4,744 matches
-
citea nici cel mai mic semn de satisfacție ori de cordialitate. — Oricum, băiatul a scăpat. Era fiul lui, așa-i? Și în car cine era? în ochii vicleni ai burgundului se aprinse o scânteie de îngrijorare. Ridică din umeri și schiță un surâs forțat: — Carul nu era prevăzut; dar oamenii miei vor face tot ce se poate ca să-l oprească și să-l verifice. Cât despre băiat, mi se pare că era rănit, așa că n-o să ajungă nici el prea departe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
îi străbătu pe burgunzi. Gualfard, care făcea eforturi ca să-și revină după cele ce aflase, suspină adânc, pe un ton răgușit, încărcat de mânie: — Așadar, trăsnetul v-a lovit numai pe voi. Hunul răspunse, ridicând din umeri. — E limpede, spuse, schițând un zâmbet resemnat. Zeul creștin îi ocrotește. Și de bucata asta de frânghie ce ai să-mi spui? Gualfard ridică brațul și îl întinse înainte, lăsând să se legene înaintea ochilor săi sfoara cu care fusese legată Frediana. Balamber își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
i s-a alăturat și un contingent numeros de huni. Tatăl meu s-a luptat acolo, dar a fost înfrânt și se retrage spre Aventicum. Sapaudia e invadată. Pentru o clipă, Sebastianus se simți ca paralizat: din câteva cuvinte, Chilperic schițase cadrul unui dezastru. — Dar... Spuneai că Reinwalt e un mare războinic și că își dovedise din plin fidelitatea! Chilperic, descumpănit, desfăcu brațele și ridică din umeri: — Ce vrei să-ți spun? Dacă nu teama, atunci aurul lui Atila l-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
Vitalius? — Vitalius, da! Probabil că e foarte atașat de tine, fiindcă mesagerul a spus că atunci când Gundovek i-a asigurat că erai încă în viață... în sfârșit, acela, de bucurie, s-a pus pe plâns ca un copil. Sebastianus abia schiță un zâmbet. Ceea ce-l interesa era să aibă, în sfârșit, vești de la Magister militum: — Mesajul?... Privirea Fredianei se înnegură. — Etius e în marș către Arelate. Poate că a și ajuns. Cât despre tine, presupunând că Vitalius va ajunge aici și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
de birou, pe care, fără ezitare, îl goli de toate hârtiile, măturându-l cu un singur gest larg al brațului și dezvelind astfel o hartă desenată pe piele în diferite culori: cu verde erau trasate contururile Galiilor; cu negru erau schițate sumar râurile, în vreme ce câteva pete roșii indicau principalele cetăți. Așadar, ceea ce, luminat dinspre cadrul unei ferestre larg deschise, se oferea privirii lui Sebastianus era teatrul operațiunilor. — Privește aici, îi spuse Etius, făcându-i după aceea semn să se apropie. Armata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
profesor pe celebrul Emmanuel de Martonne. Opera sa este celebră prin frumusețea scrisului și perenitatea ideilor. Emmanuel de Martonne, geograf francez de reputație europeană, cunoscut de Ion Gugiuman, cu ocazia vizitei acestuia la Iași, în 1937. Profilul marelui geograf este schițat de Ion Gugiuman cu prilejul aniversării centenarului nașterii sale. Simion Mehedinți, profesor la Universitatea din București, este considerat făuritorul geografiei moderne românești. Ampla evocare a figurii celebrului geograf o realizează Ion Gugiuman la aniversarea centenarului nașterii acestuia. Ample și emoționante
In memoriam : Ion Gugiuman by Costin Clit, Constantin Vasluianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1203_a_2104]
-
aspecte, de preocupări și evenimente. Astfel, de o importanță deosebită este prezentarea atmosferei Școlii de Belle Arte de la Iași care l-a înăbușit și care l-a alungat. Ambianța Iașului din deceniile trei și patru ale secolului XX este rapid schițată prin câteva portrete ale oamenilor de cultură cu care a intrat în contact. Lumea pestriță a sălilor de expoziții, cele câteva personaje care l-au înconjurat alcătuiesc fundalul pe care se desfășoară monologul artistului dornic să se adreseze posterității și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
plăcut, culoarea este foarte puțin armonizată, acră. În sălile de sculptură, două figuri de Fidias m-au oprit îndelung. Mult și cu interes am stat în fața unui tablou neterminat de Leonardo da Vinci, un Sf. Gerome, un început de tablou schițat în ocru. Mergeam deseori, fiind mai în drumul meu, la galeria Doria, aproape de Panteon. Mă duceam pentru acel faimos portret al Papei Inocențiu X de Velasquez. Din câte portrete am văzut prin muzeele vizitate, acesta este de neuitat, perfecțiunea desăvârșită
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
