3,693 matches
-
apa, cât încetinește la cotituri etc. Într-o altă diagramă, năvălesc rezultatele experimentului poliției care, construind o păpușă de aceleași dimensiuni și greutate cu ale victimei, a căutat să descopere locul probabil de unde a fost aruncată aceasta, calculat în funcție de amplasamentul bancului de nisip unde a fost găsită. Abia apuc să mă dumeresc asupra unor fracții de pe a cincea coloană, căsuța hașurată în albastru, care reprezentau forța de frecare, viteza probabilă cu care corpul s-a scufundat, viteza de înaintare etc., pentru că
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
ăsta, trebuie să fie la ghiduri turistice sau la atlase geografice. Astea-s la etaj. Am urcat la etaj. Nu pentru a căuta cartea lui Silviu la ghiduri sau atlase, ci doar ca să scap de amețita de la parter. Nu agreez bancurile cu blonde, dar pe moment m-am gândit că asta e blonda din toate bancurile alea. La etaj era un băiat cu păr negru, prins într-o ditamai coada, care m-a îndrumat către zona de memorii. L-am prevenit
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
Am urcat la etaj. Nu pentru a căuta cartea lui Silviu la ghiduri sau atlase, ci doar ca să scap de amețita de la parter. Nu agreez bancurile cu blonde, dar pe moment m-am gândit că asta e blonda din toate bancurile alea. La etaj era un băiat cu păr negru, prins într-o ditamai coada, care m-a îndrumat către zona de memorii. L-am prevenit că nu e vorba de o autobiografie, dar mi-a re pli cat că ei
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
întreabă dacă sunt OK, îi răspund da. Ajunge salvarea, mama primește primul-ajutor. Polițiștii discută cu tata și cu celălalt tip. Când au venit și ăștia? Șoferii sunt întrebați dacă au băut, nu fiole, nu nimic. Parcă mă uit la un banc pus în scenă de un scenarist începător. O însoțesc pe mama la spital. Aștept pe holuri, în timp ce i se administrează calmante. Neurologul nu e la spital, cineva sună după el să vină de urgență pentru radiografie. Analizele vor decide dacă
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
iarbă? — Da. Am tras câteva fumuri și ne-a luat repede, am început să ne înghiontim, dă-te mai încolo, ba tu, și m-a pufnit râsul, am zis că mă mut și râdeam ca prostul, mă mut ca în bancul ăla, la marmacie, și a început și ea să râdă, mai tare ca mine, apoi mi-a spus că ea lucrează la o farmacie, și am râs amândoi. M-am apropiat de ea, am făcut dragoste, mult timp, se înserase
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
la Canal. N-am nici o speranță că se va schimba ceva. „Ești sumbru. Vrei să spui că asta e lumea în care am intrat după ce mi-am terminat facultatea?“ O să ajungi și tu să te ușurezi cârtind, bârfind și spunând bancuri. „N-o să pot.“ „Vei fi obligată. Ca să-ți aperi părinții sau iubitul sau să te aperi pe tine. O să te cuprindă și pe tine frica.“ „N-am s-o fac. O să fug. N-am să pot rămâne în țara asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
n-o lepăda nici pentru învârtejitele ritmuri ale rockului, strigând din când în când cu vocea de bariton, acoperind muzica și celelalte glasuri: „o facem lată?“ ce ziceți: o facem lată?; Ion Stoicescu, care încă mai descoperise, scormonindu-și mintea, bancuri neștiute de ceilalți și nu se auzeau decât inflexiunile vocii lui, care imita, și exclamațiile celorlalți și explozia finală de râs; Dorin Rădulescu, reîncepând să vorbească despre vinuri și câini și pipe; și glasurile femeilor și bărbaților pe care Andrei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
dincolo. Vlad Dumitrescu zicea: „Să bem“. Și Lia: „Hai să bem pentru ceva“. Și Iuliu Sofronie: „Pentru colecția ta de chibrituri“, și iarăși Vlad Dumitrescu: „Fie și pentru colecție“. Și pe urmă Iuliu Sofronie voia să-și continue șirul de bancuri și de măscări. M-am aplecat să scot un album și l-am auzit pe Vlad Dumitrescu fredonând încet, acoperit de glasurile celorlalți. Am simțit o căldură, cum mi se topește inima și nu-i mai puteam vedea pe ceilalți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
