4,702 matches
-
de socialist luminat era încă în general acceptată în lumea anglo-saxonă"278. Din păcate, eforturile acestor personalități au fost doar picături într-o mare de dezinformare, când Ceaușescu era privit cu simpatie de Europa apuseană și de Statele Unite. Puțini universitari apuseni erau dornici să plece în România pentru a stabili contacte cu intelectualii dizidenți. Totuși, David Selbourne s-a încumetat să facă o vizită. Revenit în Anglia, "descurajat de cele trăite", el a publicat în paginile ziarului Sunday Telegraph un articol
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
femeie cu doi copilași, câte unul în fiecare mână: pe când se apropie de tribună, îi ridică pe amândoi triumfător. Noua viață să slăvească noua viață! O machetă uriașă de vapor alunecă alături de un pilon pentru construcții electrice. Păstorii din Munții Apuseni suflă în buciumele lor mai lungi decât ei...Asistentele trec în uniformele lor impecabile, iar masa tumultuoasă de oameni aclamă și aplaudă din nou cu frenezie: bătrâni cu fețele ridate ca frunzele de stejar și surâsuri de străveche înțelepciune, fete
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
creat de Ceaușescu însuși despre independența României în relațiile sale cu Uniunea Sovietică și îndepărtarea ei ideologică sistematică de "centrul moscovit", sintagmă folosită de Jowitt. Este ceea ce jurnalistul american Brian Hall observa în jurnalul său de călătorie din 1988: "Guvernele apusene îl apreciau pe Ceaușescu pentru că dezvoltându-și ideile sale naționaliste, el urmărise o politică externă independentă care a deranjat ocazional Uniunea Sovietică. În cărțile de limbă engleză, cuvântul care apărea mereu pentru a-l descrie era "răzvrătitul" ("maverick"). Din nefericire
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
formelor interne de suveranitate internă (interpretări naționale originale ale drumului spre construirea comunismului). Timp de aproape două decenii după ce Uniunea Sovietică a preluat controlul efectiv asupra țării la 23 august 1944, scrie Julian Hale, contactul normal dintre români și europenii apuseni a fost întrerupt, iar România a devenit un satelit fidel. În interiorul țării, comunismul punea bazele unei structuri moderne de secol XX, pentru a combate moștenirile unui trecut violent și reacționar. A fost un proces dureros, adesea extrem de dureros, dar și-
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
se poate de sobră. Malcolm Bradbury te face măcar să faci haz de necaz, și nu să-ți fie rușine de tine însuți 327. E adevărat că pentru a înțelege în profunzime orice popor din Europa Centrală și de Est, observatorii apuseni ar fi trebuit să înțeleagă complexitatea istoriilor, culturilor și identităților lor. Oare au înțeles mai bine România călătorii și analiștii britanici care au lăudat-o chiar în plină dictatură comunistă, mângâindu-ne poate vanitatea, decât cei care au criticat-o
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
ironizare, acestea sunt, în mare, etapele cartografierii imaginare a Europei, unde Răsăritul, împreună cu România și întreg blocul sovietic, avea o existență fluctuantă și variabilă, așa cum le-am urmărit în lucrări academice, în literatura de călătorie sau ficțională a unor scriitori apuseni având drept țintă a observației acest spațiu. Europa Centrală și de Răsărit, inclusiv România, nu mai sunt excluse din proiectele de construire a noii ordini mondiale pentru că și-au câștigat ele însele poziția de agenți activi ai acestor mari proiecte
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
anarhia, corupția și cinismul, dar, din păcate, parcă la fel merg și democrațiile "originale" din țările post-comuniste ca România. Iată de ce nu putem să nu înțelegem și să acceptăm cât de cât "starea de șoc năucitor" cu care unii călători apuseni au plecat (și mai pleacă) la ei acasă din călătoria pe "țărmurile sălbatice ale lui Marx", aceste spații ale căror cartografieri simbolice pun în umbră reperele lor europene firești. Bibliografie Relatări de călătorie și lucrări academice despre România comunistă și
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
a dreapta și de-a stânga Dunării”. Rămânând în zona „speculațiunilor de ordin lingvistic”, cum el însuși mărturisește, „își permite să distingă pentru epoca străromână” două mari grupuri de români: românii răsăriteni, din care derivă aromânii și strămoșii megleniților, și românii apuseni, „din Iugoslavia de miazănoapte, care formau un singur grup împreună cu dacoromânii” (p. 254). Oricât s-a străduit Pușcariu să lărgească patria primitivă, au rămas zone largi unde prezența romanității orientale nu s-ar putea explica altfel decât prin migrații: aromânii
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
