36,856 matches
-
fost să se proiecteze în cel care va fi... Ce poate fi mai liniștitor pentru o viață de om? Și cum altfel să te poți elibera de egoismul masculin, de dorința «întârzierii la nesfârșit în bucuria simțuriloră (vorbele Teodorei), ca să regăsesc în tine «bărbatul superioră pe care mi l-am dorit?” În loc de răspuns, Domnul R. i-a sărutat fruntea și mâna. Sosise ora despărțirii. „Ne revedem vineri!” Da, Profesorul (latinistul!) avea să o revadă vineri nu pe Venera sa cea fermecătoare
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
de sine și regăsire în celălalt, cu senzația că ești parte necesară a întregului și nu fulg stingher în bătaia vântului. Bucuria pe care o văd în ochii tăi mă înalță deasupra „abisului existențial”. Când te-am găsit, m-am regăsit. Tu, iubita mea, m-ai făcut să-mi regândesc viața, clădită în tinerețe pe un fundament de sugestii livrești.M-am simțit copleșit de felul sincer și direct în care ai arătat că ești gata să-mi dăruiești parte din
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
P.H.L.). Naratorul a hotărât să nu-i refuze Domnului R. o ultimă șansă. O decizie inspirată! Prea l-a strivit sub exemplul celuilalt basarabean, de numele căruia se leagă o mare operă, un castel și un copil genial. Prin urmare, regăsesc în ultimele pagini ale caietului un domn Profesor tot mai convins că, pentru a-și dovedi că este viu, trebuie să-și dorească mai mult decât un ... mort. Întâi, să fie cât mai aproape de Teodora și de copilul lor. „Când
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
pasăre care să-l confunde (ca pe văru-său) cu un copac sau cu un par! Împrejurările au făcut să nu-și mai vadă vărul timp de vreo 25 de ani. Revenit, în fine, în satul natal, Domnul R. și-a regăsit fostul tovarăș de joacă, bărbat la casa lui, cu nevastă și copii. Fabula cu aceeași dezinvoltură ca odinioară. Între altele, i-a povestit, cu lux de amănunte, participarea („chiar săptămâna trecută!”) la înmormântarea unchiului lor, preot într-un târg din
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
Boancă ca pictor. Am apreciat stilul său în pictura naivă și i-am dedicat un eseu în volumul „Personalități române și faptele lor” (1950 - 2000). După ani, l-am reîntâlnit pe Gheorghe Boancă - scriitorul, prin romanul său „”. Lecturând textul, am regăsit satul românesc, același din toate timpurile. Televiziunea, calculatorul, trecerea de la un regim politic la altul au adus numai schimbări de suprafață, nefundamentale. Țăranii au rămas aceiași, cu bunele și relele lor. Țăranii, în viziunea lui Gheorghe Boancă, sunt niște conservatori
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
cerul duhurilor și câmpul pământului nu înseamnă doar o percepere fizică a lumii, ci și una metafizică, în care albastrul este cutreierat deopotrivă de duhurile celor duși și de un car cu boi, purtându-și iluzoriu stăpânii prin vămile văzduhului. Regăsim în același plan motivul european și românesc al îndrăgostiților strigoi, colorați pe pânză de-a dreptul din baladă. Dincoace, pe pământ, în jurul mesei praznicare, scunde, moldovenești, s-a adunat familia care a pregătit bucatele împreună cu toate cimotiile ogrăzii, văzute și
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
și trase. Capul căzu-n față. — Asta-a fost. L-ai luat În șira spinării. Sunt o priveliște pe cinste băieții aștia, nu? Hai să bem chestia aia, zise Macomber. Nu se simțise așa de bine-n viața lui. O regăsiră pe nevastă-sa, albă la față, În mașină. — Ai fost teribil, dragule, Îi zise ea lui Macomber. Ce cursă! — A fost prea dură treaba? Întrebă Wilson. — Înspăimântătoare. Nu mi-a fost așa frică-n viața mea. Hai să bem toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
mergi În tramvai, și atunci te uiți și-l vezi pe bărbatul de la care a venit. Dar celălalt miros dispare cu totul, ca atunci când ai fost Îndrăgostit - Îți amintești tot ce s-a Întâmplat, dar senzația nu mai poate fi regăsită. Unii s-ar putea Întreba ce ar fi putut vedea Mungo Park, acel călător perseverent, ce ar fi putut el vedea pe un câmp de luptă În arșiță care să-i redea Încrederea. La sfârșitul lui iunie sau iulie vedeai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
singurii care-au rămas, dar el doi bani nu dădea pe Întristata noastră prezență, Îi era Însă milă de doamna Pavel, dar n-o mai putea ajuta, traversa acum lumi necunoscute, avea dezinvoltura și puterea să zîmbească, desigur timpului său, regăsit printre luminile ce-l Însoțeau pe drumul acela fără sfîrșit, dar pentru că zîmbea cred că drumul era fericit. - „Înseamnă că la urmă ne așteaptă fericirea?” Îl Întrebai În gînd, fără să aștept vreun răspuns. Au rămas atîtea neterminate, Încurcate, voit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
