33,137 matches
-
femeiei . Prin transparența generală a unei pieliți netede se vedeau parcă vinele viorii și când piciorul ei atinge marea, când simte apele muindu-i corpul, surâsul său devine iar nervos și sălbatec, cu toată copilăria ei; în luptă cu oceanul bătrân ea se simte reîntinerind, ea surâde cu gura încleștată de energie și se lasă îmbrățoșărei zgomotoase ale oceanului, tăind din când în când cu brațele albe undele albastre, înotând când pe-o coastă, când pe spate, tologindu-se voluptos pe
Incursiuni în universul epic by Ana Maria Ghiban () [Corola-publishinghouse/Science/1223_a_1930]
-
pe călugărul maramureșean Gherman Vida, ce aparținea Școlii Ardelene, apropiat al lui Gheorghe Șincai, care avusese cu el un manuscris al Hronicii lui Șincai. Mihail Kogălniceanu vorbește mai târziu cu o deosebită prețuire despre nemuritorul Șincai ceea ce demonstrează clar influența bătrânului Vida asupra formării sale intelectuale. Tot în cadrul primei etape a studiilor, el a dobândit cunoștințe cu caracter general, în pensionul lui Victor Cuenim. Mai târziu a urmat institutul de la Miroslava. Încă din 1833 el începe strângerea cronicilor. Studiile făcute în
MIHAIL KOGĂLNICEANU ŞI INDEPENDENȚA ROMÂNIEI ÎN ISTORIOGRAFIA ROMÂNEASCĂ by Mihaela Strungaru-Voloc () [Corola-publishinghouse/Science/1609_a_3012]
-
și a lupta până la extreme pentru apărarea drepturilor și independenței noastre”. Invocând trecutul, Nicolae Adăniloaie, arată în lucrarea, Independența națională a României, că independența a fost visul românilor. Pentru dânsa ei trăiră, munciră, suferiră și muriră. Pentru dânsa Mircea cel Bătrân și Ștefan cel Mare se luptară toată viața lor, pentru dânsa Mihai cel Viteaz, cade ucis pe câmpul Turda, pentru dânsa, Horea moare”. Alături de acești bărbați, în alte vremi, pentru ea a luptat, Carol I, Mihail Kogălniceanu, Ion C. Brătianu
MIHAIL KOGĂLNICEANU ŞI INDEPENDENȚA ROMÂNIEI ÎN ISTORIOGRAFIA ROMÂNEASCĂ by Mihaela Strungaru-Voloc () [Corola-publishinghouse/Science/1609_a_3012]
-
băutului: știa s-o facă, avea numai vinuri bune și "le vorbea" într-un fel inimitabil. Nu exista beție, la maestru acasă, ci doar colocvii vag-euforice. M-a șocat modestia apartamentului său de pe Calea Victoriei. Nimic nu certifica gloria și onorariile bătrînului. M-a simpatizat și am profitat, cu tupeul vîrstei mă duceam des la el. Mi-arăta un album cu fotografii, mi le comenta și mai beam și cîte un pahar de vin bun, să se ungă glasul inubliabil al Maestrului
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
Să nu cred! Din casă, aud glasul ebrietat al lui Gicu: Tu ești, Bogdane? Intru: fiul marelui actor, în pat, în chiloți, între sticle goale de spirt. Picioarele îi erau descărnate. Mi se face rău. Fug, ca și cum m-aș salva... Bătrînul a supraviețuit, tînărului. Păcat! Urît apus de soare!... * 2001. După o premieră, la Timișoara, obișnuita petrecere din barul teatrului (aici am petrecut multe clipe minunate: ne întîlneam artiști de la Operă, Național, Maghiar, German și schimbam idei, ori glume, ajutați de
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
celebrele sale "microsioane" (proză scurtă umoristică), iar autorul a povestit că la el pe scară e un invalid care a cunoscut ilegaliști și care e dispus să îi furnizeze fișe pentru o viitoare carte. Din trei în trei minute, un bătrîn "grizat", din primul rînd, bufnea, vocifera, blestema de Mama Focului, obligîndu-i pe cei din sală să-i tot șoptească "șșșttt!!!"... Pînă cînd cetățeanul a izbucnit: "Tovarăși! Sînt ilegalist de 45 de ani! Dar așa ceva nu am mai pomenit! Am venit
