7,087 matches
-
de persoana afectată, ci aceasta află despre ceea ce s-a întâmplat din povestirile unei alte persoane. Simptomele trăite vor fi de evitare, intruziune și hiperexcitație. La fel ca în stresul posttraumatic, în cazul simptomelor intruzive specialistul va retrăi la nivel imaginar evenimentul traumatic ce a afectat victima. Stresul traumatic secundar se află în strânsă legătură cu evoluția persoanei suferind de stres posttraumatic pentru că ameliorarea victimei primare va ajuta ameliorarea suferindului secundar (Figley, 1995). Factorii de risc identificați de Figley (1995) sunt
by Irina Crumpei [Corola-publishinghouse/Science/1075_a_2583]
-
alt termen de raportare. Aceste texteme nu trebuie, însă, confundate cu ceea ce Dobrovol'skij și Piirainen numeau "funcția iconică" a unui simbol, deoarece ele rămân, la rândul lor, "simbolice": trăsăturile evidențiate nu denumesc aspecte "caracteristice" LUPULUI, ci, prin intermediul acestor "caracteristici" imaginare, se scot la iveală semnificate idiomatice și "doxe" specifice unei comunități lingvistice. De altfel, putem observa că unele dintre aceste "caracteristici" coincid cu cele identificate în secvențele anterioare. Cea mai evidentă dintre ele este răutatea, caracterul malefic al LUPULUI, care
[Corola-publishinghouse/Science/84995_a_85780]
-
formând zona de atac. 3. Zone zona de serviciu pentru voleiul în stând este de 9 m, iar pentru voleiul în așezat, este de 6m în spatele liniei de fund pe toată lățimea acesteia. zona pentru înlocuiri este delimitată de prelungirea imaginară a celor două linii de atac până la masa scorerului. 4. Fileu și accesorii Voleiul în așezat Fileul este situate la o înălțime de 1,05m la feminine și 1,15m la masculin. El măsoară 0,80 m lățime și 6
ANUAR ŞTIINłIFIC COMPETIłIONAL în domeniul de ştiință - Educație fizică şi Sport by Neluța Smîdu () [Corola-publishinghouse/Science/248_a_825]
-
și ideologie în România comunistă,Mioara Anton, Bogdan Crețu & Daniel Șandru (coord.) Datoria împlinită, Mihai Pricop De la presa studențească în comunism la presa postcomunistă, Sorin Bocancea (coord.) Evadări în lumea liberă, Adrian Marino Exil în propria țară, Constantin Ilaș (coord.) Imaginar cultural și social. Interferențe, Horia Lazăr Incertitudinile prezentului, Gustave Le Bon Însem(i)nările magistrului din Cajvana, Luca Pițu Jurnal londonez, Dumitru G. Danielopol Jurnal parizian, Dumitru G. Danielopol Luciditate și nostalgie, Dan Ciachir Luminătorii timpului, Liviu Pendefunda Mărturisiri din
[Corola-publishinghouse/Science/84956_a_85741]
-
își definește idealul feminin, concepția de dragoste și codul de frumusețe. Un paradox legat de femeia secolului al XIX-lea este discrepanta între neglijarea ei ca subiect real (juridic, economic, politic), pe de o parte, si idolatrizarea ei ca subiect imaginar, care fascinează secolul. Se percepe o tensiune surda între imaginea idealizata a femeii și realitatea prozaica. Neglijate în viața de toate zilele, femeile se regăsesc în cultul imaginilor 21. Imaginea ocupă un loc central în acest secol care se deschide
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
de demersul kantian, conform căruia noi nu cunoaștem lucrurile în sine, ci construim o lume în conștiința noastă. Reprezentarea, precizează Pierre Glaudes [1999, p.XXI], este o structură de inteligibilitate: nici imitare a unui model, nici adevăr absolut, ci mediere imaginara între conștiința și lume. Pornind de la faptul ca exigenta artistică nu este exigenta de adevăr, ci de verosimilitate, reprezentarea nu dublează pur și simplu realul, dar îl interpretează în felul său153. Modernitatea nu mai ține de "prezentarea", ci de "reprezentativitatea
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
sau al actrițelor: "Cependant, Gâgă en était restée à l'Exposition. Comme toutes ces dames, elles se réjouissait, elle s'apprêtait" [Zola, Nana, p.110]. Spațiul urban este dublu. Este vorba de un loc real, care dă naștere unui univers imaginar. Oraș-iluzie cu decor schimbător, Parisul este totodată locul unui teatru real, dar și imaginar. Ficțiunile, în care orașul este un subiect permanent, se axează pe reprezentarea mecanismelor Comediei urbane. Viața pariziana se prezintă că o "comédie perpétuelle, à laquelle oblige
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
dames, elles se réjouissait, elle s'apprêtait" [Zola, Nana, p.110]. Spațiul urban este dublu. Este vorba de un loc real, care dă naștere unui univers imaginar. Oraș-iluzie cu decor schimbător, Parisul este totodată locul unui teatru real, dar și imaginar. Ficțiunile, în care orașul este un subiect permanent, se axează pe reprezentarea mecanismelor Comediei urbane. Viața pariziana se prezintă că o "comédie perpétuelle, à laquelle oblige ce que vous appelez la civilisation du XIXe siècle" [Stendhal, Le Rouge et le
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