europene de CV (europass), de scrisori de intenții și de alte documente necesare înscrierii la un concurs. Propuneri de subiecte pentru referate, lucrări, examene scrise / orale. v Expuneți rolul avut de principalii reprezentanți ai bibliologiei românești în dezvoltarea acesteia v Schițați portretul unui bibliolog român v Bibliologia și ramurile ei v Biblioteconomia, un domeniu în schimbare v Învățământul biblioteconomic în România : evoluție, dezvoltare, alternative v Funcțiile și misiunile unei biblioteci v De la Biblioteca din Alexandria la biblioteca virtuală : o scurtă călătorie
BIBLIOTECONOMIE ÎN ÎNTREBĂRI ŞI RĂSPUNSURI by Nicoleta Marinescu () [Corola-publishinghouse/Administrative/452_a_876]
-
care-și schimba permanent nuanțele părului roșcat, însă coafura rămânea evident la fel de angajată în volum și tapaj. Uneori ni se părea că mama Georgetei este cu mult mai „ministru” decât tatăl ei. Georgeta rămânea însă colega noastră și n-a schițat niciodată vreun impuls dictat de poziția sa socială. O colegă minunată, ca noi toți. După plecarea doamnei David, nici un părinte n-ar mai fi spus ceva, ce mai puteai spune după ieșirea din scenă a „doamnei ministru” și notele acelea
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
fizice și sportului. Părerile fiind împărțite, încercăm să prezentăm, succint, punctele de vedere ale diferiților autori. Gunther Lüschen, preocupat de interdependența dintre sport și cultură în cadrul unei societăți, și-a pus problema “în ce măsură influențează sportul sistemul socio cultural”. Pentru a schița funcțiile de bază ale sportului, el a definit structura acestuia: disciplina în jocurile sportive și exercitarea puterii sunt “orientările valorice de bază”. Conform autorului funcțiile sunt: de menținere a exemplului (sportul implicând valori culturale de bază, are posibilitatea de a
Comitetul Internaţional Olimpic ca miză politică în relaţiile internaţionale by Oana Rusu Demmys Rusu () [Corola-publishinghouse/Administrative/753_a_1124]
-
CIO; Comitetul Internațional Olimpic ca miză politică în relațiile internaționale 87 aplicarea limitelor de prezidare pentru președintele CIO; o nouă procedură de alegere a orașelor organizatoare a Jocurilor Olimpice; semnarea unui contract între CIO, orașele ce licitează și CNO-urile acestora, schițând obligațiile fiecărei părți, aplicarea codului de conduită și sancțiunile pentru încălcarea limitelor; publicarea raporturilor financiare care ilustrează clar circulația surselor și utilizările veniturilor CIO cu scopul de a intensifica transparența financiară; cerința ca fiecare entitate, care acceptă resursele din partea CIO
Comitetul Internaţional Olimpic ca miză politică în relaţiile internaţionale by Oana Rusu Demmys Rusu () [Corola-publishinghouse/Administrative/753_a_1124]
-
care-și schimba permanent nuanțele părului roșcat, însă coafura rămânea evident la fel de angajată în volum și tapaj. Uneori ni se părea că mama Georgetei este cu mult mai „ministru” decât tatăl ei. Georgeta rămânea însă colega noastră și n-a schițat niciodată vreun impuls dictat de poziția sa socială. O colegă minunată, ca noi toți. După plecarea doamnei David, nici un părinte n-ar mai fi spus ceva, ce mai puteai spune după ieșirea din scenă a „doamnei ministru” și notele acelea
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
din nou pentru că ne-ați acordat interviul, cu toate că nu v-a fost ușor. La începutul conversației am pus întrebări despre date personale - locul nașterii, educație, interese, slujbă, familie. Am discutat mai pe larg despre locul de muncă. Am vrut să schițez o imagine cât de cât clară a figurii fiecărei victime în parte, de aceea am strâns atât de mult material cu datele personale. N-am vrut un grup de voci fără trup. Probabil că este un defect profesional, dar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
nu mai plânge.» Și am început să plângem împreună. Pentru că părinții mei sunt de modă veche, nu dau frâu liber sentimentelor. Dar, după ce s-au întors acasă, s-au pus amândoi pe plâns. Cât au stat la spital nu au schițat nici un gest. Mi-am luat concediu o săptămână. La fel și soția mea. Miercuri, pe data de 22, doctorul a putut să ne dea câteva explicații. Presiunea sângelui și respirația se îmbunătățiseră și starea ei se stabilizase oarecum, dar încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
mă stabilesc într-un punct și să scriu povești în japoneză. Despărțirea de țara natală a fost o prioritate atât pentru mine, cât și pentru japoneza mea (de la început mi s-a părut un lucru normal); m-am străduit să schițez diverse metode și figuri, pentru a reuși - în mod conștient sau nu - să mă confrunt cu fiecare frază japoneză în parte (sau cu lucrurile ce țin de Japonia). Spre marea mea surprindere, de-abia în ultimii doi ani de „exil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