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
înainte de vreme, orb, Florica Demion interpreta Ziței (din filmul lui Jean Georgescu O Noapte furtunoasă) otrăvită cu ciuperci, Vasile Nițulescu pierzîndu-și vocea în plină forță creatoare, George Calboreanu, cel mai mare Ștefan cel Mare, stingîndu-se în uitare la azilul de bătrîni, Tudorel Popa, Paganelul copilăriei noastre, aruncîndu-se pe fereastră în urma unei crize alcoolice (ca și Furdui!), popularul Amza Pellea se pare iradiat, Constantin Rauțchi, distrus de solitudine și inaniție, Constantin Tănase, dispărut în urma bătăilor din beciurile poliției bolșevice, Emanoil Petruț, stins
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
H. și Laertes se desfășoară în groapa cu var, Ofelia stînd, dreaptă, între ei; L. are și el nebunie, e labil psihic: după ce se bate cu H., îi cere iertare, vrea să se-mpace; Regina, fiindcă fusese măritată cu un bătrîn, nu putea să facă dragoste cu el decît băută; l-a acceptat pe Claudius, fiind mai tînăr; dar cînd vede lanțul de crime al cărui autor e, revine la alcool; cînd Roxana Croitoru atrăgea atenția meșterului că un actor avea
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
categorii de persoane în nevoie. Pe această linie se înscrie activitatea Fundației de Îngrijiri Comunitare din București, care a creat o rețea (1995) de îngrijiri medico-sociale integrate, efectuate de o echipă multidisciplinară la domiciliul acestor persoane. Proiectul acestei fundații, numit Bătrâni Ajutați la Domiciliu (BAD) a fost diseminat în țară, la Botoșani, Onești, Satu Mare, Bacău, Cluj Napoca, Piatra Neamț, Bistrița și Constanța, prin organizații neguvernamentale. Considerăm că aceste servicii au avut un impact favorabil în rândul populației, deschizând calea unei organizări noi prin
ASPECTE METODICO - PRACTICE ALE KINETOTERAPIEI LA DOMICILIU by Veronica Bălteanu () [Corola-publishinghouse/Science/300_a_627]
-
partea cui se situa dreptatea. În fața puterii vrăjmașilor poporului nostru, cu forțe mai reduse, acesta și-a căutat adesea aliați cu care să lupte Împreună pentru cauza comună. „Simțindu-se frați de același neam, Alexandru cel Bun și Mircea cel Bătrân s-au ajutat de multe ori unul pe altul, au iscălit tratate de prietenie cu Polonia și cu Ungaria.” Despre lupta comună a românilor ca și despre alianțele Încheiate se vorbește și atunci când sunt studiați Iancu de Hunedoara, Ștefan cel
SIMPOZIONUL JUDEŢEAN REPERE ÎN ISTORIE by Eliza-Carolina Vieru () [Corola-publishinghouse/Science/91758_a_93558]
-
care, prin cucerirea Peninsulei Balcanice, constituia o gravă primejdie pentru existența politică independentă a Țărilor Române.” Țările Române au Încercat să facă față acestor tendințe Încheind un sistem de alianțe. Nemaiputând face față primejdiei otomane, părăsit de aliați, Mircea cel Bătrân a fost silit spre sfârșitul domniei, să trateze cu Poarta, obligându-se la plata unui tribut anual, care Însemna răscumpărarea păcii. Tributul plătit n-a Însemnat supunerea față de turci, țara păstrându-și independența, domnitorul fiind silit să acționeze astfel pentru
SIMPOZIONUL JUDEŢEAN REPERE ÎN ISTORIE by Eliza-Carolina Vieru () [Corola-publishinghouse/Science/91758_a_93558]
-
de copil, Dante a fost fascinat de cărți și de "pommedìje" (povești folclorice) ascultate cu nesaț la gura sobei. Relatează el însuși într-o poezie scrisă la 13 ani: "Seara colind/ din casă-n casă/să ascult basme/povestite de bătrâni/ în preajma vetrei/ca un cerșetor/ce are nevoie de-o bucată de pâine". Stabilindu-se la Roma, a făcut felurite meserii pentru pâinea cea de toate zilele, dar și pentru a frecventa cursurile universitare. Și-a luat diploma cu o