le seul frémissement de leur tournure nous fait courir des désirs dans leș moelles ..." [Maupassant, Rouerie, în La parure, p.302]. "Toaletă poate fi un instrument de cucerire, (...) artă ei constă în a crea miraje, a oferi privirilor un obiect imaginar" [Beauvoir 1998, ÎI, p.283]. Pentru Pariziana, specializarea în articole de modă, a devenit o problemă de tactică. W. Benjamin vorbește în acest sens de "înfrumusețare strategică" [Benjamin, p.154]. Garderobă lui Renée, foarte variată și imensă, ocupă o cameră
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
într-un egoism pasional. Deoarece nu crede într-un sentiment adevărat sau în comunicarea cu un altul, viața ei se reduce la propriul orizont și imagine. Majoritatea Parizienelor dau dovadă de curaj, nu dau înapoi înaintea pericolelor. Obstacolele, reale sau imaginare, nu o descurajează ușor, ci, mai curând, asigura continuitatea ambițiilor sale. Fire independența și destul de inteligență, ea nu se lasă prinsă în capcana cuiva. Femeia pariziana este sensibilă, dar nu-și face iluzii deșarte. Pariziana este gata să înfrunte situații
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
Paris, 2001] și ale lui Vincent Jouve [L'effet-personnage dans le român, P.U.F., Paris, 1992], reflectate în primul și cel de-al doilea capitol al lucrării, care sunt, respectiv, conceptele de imagine-personaj, înțeleasă că o reprezentare mentală, "recreare imaginara", "saturata de semnificații" și conceptul de efect-personaj, care este "un produs al textului", "o reconstrucție a cititorului" și devine un principiu de organizare a analizei. 4 Istoricii ideilor "aleg anul 1789 că data inaugurală a modernității, dar nu ca modernitate
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
supradeterminată, de inspirație metafizica, care reia sintagma unuia sau a mai multor texte fondatoare" [Siganos, p.32, subn. n.]. 49 Omul modern suporta ceea ce Eliade numește "influență unei mitologii difuze", care oferă numeroase modele de imitat ale eroilor reali și imaginari: personaje de român, eroi de război, staruri de cinema etc. "Imitația arhetipurilor trădează un anume dezgust de propria istorie personală și tendința obscură de a transcende momentul istoric local, provincial" [1991, p.135]. 50 "la Parisienne, derrière l'exotisme de
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
de aceea, judecată în raport de stările de criză, mai mult sau mai puțin acute. Esquirol identifică următoarele tipuri: "monomania erotică"/erotomania (monomanie érotique), "o afecțiune cerebrală cronică", caracterizată prin dragoste excesivă, fie pentru un obiect cunoscut, fie pentru unul imaginar; "monomania rațională"/monomania intelectuală (monomanie raisonnante), caracterizată prin reproșuri și imputări, ca și prin locvacitate; dipsomania (monomanie d'ivresse); lipemania (lypémanie), caracterizată prin teama de a nu cădea sub influența electricității ori magnetismului, de a nu fi otrăvit, "prin mijloace
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
său Didier, începu să aibă comportamente stranii: manii de persecuție și stări depresive. După nașterea copilului trăiește o viață dublă: pe de o parte, o viață limitată de universul cotidian al activității la Poștă, pe de altă parte, o existență imaginară, nutrită de deliruri. În 1930 scrie două romane pe care încearcă să le publice, dar în curând "se convinge" că este victima unei persecuții din partea unei actrițe celebre pe scena pariziană din anii '30, Huguette Duplos. În aprilie 1931 încearcă
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
manifestă sub forma unei viziuni idealizate a iubirii, văzută ca o relație spirituală și nu ca o atracție sexuală. În erotomanie, un individ nutrește convingerea fixă, nefondată, că o altă persoană este profund îndrăgostită de el. În unele situații, iubita imaginară este o persoană reală, care nu are însă cunoștință de această situație. Persoana respectivă este inaccesibilă erotomaniacului și nu are, de multe ori, contact direct cu acesta, poate chiar să nu știe că există. În alte situații, "obiectul"-țintă există
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
ei își păstrează capacitățile intelectuale intacte, iar capacitatea de a raționa nu le este lezată, ei continuând să funcționeze aproape normal în societate. Delirurile sunt adesea elaborate, ingenioase și, aparent, foarte plauzibile. Întrucât rămâne în societate, paranoicul poate combina convingeri imaginare cu evenimente reale - ceea ce ridică probleme legale, căci corectitudinea acțiunilor unui individ este determinată de standarde sociale recunoscute; pacientul este conștient de toate acestea, dar, în sistemul său delirant, crede ferm că, din punct de vedere moral, are dreptate și
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
