4,693 matches
-
Sorin Lavric Ține de o fatalitate a evocării ca, vrînd să faci portretul unui oraș ca Viena, să constați că imaginea lui a ajuns la tine iremediabil deformată. E ca și cum filtrele succesive prin care a trebuit să treacă i-au alterat substanța și i-au netezit relieful, lăsînd
Saga cafenelei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6837_a_8162]
-
toate condițiile de funcționare. Cu mărturisirea că, dintre toate întâlnirile, numeroase, din Sala Oglinzilor, de-a lungul anilor, aceasta e cea mai sentimentală, Nicolae Manolescu le-a dat cuvântul scriitorilor prezenți, martori de zeci de ani ai istoriei casei. Șirul evocărilor a fost deschis de Ion Ianoși, care s-a văzut pus în imposibilitatea de a alege dintre sute de amintiri, care-i implică pe aproape toți cei prezenți, deși au rămas foarte puțini din echipa anilor ’60. I-a urmat
Despărțirea de Sala Oglinzilor by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/3754_a_5079]
-
nu se regăsească în structurile de conducere ale Uniunii. Astfel, „aici au fost ocazii, și nu puține, în care am fost liberi și demni împreună.” În încheierea intervenției, a citit și o poezie, Hibernare, respectând programul stabilit, de alternare a evocărilor cu momente poetice. Nicolae Manolescu a întărit, amintindu-ș i de discuțiile cu D.R. Popescu, prezent în sală, ultimul președinte al USR de dinainte de ’89, ideea că sediul de la Casa Monteoru era, în ciuda farfuriilor cu microfoane, un spațiu unde se putea
Despărțirea de Sala Oglinzilor by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/3754_a_5079]
-
au făcut-o scriitorii.” Gloria începe o dată cu radicalizarea breslei în raport cu regimul. Legenda restaurantului, crede Dan Cristea, coincide cu pauperizarea scriitorilor, care nu și-au mai permis să frecventeze alte localuri, simțindu-se, deopotrivă, mai apărați în Casa Monteoru. O amplă evocare, a cuiva care cunoaște casa încă de la inaugurarea ei, în 1952, a făcut Ion Horea. A venit în Sala Oglinzilor ca elev la Școala de Literatură, în a doua ei promoție. L-a ascultat pe Sadoveanu citind o povestire de-
Despărțirea de Sala Oglinzilor by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/3754_a_5079]
-
de false interpretări, de secrete pentru totdeauna nedezlegabile, de intrigi multiplu întrețesute încât te rătăcești în ele, buimăcit și consternat, are vreo importanță? Oare în viața noastră de toate zilele lucrurile se prezintă altfel? Similitudinea e atât de pronunțată încât evocările și mărturisirile din Agende câștigă în percutanță și forță de persuasiune, supunându-te la o "integrare" într-o așa măsură de imediată încât te suspendă din timp, confundându-te cu trecutul. Un trecut care devine prezent. Pentru asta însă Agendele
Agendele literare ale lui Eugen Lovinescu by George Radu () [Corola-journal/Journalistic/12722_a_14047]
-
contextelor tipice de apariție: prieten e folosit mai ales cu referire la tineri și la persoane cu un standard social mediu sau ridicat; locuirea în comun nu este exclusă, dar nu e nici presupusă. În cronicile de senzație și în evocarea unor straturi sociale marginale, ziariștii recurg mult mai des la termenul juridic concubin: "Minoră violată de concubinul mamei" (EZ 30.05.2004); "De Paște, un bărbat a fost înjunghiat de concubina sa" (gardianul.ro); "și-a omorât concubina cu un
Prieten, ibovnic concubin... by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/12404_a_13729]
-
mica lume a orașului nostru trebuia să fii tot timpul de veghe, căci memoria oamenilor era lungă și uneori, după vreo ceartă cu un copil pe care-l credeam prieten, mă pomeneam strigat cu glas disprețuitor: "Nachtigal! Nachtigal!", ca și cum simpla evocare a vechiului nume de familie ar fi fost de-ajuns ca să descalifice tot ce-aș mai fi putut eu spune sau face" (p. 16). Romanul nu este, cum s-ar putea crede după acest citat (încă) un strigăt de protest