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
Italia. Chestiunile legate de Italia îl interesau cel mai mult, astfel că, chiar și atunci când vorbea despre Aristotel, se oprea deoarece îi venise în minte ceva legat de Lorenzo il Magnifico, sau despre Alighieri, și voia să știe și părerea bătrânului călugăr. Îl asculta pe Tommaso cu plăcere: din omul acela bondoc, din capul acela de țăran, țâșneau adevărul și conoașterea cu naturalețea cu care un izvor țâșnește din gura unei stânci. Însă el nu le rostea niciodată ca pe niște
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
de toate cele; copilul ăla atât de nărăvaș, dar totodată generos și inteligent, era imprevizibil. Când spre apusul saorelui prietenii veneau să-l caute, se aștepta mereu să afle ce trăznăi aveau de gând să mai pună la cale. Cei bătrâni nu vorbeau din răutate, comentau ce zvonuri și întâmplări mai circulau prin sat, fiind un fel de gazetari ai acelei mici comunități; era rândul lor acum, de vreme ce nu mai puteau munci și nu mai aveau grija datoriilor de zi cu
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
urma șiragul de nenorociri: măgari mușcați de vipere la pășune, capre sau viței căzuți în prăpăstii, prăbușiri de adăposturi din paie, livezi lovite de secetă și uscate, alunecări de teren, boli. În privința bolilor Geronimo îi întrerupea brusc și mânios. Așa că bătrânii se opreau câteva clipe, după care oftau și vorbele lor alunecau spre tineret, spre lipsa locurilor de muncă, spre lipsa de încredere în viitor. Dar, în fine, afla și ceva nou despre ce-l aștepta pe fiul său, și sărmanul
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
putința ca unul ca el să meargă la mânăstire și să îmbrace veșmântul de călugăr? Dacă rămâne în sat învață o meserie ca la carte, a mea, sau alta, și astfel se ferește de a urma dorințele și planurile Satanei. Bătrânii, dar și cumetrele, vin la mine acasă și tot îmi zic că băiatul știe prea multe lucruri, are prea multă putere și iese învingător în toate întrecerile cu cei de-o vârstă cu el, ba chiar și cu flăcăii mai
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
poate că Starețul voia doar să verifice în ce constă înzestrarea extraordinară a acelui mic călugăr bondoc și obraznic, prodigios atât la citit cât și la muncit. Toată lumea știa că-i place filosofia și poezia, vorbind despre ele ca un bătrân erudit. Dar cel ce are în grijă o turmă trebuie să-și dea seama despre starea oilor lui. Starețul s-a întrebat de multe ori, chiar și în discuțiile cu părintele Costantino, ce poate să ofere Ordinului și Bisericii un
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
să trăiască singuratic printre cărți. Studia douăsprezece ore pe zi, uneori vorbea de unul singur în timp ce se plimba pe coridoarele mânăstirii sau ducea câte un dumicat la gură nepăsător, bolborosea fraze în latină, în greacă, în dialectul calabrez, precum un bătrân nebunatic incapabil să se concentreze lăsându-se în voia unor sunete din amintiri de mult trecute. Câteodată uita de sine citind fără întrerupere din zori până-n asfințit, fără să-i pese de mustrările sau amenințările cu pedepse ale Starețului; ridica
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
