4,042 matches
-
parte. Cum de și-a ieșit din formă în halul ăsta? Se năpustește pe ușa de la intrare, dornic să spună cuiva, chiar și celor cărora ar fi mai bine, poate, să nu le spună. O Blackie-doi înnebunită aproape că-l doboară la pământ, știind deja, cu telepatia sa de animal, despre revelația lui. Femeia e tot acolo, așezată la biroul lui, la computerul lui, de parcă ar fi stăpâna casei. Se întoarce, vinovată, luată prin surprindere de întoarcerea lui. Și mai roșie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
ușor-ușor de datorii -, n-ar fi deloc ca și cum l-ar părăsi ea. Sora lui. Nu mi-ar purta niciodată pică pe chestia asta. Ar sărbători! Îi văzu sclipirea din ochi înainte să și-o poată înăbuși. Îl speria. O să-l doboare și pe el. Îi făcea lui Daniel ceea ce Mark îi făcea ei. În curând va fi o străină pentru el. Apoi pentru ea însăși. Și pentru Daniel ar fi mai bine să iasă ea din scenă. El clătină din cap
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
are încotro și râde în gura mare. Adevărat sau fals: Cred că întâlnirea cu oameni din medii diferite mă poate ajuta să evoluez ca persoană. Păi, asta depinde. „Oamenii“ înseamnă un arab care bâțâie o armă și încearcă să-mi doboare avionul? Uneori mă înfurie situațiile repetitive sau monotone. Cum ar fi, de pildă, să răspund la întrebările astea? Îl întreabă pe doctorul de la recrutare dacă într-adevăr ne pregătim să-l radem în sfârșit pe Saddamit, să terminăm odată treaba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
aș fi luat-o razna, în pizda mă-sii? El clipi spre ea, afundându-și capul în pernă. —Ți-am zis că-mi pare rău. A fost de neiertat. Altceva nu știu ce să spun. Ăsta era adevărul: o luase razna. O doborâse eșecul de a avea grijă de cineva. Dă-o încolo. Nu-i nimic. M-am țicnit. Ce spuneai despre Barbara? Am senzația asta ciudată că-i știu vocea. Se ridică și traversă camera, gol, până la fereastră. Trase perdeaua și privi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
într-o casă superbă, cu camere mari, împodobite cu mobile vechi, picturi și covoare. Aveau o grămadă de servitori. Pe urmă au apărut comuniștii, nemernicii ăștia, și i-au expropriat pe toți. Faptul că-i luaseră avutul nu l-a doborât. Nici orbirea. Sau moartea bunicii tale adevărate. Nimic nu l-a doborât, a devenit din ce în ce mai încăpățânat, mai închis în el.” „Bunico, e adevărat că bunicul vorbea cu spiritele?” „Bunicul tău a fost un om de calitate. Construit dintr-un material
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
și covoare. Aveau o grămadă de servitori. Pe urmă au apărut comuniștii, nemernicii ăștia, și i-au expropriat pe toți. Faptul că-i luaseră avutul nu l-a doborât. Nici orbirea. Sau moartea bunicii tale adevărate. Nimic nu l-a doborât, a devenit din ce în ce mai încăpățânat, mai închis în el.” „Bunico, e adevărat că bunicul vorbea cu spiritele?” „Bunicul tău a fost un om de calitate. Construit dintr-un material mai fin decât alții, înțelegi tu ce-ți spun?” „Nu, nu prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
pe viu, nu În poze, ca la Expoziția americană de arte plastice unde Lyndon Johnson se uita la tine fix cu ochii lui mici de viezure dintr-o fotografie și te Înnebunește chestia asta cu Vietnamul, cu sutele de avioane doborâte de către vietnamezii din nord și cum stă alături de un președinte care luptă Împotriva comuniștilor vietnamezi, de un președinte care luptă Împotriva imperialismului american, de-aia o avea mutra aia invidioasă Ceaușescu. Doar câteva secunde cât Îți trec ei prin fața ochilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
NICOLAE ANGHELESCU Doamne, sînt plin de păcate, Iarna-n suflet mi se strecoară, Geruri năprasnice mă doboară, Inima pîlpîie stins, abia de mai bate. Mă rătăcesc în ceața cea deasă, Totu-i străin la mine acasă. Viața mi se sparge în cioburi, În trup durerile sapă scorburi. Ridic capul și murmur o rugăciune, Icoana din perete face
CÂNTAREA MEA by NICOLAE ANGHELESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/517_a_856]
-
dacă o să reușesc să-l enervez, care sunt gândurile valahului în legătură cu rușii. E foarte abil și politica lui este foarte personală. A fost adus aci ca un miel la tăiere și pleacă încununat de victorie. Victorie pe toate liniile: își doboară toți rivalii cu gloanțe de aur, obține mazilirea lui Duca din scaunul Moldovei pentru ca ușurătatea tânărului să nu-i strice renumele - se știe că Brâncoveanu l-a făcut domn -, îl pune în capul listei de candidați pe Mihai Racoviță, după ce