refuz îl poate costa viața. Revelându-și statutul marital special, el devine incompatibil cu lumea fenomenală și trebuie să pornească la drum către dimensiunea sacră, pentru care se pregătește călătorind. Un basm cules în secolul al XIX-lea din munții Apuseni așază coerciția la nivel cognitiv: „«ține acest inel și cându-i gândi la părintii tei, atunci îndată vei fi acasă, dar la mine să nu cugeți de loc că va fi reu de tine»”. Fata negra poartă aici emblema sacrului, cromatica
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
pe cum o deschidea sărea câte un cerc de la bute, până săriră tote, și unde nu ese on smeu căt on munte și ață lâ Ileana Cosânziana, pe care va luat’o și va dus’o peste noue hotare” (Munții Apuseni). Premeditarea și provocarea hybris-ului de însuși maestrul inițiator a devenit evidentă. Mai întâi este trezită curiozitatea neofitului și apoi i se oferă toate condițiile pentru accederea la cunoașterea completă. Fragmentul de mai sus surprinde în paralel eliberarea forțelor infernale
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
rituală în cadrul ceremoniei funebre. Adevărat dublu al celui plecat, toiagul este pus în groapă „«că zice că te latră cățeii pământului nouă zile și el (mortul) se apără dă ei cu hadaragu»” (CașinBacău). Un obicei asemănător există și în Munții Apuseni, unde în sicriul defunctului se pune «o bâtă cât el de lungă, ca să se sprijine în lunga lui călătorie». În alte regiuni ale Ardealului, răposatul este înzestrat cu «o măciucă nouă, cu care să se apere de dușmani și în
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
nu mai e nicăieri, că e vrăjit nevoie mare: când îl scuturi de trei ori, ți se face orice ți-e voia. Încalică-mă și să pornim mai iute, că n-ai trecut toate primejdiile”. Într-un basm din Munții Apuseni sfintele hebdomadare dau feciorului pe rând frâie de aramă, argint și aur ce se transformă în bidivii de aceeași natură prețioasă, capabili să urce pe Muntele de Glajă (sticlă). Traseul inițiatic nu a fost parcurs în întregime aici, și calul
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
revărsa calul cu soarele-n piept și cu luna-n spate”. Aici calul este sinonim cu lumina ordonatoare ce smulge infernalului spații noi, încărcate de puteri magice. O ipostază acvatică a calului adjuvant întâlnim într-un basm din zona munților Apuseni, în care iapa hrănită cu jar încercuiește apotropaic satul și apoi devine una cu principiul simbolizat: „când ar ajunge în mijlocul satului, iapa ar crepa și din locul aceala ar isvorî un așa izvor, de s’ar putea din el sătura
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
o probă care nu apare în toate variantele, dar simpla alăturare a adjuvanților hipertrofiați constituie dovada că feciorul le este egal într-un raport al valorii interioare, materializabilă virtual. Cârnă-Lemne, SfărmaPetri, Bate-Munți-’n-capete sunt, într-un basm din Munții Apuseni, ajutoarele cărora eroul le ține piept inițial. Numele lor aduc un plus la nivel simbolic, fiindcă depășesc granițele organicului și poartă o încărcătură mitică accentuată. Nimeni nu mai poate sau nu are de ce să schimbe natura firească a esenței lemnoase
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
subțiri, ultra-industrializate ale Europei, iar țările Vestului european Încep să aibe probleme majore cu integrarea, cu „absorbția” acestor elemente eterogene care, În plus, Încep - la a doua sau a treia generație! - să respingă unele forme de religie și de reglementări apusene. Într’ adevăr, una dintre problemele cu adevărat grave ale României de azi, despre care se vorbește prea puțin - mass-media este interesată mai ales de fapte curente, la ordinea zilei: lupte politice, corupție, faptul divers etc.! - este această problemă a emigrației
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
puțin la oamenii tineri. Exista o bășcălie, era mulțimea aia de bancuri compensatorii care era explozivă aproape, te copleșea, acționa adversarial. Apoi era muzica ușoară care pătrundea, nu știu cum, pe ce canale subterane, de la jazz până la orice tip de muzică ușoară apuseană, apoi diferite ecouri ale modelor, ale îmbrăcăminții. Se crease o adevărată subcultură a petrecerilor, a party-urilor, a întâlnirilor dintre tineri, în care unu-l avea un magnetofon sau un patefon cu niște amărâte de discuri cine știe unde găsite, la care se
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
mai improbabil dintre toate este Caragiale. Către sfârșitul vieții, către 1906, cred, Caragiale a scris un articol fulminant care nu este mai deloc cunoscut, în care atacă faptul că intelectualii din România nu sunt destul de religioși și îi pune în contrast cu apusenii. Nu te prea puteai aștepta la așa ceva, deși e omul care a scris "Năpasta", "O făclie de Paști", lucruri cu clară dimensiune religioasă sau în care se dezbat anumite tensiuni de natură religioasă. Ca să nu mai vorbim că de la Eminescu