vremea plimbării laolaltă, cu prietenul său Ponzio, se lansa în discuții îndârjite despre probleme literare și teologice, politice și sociale. Adesea alți călugări se strângeau în jurul lor, ascultându-l timizi, punându-i întrebări la care răspundea întotdeauna clar și precis. Bătrânii în schimb clătinau din cap psalmodiind și îndepărtându-se mai ales când el declama poezii: Un călugăr care scrie poezii e un sacrilegiu excalamau ei, repetându-și afirmația, vrând parcă să accentueze ideea că diavolul punea la cale ceva necurat
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
de furie și pentru a se apăra, mărturisi acelui călugăr cărunt că-l citise mai demult pe autorul acela, precum și pe mulți alții, cum ar fi Tales și Pitagora, Euclid, Ennius, Lucanus, Lucrețiu, Ovid, Cicero și, firește pe Aristotel. Pomeții bătrânului luară parcă foc, ochii i se tumefiară, părea că va exploda dintr-o clipă-ntr-alta. Așadar, e-adevărat! Diavolul se ascunde în degetul mic al mâinii tale, vade retro. De altfel ar fi imposibil pentru un băiat ca tine
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
formă de fiertură face minuni, dă știință oricui o bea. Tommaso continuă să-și țină capul plecat, mușcându-și limba, înghițindu-și cu greutate saliva și repetându-și în gând că trebuie să primească cu răbdare mustrările și speculațiile acelui bătrân care de-acum era plecat mai mult spre groapă decât spre viață. Starețul ridică tonul vocii într-un scrâșnet horcăit: Mărturisește, fra' Tommaso, mărturisește-ți păcatele. Cugetul și inima ta îți sunt putrede de minciuni, dacă o să continui în halul
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
eretic precum Telesio, iar acum se plecau în fața aceluiași Telesio.Trimiseseră delegații, trebuia să sosească chiar și un reprezentant al Papei de la Roma. Pentru Tommaso însemna o durere imensă; de când era la Cosenza, trăsese nădejde mereu să-l întâlnească pe bătrânul filosof, să-i poată vorbi. Ținea la el ca la un tată al propriilor gânduri și ar fi vrut să-l vadă în carne și oase pe omul acela ce întrupa însuși idealul său. Pierduse ocazia care totuși părea, doar
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
ca întâlnirea să fie amânată. Vestea morții lui Telesio îl doborâse pe Tommaso cu o violență nebănuită; închis în chilia lui, își amintise momentele de entuziasm pe care le trăise citindu-i opera, se cufundase din nou în adevărurile mărețului bătrân ce stătuse de vorba cu natura însăși. Era adevărat:natura e docilă, și dacă e împinsă să vorbească, spune de la sine, pașnic, care îi este substanța dezvăluindu-și-o prin experiență, prin simțuri. Așa e, natura trebuia citită prin ea
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
să-și însușească respectiva revoluție și să-și facă din ea un merit propriu. Din aceasta își trage Biserica vitalitatea, supraviețuirea ei se datorează acestei subtile alchimii diplomatice. Înseamnă că nu-ți aduci prea bine aminte de ce-a scris bătrânul în opera sa! Pare-se că schelăria teologică trebuie să se prăbușească sub o greutate neobișnuită pe care nimeni n-o prevăzuse din timp. Nu este recunoscută nicio autoritate și iau naștere principii absolut noi. Nu te pripi atât de
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
ideilor și gesturilor lui, acum în schimb se îmbulziseră în cor pentru a-i face cunoscut dezacordul lor. Poate c-a făcut-o de pomină, așadar, dacă nici prietenii adevărați nu-i împărtășesc fapta... Ce-am atașat eu la catafalcul bătrânului filosof era doar o poezie, nicidecum o bombardă. Ei da, ca și cum poeziile tale, bătrân ștrengar, n-ar avea mereu spini, ace ascuțite sau otrăvuri. Nu știam că niște ființe mici ca voi s-ar amesteca în filosofie sau teologie. Vezi
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]