amenințat cu operația, copilul se sperie și își recunoaște mistificarea, iar asistenta medicală exclamă cu falsă îngrijorare: “Și-acum, ce să facem? Că injecții contra minciunii nu există!” Amuzantă în ce privește naivitatea celor mici, tentați să judece lucrurile după aparențe, este schița „Boala animalelor”, unde este surprinsă reacția îngrijorată a celor doi copii, care iau un proces fiziologic normal la vite (rumegatul) drept semn de boală. Originală, în proza „Ziua bunicilor”, este ideea botezării copacilor din livadă cu nume de copii: „Aici
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
Din trunchiul masiv al bărbatului ieșea un gât ca un soclu de beton pe care se afla o față, un fel de fațadă, simplă și ușor de deslușit, dezvelindu-și privirile din ochii săpați în orbite adânci. În jurul gurii se schița un zâmbet neschimbător; nu devenea nici mai accentuat, nici mai lejer, stăruind doar ca o aluzie, un semn inofensiv ca un tapet luminos lipit peste trăsăturile plate ce contrastau violent cu părul negru și creț. Madame H. servi cafeaua, îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
și totuși atât de emoționante. Ele îl schimbaseră pe Felix, îl făcuseră mai senin, mai liber în mișcări, dar, mai ales, hotărât. Știa ce e important și ce nu, de ce anume trebuia să ții cont la „caresseală“ și făcea aluzii schițând un zâmbet care te ducea cu gândul la ceva secret, ce-mi trezea curiozitatea, ca găsirea unei comori a cărei descoperire trebuia să fie însoțită de o emoție febrilă la fel cu aceea pe care o știam deja de la săpăturile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
ca un tron în fața peretelui pe care atârna o pictură în ulei reprezentând lacul din pădure. Nu ne salutase, se dusese pur și simplu la fotoliul acela și se lăsase să cadă în adâncimea pernelor. Ne privi cu ochi întunecați, schițând un zâmbet mic. Înaintarăm câțiva pași și fratele meu, cu același curaj care-l făcuse să-și desprindă mâinile de pe turnul din Pisa, i-a făcut cunoscută rugămintea noastră, spunându-i că tata a suferit un atac cerebral și că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
un unghi, zice Tîrnăcop, va fi o nimica toată să punem ideea în practică odată ce o să ne hotărîm, adaugă. Eu am făcut-o deja, zice Roja, avînd impresia că vorbește singur. Mai am nevoie doar de ceva ascuțit, ca să pot schița planul. Trebuie s-o fac urgent, altfel risc să-mi pierd ideea. — N-o să credeți, dar o mulțime de indivizi își ghidează viața după ce le indică astrele, zice Tîrnăcop. Sînt unii care nu pot să adoarmă dacă nu citesc înainte
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
cum să-i înghesui pe toți într-un dulap ca ăsta care acum pute ca o cloacă a toate la un loc, libertate și pîrnaie, dezmăț și abstinență, modestie și îngîmfare. Dacă m-ai pune la încercare ți-aș putea schița întreaga viață într-o clipită. Asta m-ar face să mai uit de unele dezamăgiri. — V-ați dat seama că și noi ne gîndim la același lucru, recunoaște Curistul. — Dar asta nu ajunge, spune Roja, trebuie să trecem și la
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
făcu un obicei din a urmări gesturi, fizionomii și limbaje. Se posta la o anumită distanță de cel pe care îl avea în vizor, își scotea registrul și începea să noteze ce i se părea mai interesant. Uneori încerca să schițeze cu creionul și una două din trăsăturile mai definitorii ale celui vizat, pentru a-și putea alcătui un portret cît mai complet al respectivului. Cîte un ochi, gura, o sprînceană, urechile, sau conturul nasului îl ajutau de minune cînd ajuns
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
privi în ochi, îi făcu semn să tacă și se repezi să închidă ușa la loc. Se cunoșteau de undeva? Se mai întîlniseră înainte? N-avea nici o importanță, deși trăsăturile chipului Delfinei îi aduceau aminte vag de una din fețele schițate de el în registrul cu coperți tari. Tunsă băiețește, cu cîteva șuvițe de păr crescute mai lungi în dosul urechilor. Nu simți nevoia să-i ceară nici o explicație, de la bun început parcă simțise despre ce era vorba. De la început fusese
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
și de data asta, auzi Santinelă în spate vocea lui Gulie, și aproape în aceeași clipă simți țeava rece a unui pistol lipindu-i-se de ceafă — Ce-aveți iar cu mine? încercă să se apere dînd să se întoarcă, schițînd intenția de a se răsuci pe călcîie. — Nici să nu te gîndești, îl repezi Gulie apucîndu-l ferm de încheietura mîinii, răsucindu-i dintr-o mișcare brațul la spate. — Ia-o mai ușor, ce naiba, crezi că am să fug, sau ce
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]