3,855 matches
-
sisteme de comunicare, tehnologii ș.a.). În interesul demonstrației noastre, este necesar să facem apel la una dintre contribuțiile actuale care au militat pentru un curriculum definit prioritar prin prisma formării competențelor (Roegiers, 2003a, pp. 34-41): Este un ansamblu complex și evolutiv al regulilor, care precizează derularea și structurarea pedagogică a sistemului de educație sau de formare, la diferite niveluri de aplicare. Acest ansamblu cuprinde finalități (obiective generale de acțiune și efecte așteptate după realizare), conținuturi (materii, obiective specifice, capacități și competențe
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
valorizat în filosofia științei, în fața teoriilor clasice (aici, în fața "teoriei/teoriilor practice" asupra pedagogiei și a educației efective) și ca instrument cognitiv, care poate consolida statutul pedagogiei de știință normală și matură. Prin identificarea și interpretarea paradigmelor și a schimbărilor evolutive ale lor, în planul metodologiei conceperii și realizării practice a educației, pedagogia demonstrează că poate aborda normal științific realitatea domeniului, fără convulsiuni (amplu exploatate în variate teorii actuale, ducând la minimalizarea valorii științifice în sine a pedagogiei). Ea devine capabilă
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
l-a atins fiecare dintre noi În momentul respectiv. În orice caz, coexistența În viața noastră psihică a unor Însușiri, atitudini sau manifestări opuse prin natura și orientarea lor, oricât de firească sau naturală ni s-ar părea pentru procesul evolutiv uman, n-ar trebui să reprezinte totuși un motiv de scuze sau de Încurajări pentru acele tendințe ale unora dintre noi de a trăi mai mult În delăsare, În păcat sau În ilegalități de tot felul. Defectele sufletești nu reprezintă
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
le vom pune în strânsă legătură cu opera acesteia, având convingerea că doar astfel putem să realizăm o percepție complexă, variată și de ansamblu, a poeticității sale. Mecanismele creatoare le urmărim, așadar, și dintr-un unghi interior, care vizează traiectul evolutiv al poeticii Anei Blandiana, lumea poeziei sale fiind o formă de proiecție interioară a lumii exterioare. Contextualizând scrierile acestei autoare în interiorul Generației șaizeciste, pornim de la premisa conform căreia, în afara coordonatelor trasate de fiecare epocă, asupra tuturor domeniilor culturale și artistice
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
analitică amănunțită, din unghiuri diferite, care să contribuie la o reîntregire a sferei de cunoaștere a poeticii sale. Abordarea nouă, din perspectiva deconstrucției canonului, a avut în vedere studiul metaforei din poezia Anei Blandiana, a cărei semnificație a fost urmărită evolutiv, odată cu o cronologie a volumelor, culminând cu modul în care aceasta este deconstruită în interiorul poeticii sale. Pentru a realiza o ordonare analitică, am cercetat metafora din prisma încadrării sale în volumele de poezie. În acest sens, am împărțiti etapele de
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
consolidează opera în ansamblu, ca și episoadele sale, riscă să fie depășită de cursul acțiunii. Acest flux al întregii compoziții dinamizează complexele centrice, preschimbându-le în obstacole în curgerea evenimentelor, precum rocile din mijlocul râului, sau le preschimbă în entități evolutive, care ies la iveală cu întreaga lor putere, fiind lăsate mai apoi în urmă. În arhitectură, compoziția stabilă și atemporală a clădirii este revelată în propria-i dimensiune temporală de vizitatorul care se mișcă prin ea. În cazul ruloului pictural
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
antrenat în mirajul ei observă doar trecerea frunzelor, zborul păsărilor, mașinile, soarele, noaptea și luna, într-un cuvânt, tot ce se raportează la existența lui. O mare sensibilitate și o concentrare a emoției a avut un rol important în procesul evolutiv al poeziei de după 1944: "Înapoiază-te chiar numai pentru o zi/ de sărbători, când toată lumea se duce acasă,/ când masa e un iaz foșnind de lumini,/ când paharele sunt păsări cântătoare./ Suflând în palma ta încremenită,/ să ți-o încălzesc
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
de până acum și, deci, evoluția în genere. Suntem însă în situația unei generalizări nepermise deoarece nu vedem (încă?) unde este capătul evoluției. În plus, cred că sensul exact al noțiunii de evoluție, în forma ei darwiniană, este de adaptare evolutivă. Pe logica acestei adaptări, dacă în fața rezistențelor pe care i le-a opus natura de-a lungul timpului omul a dezvoltat instrumente eficiente de înfrângere a lor, ce se va întâmpla cu omul ce are toate elementele necesare pentru a
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
-l aibă asupra oricărei morale. Cum mai poți gândi o normă morală într-un univers dominat de lupta pentru supraviețuire? Renunțarea la toate perspectivele morale ne va conduce la o situare a oricărei necesități funcționale într-o zonă a pozitivității evolutive. * Bârfa dă seama de intuirea rolului informației în orice grup social, colportorii acesteia dorind să-și semnaleze importanța prin accentuarea unui rol natural de comunicare. Miza este dată de creșterea adresabilității fiind însoțită de importante avantaje, inclusiv economice. Există o