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
ci pornește de la situația religioasă însăși. Ortodoxia românească are aproape logic menirea de a acționa ca un fel de punte, prin faptul că România este singura țară de limbă latină care este ortodoxă, ca un element de legătură între creștinismul apusean și cel răsăritean. Faptul că Biserica ezită și tărăgănează să facă acest lucru îi împiedică și pe oamenii politici să funcționeze în acest fel. O apropiere mai substanțială ar fi de fapt în avantajul țării, căci ar fi o formă
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
destul de serios stabilitatea regimurilor democratice într-o Europă atât de slăbită și care se reconstruia în jurul fostului inamic nr. 1, Germania. V. N.: S-a mai petrecut un lucru interesant, asta este iarăși o realizare istorică de dimensiuni gigantice: lumea apuseană a dovedit că un adversar poate să fie învins pe cale pașnică, după "exercițiile prealabile" făcute împotriva unor dictaturi cum ar fi cele din Spania, Portugalia, Grecia etc. S-a arătat că nu e neapărat nevoie de tancuri americane, ci, prin
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
mă flatez că există și un motiv mai filozofic. Aici ne întoarcem la chestiunile cu globalizarea. Poate că într-adevăr, așa cum sugeram amândoi, viitorul mediu și îndepărtat (cincizeci de ani? treizeci de ani?) ne va aduce o minimizare a lumii apusene, iar centrele de putere și de inițiativă vor fi la Hong Kong, la Singapore, la Tokyo, la Rio, la Bombay, mă rog, în emisfera sudică. Dar mi-e aproape imposibil să-mi imaginez o situație în care gramatica și semantica relațiilor
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
în lumea americană. Înțeleg prin asta o seamă de lucruri. De pildă: în cele mai multe țări ale lumii balanța înclină clar spre puterea centrală, America e o excepție, unde există încă un anume echilibru între individual și central. Sau: în țările apusene, religia e marginalizată, uneori persecutată, în America în schimb vedem o bogată dialectică, fie ea și adesea conflictuală. "Multiculturalismul" post-modern declanșează la noi în America reacții și soluții ingenioase, e subiect de discuție liberă, iarăși spre deosebire de multe alte țări. Inventivitatea
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
pare din neamul Donici. Învață acasă cu un dascăl grec, iar în 1829 este trimis în Elveția, la Institutul „François Naville” din Vernier, lângă Geneva, unde rămâne până în toamna anului 1835. Receptiv la ideile democratice și liberale care agitau Europa apuseană în preajma revoluției, el compune, în limba franceză, poeme celebrând revolta împotriva tiraniei. Scrise, probabil, la Viena, unde în 1835-1836 R. ar fi făcut studii practice la o casă de comerț turcească, aceste texte îi atrag expulzarea. Întors în țară, petrece
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289406_a_290735]
-
Face școala generală în satul natal (1957-1964), urmează Liceul „Andrei Mureșanu” din Dej (1964-1968) și Facultatea de Biologie-Geografie a Universității „Babeș-Bolyai” din Cluj, pe care o va absolvi în 1973. Obține tot aici doctoratul în geografie (1980), cu monografia Munții Apuseni. Între 1973 și 1981 este geograf la Institutul de Speologie „Emil Racoviță” din București. Din 1988 devine cadru didactic al Facultății de Geografie a Universității clujene, promovând până la gradul de profesor (1993). Debutează cu o poezie în revista „Familia” (1973
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288877_a_290206]
-
alert, cu descrieri de peisaj, dar și cu frecvente comentarii culturale ce dau farmec relatărilor. Omul de știință este mereu dublat de un reporter dinamic și de un prozator care poate interesa. Și paginile din Chei și defilee din Munții Apuseni (1988) pot fi citite ca niște note de călătorie. Fire romantică, P. rămâne poet și aici, dar natura lui lirică se desfășoară mai cu seamă autonom, în versurile din Arcul voltaic (1986), Jocul cu umbra (1994), Starea de labirint (1995
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288877_a_290206]
-
la formula unor pseudopsalmi (Știu) ori la notația sentimentală, într-o delicată și grațioasă caligrafie imagistică (Ziua lacrimei), ca și la pastelul ingenios și rafinat. SCRIERI: Întâlniri cu peștera, Cluj-Napoca, 1979; Arcul voltaic, București, 1986; Chei și defilee în Munții Apuseni, Cluj-Napoca, 1988; Jocul cu umbra, Cluj-Napoca, 1994; Starea de labirint, Cluj-Napoca, 1995; Geografia turismului românesc, Cluj-Napoca, 1997; Floarea de rouă, Cluj-Napoca, 1998; Între Carpați și Pirinei, București, 1998. Repere bibliografice: Constantin Cubleșan, „Jocul cu umbra”, „Unitatea națională” (Cluj-Napoca), 1994, 58
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288877_a_290206]