străjuind miracole de iarbă, totul Într-un timp irealizabil, fie coborînd În semicercuri unduioase imaginînd hamacuri de odihnă. În aceeași zi răspunsei scrisorii ce conținea În final și cîteva urări pentru mine. Doamna Pavel umplu două pagini mărturisindu-și nostalgii regăsite după vremuri cînd domnul Davidsohn Îi deschidea ușa casei zîmbind. Îi auzea glasul În prag: „Să nu vă plîngeți niciodată pentru că totdeauna poate fi și mai rău. Dumnezeu nu lasă pe nimeni!” Și tot În aceeași zi pe Înserate, vocea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
Saturnus s-a stabilit într-o zonă numită Latium („refugiu”, din latinescul latere, „a ascunde”). A fost primit de regele acelui ținut, Ianus, și a întemeiat un orășel pe Capitolium. Saturnaliile reprezintă întoarcerea la vârsta de aur, în care se regăseau armonia ritmurilor cosmice, libertatea, pacea și dreptatea. În timpul Saturnaliilor era interzisă orice activitate care nu era sărbătoare; prin urmare, tribunalele și școlile erau închise, nu puteau să se înceapă sau să se desfășoare războaie etc. Era cea mai importantă sărbătoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
au devenit preocupări majore. Școala normală, înființată și cu ajutorul celor de la Semănătorul, a dat serii de învățători tuturor județelor Moldovei. Iar obiectivele „Semănătorului” de la Bârlad au devenit precepte care se vor transmite din Parlament sau din presă și se vor regăsi și în Semănătorul de la București, înf iințat mai târziu de Coșbuc și Vlahuță, ultimul, ca și Philippide, Bogdan, N. Petrașcu, Alexandru Lascarov Moldovanu, foști ele vi ai școlilor publice din Bârlad, operă a profesorilor Ion Popescu și Ștefan Neagoe. Paloda
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
invocând vitejia străbună și vestind profetic în cadențe ample mom entul decisiv al „Deșteptăriiʺ. Și adaugă: „Imaginea poetului, exponent al unui întreg popor, tonul grav, sumbru și răsp icat , cu rezonanțe biblice, inaugurate în poezia ardeleană de Mureșanu, se vor regăsi, amplificate, la G. Coșbuc, la O. Goga și mai târziu la A. Cotruș și M. Beniucʺ, ca în zilele noastre să ajungă imnul de stat al României de după 1989, adăugăm noi. La cele de mai sus, în completare și deplină
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
neajunsurile vieții, pentru mine întrebarea fulgului devenind foarte importantă. Totuși, cred că atunci când ne îmbrăcăm în hainele de aur ale copilăriei, suntem mai bucuroși, cu toate că trăim doar o zi obișnuită din viața unui copil. În hainele vesele ale copilăriei se regăsesc cele mai frumoase amintiri și trăiri, chiar dacă intervin și mici dileme, ca aceea pe care am avut-o eu despre scurta viață a fulgului de nea...
ANTOLOGIE:poezie by Mihaela-Raisa Tofănel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_693]
-
care n-am Înțeles nimic. Și, chiar asta era cheia, imaginea! Restul sînt vorbe, decupaje, bobine. Iar filmul nostru e culoare. Să vă povestesc totuși story-ul, așa cum mi-a rămas Într-o memorie paralelă. Savage sosește din Vietnam (iar), Își regăsește iubita (Nastassja Kinski) puțin debusolată de așteptare, proaspăt sositul la vatră are coșmaruri cu șobolani ce-i intră-n gură vezi pentru documentare Orwell și Cimino , o ia totuși de nevastă așa cum e, dar pentru c-o iubește prea tare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
țelul fiecărui om de pe pămînt este acela de a face bani (citat din gîndirea unui manager de la Multi Level nu-știu-ce). De fapt, Mundt Își ocrotește victima (figura Satanei ca făptură sau ce e animată de cele mai frumoase intenții o regăsim În Evanghelia după Iisus unde, la fel ca În Evanghelia după Matei a lui Pasolini, Saramago spune „povestea simplă a unui om simplu care se naște În sărăcie și moare după o existență scurtă și dramatică” și unde dracul, numai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
atente. Stupoare pentru unii dintre noi!” Nu și pentru Carmen, care n-are stupoare. În schimb e atrasă de urechile atente, clăpăuge, despre care citește În revista Le Point: „Toate personalitățile un pic cunoscute, aleșii, jurnaliștii, industriașii, sindicaliștii, avocații se regăsesc În fișierele generale ale Serviciului evident, secret de informații”. În concluzie, SRI-ul e mai necesar ca oricînd. Fetița căreia abia i-au mijit sînii democrației ne mai informează că pe nimeni nu miră că „la francezi se fac urmăriri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
