3,581 matches
-
reușește foarte bine crearea unui personaj, iar acest lucru justifică deplin scopul cărții. Rezultă din acest volum o Antoaneta Ralian par elle-même surprinsă într-un dialog cursiv, construit în jurul unor întâmplări memorabile, marcat de un umor rafinat și de un optimism contagios ce conferă cărții un aer purificat, fericit, întreținut de o memorie și o natură pozitive de o rară frumusețe. Sceptică față de ideea că memoriile sale, concepute în rigoarea genului, ar putea fi interesante sau autentice, Antoaneta Ralian participă din
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
lor. În lupta pentru libertate învingătorul nu e cunoscut dinainte, dar bătălia ca atare rămîne extraordinară. Partea a patra PRINCIPIUL DE CONDUCĂTOR Capitolul I Paradoxul psihologiei maselor I Numeroasele mărturii la care am avut acces dovedesc că în epocile de optimism și rațiune psihologia maselor este privită ca o știință a faptelor scandaloase. Și a nebuniei. Ea se încăpățînează să trateze despre fenomene atît exotice, cît și efemere, excluse din tabloul societății: mulțimile, credințele, sugestia colectivă și toate celelalte. Dar e
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
Maupassant: "Cel mai uimitor e că poporul nu se ridică împotriva unor astfel de guvernări. Așadar, care e diferența dintre monarhie și republică? Stupefiant e că societatea în întregul ei nu se revoltă la auzul acestui cuvînt: război"346. Nici optimismul, nici pacifismul și nici indignarea nu au împiedicat războiul. Victoria aliaților a adus cu sine prăbușirea a două imperii, al Germaniei și al Austro-Ungariei. Dar și un lanț de revoluții naționale și sociale. A reușit una singură, cea din Rusia
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
să posede calități fizice și psihice pe care trebuie să le cultive tot timpul, cum ar fi: - Rezistență fizică și psihică la munca în trei ture și la solicitările de îngrijire a bolnavilor, care majoritatea sunt gravi; - Răbdare foarte mare, optimism și voie bună, deoarece lucrează cu bolnavi depresivi sau apatici, care au mare nevoie de încurajare; - Stăpânire de sine și promptitudine în luarea deciziilor în situații urgente; - Bunătate și un calm deosebit în orice situație; să răspundă întotdeauna cu amabilitate
Nursing, nefrologie, urologie şi transplant renal: manual pentru asistenţi medicali by Adina Covic, Elena Scor ţ anu () [Corola-publishinghouse/Science/1774_a_92276]
-
să scape de consecințele Marelui Crah din 1929. În Europa în schimb, îndeosebi în Marea Britanie și în Franța, ficțiunile tributare "miraculosului științific" sunt mai puțin numeroase. Nu există nici reviste specializate, nici o veritabilă colecție specifică (Klein, 1973; Lehman, 2006). Spre deosebire de optimismul autorilor americani, datorat faptului că Statele Unite n-au suportat decât în mică măsură consecințele războiului dintre 1914 și 1918, europenii, cu precădere autorii francezi, își simt imaginația anesteziată de violența șocului: Ideea unei civilizații universale, totală, etică și științifică totodată
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
specialistului; • nu sunt admise improvizațiile; anamneza pacientului oferă suficiente date asupra stării acestuia; în funcție de experiența proprie, KT va alcătui planul terapeutic adecvat cazului în tratament; • relația cu bolnavul trebuie să fie de respect și înțelegere, nu de prietenie, plină de optimism, evitându-se familiarismele; • familia bolnavului trebuie să fie asociată în lupta împotriva bolii; la externare, cel puțin un membru al familiei trebuie instruit în privința acțiunilor ce vor fi întreprinse la domiciliu; • să intervină în relația dintre pacient și familia sa
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
înceapă cu intervenții ușoare, trecându-se treptat la un nivel mai complex de lucru, raportat în permanență la timpul propus. Astfel, riscul unui eșec este eliminat și crește nu numai gradul de implicare, ci și cel de motivare și chiar optimismul celor incluși în intervenție. Pentru ca un obiectiv să fie realist trebuie să ne concentrăm asupra celor două aspecte: ce ne dorim și ce suntem capabili să realizăm. Aceste cerințe nu sunt sinonime cu « ușor », ci mai degrabă descriu relația « a
Modalităţi educaţional - terapeutice de abordare a copiilor cu autism by Raţă Marinela () [Corola-publishinghouse/Science/91883_a_93198]
-
suportabilă și chiar plăcută viața cu un partener pentru care înainte de căsătorie nu a fost vorba de dragoste romantică. Tonul din noua familie nu era unul de nemulțumire și deznădejde, ci, încurajată de comunitate, de rude și nași, unul de optimism, plin de bucurie și speranțe că va intra în rând cu lumea și că își va întemeia o gospodărie proprie, va avea copii sănătoși, va fi împreună la necazuri și la împliniri. În acest sens, celebrul roman Ion al lui
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
secundar reductibil la apariția unui hibrid cultural și politic, a unui mutant ce nu se încadrează în legile de evoluție a progresului. Din acest punct de plecare a filozofiei liberal conservatoare, critica lui Maiorescu este o invitație la aban donarea optimismului naiv ce acordă formelor importate puterea șamanică de a genera, automat, în spațiul românesc, edificiul maiestuos al civilizației occi dentale. Modernizarea, sugerează Maiorescu, nu se poate fonda pe această reproducere a unor simulacre care nu au nimic în comun cu
