4,250 matches
-
ori de grandomanie. Cei afectați au îndeobște o relație strânsă și sunt adesea izolați de alte persoane datorită limbii, culturii, ori din punct de vedere geografic (ICD-10: F22, F24). În 1994 și apoi în 2000, Asociația Psihiatrică Americană oferea o simptomatologie mai bogată (DSM-IV-TR: 297.1), identificând cinci criterii specifice pentru tulburarea delirantă (delusional disorder), după cum urmează: Elementul esențial al tulburării delirante îl constituie prezența uneia sau a mai multor idei delirante non-bizare care persistă cel puțin o lună (criteriul A
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
cameră și îmi fură hainele), în fazele timpurii ale demenței de tip Alzheimer, poate fi diagnosticat drept "demență de tip Alzheimer, însoțită de delir". Un delir psihotic, provocat de substanțe cum ar fi stimulanții, amfetaminele și cocaina, poate prezenta o simptomatologie identică cu cea a paranoiei, de care poate fi deosebit prin relația cronologică dintre substanța folosită și remisiunea convingerilor delirante. Elemente paranoice sunt adesea identificate în cursul encefalopatiilor alcoolice, precum "sindromul Korsakoff"; de asemenea, anumite tumori cerebrale, în special ale
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
Literary Experiment, Psychosis and the Professionalization of English Society. Oxford: Oxford University Press. World Health Organization (1992) The ICD-10. Classification of Mental and Behavioural Disorders. Clinical Descriptions and Diagnostic Guidelines. Geneva: World Health Organization; Clasificarea tulburărilor mentale și de comportament. Simptomatologie și diagnostic clinic (ICD-10, 1998). Deheleanu M, Ienciu M, Nicoară O, trans. București: All. World Health Organization (2000) Treatment Protocol Project. Management of Mental Disorders, 3rd ed. Darlinghurst, New South Wales: World Health Organization. În seria BIOGRAFII. MEMORII. MONOGRAFII au
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
a lungul timpului diferite denumiri au fost utilizate, în funcție de mecanismul fiziopatologic: sdr. scalenic, sdr. costoclavicular, sdr. de hiper-abducție, sdr. de coastă cervicală, sdr. de coastă I etc. Sindromul de apertură toracică superioară este diagnosticat la aproximativ 8% dintre indivizi. Apariția simptomatologiei presupune de cele mai multe ori anomalii anatomice regionale; în anumite cazuri însă modificările funcționale sunt cele care produc simptomatologia în condițiile unei anatomii cvasinormale. ANATOMIE CHIRURGICALĂ Apertura toracică superioară reprezintă regiunea anatomică de comunicare cervico-toracică. Spre deosebire de apertura toracică inferioară, ale cărei
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin () [Corola-publishinghouse/Science/92099_a_92594]
-
sdr. de coastă cervicală, sdr. de coastă I etc. Sindromul de apertură toracică superioară este diagnosticat la aproximativ 8% dintre indivizi. Apariția simptomatologiei presupune de cele mai multe ori anomalii anatomice regionale; în anumite cazuri însă modificările funcționale sunt cele care produc simptomatologia în condițiile unei anatomii cvasinormale. ANATOMIE CHIRURGICALĂ Apertura toracică superioară reprezintă regiunea anatomică de comunicare cervico-toracică. Spre deosebire de apertura toracică inferioară, ale cărei dimensiuni variază permanent cu respirația, apertura toracică superioară are dimensiuni fixe. Limitele anatomice sunt reprezentate de: coasta I
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin () [Corola-publishinghouse/Science/92099_a_92594]
-
și stabilesc o eventuală concomitența lezională. Examenul fizic poate fi normal sau poate arăta hipoestezie cutanată în teritoriul ulnar, atrofie hipotenară și interosoasă, retracția degetelor 4 și 5. Palparea laterocervicală poate evidenția coasta cervicală - este o manevră dureroasă care reproduce simptomatologia relatată de pacient. Manifestările vasculare arteriale pot fi: dureri difuze sau crampe, senzație de răceală a mâinii, fatigabilitate, slăbiciune - cauzate de mici embolii. Pot să apară fenomene Raynaud la hiperabducția brațului, la căratul greutăților sau la întoarcerea capului, dar nu
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin () [Corola-publishinghouse/Science/92099_a_92594]
-