A povesti și a înțelege viața by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/12619_a_13944]
-
fel sau altul destinul, dar importanța lor este departe de a fi supraestimată. Ludovic este un tînăr fără complexe și prejudecăți de rasă, un om care încearcă să trăiască normal și să își clădească o carieră prin propriile merite. Dincolo de evocări și de întîmplările propriu-zise, A șasea lumină este și o carte despre înțelepciune. Titlul este sugerat de o poveste hasidică (reprodusă în volum la paginile 169-170), potrivit căreia un rabin consacra anual o zi pentru "lacrimi și lamentații". În acea
A povesti și a înțelege viața by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/12619_a_13944]
-
se înfășoară în șalul ei, se gîndește deja la deshumarea sorocită după șapte ani, într-un cuvînt entuziasmul autoarei vine din spectrul celei din care s-a născut. Cele mai reușite pagini sunt date de rememorarea unor episoade concrete, de la evocarea prieteniei cu animalele și pînă la zugrăvirea celor trei figuri masculine care s-au strecurat în sufletul autoarei: motociclistul sas, filosoful îmbătrînit înainte de vreme și veteranul de război. În aceeași categorie intră descrierea aievea a unor secvențe biografice, cu amănunțirea
Patotropia by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2899_a_4224]
-
s-au strecurat în sufletul autoarei: motociclistul sas, filosoful îmbătrînit înainte de vreme și veteranul de război. În aceeași categorie intră descrierea aievea a unor secvențe biografice, cu amănunțirea unor însușiri care dau carne amintirilor. În schimb, cînd iese din condiția evocării și trece la filosofarea în marginea ei, cînd așadar sare de la detalii și îmbrățișează abstracțiuni, Mihaela Stănișor intră în rutina unor lamentații generale, fără atrac- ție asupra cititorului. Introspecțiile de ordin general pe seama unui sentiment nu fac decît să altereze
Patotropia by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2899_a_4224]
-
își revendică o proprietate, pe de alta, ajung să o sufoce pe femeie și să ducă la o previzibilă rupere a relației. Schimburile de mesaje dintre cei doi reflectă psihologia personajelor și fac foarte credibilă evoluția/involuția relației dintre ele. Evocarea poveștii de dragoste (ratată) dintre Tudor/Teodor și Cezarina este partea cea mai solidă a romanului și ea dă măsura talentului de prozator al lui Teodor Bulza. Paginile au o reală tensiune existențială, stilul pune foarte bine în valoare personalitatea
Întoarcerea la Taormina by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/7386_a_8711]
-
experiențe ale absenței, absență care prin prietenie se poate transforma în prezență. Obiectele, plantele și animalele au sens în această fabulă a căutării și regăsirii (trandafirul japonez și canarul din colivie sînt mesageri, punți între cele văzute și cele nevăzute). Evocarea eliberării din închisoare a tatălui și a reîntîlnirii, pendulează între amintiri: vestea eliberării față de ziua de după arestare, primele scrisori din libertate, reîntîlnirea, povestirile lui din închisoare, sentimentul din vis, mult mai tîrziu, că tatăl este iremediabil pierdut, vestea morții tatălui
Stabilitatea axiomelor by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/14620_a_15945]
-
1999, 1). Bine cunoscută e și formația glumeață în care sufixul e atașat cuvîntului șest în expresia pe șestache. O particularitate a sufixului e că evocă în mare măsură numele proprii. Valoarea sa stilistică provine deci din ironia diminutivării, din evocarea indirectă a unei epoci și a literaturii care a descris-o cu accente comice, din jocul de cuvinte al confundării numelui comun cu cel propriu. Toate acestea mi se par argumente pentru a prevedea că -ache nu va dispărea și