regimentele și copiii”. Ăsta a fost și-un film. Caut, așadar, mai Întîi regimentele. Nu-s. În schimb, găsesc o informație utilitară. Doi copilași au fost adoptați de Unitatea Militară 0829. „Ocrotiți de sticlirea prietenoasă a scuturilor Țării, orfanii Își regăsesc copilăria.” CÎnd scuturile sticlesc ca mama și ca tata. „Orgasmul era deplin, continuu, aidoma unui ciocan mare, mînuit de un demon În delirul ei interior.” Am citat dintr-un număr al revistei Bordel. Dacă orgasmul interior vă strică buna dispoziție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
septembrie 1919, Lenin Îi scria lui Gorki: „De fapt intelectualitatea nu este creierul națiunii, ci un căcat”. Fraza aceasta vizionară a străbătut vremurile, ori s-a Întins, arc peste timp ca curcubeul, ori și una și alta ca s-o regăsim peste 71 de ani mai concisă, mai elegantă, mai fermă În formula „Moarte intelectualilor” din altă țară, e drept, dar inspiratorul căruia pînă mai ieri i s-a văzut omușorul În zîmbet și-a fost terorizat la Moscova nu crede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
pagină a efectelor morții asupra anemonelor cititorul poate ajunge la concluzia că nu mai există altceva, nici Dumnezeu, nici viață de apoi, nici nimic. Ritmul povestirii este la fel de alert ca trecerea În neființă, apare și fiica celor doi, care-și regăsește prea tîrziu iubirea pentru părinți (e doar o părere, poate nu regăsește nimic), și, prin tot tabloul acesta de aproape o săptămînă și 200 de pagini de deces continuu apar excepționale descrieri de natură, picturale și sonore, tocmai În zilele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
nu mai există altceva, nici Dumnezeu, nici viață de apoi, nici nimic. Ritmul povestirii este la fel de alert ca trecerea În neființă, apare și fiica celor doi, care-și regăsește prea tîrziu iubirea pentru părinți (e doar o părere, poate nu regăsește nimic), și, prin tot tabloul acesta de aproape o săptămînă și 200 de pagini de deces continuu apar excepționale descrieri de natură, picturale și sonore, tocmai În zilele noastre, cînd credeai că asemenea paragrafe au dispărut pentru totdeauna, n-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
mai istovitoare parfumuri, și anevoie puteam răbda capul plecat, ci trebuia să-l răstorn pe umeri și să alerg cu nările și buzele răsfrânte. Stăteam serile în odaia mea confortabilă și răcoroasă sau mă plimbam pe veranda bungalow-ului încercînd să regăsesc gustul tutunului (pe care nici cele mai exagerate precauții ale mele nu-l feriseră de umezeală), și câteodată simțeam că n-am să mai pot îndura. Îmi venea atunci să strâng pumnii și să lovesc lemnul balustradei, să urlu și
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
trupurilor e asemenea setei și foamei și se uită, nimic din opacitatea aceasta nu era în comuniunea noastră dinafară de oraș, când ochii își spuneau singuri tot, și o simplă îmbrățișare înlocuia o noapte de dragoste. Numai acolo mai puteam regăsi fiorul acelor priviri fixe, hipnotice, nesățioase, descoperite în cea dintâi zi a noastră, în bibliotecă. Când ne opream la bariere, în plină lumină, ochii noștri se căutau, se găseau și se înlănțuiau exasperați, dăruindu-și atât de nebunește privirile, încît
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
de femeie. Am înțeles în zilele următoare că logodna aceasta îi redase liniștea și patima ei de joc, de liberă bucurie. Din ceasul în care a mărturisit unirea noastră, teama i-a pierit, obsesia păcatului n-a mai chinuit-o. Regăseam în ea pe aceeași neînțeleasă Maitreyi, pe care o priveam la început cu stupoare și admirație și care îmi intrase pe nesimțite în suflet, în timpul jocului, prin acele curse de o desăvârșită platitudine intelectuală pe care credeam că i le-
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
mea și tovarășe a Maitreyiei, singura care a consolat-o în zilele ei de blestemată mizerie, o vedeam foarte rar, îi vorbeam numai întîmplător și nu i-am știut niciodată numele. Am recitit de mai multe ori jurnalul ca să-l regăsesc; nu l-am găsit, pentru că nu-l notasem. Și totuși, femeia aceasta a fost singura care ne-a iubit înțelegător și dezinteresat pe noi doi în casa Sen.) Chiar în noaptea aceea lui Chabù i-a fost mai rău și
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]