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
competențelor emoționale (Hughes et al., 2005, pp.1-23, 41-114), deși ele sunt tot mai mult evidențiate astăzi în această mobilizare, fiind aduse în prim plan două dintre categorii: competențele personale (autoconștientizarea, autoevaluarea, autoconfidența, automanagementul, autocontrolul emoțional, transparența, adaptabilitatea, achiziția, inițiativa, optimismul) și competențele sociale (autoconștientizarea socială, empatia, conștientizarea organizațională, serviciile, managementul relațiilor, leadershipul inspirației, influența asupra dezvoltării celorlalți, calea comună acceptată, rezolvarea conflictelor, colaborarea și cooperarea). La acestea se mai pot adăuga: autoobservarea, independența, autoactualizarea, responsabilitatea socială, tolerarea stresului, controlul impulsurilor
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
unor decizii de modificare a unor acțiuni de autoeducație, după o luptă între diverse motive implicate, după o cântărire a unor alternative posibile, argumente și contrargumente, a unor consecințe posibile, cu stabilirea unei linii principiale de respectat în condiții de optimism, cu recunoașterea erorilor, cu menținerea echilibrului psihic. • Recursul la autocomandă verbală sau în gând, prin cuvinte sau formule scurte sau gestică la modul imperativ, ca act de autoîncurajare, autosugestie, automobilizare. Folosirea autoaprecierii și autocriticii obiective, realiste, exigente în autocunoașterea calităților
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
din Asia Centrală. Dar tot acest fapt sugerează că cea mai bună probabilitate de a pune capăt războiului dintre state rezidă în răspândirea guvernelor liberal-democratice de-a lungul globului. Extinderea zonei de pace din centru către periferie reprezintă, de asemenea, baza optimismului lui Fukuyama în privința erei postcomuniste (Doyle 1986, 1995, 1997; Russett 1993). Există atât aspecte structurale, cât și normative referitoare la "teoria păcii democratice". Anumiți liberali accentuează constrângerile instituționale asupra statelor liberal-democratice, precum opinia publică, statul de drept și guvernământul reprezentativ
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
social. Deoarece războiul implică mai multe costuri decât beneficii și nu mai este văzut ca o preocupare nobilă sau romantică, el a devenit "de neconceput în mod rațional" (Mueller 1989) . Pacea lungă dintre statele industrializate ale lumii este cauza unui optimism profund pentru liberali precum Fukuyama și Mueller, care sunt siguri că am intrat deja într-o perioadă în care războiul, ca instrument al diplomației internaționale, devine demodat. Dar dacă războiul a fost un factor important în construcția națiunii, precum au
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
să aibă pretenții mai mari în ceea ce privește loialitatea cetățenilor. Dacă războiul a fost atât o forță de coagulare, cât și una distructivă în relațiile internaționale, problema menținerii coeziunii comunităților va fi o provocare importantă pentru centrele metropolitane. Departe de a împărtăși optimismul post-Război Rece al liberalilor, realiștii, precum Waltz și Mearsheimer, argumentează că prăbușirea bipolarității la începutul anilor 1990 era un motiv de serioasă îngrijorare. Disuasiunea nucleară reciprocă a menținut un echilibru stabil al puterii în lume, în timp ce unipolaritatea nu va dura
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
intervenției umanitare în perioada modernă. Pentru liberalii care susțin atât drepturile suverane ale statelor independente, cât și dreptul la intervenție externă în cazurile când există o acută criză umanitară, este dificilă reconcilierea ambelor norme internaționale (Chomsky 1999a). Economie și terorism Optimismul lui Fukuyama de după Războiul Rece apare ca motivat, dacă luăm în considerare gradul în care liberalismul economic a devenit ideologia dominantă a perioadei contemporane. Mișcarea către o economie politică globală, organizată de-a lungul liniilor neoliberale, este o orientare la fel de
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
paradigmatic. Fluiditatea construiește un spațiu nesigur, într-un mers invers dinspre moarte spre viață, timpul confundându-se cu spațiul, realizând aceeași dedublare cu care autoarea obișnuiește. Privit în oglindă, cu totul inversată forța explozivă a poemelor blagiene, încărcată de un optimism puternic, se atenuează aici, căpătând o notă rezervată, aproape pesimistă. Dar cum iubirea, ca "zenit al subiectivității"72 "luminează poate cea mai semnificativă situare a omului în lume, devenind, în ultimă instanță, terenul unor relații decisive asupra condiției umane"73
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