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
ce dau seama de ușurința de a accede la anumite sensuri în contexte aglomerate cu semnale haotice (de exemplu anumite tipare geometrice pentru văz, unele armonii pentru auz etc.), fie stimularea unor plăceri ce-și au geneza în "comportamentul corect evolutiv". Dintr-o perspectivă metafizică putem observa că Frumosul își are geneza în zona Binelui. Mă simt mai apropiat de teoria inteligent design-ului decât de cea creaționistă, în special pentru fundamentele explicative pe care le găsesc în teoria evoluționistă. Teoria
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
între două genuri de tipare: unul auditiv și celălalt motric. În artă omul regăsește forme ideale ale propriei existențe. Arta este astfel o oglindă selectivă ce bântuie realitatea, evidențiindu-i contururile ideale. * De la corectitudinea politică se va trece la corectitudinea evolutivă; pentru a face acest pas teoria evoluției mai are nevoie de o metateorie, de unul sau mai mulți semnificanți majori, ce își așteaptă venirea. * Mentalitatea metafizică îmi dă ghes să forțez așteptarea unei metanarațiuni cheie, care să centralizeze toată împrăștierea
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
patologie, ce nu ne permite să construim decât forme precare (și gregare) ale lui noi. Măcar să fi dat individualități puternice. * Trăim ratând prezentul, orientați plini de speranță către viitor și așezați pe trecut în chip de capăt final al liniei evolutive care a tot așteptat evoluția noastră. * Din punctul de vedere al cunoașterii numele (în sens epistemologic) nepotrivite date lucrurilor le aruncă pe acestea cumva în necunoscut, le ocultează. Prin intermediul familiei și sistemului în care numirea instalează lucrul îl aruncă într-
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
părintele nu a solicitat ajutor. - modificare comportamentală; - urmărire educativă; - funcționare autonomă; - capacitate de schimbare; - asistent social 3. Tutelă educativă - restaurarea autonomiei familiale; - suscitarea atitudinii favorabile schimbării. - propus de o instituție socială; - are nevoie de o încadrare permanentă. - acțiune susținută; - posibilități evolutive limitate; - încadrare; - tutore. 4. Orientare (ghidare) parentală - restaurarea dezvoltării membrilor; - acceptarea sinelui și respectul celorlalți. - acțiune asupra relațiilor intrafamiliale; - lucrul cu cuplul. - cererea părinților. - explorare; - diagnostic; - tratament; - restaurare; - ajutor. 5. Terapie familială - schimbarea sistemului familial - provocarea schimbării globale a interacțiunilor
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
nu-i sunt proprii, care nu sunt conforme cu tendințele sale native, fapt care împiedică manifestarea și exteriorizarea plenară a „Propriumului”, a „matricelor sale valorice și a sistemului său axiologic”. Faptul că structurarea persoanei rămâne însă „deschisă”, asigură atât caracterul evolutiv, dinamic, al personalității, cât și posibilitatea unei activități constructive din partea persoanei care, odată cu însușirea progresivă a unor noi sisteme adaptative, va deveni o ființă tot mai rațională, mai unitară, coerentă, și, în același timp, mai „individualizată”. K. Lewin, ca reprezentant
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
autorul remarcabilelor Apocrife... textualizează, practic, etapele cele mai semnificative din istoria (pre)umanității. Vom regăsi, prin urmare, în carte geneza universului (Cosmogonia, Muzica, Miracol), apoi debutul (Istorie, Pâră, Criză) și, în fond, schița întregii istorii a umanului cu momentele ei evolutive percepute drept paradigmatice din perspectiva creștinismului, cu figurile emblematice și schemele ritualice bine cunoscute, de la facerea femeii la apocalipsă, de la turnul Babel și arca lui Noe la întruparea și crucificarea lui Iisus (Noe, Scara, Mesager, Cain, Abel, Lilith, Isaac, Cădere
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
celor mai puternice tensiuni sociale dezvoltă mitul Vîrstei de aur, cel al Revoluției salvatoare sau al Complotului malefic. Toate sistemele metodologice cărora am încercat să le definim structurile se alătură direct fenomenelor de criză, cum sînt accelerarea bruscă a procesului evolutiv al istoriei, rupturile brutale din mediul cultural sau social, dezagregarea mecanismelor de solidaritate și de complementaritate ce ordonează viața colectivă. Toate aceste sisteme se referă la situații de vacuitate, de neliniște, la spaime sau la contestații. În mod constant, analiza
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
iulie 1939, sub conducerea unui comitet. Începând cu numărul 4-5/1933 apare de șase ori pe an. De la numărul 2/1936 director este Mihail Alexe și redactor - George Popa. Programul sugerează adaptarea tradiționalismului la noile orientări moderne (un „tradiționalism dârz, evolutiv”), și ca soluție reformatoare, „acceptarea literaturii bune sub orice înfățișare” (Gânduri de început). Colaborează cu versuri Radu Stanca, Ion Pillat, Radu Gyr, Al. T. Stamatiad, George Popa, Ion Th. Ilea, Virgil Carianopol, Lucian Costin, Ion Sân-Giorgiu, Traian Chelariu, Ștefan Baciu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287745_a_289074]