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Ceasul din turnul străjii arăta că mai era o oră până la miezul nopții. Grăbi pasul spre casă, socoti că fusese trezit în urmă cu aproape douăzeci de ceasuri. De când a căzut bolnavă Stanca, era prima oară când simțea că îl doboară oboseala și somnul. „Mâine începe altă alergătură”, își spuse el, ciocănind într-un anume fel în poarta grea din lemn de stejar. În zori plecă singur călare până la Mogoșoaia. Acolo îl aștepta careta cu șase telegari gata înhămați și cu
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Și spunea așa; „Pe neamul meu cel răpus de moarte năpraznică, pe taica Papa, și ceilalți, moș Preda și Constantin Cantacuzinul să-i faci senini și frumoși ca să se înțeleagă că pe ei moartea i-a înălțat, nu i-a doborât! Rămăsese meșterul pe gânduri, se tot uita după vodă și fața lui era așa de bucuroasă încât m-am apropiat de el și l-am întrebat: „Ce-i meștere, ce s-a întâmplat?“ „Doamne, cuvioase, ce fericire, abia acum am
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
cuvioase, ce fericire, abia acum am înțeles de ce-mi cere canonul să-l fac pe Sfântul Ioan Prediteci, semeț, râzând, ducându-și într-o tipsie capul în mâini, așa a spus vodă, moartea i-a înălțat, nu i-a doborât. De abia acum am înțeles...” Atunci am priceput și eu, iar durerile mele s-au preschimbat în bucurii și colind așa țara și mă rog lui Dumnezeu Sfântul să înalțe fruntea celor răpuși, iar pe noi să ne izbăvească și
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
piese despre risipă și consum, despre pofta mereu flămîn dă de dorințe” ; „Ei [ Liubov & Gaev] nu vor să cîștige un război, asemeni lui Agamemnon, semnînd condamnarea la moarte a Ifigeniei lor . Ei nu pot concepe ca ea [livada] să fie doborîtă. O formă de inconștiență, sau de rezistență ?” (p.29); „Livada...este Furtuna secolului nostru. Ea Îi Înregistrează crizele și Îi desenează relieful”(p.37) ; „Stăpîna va sfîrși prin a se asemăna cu Maria Magdalena și va cerși iertarea păcatelor, pe
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
8); „Lache și Mache, un fel de Adam și Eva ai lumii Miticilor”(p.12); „În fabula epocii lui, Caragiale pare a fi greierele, iar contemporanii săi furnici” (p.27); „Marile bătălii din Țara Miticilor sunt Întotdeauna verbale, cuvîntul moft doboară orice adver sar”(p.29); „În viața de familie, tatăl e Îndeobște, marea ab sență, de aceea nici un copil din lumea lui Caragiale nu rostește cuvîntul tată, ori vreun echivalent drăgăstos” (p.30); „Spre deosebire de Creangă, care a impus ima ginea
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
unde? La Agricultură sau la Sport, că la astea se pricepe toată lumea. SONIA (începe să reflecteze mai serios): La sport nu. Că nu pot să alerg. În școală m-a pus odată să alerg o sută de metri și am doborît toate gardurile. EDUARD: Ei, lasă. Te înscrii și tu la secția de o sută de metri plat. SONIA: Păi și atunci tot plat am alergat. Gardurile erau pe margine. BUNICA: Draga bunicii!! Dar la medicină n-ai vrea? Ții minte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
-și fi încasat pedeapsa meritată? Ani în șir a trândăvit, neștiutor, la intersecția Chancellor Street și Leslie Street, aplecat ca un mexican deasupra tobelor sale bongo, cu coada lui de rățoi ațintită spre ceruri - și nimeni și nimic nu-l doborâse nicicum! Și iată-l acum, are treizeci și trei de ani, ca și mine, e comis-voiajor la firma lui socru-său, care are un depozit de articole de tehnică medicală pe Market Street din Newark. Și ce mai fac eu, mă întreabă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
cele două jivine de pe vapor. Treptat se liniștise și Lotti. În spitalul din Paris i se păruse că o vede pe Lizzi, dar apoi mâhnirea că-și pierduse un copil o cufundase într-o disperare fără margini și se îmbolnăvise, doborâtă de febră. În timp ce zăcea, îi tecu o clipă prin minte că Lizzi ar putea fi implicată în pierderea celuilalt copil și asta a înspăimântat-o așa de tare, încât nu a cutezat să spună nimic. Îi fusese așa de rău
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93396]
