3,994 matches
-
să dea faliment! Ceilalți Dumnezei izbucnesc în hohote de râs. — Priviți acum, chicotește Dumnezeul meu. Priviți cum se grăbește Rachel să ajungă la întâlnirea cu prietenul ei. Vedeți cum își prinde tocul în grilajul canalului? Vedeți cum i se rupe tocul? Rachel habar nu are că noi suntem cei care am avut grijă de tocul ăla. Vedeți cum merge șchiopătând tot restul drumului? Ceilalți Dumnezei rânjesc din nou. Dar cel mai grozav, râde Jeremy, e că bărbatul cu care trebuia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
meu. Priviți cum se grăbește Rachel să ajungă la întâlnirea cu prietenul ei. Vedeți cum își prinde tocul în grilajul canalului? Vedeți cum i se rupe tocul? Rachel habar nu are că noi suntem cei care am avut grijă de tocul ăla. Vedeți cum merge șchiopătând tot restul drumului? Ceilalți Dumnezei rânjesc din nou. Dar cel mai grozav, râde Jeremy, e că bărbatul cu care trebuia să se întâlnească nu vine la întâlnire! A invitat-o numai ca să câștige un pariu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
și vină bine. Cu toate că eram în New York, unde oamenii sunt obișnuiți cu ciudații. Dar în sezonul ăla aveam noroc. Era vară, iar încălțările la modă erau papucii cu botul ascuțit. Ai mei erau de un verde ca lămâia, cu un toc nu prea înalt. Așa că nu conta că erau cu două numere mai mici. Degetele mi se înfigeau în bot, iar călcâiele îmi atârnau pe-afară. Era o tortură să mergi cu ei, dar, desigur, cui îi păsa? Frumusețea înseamnă durere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Claire. Și am descoperit că ceea ce-mi spusese era adevărat. De fapt, Claire ar fi făcut bine să-și urmeze propriul sfat. Eram convinsă că mariajul ei s-a dus pe apa sâmbetei pentru simplul fapt că atunci când purta tocuri soră-mea era la fel de înaltă ca James. Mândria lui de bărbat pur și simplu n-a putut suporta așa ceva. 14tc "14" La culcare. Iată ce-avea să urmeze: căscaturile, întinsul brațelor, frecatul la ochi cu pumnii strânși, plescăitul din buze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
adevărat! Deci nu e adevărat că Neil..., Josephine a luat o foaie de hârtie,... ți-a spart nasul de trei ori, că ți-a spart maxilarul, ți-a fracturat brațul, te-a ars cu țigara, ți-a pus degetele în tocul ușii după care a trântit-o peste ele, că a aruncat-o pe fetița cea mică de pe scări, că aceasta a trecut prin geamul ușii de la intrare și că a trebuit să i se pună patruzci și opt de copci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Ei bine, treaba cu Luke și drumul meu către dragostea adevărată nu erau deloc. Pașii pe care îi făceam erau atât de mici și de poticniți încât ai fi zis că sunt încălțată cu o pereche de cizme noi cu tocurile defecte. Cu călcâiele pline de bășici și tăieturi, cu carnea înroșită, fiecare pas - cu un picior parcă mai scurt decât celălalt - era o cumplită agonie. în săptămâna de după petrecere m-am gândit foarte mult la Luke. De fiecare dată când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
-l luasem cu zece dolari de pe Canal Street. Poate că nu arătam chiar de un milion de dolari, dar de douăzeci și șapte-douăzeci și opt arătam sigur. Ca de obicei, am stat pe gânduri dacă să-mi iau sandalele cu toc, din piele de șarpe neagră. Cele cu baretă pe gleznă. Mi-era teamă să nu mă facă prea înaltă. —Ei, hai, mi-a zis Brigit. De ce le-ai mai cumpărat dacă nu le porți niciodată? Și așa am plecat către
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
baretă pe gleznă. Mi-era teamă să nu mă facă prea înaltă. —Ei, hai, mi-a zis Brigit. De ce le-ai mai cumpărat dacă nu le porți niciodată? Și așa am plecat către Llama Lounge. Eu clătinându-mă ușor din cauza tocurilor cu care nu eram obișnuită. Llama Lounge era un bar în stilul anilor șaizeci: lămpi înnebunitoare cu halogen, scaune metalice și o atmosferă generală de călătorie în spațiu. Era foarte, foarte șic. Brigit s-a așezat cu precauție pe o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Ce să te mai pun să scoți de pe tine? Știu că e de râs, dar primul meu gând, încărcat de teamă, a fost să nu mă pună să-mi scot sandalele. Nu voiam să le dau jos fiindcă erau cu toc și-mi făceau picioarele lungi și subțiri. Ei, în orice caz, nu mai arătau așa de grase ca de obicei. —OK! Scoate-ți sutienul! — A, nu! Ba da, mă tem că da! a spus el zâmbindu-mi leneș și batjocoritor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