durerea se atenuează prin dezvoltarea colateralelor. DIAGNOSTIC Anamneza este de obicei sugestivă iar examenul fizic trebuie efectuat corect și complet. Diagnosticul clinic se realizează prin testele de provocare; acestea sunt pozitive atunci când pulsul radial dispare (sau diminuează) și se instalează simptomatologia caracteristică [11]. Testul scalenicului (testul Adson): pacientul inspiră profund, extinde gâtul și întoarce capul spre partea afectată. Astfel se întind mușchii scaleni și se micșorează spațiul dintre ei, realizând compresie pe artera subclavie și plexul brahial. Testul costoclavicular (testul poziției
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin () [Corola-publishinghouse/Science/92099_a_92594]
-
Testul este însă pozitiv și în sindromul de tunel carpian [1]. Este descris și testul brațului ridicat Mackinnon, Patterson și Novak: pacientul ridică brațul, cotul fiind întins și încheietura mâinii în poziție neutră. Dacă în interval de 1 minut apare simptomatologia testul este pozitiv. Testul poate fi accelerat prin compresiune la nivelul plexului brahial [11]. Blocul scalenic cu xilină poate duce la dispariția simptomatologiei dureroase; testul pozitiv este diagnostic pentru sindromul de apertură toracică superioară [1]. Radiografia toracică față este urmată
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin () [Corola-publishinghouse/Science/92099_a_92594]
-
brațul, cotul fiind întins și încheietura mâinii în poziție neutră. Dacă în interval de 1 minut apare simptomatologia testul este pozitiv. Testul poate fi accelerat prin compresiune la nivelul plexului brahial [11]. Blocul scalenic cu xilină poate duce la dispariția simptomatologiei dureroase; testul pozitiv este diagnostic pentru sindromul de apertură toracică superioară [1]. Radiografia toracică față este urmată de radiografia coloanei cervicale și afirmă diagnosticul de coastă cervicală sau apofize transverse mărite ale vertebrei C7; de asemenea descrie eventualele anomalii vertebrale
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin () [Corola-publishinghouse/Science/92099_a_92594]
-
pentru hemostază. Identificarea corectă a coastei I se realizează cu ajutorul inserțiilor musculare. Scalenul anterior și cel mijlociu sunt apoi dezinserați. Rezecția coastei I trebuie realizată complet (dezarticulare) iar resturile periostale trebuie complet înlăturate deoarece periostul restant produce reosificare cu reapariția simptomatologiei. Dacă există coastă cervicală aceasta este înlăturată odată cu coasta I. Dacă se constată că spațiul costoclavicular nu este suficient de larg se poate practica și rezecția parțială a coastei II [11, 12] Se poate practica suplimentar simpatectomie toracală înaltă. Accesul
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin () [Corola-publishinghouse/Science/92099_a_92594]
-
allata), nervul intercostobrahial (anestezie cutanată), canalul toracic (fistulă chiloasă), pleura parietală (pneumotorax), ganglionul stelat (sindromul Claude-Bernard-Horner). Dintre pacienții operați 10% dezvoltă sindroame algice și parestezii, care se remit după fizioterapie și tratament antialgic. Un procent de 1,6% acuză recurența simptomatologiei sau chiar agravarea acesteia [11]. Se impune reevaluare: radiografie, examen neurologic, viteză de conducere nervoasă, angiografie/angioRM, mielografie RM cervicală. În prezența VCN scăzute recurența simptomatologiei se datorează unui segment osos restant post-rezecție sau unei fibroze excesive postoperatorii cu cicatrici
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin () [Corola-publishinghouse/Science/92099_a_92594]
-
se remit după fizioterapie și tratament antialgic. Un procent de 1,6% acuză recurența simptomatologiei sau chiar agravarea acesteia [11]. Se impune reevaluare: radiografie, examen neurologic, viteză de conducere nervoasă, angiografie/angioRM, mielografie RM cervicală. În prezența VCN scăzute recurența simptomatologiei se datorează unui segment osos restant post-rezecție sau unei fibroze excesive postoperatorii cu cicatrici masive perinervoase. Pseudorecurența se poate datora: rezecției coastei II în loc de coasta I; rezecției coastei I cu lăsarea pe loc a coastei cervicale; rezecției coastei cervicale fără
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin () [Corola-publishinghouse/Science/92099_a_92594]
