3,156 matches
-
-i așa cum ți i-ai dorit să fie. Nu caligrafia sporește prestigiul medicului. Libertatea este marele premiu de consolare a celibatarilor. Ambiția poate fi resort. Dar și drog. Cel care susține că scrie literatură doar pentru sine e ca un fotbalist care bate mingea pe balcon. Orice debutant în artă crede că se află la o aruncătură de băț de celebritate. Când prima impresie este excelentă, s-ar putea ca ceva să nu fie în regulă. Curcubeul strălucește și deasupra mlaștinii
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
plimba prin fața ochilor și îi sfredelea creierul încă de joi, ziua decesului. De ce tocmai el și tocmai acum a cedat? Cu fizicul lui de atlet, dotat cu abilități deosebite pentru sport, campion la trântă, bun alergător și, în special, bun fotbalist, era considerat cel mai sănătos tip, candidat perfect la recordul mondial de longevitate. Îl caracteriza o judecată bazată pe logica și puterea argumentului și o dorință nețărmurită de a cunoaște, de a ști, de a pătrunde în esența fenomenului. Citea
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
Soața mea mă bagă-n draci: “Dragul meu, să ne culcăm, Hai, de ce nu te îmbraci?” Promițându-i un băiat... Cum în loc de un fecior, Azi i-a dăruit doi fii, Soțul e bănuitor: Unu’ oare-al cui o fi?! Soția fotbalistului Nevasta lui, prevăzătoare Nu duce-o viață plicticoasă: Când joacă el în deplasare, Ea are “meciuri” grele-acasă!... Pudoare Cum soața lui bătea din plin, La ușă apăru vioi Și o rugă: “Mai stai puțin, Să iau și eu ceva...pe
IOAN TODERA?CU by IOAN TODERA?CU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83934_a_85259]
-
unul întreabă: Cît este drujba? 8 milioane. N-o dai cu 7? Hai că ți-o dau, ca să-ți fac un hatîr. Primește banii și murmură: Sînt alții mai proști ca mine. În sat îmi scot pîrleala... Un pui de fotbalist Directoarea împreună cu un grup de profesori stăteau în fața școlii și îl așteptau pe... he, he, he, grangurul cel mare, pe nume Pantelimon. Era mîndră că domnul Pantelimon a ales să viziteze tocmai școala unde ea tăia și spînzura. Doamna Eliza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
rîde grăsunul. Copilul își ia elan și șutează. Grăsanul a căzut ca trăsnit și pe ambele nări îi curgeau două jeturi de sînge. Toți rămîn împietriți, doar Pantelimon rîde nestăpînit: El a fost! N-am nici un dubiu! Băi, te fac fotbalist! Gînduri alandala Părăsesc locul de muncă la orele 14 și, profitînd că este vineri (duminică votăm) și mă las dus într-un loc necunoscut mie și cred că și domniilor voastre. Mașina aleargă pe lîngă Motel, taie pădurea în lat și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
Tovarăși de drum 29 Frumos, dar cam... prost 32 Sfaturi neinspirate 35 Un naiv prost 38 Ați lucrat la...? 41 Un turnător 44 Un om prudent 46 Singur pe lume 49 Unii sînt și mai proști 52 Un pui de fotbalist 55 Gînduri alandala 57 Colonelul Cataramă 60 Banditul de pădure 63 Glumă în Ajun 66 Au prins hoțul 68 Miracolul medicului austriac 71 Malpraxis? 74 O jertfă inutilă 77 Obsesia lui Gheorghe 79 Pagubă mare, dom'le! 82 O politiciană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
și Împărțea scatoalce la Întâmplare elevilor care, după ce sunase clopoțelul, nu intraseră În clase. De la asta i s-a tras. A făcut greșeala să-l pocnească așa, În trecere, pe Bej, un coleg de clasă, băiat de treabă, bătăuș, bun fotbalist și repetent de vreo două ori. Bej, Înalt deja cât profu’ de fizică, n-a văzut cine l-a pocnit, așa că i-a ars una lui Pârvu, una s-o țină minte, din Întoarcere, cu dosul palmei. S-a clătinat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
ghinionul să ajungi un Dostoievski, Tolstoi, Balzac, sau Goethe, fiindcă nu te-ar cunoaște nici măcar cei de pe scara blocului unde locuiești. Este normal, că alta ar fi fost situația, dacă toți cei de mai sus ar fi fost să zicem fotbaliști. Ehei, altă făină s-ar fi măcinat la moara lor. Poate de aceea copiii minunatului nostru popor refuză chiar cu obstinație să devină Dostoievski, Tolstoi, Balzac, Goethe, Pitagora, Arhimede, Newton și părinții îi feresc, pe cât pot, de o asemenea catastrofă
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
