texte clasice în volume portabile, rupînd-o astfel cu
by ALBERT LABARRE [Corola-publishinghouse/Science/966_a_2474]
-
prin tăieri încrucișate, ci printr-o aprofundare și o apropiere a șanțurilor, care conferă gravurilor o transparență aparte; titlurile pe care le gravează în maniera lui Poussin în primele cărți ale Tipografiei Regale sînt un bun exemplu. În străinătate, Rubens desenează frontispicii frumoase pentru edițiile lui Moretus de la Anvers, pe care le gravează Cornelius Galle. La Frankfurt, Théodore de Bry, gravor și librar, editează lucrări ilustrate, mai ales o colecție despre călătorii în Indiile Orientale. Ginerele său, Mathieu Merian (1593-1650), îi
by ALBERT LABARRE [Corola-publishinghouse/Science/966_a_2474]
-
romantică apar unele fantezii tipografice în titluri. O reacție în sens arhaizant se produce la mijlocul secolului, prin caracterele augustale ale lui Perrin (1846) și prin cele elzévir ale lui Beaudoire (1858). La începutul secolului al XX-lea, Grasset, Auriol, Naudin desenează caractere originale dar lipsite de simplitate și prea legate de gustul epocii lor, încît nu i-au supraviețuit. Mai aproape de noi, să semnalăm caracterele realizate de turnătoria Deberny-Peignot (Cochin, 1918) și pe cele desenate de Cassandre. Sub influența publicității și
by ALBERT LABARRE [Corola-publishinghouse/Science/966_a_2474]
-
al XX-lea, Grasset, Auriol, Naudin desenează caractere originale dar lipsite de simplitate și prea legate de gustul epocii lor, încît nu i-au supraviețuit. Mai aproape de noi, să semnalăm caracterele realizate de turnătoria Deberny-Peignot (Cochin, 1918) și pe cele desenate de Cassandre. Sub influența publicității și a afișului, au fost întreprinse cercetări și s-au înmulțit caracterele de toate genurile, dar tipografia curentă nu le-a dat girul său. Cea mai mare parte a cărților au textul cules cu ajutorul caracterelor
by ALBERT LABARRE [Corola-publishinghouse/Science/966_a_2474]
-
131 000 franci Științe umane 1 314 746 000 franci Cărți pentru tineret 1 196 147 000 franci Cărți de artă 782 309 000 franci Știință și tehnică 744 741 000 franci Istorie și geografie 494 572 000 franci Benzi desenate pentru adulți 111 206 000 franci Anuare, repertorii etc. 108 552 000 franci Din această cifră de afaceri, la care se adaugă 460 de milioane din cedarea drepturilor, 3 159 milioane de franci provin din export. Pentru același an, producția
by ALBERT LABARRE [Corola-publishinghouse/Science/966_a_2474]
-
gestul neutru, pozitiv, al omului de știință; în schimb, a descrie traseul care a condus până acolo, a fixa descoperirea într-un parcurs, ca parte a unei "vânători", e gestul îmbibat de pasiune al colecționarului. Expedițiile traversează teritoriul ca și cum ar desena în harta patriei o imensă arhivă latentă: sunt o alegorie a posesiei, o figură vie a deținerii, încarnată în comportamente și acțiuni, echivalentă cu scoaterea cărții din raft, cu mângâierea cotoarelor, cu parcurgerea din privire a cărților aranjate în bibliotecă
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
a operei, fragmentele au devenit o metonimie a ei. Anticarii voiau ca torsul unei statui să poată fi admirat pentru propriile lui calități, chiar dacă restul statuii nu avea să fie vreodată recuperat, chiar dacă nimeni nu putea să știe dacă piesa desena figura unui atlet într-o probă olimpică sau încordarea unui personaj într-o dramă mitologică. Or, faptul că fragmentele au putut fi considerate ca opere a provocat o deplasare a relației cu obiectele estetice. Într-o reflecție recentă asupra ipostazelor
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
tutuiam, era o persoană cumsecade, mult mai puțin înfricoșătoare decât se prezenta el însuși în Unicul. Avea ceva pedant, care dăinuia în el din anii de învățământ". Engels a făcut de asemenea singurul portret păstrat al lui Stirner: o schiță desenată din memorie în 1892, la cincizeci de ani după întâlnirea personală. Se pare că Stirner avea o singură pasiune: oamenii puri. Cu femeile nu a avut noroc. Prima soție, Agnes Butz, a murit din cauza unui avort. A doua, Marie Dähnhardt
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
cu totul neimportanți (Ion Vartic). Cu toate acestea, lui I. nu i s-a părut o inutilitate să discute fenomenul literar românesc și să scrie el însuși literatură. Conturul contribuției sale la literatura din România deceniului al patrulea poate fi desenat numai dacă se iau în seamă și colaborările din periodice - fragmente de roman, pagini de jurnal, versuri, alături de numeroase comentarii critice ale cărților nou-apărute și ale problemelor generale ale vieții culturale. De altfel, asupra unor aspecte teoretice schițate în acești
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287581_a_288910]