În hipocondriază, temerile de a avea o boală serioasă sunt susținute cu mai mare sau mai mică intensitate, individul acceptând posibilitatea ca boala de care se teme să nu fie totuși prezentă. Dismorfismul (dismorphism) presupune preocuparea excesivă pentru un defect imaginar ce s-ar afla în propria înfățișare. Mulți indivizi cu acest tip de afecțiune își susțin convingerile cu intensitate mai mică sau mai mare și admit că viziunea lor asupra propriei înfățișări este distorsionată. Totuși, un număr semnificativ dintre cei
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
fine de an și examenul de diplomă. Clasa lui Geangu, Duțu și Bălănoiu prelua conducerea internatului. Și ei au făcut cunoscut în careu că noi metode pedagogice vor asigura disciplina în internat: elevii nu vor mai fi pedepsiți pentru vini imaginare, nici umiliți public; orice abatere se va rezolva între elevul de serviciu și presupusul vinovat. S-a creat dintro dată în sufletul copiilor eliberarea de teama de până atunci și o simpatie deosebită pentru noua autoritate pedagogică. Avusesem grijă ca
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
carabină amenințând: Stai! Stai, ți ...zeii mă-ti, că te-mpușc! În aceeași secundă nu mai avea arma în mână. Ne-am oprit și am privit scena. Arma era în mâna lui Sandu. Gardianul buimăcit manevra în mâini o armă imaginară; dându-și seama, a început să se învârtă în loc disperat și să strige: Dă-mi, mă, arma! Dă-mi, mă, arma că te-omor! Ce ai de gând să faci? Gândește-te bine, i-am spus noi lui Sandu. Cum
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
se complace în a topi convențiile generice într-un continuum discursiv, în care se amestecă deopotrivă fragmente dramatizate, secvențe lirice și, mai ales, numeroase reflecții aforistice. De altfel, ultimele trimit deja spre cealaltă formă de transgresiune: oricare ar fi destinația imaginară spre care se îndreaptă ficțiunea, cert este că realul apare aici doar în postura de pistă de decolare a ideii. E drept, asta nu înseamnă că volumele lui U. ar fi teziste sau găunos-filosofarde, doar că uneori efectul de real
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290325_a_291654]
-
bază o muncă considerabilă asupra unui material obiectiv, în sensul etimologic, adică aparținând ordinului obiectului, ea vrea să ajungă la aspectul de coincidență subiectivă, o coincidență de mentalitate dintre istoric și scriitorii sau persoanele studiate: cuvântul „subiect” nu înseamnă aici imaginar sau imaginativ, ci aparținând ordinii subiectului. Faptul că această dorință nu se poate realiza în mod perfect este absolut clar: istoricul este un om diferit de cel pe care-l studiază, trăiește într-o altă epocă, participă la o altă
Divorţaţi "recăsătoriţi" : practica Bisericii primare by Henri Crouzel S.J. () [Corola-publishinghouse/Science/100979_a_102271]
-
consistent examinează critica sa literară și culturală, cu impact major în epocă. V. debutează ca poetă cu placheta 1, 2, 3 (1997), intimistă, feministă și postmodernă, amestec original de versuri în limbile română și engleză, monologuri sentimentale și dialoguri erotice „imaginare” în căutarea unui cuplu ideal („sunt tu ești eu / what Freudian slip”). Sub semnul joycean al romanului Ulysses, poemele devin de multe ori simple articulații ale „fluxului conștiinței”, aproape de proză. Moderato 7 (1998) merge pe aceeași linie, într-o împărțire
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290511_a_291840]
-
pentru rațiuni absolut ridicole pentru noi, cei ce mai cunoscuserăm și anterior asemenea manifestări de prepotență; au fost însă și colegi care tremurau și erau vădit timorați în fața unor asemenea situații, gata mereu să încline balanța demnității în favoarea unor... favoruri imaginare; sau nu... Contactele dintre colegii mei și acești oaspeți ce aduceau mereu informații din țară, pe care le interpretau după bunul lor plac sau convingeri politice, făceau ca ceea ce construiam cu greu și în această materie atât de sensibilă a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1540_a_2838]
-
concentrat în oameni, eroarea multiplicată de fiece secundă, cuvinte și țigări, este ultimul drum, recită-mi Luceafărul! lasă-mă-n durerea mea! capăt de vagon și extremitate anterioară, creier rudimentar, de s-o fi găsind ceva în capul rîmei, umflătura imaginară de prea multă coadă, sacoșa pot s-o las și eu aici? n-are nimic, decît niște cafea! șeful de tren peste șirul de uși ale vagoanelor, urcă și pe cel din urmă minut, cînd îmi spui, să dau drumul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
venind din deceniile de rutină editorială - care să contribuie, În caz că le veți lua În seamă, la fluența și accesibilitatea textului pentru cititorul grăbit al zilelor noastre. Sunt mici trucuri de formulare, furate din tehnica romancierilor, care fac mai plastică reprezentarea imaginară, evitând mai ales confuziile Între personaje cu același nume. Din ceea ce am citit până 731 acum e evident că, urmându-vă firul, pentru dvs. foarte familiar, al prezentării, păreți a uita că cititorul nu cunoaște poate deloc oamenii În cauză
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]