-
genunchiul și lăsându-se cu fundul pe capul sau pe spinarea lui, dând parcă să se așeze pe un scaun. Se juca, râdea, și dintr-odată se întoarse, îi propti talpa-n piept și-l împinse cu o forță nebănuită, doborându-l. Câinele protestă, mârâind gros, și-i sări cu labele pe umeri. Ea lăsă din nou cratița și-l apucă de labe cu amândouă mâinile și-l răsturnă peste pragul ușii, izbindu-l cu spinarea de picioarele măsuței. Rafael parcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
el cu mâinile-n șolduri gâfâind, cu botul lui de sobol ridicat, adulmecând zăpușeala nopții străbătute de luminile lunecânde ale mașinilor peste bulevard, sfidându-l îndelung. Într-un târziu, sări și tăbărî pe el cu pumnii și cu picioarele. Îl doborî și căzu peste el, și de-acum se tăvăleau amândoi în rigolă, sub gărdulețul ce despărțea trotuarul bulevardului de parc, îmbrățișați și înconjurați de ceilalți îndoindu-se de hohote de râs și strigând la Mărgărit să-și plătească datoria. Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
nu ar fi existat. Istovită, dar mult mai liniștită, își promite înainte să adoarmă cu nasul în pernă: "Cât de repede îi voi spune tot adevărul. Inclusiv despre situația nou apărută despre care are tot dreptul să știe." Închide ochii, doborâtă de oboseală. Nu are de unde să știe că pentru ei soarta deja se pronunțase. Exact în aceeași zi, 20 iulie 1944, un dispozitiv exploziv mascat într-o servietă obișnuită din piele, introdus în sala de consiliu a cartierului general al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
de amintiri. Aici trăise el cu Irina, soția lui iubitoare. Atât de iubitoare, încât ea îl lăsase baltă fără să stea prea mult pe gânduri, ca să se combine cu un alt bărbat, atunci când el se prăbușise în scaunul cu rotile, doborât de boală și de nesimțirea Lumânărescului, care nu suporta adevărul în paginile ziarului său nici măcar în doze farmaceutice, dacă nu servea intereselor oculte ale grupării politice de stângadreapta pe care, cu cinste, o reprezenta. Acum însă suferea mai puțin gândindu
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
au fost văzuți dispărând în tufișuri. Cioara croncăne și dispare în nori. Toată tabăra prinde viață; soldații ies de peste tot, din barăci, din șoproane, din tranșee. Panica se umflă, crește, așteaptă ca cineva să o potolească. Unii trag la întâmplare, doborându-și chiar proprii camarazi. Alții sunt mai lucizi și pornesc în urmărirea inamicului. Un ofițer își face apariția, organizând forța de reacție rapidă. Cea mai apropiată bază dușmană devine responsabilă pentru mârșavul atac. Comandantul, în fruntea unui pluton, declanșează represaliile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
bună! Acum stăteam în jurul focului și ne încălzeam, beam „molecula”, care mergea perfect cu saramură de biban și somotei și fumam. Ne-am înseninat la față, chiar au început să curgă și bancurile. În general, suntem oameni optimiști, nu ne doboară un necaz așa de repede, știm să ducem și greul, când n-avem altceva mai bun de făcut. Eu, consecvent, stăteam mai tot timpul să pândesc lansetele, în speranța că voi avea o trăsătură de pește mai de doamne-ajută. Tovarășii
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
boala mea și cunoaște cu adevărat libertatea. Pentru că nici o boală nu există în sine, ci doar în relație cu rolul pe care vrem să i-l atribuim. Dacă cineva crede că o boală este incurabilă, atunci cu siguranță îl va doborî ! Dacă cineva crede că nu poate fără cârje sau pastile, atunci va rămâne toată viața sa dependent de ele ! Boala este un mit ! mitul pe care fiecare și-l creează despre el însuși. — Deci te-ai vindecat ? ! Aici Ivan se
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
le oferă (la preț redus) o legătură cu miturile fondatoare ale țării. Remarcați, de exemplu, tăblia din furnir de la capul patului, făcută din „lemn natural de cireș“, cum Îi place lui Milton să spună, precum copăcelul pe care l-a doborât George Washington. Îndreptați-vă atenția asupra tapetului cu motivul Războiului de Independență. Un model care se repetă, Înfățișând faimosul trio de toboșar, flautist și bătrân șchiop. De-a lungul primilor mei ani din viață, aceste siluete Însângerate au mărșăluit prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]