nici să ajung la tribunal sub acuzația de crimă. Dar acum, admirându-mi înfățișarea modestă și straniu de nerevoltătoare, am recunoscut că Brigit avusese dreptate. Și situația s-a îmbunătățit și după asta. M-am încălțat cu niște pantofi cu tocuri și mi-am ridicat părul în vârful capului. în mod normal nu apelam decât la una din posibilitățile astea, nu la amândouă în același timp. Decât poate dac-aș fi vrut să mă uit de sus la cineva ca Incredibilul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
în funcție de context, de locul său în propoziție. Atunci când „ca“ se asociază cu „și“, asocierea servește la întărirea funcției comparative a lui „ca”. Exemplu: „Și el, ca și noi“ „Vasile, ca și Grigore...”. În nici un caz, precum la prețioasa ministră pe tocuri super, Elena Udrea: care de fiecare dată își țuguie buzele și ciripește diafan: „Eu, ca și ministru...“ sau mormolocul acela endemic, Mircea Geoană: „Eu, și ca și președinte...“. Atunci eu, „ca și” om cu un pic de carte, pot să
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
de noroi. Cristi ridică bocancii cu vârful degetelor, întorcându-i cu tălpile în sus. Nu putea să-și dea seama cu precizie, dar fostul proprietar fusese un bărbat masiv. Bocancii erau cel puțin numărul patruzeci și patru. Judecând după uzura tocurilor, roase mai mult pe exterior, putea spune că acesta călca apăsat și sigur de el. Ai cui or fi? întrebă Ileana. Nu știu, ridică inspectorul din umeri, tipul a uitat să lase un bilețel pe care să-și scrie numele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
lipite de tălpi. Cred că a trecut de-a dreptul prin râpa pe care am văzut-o noi mai devreme. De unde știi? Vezi vreun smârc pe aici prin preajmă? o întrebă el arătându-i noroiul încă umed, rămas la baza tocurilor. Dintr-un motiv neștiut, s-a descălțat și a plecat mai departe desculț. Oricum, treaba asta s-a întâmplat cu câteva ore mai devreme, cel mult zece sau douăsprezece. Bocancii ăștia au fost abandonați în cursul nopții trecute. Să înțeleg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
se încolăceau în jurul stâlpilor de lemn. Curtea era plină de culori vii, în contrast plăcut cu verdele ierbii. Plantele de ricin crescuseră mai înalte decât zidul ce împrejmuia curtea, ca un al doilea gard de verdeață. În ușă, sprijinit de toc, Calistrat îl aștepta. Ai venit singur, băiete? îl întâmpină acesta fără să se uite la el. Exact așa cum ai cerut, răspunse Cristian urcând cele trei trepte ale cerdacului. No, intră! îl invită bătrânul, dându-se de o parte din ușă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
pistolul arătându-i-l ostentativ lui Toma: Vreau să rămâi aici până se lasă întunericul! spuse el calm, cu același accent enervant. Eu voi fi afară cu ochii pe remorcă. N-am de gând să bag pistolul la loc în toc. Dacă te pune dracu' să ieși afară, nu voi ezita să-l folosesc. Să nu te crezi că am de gând să te ucid, rânji el sadic. Voi trage în genunchi, exact deasupra rotulei, așa încât să nu mai poți merge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
mașinii polițiștilor, Boris Godunov nu putea vedea ce se află în față, fiind obligat să oprească. Coborî și se apropie să vadă cine îndrăznea să îi blocheze drumul. Desigur că ceva nu era în ordine, așa că își scosese arma din toc. Locul în care se aflau cei doi era un punct de observație perfect. Farurile ambelor mașini luminau din plin zona din fața lor. Așteptară puțin ca mercenarul să facă câțiva pași, după care se hotărâră să acționeze. Culcat! strigă Vasilică din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
respect la apariția femeii ca de patruzeci de ani, poate și mai puțini, brunetă, aer de maghrebiană, fața lungă ca după o noapte pierdută, cu două pungi uriașe de Marche într-o mână. Ea grăbește pe chei, păcănind sonor cu tocurile, urmată cu chinuri vizibile de un puști de vreo șase ani. Copilul țâșnește după un câine pe peluza stropită chiar atunci, femeia după el, lepădându-și în drum sacoșele. Îl ajunge din două salturi, sprijinindu-se de parapetul cheiului își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