salve de mitralieră venind dinspre soldații japonezi care capturaseră vasul american Wake. Pușcași aflați pe pasarelă trăgeau În marinarii englezi care Înotau spre mal, de pe vasul Petrel. Cuterul vasului, Încărcat cu răniți, se scufunda În apa puțin adîncă ce acoperea bancurile de nisip de sub cheiul Concesiunii Franceze. Marinarii alunecau În noroiul care le ajungea la coapse, cu brațele pline de sînge. Un ofițer rănit de grad inferior căzu În apă și fu purtat spre cheiurile negre ale Bundului. Agățîndu-se unii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Internațională. Marinarii care capturaseră vasul american Wake și ocupaseră Bundul Își sărbătoreau victoria mergînd În pas de paradă prin fața hotelurilor și a băncilor. Între timp, supraviețuitorii răniți de pe vasul Petrel și civilii englezi care ajutaseră la salvarea lor rămăseseră pe bancul de nisip, lîngă gura de scurgere. Un grup Înarmat al poliției militare coborîse de pe debarcader și venise printre ei. Căpitanul Polkinhorn, rănit la cap, și primul său ofițer au fost ridicați, dar ceilalți au fost lăsați să se Întindă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
sector financiar al Shanghai-ului era blocat de sute de soldați japonezi și mașinile lor blindate. Așa Încît Jim o luă de-a lungul Bundului ca să se uite la vasul Idzumo. Toată după-amiaza se plimbă pe faleză, trecu pe lîngă bancurile de nisip unde se refugiaseră marinarii răniți de pe nava Petrel și unde Îl văzuse pentru ultima oară pe tatăl său, pe lîngă debarcaderele unde acostau șampanele și pe lîngă piața de pește unde chefalul palid era expus printre liniile de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
se părea că nimeni altcineva, În afară de Jim, nu se interesa de hidroavioane, care stăteau pe pontoanele lor lungi, cu elicele În bătaia vîntului. CÎnd veni noaptea, Jim se duse să doarmă Într-unul dintre zecile de taxiuri vechi Îngrămădite pe bancurile de nisip. Claxoanele mașinilor blindate ale japonezilor răsunau de-a lungul Bundului, iar reflectoarele bărcilor de patrulare sclipeau peste rîu, dar Jim adormi imediat În aerul rece. Trupul lui slab părea că plutește În noapte, Învîrtindu-se deasupra apei negre, În timp ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
balizelor lor. RÎul nu se mai izbea de zidulourilor. Pentru cîteva momente, suprafața apei păru să se transforme Într-o oglindă uleioasă din care vasele ruginite ieșeau ca din proprile lor reflecții. LÎngă debarcaderele funerare, șampanele porniră Înainte, desprinse de pe bancurile de nisip, chiar dacă erau pline cu apă. Jim stătea pe vine pe scărița de metal, urmărind apa care se izbea de zăbrelele dintre picioarele lui. Din buzunarele hainei scoase una din ultimele două bomboane de ciocolată cu lichior. Studie ambalajele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
tînărul marinar. Construiesc un zmeu care să ridice un om... și am scris o carte despre bridge. Așteaptă pînă o să vadă și Basie chestia asta. În timp ce se Îndepărtau de cargou, americanul scoase vîslele. Cu cîteva lovituri puternice, trase barca spre bancurile de nisip. Intrară Într-un golfuleț puțin adînc, Între debarcaderele funerare, un canal negru, pătat de ulei, care se ondula trecînd pe lîngă docuri. Americanul privi țintă un sicriu gol, care Își aruncase ocupantul peste bord. Scuipă În el ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
măcar un dinte de aur, din respect pentru sine, iar acum, cînd Începuse războiul, rudele lor erau prea obosite ca să le scoată dinții de aur Înainte de a-i Înmormînta. Jim și-i Închipui pe cei doi marinari americani cercetînd noaptea bancurile de nisip cu cheile lor de șuruburi, Frank vîslind printre golfulețele Întunecate, iar Basie În barcă, ținînd o lanternă, agățînd cadavrele care treceau pe lîngă ei și inspectîndu-le gingiile... 12 Muzică de dans Această imagine Înspăimîntătoare domină cele trei zile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
bombardierele B-29 apăreau din senin pe cerul de deasupra capului său, de parcă ar fi fost chemate de mintea flămîndă a lui Jim. Tunetul lor tot mai puternic străbătea pămîntul dinspre docurile de la Nantao. Un vas japonez de trupe, aplecat pe bancurile de nisip, era bombardat Întruna, pînă cînd Jim putea vedea lumina zilei prin suprastructura lui. Cu toate astea, pista de ciment de la aerodromul Lunghua rămînea intactă. Printr-un efort eroic, inginerii japonezi continuau să astupe craterele după fiecare raid, de parcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