"Românache", "străinache" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/16336_a_17661]
-
instrumente și bandă. De fapt, lucrarea concepută în formă de bar, este imaginată ca o copertă pentru orice concert public. Un astfel de concert poate fi alcătuit în felul următor: Coperta I, alcătuită din piesa Alfa de Octavian Nemescu, o evocare a Timpului primordial, reprezintă începutul, Big Bangul, Timpul născător, arhetipul nașterii, care, spune autorul, „aflându-se într-o stare de condens, declanșează explozia spațiului acustic, urmată de reverberația unui clopot și, mai apoi, de ecoul cântărilor de insecte.” A doua
Noi partituri din crea?ia rom?neasc? by Lavinia COMAN () [Corola-journal/Journalistic/84304_a_85629]
-
intelectuali marcanți pe care comuniștii i-au întemnițat pentru vinovății uneori la fel de fanteziste precum aceea de care a fost vorba. Între cei evocați, avocatul Hurmuz Aznavorian și inginerul Victor Nicolau. Nu s-a insistat îndeajuns pe importanța mărturiilor, documentelor și evocărilor din revista Memoria pentru cunoașterea unui trecut, deseori tragic, dar mereu semnificativ, de către generațiile tinere. Denumirea obligă, ca și noblețea: dacă memorie nu e, nimic nu e. Sau, vorba lui Iorga, cine uită nu merită. Reacții Editorialul din nr. 31
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/14889_a_16214]
-
găsit la vârsta de 12 ani, cînd, după ce vede o manifestație de stradă antisemită, se întoarce acasă în delir, refuzînd să mai vorbească idiș. Tatăl ei spunea că atunci ar fi trebuit să țină shiva (doliul evreiesc) după fiica sa.” Evocarea Anei Pauker de către Norman Manea se remarcă prin luciditate, prin privirea care trece dincolo de clișeele obișnuite și reține raporturile complicate ale acesteia cu evreitatea și cu ideologia comunistă. Centenar Tot în revista Observator Cultural (nr. 457, 20-26 martie ) este marcat
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/2706_a_4031]
-
monografii dedicate principalelor figuri istorice - deși firul istoriei este, firește, urmat cu fidelitate -, ci ca un soi de, aș spune (dacă nu m-aș teme de suprainterpretare), critifiction. În orice caz, într-o manieră care îmbină narațiunea de idei cu evocarea confesivă, într-o tandră identificare cu obiectul cercetării. După război și după ce, împreună cu Biserica Greco-Catolică, al cărei preot era, Radu Brateș va fi eliminat din spațiul public de regimul comunist, el va continua, totuși, să se ocupe de cultivarea tradiției
Spiritul Blajului by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/2503_a_3828]
-
povestiri sau microromane) Sorin Titel e proiectiv, abstract, oniric pe alocuri, experimental - adică, în general vorbind, evazionist, neimplicat în actualitate și nici în propria biografie decât tangențial, în romanele maturității, de la țara îndepărtată încoace, scriitorul e nostalgic, retrospectiv, concret în evocările prin intermediul povestirilor, realist, în bună măsură regionalist în recuperarea ținutului bănățean. Primul Sorin Titel e predominant vizual, autor de scenarii cinematografice, pe când al doilea Sorin Titel e predominant auditiv, un foarte bun povestitor, posibil autor de scenarii radiofonice. Simetria e
Revanșa unui "marginal" by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10807_a_12132]
-
radiofonice. Simetria e, desigur, discutabilă, ca orice schematizare, pentru că există elemente comune de la o etapă la alta. Dar e evident că perspectiva socială a prozei lui Sorin Titel se deschide promițător spre ultimele romane. De asemenea, pactul autobiografic și regionalist (evocarea originilor familiei și reconstituirea istoriei personale, mitizarea mamei și utopizarea Banatului) devine tot mai productiv. În Melancolie, cel mai nostalgic dintre romane, rămas neterminat, scriitorul chiar tinde să fie manifest autobiografic. Ceea ce a fost cenzurat în primele cărți (confesiunea, mărturia