Pe trotuare, sute și mii de bucureșteni. Țipă: „Ole ole, te-am fentat englezule!” și „Hagi președinte! Hagi președinte!”. În sfârșit, trece autocarul galben al naționalei de fotbal. O fracțiune de secundă apuc să văd fața rotundă cu pătrățele a fotbalistului președinte. Mă gândesc că n-ar fi așa rău să fim conduși de unul crăcănat, cu un vocabular de trei sute de cuvinte. Cel puțin lui i se mai poate face un upgrade, dar pe Ilici cum să-l aduci la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
de perdele. Nu era normal ca acum, după o viață de trudă, să i se fure Trandafirii de pe masă. Unde mai pui că Zuza era curva cartierului, scotea din minți toți prietenii omului, de la potăi până la cei cu pedigree. Tatăl fotbalistului Stelea, care locuia cu două străzi mai jos, își pierduse în felul ăsta ogarul afgan, adus tocmai din Palestina. Ahmed sărise gardul și aleluia cu el. Se zvonea că a turbat după ce Zuza îl lăsase pentru o corcitură dintre un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
am dezghețat pe maestrul Gică Petrescu, singurul în măsură să onoreze programul artistic de la mitingurile electorale, dar și să ridice nivelul cultural al nenumăratelor nunți și botezuri din ceea ce își merita tot mai mult numele de high life: politicienii, bancherii, fotbaliștii, creatorii de modă, prezentatorii de știri. Maestrul Gică a relansat conceptul de fitze și, la inflamabilul club Bamboo, alături de Romica Puceanu, a spulberat toate topurile românești și americane cu „Ia mai dă o damigeană ș-o felie de pastramă/Să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
își împingea pe acolo căruciorul cu tripleți? - Ei, na! - Dacă vă zic! și încă ceva, da’ rămâne între noi, de mâine se scumpește cozonacul la dublu. - Shshsh! să n-audă Chilot. Buldogul însă era cu burta pe un articol despre fotbaliști și balerine. Uitase de restul lumii și limba îi atârna de un cot - semn de plăcere insuportabilă. - Dom’ profesor, da’ cel mai tare mă sperie cutremurul asta apolicaptic...ăă...apo...pocaliptic, vai de noi! - Mofturi, nene! - Da de ciorditori ce-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
În Balcani era ușor de studiat cu aceste câteva cazuri. Așa Îmi Închipui că arătau și “Întreprinderile“ burgheze românești Înainte de război. Noi eram cinci ghizi români, adică eu, doi alți foști profesori, un arhitect În concediu medical și un fost fotbalist, unul Vulpe. Toți, În afară de mine, erau ghizi vechi. Mai Însoțiseră adică și alte grupuri, mai Înainte. Toți mă sfătuiau ce să fac și cum. Mi-era teamă că n-o să mă descurc bine În limba franceză sau engleză pentru că eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
de mii de străini? Deci, Între război și turism diferența ar consta În felul obiectelor pe care invadatorii le poartă cu ei. În fine, divaghez. După ce am terminat de vorbit pentru numerosul public am fumat o țigară cu ceilalți ghizi. Fotbalistul s-a dus În biserică și a dat drumul magnetofonului pe care erau imprimate sunetele clopotului vechi, cel despre care se spune că dacă era tras Într-un anume fel „striga“ destul de inteligibil cuvintele „Ștefan-Vodă, Ștefan-Vodă“. Ghidul local l-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
Înăuntru față de zid. „Firidă“ - a zis În românește Pătruț care Înțelesese și el Întrebarea. Arhitectul s-a prefăcut că nu-l aude și a tradus plin de morgă: „Abside aveugle“. Grecul n-a Înțeles nimic și a zâmbit tâmp, iar fotbalistul s-a grăbit să-l ajute să Înțeleagă: „Niche“. Interlocutorul tot nu părea lămurit. Să i se facă un desen era inutil pentru că lucrul despre care Întreba, obiectul adică, era În fața ochilor lui. Pătruț a zis din nou „Firidă“, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
mi-a răspuns: „Am fost și eu profesor În Teleorman, ne-am mai Întâlnit pe la Inspectoratul județean“. Așa era. Mi-am amintit aproape instantaneu unde, când și În ce postură Îl mai văzusem. Turiștii se strânseseră În jurul autocarelor și pălăvrăgeau. Fotbalistul Îi Îndemnă fără convingere să urce, dar nimeni nu părea să-l ia În seamă. În mijlocul parcării se formase un grup mai mare, așa că ne-am dus și noi Într-acolo. Se uitau toți la un bătrân cu plete albe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
pur și simplu, respectivele cuvinte i se păreau cunoscute. Pe urmă s-a aplecat și arătat cu mâna poala cămășii purtate de bătrân pe dinafară, cum se poartă, până sus de genunchi. „Fotă“ - s-a grăbit să explice din spatele meu fotbalistul dar moșul l-a pus repede la punct. „Aiasta nu-i fotă, aiasta-i cămeșă!“ „Fota?“ - a Întrebat grecul. „Nu fota, nu, nu!“ - a precizat din nou bătrânul. E, cam asta-i. Nu știu dacă poți să-ți dai seama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