cărămidă de lîngă chei. Un dig de ciment traversa rîul pînă la un far distrus. Prin binoclurile lor, un grup de soldați japonezi examinau carcasa fumegîndă a unui vas carbonifer, care fusese lovit de bombardierele americane și stătea pe un banc de nisip În centrul curentului. Ars de explozie, avea puntea la fel de neagră ca și catargele și depozitele de cărbuni. La un kilometru și jumătate În aval de vasul carbonifer era baza din Nantao a hidroavioanelor și debarcaderelor funerare unde Jim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
dinainte de război și vaga speranță de a se vinde unui general naționalist. Nici măcar mașina nu se dovedea a fi o țintă prea vizibilă pentru tunarii Guomindangului. — Tu stai la volan, Jim, Îi spusese Basie, cînd bandiții au lăsaseră mașina pe bancul de nisip. Prefă-te că tu conduci această frumoasă mașină. — Spune-mi Basie, pot s-o fac? Jim ținea volanul, În timp ce bărbații stăteau pe plaja neagră lîngă mașină și Își pregăteau armele. Fețele lor tresăriră la sunetul exploziilor care traversau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
milițienii să observe mașina. Din grămada de cutii, de țigări și muniții de pe podeaua mașinii, alese un baton de ciocolată, o cutie de Spam și un exemplar din Life. CÎnd cei doi chinezi fură În spatele parapetului de tunuri, coborî pe bancul de nisip. Mergînd pe vine, pe după zidul parapetului, alergă spre rampa de piatră a unui ponton al poliției riverane din Shanghai. La mai mult de trei kilometri spre nord erau clădirile și magaziile Orașului Vechi și, dincolo de acestea, blocurile de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
strîngeau În jurul Shanghai-ului. Va termina conserva și apoi va face un ultim efort să se Întoarcă la Shanghai. Era sigur că Basie și grupul lui de bandiți nu avuseseră intenția să se reîntoarcă la Buick și Îl lăsaseră pe bancul de nisip ca să atragă orice soldat chinez care i-ar fi urmărit spre rîu. În iarba din apropiere, un cap se clătină de două ori, aprobîndu-i strategia. Jim Împietri, ultima bucățică de ciocolată rămînÎndu-i În gît, speriat de ciudata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
scuturau În curentul iscat de un avion care ateriza, transportînd marinari de pe crucișătorul american. Florile formau o ghirlandă plutitoare În jurul coșciugului, care Își Începea lungul drum spre estuarul rîului Yangtze, pentru ca apoi să fie readus de flux printre cheiuri și bancuri de nisip și Împins din nou spre malurile orașului Îngrozitor. PAGE FILENAME \p D:\Attachement\vasi\Imperiul Soarelui.doc PAGE 26
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
pe genunchii lui, și știi cine a mai apărut la mare? Marius cu iubita Iulia, dacă-ți închipui, a făcut poze câinelui meu cu aparatul ei de fotografiat și ea se uită în jos mai mult, iar eu le spun bancuri plusând într-o veselie care cască ochii celor din jur și el înțelege uitându-se la mine atras de atracția mișcării, agitației mele care-i încarcă pe cei din jur cu o poveste, cea mai romantică zi din viața mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
stau, dacă nu plec azi la București, poate mai rămân cu Baby, ok, zice Păianjenul, care nu mai e Pinochio, la masă Marius și ea și e prea mult să aflu, Dragoș are o iubită, iar eu râd și spun bancuri, ei și ce? doar nu voiai să te-aștepte pe tine, dă-i lui Pinochio telefonul meu, spune Marius, nu-l mai am, l-am șters din agendă, nu ți-ai pierdut telefonul, nu am numărul tău nou, dă-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
Această gură va fi comună atât unuia, cât și celuilalt. Mulțumit, Galib efendi? Atunci, să mergem mai departe. Micile insule nelocuite... ― Ei, asta-i bună! sărea Galib, aruncându-și ciubucul. Ce treabă ai cu insulele alea? Sunt doar niște biete bancuri de nisip. Cum se umflă Dunărea, nu se mai vede nimic. Taie, taie! Kutuzov își scuturase o scamă de pe rever și continuase: ― Scrie, pisar: ...nelocuite înainte de război... fiind mai apropiate de malul stâng... ar trebui să aparțină Rusiei. Galib se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
bordei. Kutuzov se oprise în fața lui Galib, cu mâinile la spate. În liniștea care se lăsase, se auzea clar cum își lovea o mână de cealaltă. Ca tot atâtea palme pe un obraz. ― Deci recunoști că nu sunt chiar niște bancuri de nisip. De acord, Galib efendi! Voi menționa că nu vom construi nimic acolo, așa cum doriți. În schimb, vom demola fortărețele voastre Ismail și Chilia, așa, ca să fim definitiv liniștiți. Galib urmărea pana care sălta peste hârtie. Realiza că în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]