-
printr-un atac brutal (necroză), fie printr-un asediu prelungit, în cursul căruia celulele lipsite de factorii nutritivi și de subzistență vor muri lent și predictibil (adică prin apoptoză). 4.3. Disfuncția insulinosecreției în T2DM Tulburările înregistrate în diferitele stadii evolutive ale diabetului includ: (a) Scăderea caracterului pulsator al secreției de insulină, singurul capabil să promoveze deplin multiplele sale efecte fiziologice. Caracterul pulsator este evident în circulația portală, atenuându-se până la dispariție în circulația sistemică. Se presupune, deci, că secreția ne-
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
apărut ca o continuare a principiilor fundamentale formulate de pedagogia clasică se justificau; cele care se opuneau acestor principii nu prezentau garanția vreunei valori (15). Nu era negată posibilitatea de dezvoltare a teoriei pedagogice; se admitea însă o dezvoltare organică, evolutivă, prin întemeierea noului pe vechi și continuarea vechiului prin nou. G. G. Antonescu adopta o poziție de mijloc între conservatorismul acelora care nesocoteau contribuția noilor teorii în explicarea fenomenului educației și pretinsul revoluționarism al unor contestatari ai vechii pedagogii. Poziția
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
sau diferențierile individuale, ca și comunitatea intereselor nu pot conferi grupului unitatea dinamică specifică. Unii cercetători ai grupului (D. Anzieu, J. Y. Martin, J. Maisonneuve ș.a.) consideră că expresia "dinamica grupului" este ambiguă, avînd mai multe interpretări: fie totalitatea fenomenelor evolutive, îndeosebi a celor afective, care se observă într-un grup restrîns, fie o tehnică de terapie sau de formare a relațiilor de grup, fie, în sfîrșit, ansamblul cercetărilor de psihologie socială destinate grupurilor mici. Dintre acestea, reținem pentru prezentarea pe
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
asupra unor probleme ca: analiza statutului disciplinei, delimitări terminologice, precizări metodologice, raportul cu alte discipline etc. Totodată, apar numeroase prezentări, dar de factură predominant descriptivă, a unor aspecte ale educației și învățămîntului din alte țări, urmărindu-se însă desprinderea aspectelor evolutive. Încă de la începutul deceniului al șaptelea abordarea comparativă începe să vizeze cu precădere studiile pe probleme (VASILE ILIESCU, VIOREL NICOLESCU, NICOLAE SACALIȘ ș.a.). Apar astfel lucrări ce tratează comparativ structura învățămîntului obligatoriu și liceal, structura planurilor de învățămînt, șansele de
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
ceea ce scapă rațiunii, o depășește, o neagă. Originalitatea sa profundă nu stă numai în faptul de a fi eliberat și autonomizat rațiunea, ci mai ales în faptul de a fi produs acea dialogică în care rațiunea reprezintă un actor permanent, evolutiv și complex aflat într-o relație de schimburi și conflicte cu experiența, existența, credința... Am ajuns astăzi la acel stadiu în care sîntem nevoiți să recunoaștem că nu există armonie totală între rațional și real. Există firește compatibilități multiple, parțiale
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
ridică insula din sânul oceanului, pe care apoi viața își așterne covorul său, iar nu ca ceea a furtunilor mării ce înalță într-o clipită cumpliții munți de spumă, ca iarăși să-i cufunde în latul ocean." Preferința pentru formula evolutivă e categorică și ea coincide cu crezul social-politic manifestat de celălalt istoric de seamă, M. Kogălniceanu. "Să sporim în bine", îndemnase acesta încă în Arhiva românească, atent la aceeași strategie a mobilizării morale. La fel gândea și Eminescu și el
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
spiritului critic, uneori și negația lui totală, ceea ce presupune capacitatea de articulare a unui alt discurs. Opoziția față de putere nu e sterilă dacă știe să respecte adevărul. Din contra, ea ține de nevoia înnoirii permanente a lumii. Căci "istoric, adică evolutiv uman, popoarele trăiesc numai prin fapta precursorilor și revoltaților. Aceștia tulbură, ca niște demoni, perpetuu nemulțumiți, beatitudinea lenei spirituale a contemporanilor", spunea Pârvan, socotind și el că acțiunea critică face parte din Datoria vieții noastre. Nu e surprinzător deci că
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
extraordinare se plasează la un capăt și la altul. Lectura unuia și a celuilalt (un plural ar fi totuși preferabil aici) dezvăluie dramatism opțional. Intelighenția îți trăiește cu lucidă pasiune rolul ce și l-a adjudecat anevoie, în cadrul unui proces evolutiv care implică o treptată radicalizare, însă și nesiguranță, reveniri, confuzie. La un capăt se situează formarea de programe ideologice, la altul disoluția lor. De la Revoluția franceză, lumea a trăit sub obsesia ideologicului. Se risipesc acum, sub ochii noștri, reverberațiile unei
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]