Jenat și politicos, acesta îmi dădea a înțelege că problema îl depășește. Era forma curentă a delegării răspunderii. N-am retras articolul și am sperat că într-o zi va vedea totuși lumina tiparului. (...) N-am bănuit, desigur, cu tot optimismul meu iresponsabil (părerea unui prieten!), că îl voi publica în imprejurările istorice pe care le trăim astăzi", Literatura română postbelică, p. 269. 131Nicolae Manolescu, Literatura română postbelică, p. 271: "Un vibrato emoțional constant al vocii însoțește mărturisirile limpezi, profesiile de
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
rază de sinceritate și curaj capabilă să se opună agresiunii. Îl susține Bunica interpretată, cu rafinament al mijloacelor și cu o discreție a sentimentului, de Cornelia Gheorghiu. Personaj cu o simbolică limpede, Bunica încearcă să impună măsura bunului simț, tradiționalul optimism și judecata sănătoasă în această lume a derutei, compromisului și violenței. În rolul principal, Const. Popa, sfîșiat evident de dihotomia autor-interpret, conferă personajului un puternic dramatism interior; el parcurge cu bună știință actoricească stările complexe ale personajului, oscilațiile lui între
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
cunoscut un personaj mai pregnant ca Bruno, profesorul de franceză ratat din Particulele elementare, un “erou al timpului nostru” În care orice cititor de sex masculin se poate recunoaște În diferite doze. Scris cu ironie, tandrețe, cinism și, În final, optimism, romanul, numit de presa culturală “roman total”, este una din puținele proze franceze actuale care se citește, de-a lungul a patru sute de pagini, pe nerăsuflate. și aceasta nu din cauza intrigii, ci datorită istoriei contemporane pe care-o reface savuros
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
de clipă, ce se întâmpla acolo, adică nu numai intrigile unuia, ci și alianțele suspecte cu Fronda ale celuilalt? Puterea centrală vede tot, aude tot, nimic nu-i scapă.) Era vorba despre un model de supraveghere ostentativă, menit să descurajeze optimismul iluzoriu al unui camuflaj protector și să ateste, în același timp, controlul pe care Puterea îl deținea asupra rețelei urbane, chiar și în ungherele ei cele mai retrase. Puterea nu mai căuta acum să afle, ci să arate că aflase
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
așadar, prin a dezamorsa supravegherea lui Claudius, asigurându-și astfel securitatea, pentru a-și proteja secretul pe care Polonius speră să-l descopere: „... o să aflu eu/ Unde se ascunde adevărul, chiar de-ar fi pitit/ În centrul pământului” (p. 71). Optimism de polițai! Când toate tipurile de supraveghere - diseminată, de proximitate, cotidiană - eșuează, ea trebuie intensificată; în plus, trebuie căutate soluții noi. În fața crizei declanșate de lipsa rezultatelor și a iritării crescânde a regelui, Polonius propune punerea în funcțiune a unui
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
dincolo de diversitatea protocoalelor personale, e dovada dorinței de a evita degradarea acesteia. Chiar și într-o astfel de practică a supravegherii recunoaștem cu ușurință o serioasă preocupare securitară. Regizorul supraveghează atâta vreme cât se simte util. Aceasta este motivația sa. Acesta este optimismul său, un optimism respins de Strehler și, pe urmele lui, de Grüber, regizori sceptici, regizori care refuză să mai aibă de-a face cu spectacolul după ce au pus punct repetițiilor, redându-i - precum Prospero lui Ariel - libertatea, oferită ca o
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
personale, e dovada dorinței de a evita degradarea acesteia. Chiar și într-o astfel de practică a supravegherii recunoaștem cu ușurință o serioasă preocupare securitară. Regizorul supraveghează atâta vreme cât se simte util. Aceasta este motivația sa. Acesta este optimismul său, un optimism respins de Strehler și, pe urmele lui, de Grüber, regizori sceptici, regizori care refuză să mai aibă de-a face cu spectacolul după ce au pus punct repetițiilor, redându-i - precum Prospero lui Ariel - libertatea, oferită ca o recompensă pentru serviciile
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
că aceste asigurări bazate pe calitatea supravegherii tehnologice sunt uneori infirmate de „faptul divers”, de unde aflăm că, uneori, deținuții mai evadează și astăzi ca în romanele lui Hugo și Dumas, adică pilind gratiile de la fereastra celulei lor. Replică dură la optimismul unei supravegheri mult prea sigure pe forțele ei! Așadar, pe de o parte, securizare tehnologică, pe de alta, performanță arhaică. Lucru surprinzător, desigur, cu atât mai mult cu cât contrastul e mare, dar ce să-i faci, asta e... Vechiul
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
elemente pentru argumentarea puterii omului asupra mediului său înconjurător, o filosofie a stăpînirii. Un instrumentalism. Înarmați cu unelte conceptuale, știind să fabrice obiecte tehnice plecînd de la o raționalitate constructivă, tehnicienii și practicienii-ingineri despre care am vorbit se sprijină pe un optimism al națiunii. Rezultatele există. Ele sînt obținute, nu sînt susceptibile nici să fie ignorate, nici să fie disprețuite. O adevărată putere a rațiunii se naște: Homo Faber creatorul, inventatorul, constructorul de modele este pus, ca și Prometeu, în fața haosului lumii
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]