-
expectanța de viața a pacientului. Indirect și retrospectiv, RT intraoperatorie pare superioară celei transcutanate, cu remisiunea parțială a durerii la 50-80% din subiecți [49]. Exclusiv sau în combinație cu chimioterapia, RT externă transcutanată a demonstrat remiterea totală sau parțială a simptomatologiei la 35-65% din pacienți, dar și remisiunea anorexiei și o îmbunătățire a indicelui de performanță [50,51]. Pacienții care au efectuat RT cu doze între 25 și 60 Gy, concomitent cu 5-FU, au avut o îmbunătățire semnificativă a calității vieții
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Beuran, Sorin Păun, Florin Iordache, Ionuţ Negoi () [Corola-publishinghouse/Science/92204_a_92699]
-
al acestei boli. Condiția pentru selectarea celor mai adecvate mijloace terapeutice depinde, în mod esențial, de diagnosticul bolii într-o fază precoce. Grefarea CHC, în cele mai multe cazuri, pe fondul unei hepatopatii preexistențe, cel mai frecvent ciroza hepatică, adesea cu o simptomatologie absența sau minimă, până în stadiile avansate de boală, face ca diagnosticul CHC să se realizeze în fazele evoluate ale evoluției naturale ale bolii. Pentru diagnosticarea CHC în fazele de evoluție în care măsurile potențial curative sunt posibile este necesara existența
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
diabetic), atacurile ischemice tranzitorii se însoțesc frecvent de simptome înșelătoare, cum ar fi obnubilarea, astenia intensă sau amauroza parțială. Frecvent, aceste simptome sunt ignorate de către nefrolog, deși pot prevesti un AVC patent [Vidaillet et al., 2002]. La modul ideal, această simptomatologie nespecifică ar trebui să determine nefrologul să evalueze sistemul carotidian (ecografie duplex, tomografie computerizată, RMN). La rândul ei, cefaleea cronică, frecventă la pacientul renal, în special cel dializat, poate masca un AVC la debut. Pe lângă măsurile generale, recunoscute în populația
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by P. Gusbeth-Tatomir, A. Covic, G. Mircescu, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91914_a_92409]
-
rurală"; era deci o formă "nevrotică". Era perioada anilor 1959-1960, perioadă coincidentă cu tentativele medicinii rurale de a combate pelagra, boală foarte gravă prin manifestări somato-psihice și prin expansiunea ei în lumea satelor. Observând coincidența țăran (de obicei, țărancă), aceeași simptomatologie la toate aceste femei, care aveau pelagra în antecedentele lor înde-părtate, am încercat să stabilesc legătura dintre aceste antecedente. Am apelat la acad. Jules Nițulescu, un eminent specialist în pelagră, lucrând la Institutul de studiu al pelagrei din S.U.A. Prezentându
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
nebunia este de mai multe feluri, de aceea se prevede specificarea de către expert "ce fel de nebunie va fi fost având". Pentru legiuitorul pravilist alienația era acută, cronică sau periodică, iar diferențierea acestor forme reiese cu suficientă claritate, ca și simptomatologia clinică psihiatrică. Pe lângă cazurile în care starea psihică patologică este evidentă, există în concepția pravilistului încă alte situații, de excepție, printre care dragostea. Pentru dragoste referința vizează, probabil, stările pasionale, căci se menționează: "Dragostea se aseamănă cu beția, așișderea și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
în etape, având perioade lungi de inactivitate, alternate cu cele de efort prelungit nopți și zile întregi. Primul acces acut, grav, survine în 1883, în zilele de 26-27 iunie, când Eminescu, aflat în gazdă la Slavici, la București, prezintă o simptomatologie net maniacală. În aceste zile și nopți care fuseseră precedate de 2-3 zile de ușoară depresie, poetul este agitat, scrie încontinuu o "algebră erotică", stare care degenerează în acte de agresiune împotriva soției lui Slavici care îl expediază, cu ajutorul vecinilor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
adevărate conferințe cui care își ținea fermecat auditoriul profesorul dr. C.C. Dumitriu, trebuie să mai stăruie, în orele de liniște, în amfiteatrele bătrânei noastre facultăți de medicină. Erau cursurile de semiologie medicală știința simptomelor bolilor, un adevărat cifru al suferințelor, simptomatologia bolilor interne situându-se la baza clinicii medicale. De fapt, prin aceste conferințe (completate deseori cu seminarii vii, atractive, de diagnostic practic, stil "policlinică"), studenții intrau în universul clinicii, adică al patologiei; până atunci învățământul, foarte laborios, deseori abstract, fusese