ăla a și murit. Și... culmea, a fost lovit de un autocar chiar acolo În parcarea aia În care tot făcea pe vedeta. „Așa cum Îl vedeți, spusese despre el ghidul local, bătrânul e un om foarte elevat.“ „Adânc elevat!“ - Încuviințase fotbalistul. Săracul, ce moarte! G. Identitate personală Spuneți-mi, ce e trupul? O frază de mine inventată spre-a mă supune ei? — Nu, nu, nu, repetă bătrânul trântind cu pumnul lui osos În masă. Nu există nici un Popescu de aici din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
A. Grințu tocmai s-a Întors dintr-un circuit prin nordul Moldovei și prin Maramureș. Îi Însotește pe vajnicii turiști străini plini de obiecte de artizanat la aeroport, apoi se Întoarce În centru cu mașina colegului său, ghidul Vulpe, fostul fotbalist. E obosit și doarme pe bancheta din dreapta a mașinii. Vulpe oprește mai Întâi la el casă, pe bulevardul Ana Ipătescu, Îl lasă pe Grințu adormit În mașină, urcă la el În apartament, Își sărută soția (aceasta Îi pune de mâncare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
aște pta și ea ziua să nască. - Citește spusele lui Costache Negruzzi despre Nică Lumânărică, că a fost un om real, nu o ficțiu ne l iterară, adăuga un altul care și întreba: dar dacă o s-o ajute Rică Răducanu, fotbalistul, ce o să mai spui? - Fă tu o colectă publică pentru ele, să arăț i că nu ești ca alții, neîncrezător, completa altul. - Păi, da, cam ai dreptate, că dacă ar sări un Rică Răducanu, un Gigi Becali, un Mazăre sau
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
nu mă mulțumește. Spre exemplu, mai recent, am propus ca alături de asigurarea auto prin efectul legii sau asigurarea casco, deci totală, să introducem și asigurarea auto parțială. Cum...parțială? De exemplu, pentru o singură aripă sau o planetară. De ce un fotbalist poate să-și asigure picioarele iar ca proprietar de mașină să nu-ți poți asigura roțile? Ceea ce ar conduce la sume mult mai puțin. Sigur că mai puțin dar de către fiecare care posedă ceva, deci ca proprietar parțial. Prin această
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
apărut oameni fermecați de ei Înșiși pînă la leșin, ce se dau drept miniștri și făpturi de afaceri, arhitectură și sport. Fenomen cathartic: emisiunile numite „Sport”, În care toate știrile sînt numai despre fotbal și amantele lor. Dublu fenomen extatic: fotbaliști vorbind la televizor. Băieții rîd, sughit, Își sug măselele, oftează, nu le pot suge cum trebuie În fața camerelor de filmat, Îi vede familia, mama, deci inevitabil le mai rămîne cîte-un rest de biftec În carie, pe care-l scuipă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
venind din gura de aur a unor noi capitaliști (capitaliști cu suflete sau ce-or fi alea, negre, de comuniști, un produs embrionar, convulsiv, ceva Înfiorător, cu papion) expresia „nimeni nu este de neînlocuit”. Și deși nu era vorba de fotbaliști, mare cutremurare s-a produs În sufletu-mi delicat, fiindcă acesta a fost exact principiul central al comunismului, miezul lui de foc, de Labiș, de moartea căprioarei, exprimat concret și pe lagăre, dacă nimeni nu-i de neînlocuit atunci indivizii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
scăpat poetul din sirena lui Vasile Roaită, din propriu-i purgatoriu, și umblă pe hîrtie. Pare să n-aibă părinți. Vrea la lupta cea mare. Ce dezastru, cînd te gîndești cît de mult promitea În tinerețe. Tuturor. Gheorghe Pele (probabil fotbalistul) are un articol lung despre construcții de șosele asfaltate, căi ferate, locuințe noi și arătoase, orașe, ridicarea metroului, lichidarea analfabetismului, a turbării, inventarea penicilinei, la care-au contribuit comuniștii. S-o fi stricat calendarul, mă uit pe el, văd o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
trecu vîjÎind și zornăind. Tancurile eșuaseră din nou În ziua aia și tanchiștii care se Întorceau de pe cîmp, ivindu-și căștile de piele prin turelele deschise acum, cînd erau adăpostiți de creastă, aveau acea privire fixă pe care o au fotbaliștii cînd sînt scoși de pe teren pentru că-s fricoși. Cei doi bărbați cu haine de piele și chipuri teșite stăteau lîngă noi ca să facă loc tancurilor. — L-ați găsit pe tovarășul pe care-l căutați? Îl Întrebai În franceză pe tipul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]