Revanșa unui "marginal" by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10807_a_12132]
-
bărbați dar nu/ Eu sînt alesul în această duminică/ și miroase a cînepă verde/ Pusă la topit/ Așa și sufletul patriei (Sufletul Patriei, p. 28). În Sufletul Patriei apare și unul dintre cele mai reușite texte ale cărții: la început evocare, continuată de răsfrângerea în imaginea mitologică a unui animal-alter-ego: "Mai visez Pîrîul Roșu/ și văd o femeie tînără/ Calcă peste umbrele care se lasă pe ape/ Fără să se teamă de cleștii racilor/ Fără să se sperie de zvîcnetul peștilor
Poeme în regie proprie by Tiberiu Stamate () [Corola-journal/Journalistic/9330_a_10655]
-
în față și voi face pe marginea ei câteva însemnări. Am spus carte de mărturii, folosind un termen de cuprindere cât mai largă (amintiri, interviuri, convorbiri întrerupte, refăcute, transcrieri neavertizate ale unor schimburi de vorbe de la Siliștea etc.). Rezultă o evocare din perspective variate a omului Preda și, totodată, a prozatorului, ca și a relațiilor de tot felul cu cei din jurul său. Sunt evocări ale omului și scriitorului surprins în tot felul de ipostaze, trecând prin diferite medii și epoci, după cum
Reconstituirea by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/2424_a_3749]
-
amintiri, interviuri, convorbiri întrerupte, refăcute, transcrieri neavertizate ale unor schimburi de vorbe de la Siliștea etc.). Rezultă o evocare din perspective variate a omului Preda și, totodată, a prozatorului, ca și a relațiilor de tot felul cu cei din jurul său. Sunt evocări ale omului și scriitorului surprins în tot felul de ipostaze, trecând prin diferite medii și epoci, după cum i se acordă atenție și operei literare care pe unii îi satisface la culme, iar pe alții mai puțin. Din rândul acestora din
Reconstituirea by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/2424_a_3749]
-
de o prejudecată, aceea că numai linia pură, clasică, poate evoca un personaj pozitiv? Oricum însă, țesătura de mișcări clasice nu era de fapt o țesătură, ci o însăilare de vocabule spectaculoase, care nu avea nici un fel de putere de evocare, fiind pur decorativă. Dincolo de acest traseu neîmplinit, coregraful a mai gândit partituri de mișcare expresive și pentru Rosenkranz și Guildenstern, interpretați de Gabriel Pintilei și Paula Niculiță, cât și pentru cei doi gropari evocați prin mișcare de Marian Ghenea și
Piesa din piesa by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/10106_a_11431]
-
în cinci feluri de lectură O consecință directă a faptului că cele două cărți reunesc articole independente este discutarea neomogenă și în registre diferite a autorilor, cel puțin în volumul dedicat poeților. Astfel, secțiunea Gellu Naum se află sub semnul evocării omului, nu a operei, sau mai bine zis a unor evenimente relatate la cald în presa de specialitate. Poetul apare astfel în ipostaza de prieten al pictorului Victor Brauner sau de actor principal, alături de Oskar Pastior și Ernest Wichner, în cadrul
Din reviste adunate și din nou la lume date by Adina-Ștefania Ciurea () [Corola-journal/Journalistic/13565_a_14890]
-
îngrijite de Iulian Tănase) sunt subiecte pentru alte articole ocazionale în presa vremii. Într-un cuvânt, lui Gellu Naum, pe care l-a cunoscut, Ion Bogdan Lefter îi rezervă o secțiune predominant afectivă, în care obiectivitatea analistului este îmblânzită de evocări, „metodă” care nu se mai aplică în cazul celorlalți poeți. Pe Leonid Dimov îl privește diacronic în evoluția de la un volum la altul; în Mircea Ivănescu vede cel mai bun exemplu pentru a argumenta prezența unor constante ale poeziei optzeciste
Din reviste adunate și din nou la lume date by Adina-Ștefania Ciurea () [Corola-journal/Journalistic/13565_a_14890]