lepădându-și în drum sacoșele. Îl ajunge din două salturi, sprijinindu-se de parapetul cheiului își scoate pantoful dintr-un picior și, încolăcindu-și voluptuos piciorul în ciorap de mătase pe gamba celui încălțat, îl croiește o dată scurt cu cuiul tocului peste coapse pe micul fugar, pe urmă se încalță repede, cu aerul cuiva căruia nu-i face plăcere să fie observat într-o ipostază vulgară; cu copilul de-o aripă, revine la bagajul abandonat și pleacă mai departe păcănind, satisfăcută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
intervalele pașilor de femeie ajunsă la „o anumită vârstă“, care nu renunța totuși la pantoful elegant, omorâtor de picioare (ce boal-or avea femeile ăstea să se urce pe cațalige, vorba Zinei, care ea însăși s-ar fi putut aduce, cu tocuri, la o înălțime rezonabilă, dar nu, tocurile erau pentru Doamna, care cred că și fără adjuvant era mai înaltă decât răposatul bărbatu-su). Ce-i acolo, draga mea, că nu văd? Eco, spune mirată mama. Doamna întinsese mâna cu unghiile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
anumită vârstă“, care nu renunța totuși la pantoful elegant, omorâtor de picioare (ce boal-or avea femeile ăstea să se urce pe cațalige, vorba Zinei, care ea însăși s-ar fi putut aduce, cu tocuri, la o înălțime rezonabilă, dar nu, tocurile erau pentru Doamna, care cred că și fără adjuvant era mai înaltă decât răposatul bărbatu-su). Ce-i acolo, draga mea, că nu văd? Eco, spune mirată mama. Doamna întinsese mâna cu unghiile ojate stacojiu spre o carte din bibliotecă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
de molii, de țânțari... Am avut tot timpul să reflectez la înapoierea dureroasă a concitadinelor mele, pe când bântuiam, cu aerul de zombie, străzile cu asfaltul înmuiat. Trotuarele din orașul vechi sunt marcate de cuiburi la intervale regulate, urme inconfundabile de tocuri cui, care mie îmi vorbesc despre înapoierea purtătoarelor de când am descoperit că în Germania, Italia, Statele Unite, femeile nu-și mai distrug picioarele cu asemenea accesorii, le poartă doar ocazional, și-atunci circulă obligatoriu cu mașina. Nici o femeie nu poate rămâne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
pretențios de coli albe pe care de vreun sfert de oră, presimțind o zi frustrantă, desena într-un ritm agitat simboluri bune de arătat la psihiatri - un pantof cum văzuse la Teatrul Național, pantoful feminin roz pe fond negru, cu tocul rupt - vorbesc despre o pictură intitulată București, pe care nu ești obligată s-o fi văzut. Știam că de la primul asalt al iernii drumurile spre Babadag devin impracticabile, dar mă îndoiesc că Zina s-a întors acasă la ea în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
minte cum am călcat și mă prăbușesc. Căruciorul trece peste mine iar eu cred că am leșinat. Eram Îmbrăcată Într-un deux-piece clasic, cu taiorul strâns pe talie, de culoare bej, costum ce mă făcea suplă, cu pantofi bej, pe tocuri de cinci cm, cu un ornament În formă de fundă din piele de șarpe, Într-o parte, asortați cu geanta mea bej din piele de șarpe. Arătam destul de bine, chiar mai tânără cu câțiva ani, cu fața odihnită, fără să
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
știți sa iubiți cu adevărat, o femeie? Semnat: o femeie normală. M-am ridicat de pe scaun și m-am Îndreptat spre juriu cu hârtiile În mână. Când am coborât ultima treaptă de pe scenă, acestea fiind din lemn, mi-a Înțepenit tocul de la pantoful din piciorul drept Între două scânduri și am căzut lată, cu fața În jos, chiar În fața juriului. Un bărbat tânăr, Înalt, frumos, cu ochi albaștri, Îmbrăcat În blugi și un tricou alb vine spre mine să mă ajute
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
grijă, coafura perfectă și ochii ei mari și sticloși străluceau mai tare ca stelele ce se zăreau printre nori. Mă luă de braț și atunci am remarcat cât era de înaltă. I-am privit încălțările gândind că poate e pe tocuri și mare mi-a fost mirarea constatând că avea în picioare o pereche de pantofi sport, tip adidas, albi cu trei dungi albastre și cu o talpă foarte subțire. De ce ții capul plecat? Ți-e rușine cu mine? întrebă ea
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]