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
ale oaselor și fracturi ale oaselor bolnave (atunci când încărcările sunt normale, dar fractura apare datorită slăbirii rezistenței mecanice a osului). Din punct de vedere al poziției capetelor osoase în fractură se disting: -fracturi cu deplasarea fragmentelor osoase (fracturi incomplete cu simptomatologie săracă și greu de depistat chiar radiologic); -fracturi fără deplasarea fragmentelor osoase (atunci când extremitățile osului rămân în contact și osul își păstrează forma anatomică). Leziunile osoase cauzate de un agent traumatic determină: -dezorganizarea structurii interne cu păstrarea continuității anatomice a
Cercetări privind modelarea biomecanică a sistemului locomotor uman cu aplicabilitate în recuperarea medicală şi Sportivă by Mihai-Radu IACOB () [Corola-publishinghouse/Science/100990_a_102282]
-
este rapid și slăbit. • Blocaj al Qi-ului din ficat. • Glere pe vezica biliară. • Glere pe inimă. Distingem trei nivele de afecțiune : Yu Zheng Biao Dezechilibru autoreglabil cu caracter temporar sau cronic. O îngrijire igieno-terapeutică este benefică. Punctele Fu sunt afectate. Simptomatologie generală Alternanță mai mult sau mai puțin frecventă a unei stării de spirit normale cu momente de oboseală psihică, pierderea entuziasmului, plictis, iritabilitate, hiperemotivitate, stare de rău general, tulburări ușoare de atenție și de memorie. Yu Zheng Li, formă obișnuită
[Corola-publishinghouse/Science/2060_a_3385]
-
de spirit normale cu momente de oboseală psihică, pierderea entuziasmului, plictis, iritabilitate, hiperemotivitate, stare de rău general, tulburări ușoare de atenție și de memorie. Yu Zheng Li, formă obișnuită Boală care necesită o îngrijire terapeutică temporară. Punctele Zhang sunt afectate. Simptomatologie generală Bolnavul este conștient de starea sa. Angoasă, anxietate, pierderea bucuriei de a trăi, prostrație, anorexie sau bulimie, oboseală generală, senzație de incapacitate și inutilitate, tulburări de atenție și memorie, stare de rău cvasipermanentă. Yu Zheng Li Dan Kuang, formă
[Corola-publishinghouse/Science/2060_a_3385]
-
anxietate, pierderea bucuriei de a trăi, prostrație, anorexie sau bulimie, oboseală generală, senzație de incapacitate și inutilitate, tulburări de atenție și memorie, stare de rău cvasipermanentă. Yu Zheng Li Dan Kuang, formă internă gravă Boală care impune o îngrijire permanentă. Simptomatologie Bolnavul nu este conștient de starea sa. Angoasă internă, tendințe suicidare pronunțate, anorexie, alternanța crizelor cu stările de depresie, culpabilitate. (Recunoaștem Biao și Li prin interpretarea simptomelor și prin efectuarea unui bilanț energetic.) Protocol de tratament al depresiilor Yu Zheng
[Corola-publishinghouse/Science/2060_a_3385]
-
lui nimic). O secțiune transversală prin bibliografia - imensă - acumulată în ultimul timp pe marginea problemei în cauză demonstrează că există cam atâtea postmodernisme câte zone geografice, culturi, domenii speculative și de creație există (eventual și câteva în plus). Acoperind o simptomatologie culturală imposibil de stăpânit într-un sistem unic de referință, postmodernismul este actualmente, în plan noțional, o omonimie generică derutantă, alimentând o serie de confuzii” (Monica Spiridon). Există totuși un set de trăsături care sunt invocate și larg acceptate pentru
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288986_a_290315]
-
continuă de fapt disputa Parmenide-Heraclit, aceștia din urmă devenind aliații protagoniștilor direcți (Socrate) și indirecți (Platon). Socrate e de partea lui Heraclit, și Platon recunoaște că doar repausul este divin, ceea ce e deja expresia unei opțiuni definitive (la fel cu simptomatologia societății închise/deschise); diferența de contact: dacă Diotima este mască a lui Platon și-i legitimează acestuia diferența ontologică, atunci pe Alcibiade încearcă Platon să și-l facă aliat în ceea ce numesc „diferență de contact” (îi va reuși numai pe
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]