6,028 matches
-
pînă la o scenă anecdotică memorabilă. Două mame românce și una armeancă vin în vizită la familia lor și admiră adăpostul antiaerian din grădină: "După ce au părăsit adăpostul și au aruncat o privire cercetătoare spre cer, cele trei doamne au exclamat ca dintr-o singură gură rujată la fiecare într-o altă nuanță de roșu: Nu am înrăznit să repun adevărul în drepturile lui, și anume că aceasta era o operă românească, proiectată și executată de șeful nostru de magazin, Sorin
COCOȘUL DECAPITAT by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/15417_a_16742]
-
vechime, - cred că o avea de cînd era doar sublocotenent și o purta vară, vara fiind și acum la vîrsta să de aproape 90 de ani; deci, a făcut un pas înapoi, și-a aruncat brațele în sus și a exclamat că un actor cu glas tremurător: Eu am văzut munți de cadavre, si valuri-valuri de sînge... Curios, dar cuvintele prost găsite, prost plasate, desființează orișice tragedie oricît ar fi ea de reală, de unde și eșecurile rizibile ale scriitorilor lipsiți de
Per modo di dire by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/18202_a_19527]
-
multiplu irigați -/ moartea și viața, surorile eterne" (Alte desene rupestre). Mistuit de o nostalgie, căreia îi pune, din delicatețe, o stavila glumeața, poetul percepe, la un moment dat, lumea printr-o scindare antinomica: "- Privește lumea cît e de cinica!/ am exclamat./ - Privește lumea cît e de pură!/ a spus fratele meu" (Pătură de campanie). Neîndoios, pentru Lucian Vasiliu însuși lumea e pură, nu printr-o armonie superficială, făcută, ci prin ceea ce gînditorii mistici au numit coincidentia oppositorum. Echilibrîndu-se, melancolia devenită ironică
"Un patetic jignit" by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17796_a_19121]
-
Cristina Alexandrescu Ultimul număr al ultimei semifinale din sezonul 4 de la "Românii au talent" a fost unul senzațional, care a ridicat întreaga asistență în picioare și l-a făcut pe Mihai Petre să exclame: "Vreau să câștigați!" Cei opt cântăreți veniți de la Chișinău, care formează Brio Sonores, au avut o prestație excelentă, iar juriul, prezentatorii și publicul au fost impresionați. Andra a venit să-i îmbrățișeze pe fiecare dintre cei opt artiști, iar Mihai
Mihai Petre: Brio Sonores, vreau să câștigați "Românii au talent" by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/62256_a_63581]
-
trebuie să câștigați sezonul ăsta, pentru că aduceți calitate de cel mai înalt nivel", le-a spus Mihai Petre, vizibil impresionat. "Ceea ce am văzut noi a fost un moment cu adevărat magic. Asta a fost adevărata magie din sezonul ăsta", a exclamat și Andi Moisescu.
Mihai Petre: Brio Sonores, vreau să câștigați "Românii au talent" by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/62256_a_63581]
-
a confirma această regulă, Manuche a mai făcut rost de un iepuraș. Era al treilea, picătură ruptă cu ceilalți doi. Fapta a pus pe gânduri și a intrigat întreaga suflare. Chiar că era prea de tot. - Asta-i culmea! a exclamat Adina. - Facem crescătorie de iepuri! a sugerat, ușor sarcastic, Christian. - Măcar de-ar fi mai mari - a gândit cu voce tare Gruia. - Dar de unde îi tot scoate?! s-a mirat, întrebând, Claudia. - O fi găsit vreun furnizor serios și
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92333]
-
artificii. Aș vrea să văd artificiile și tortul înainte de serbare, se rugă Jester. Artificiile nu le poți vedea, pentru că odată aprinse zboară în înaltul cerului și nu se mai întorc. Tortul însă ți-l pot arăta. Vai, ce tort frumos! exclamă Jester. Pot să gust? Nu, niciun pic, îi interzise Împăratul, n-ai mâncat încă la prânz. Te rog să duci tortul la bucătărie, să nu se strice. Altfel îl vom arunca. Jester luă tortul și-o porni spre bucătărie. Vai
ANTOLOGIE:poezie by Andreea-Ramona Căuş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_668]
-
topless, dar cu spatele la camera foto, afișând un corp senzațional. Fanii nu s-au putut abține să nu o laude pentru felul în care arată. "Era bine dacă stăteai cu fața, să se vadă pieptul", "Frumoasă, splendidă, perfectă!", "Frumoasa mea", au exclamat amicii virtuali ai Nicoletei.
Nicoleta Luciu, toples pe Facebook by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/71569_a_72894]
-
fii ofensat. Frază având tăietura, simetria unui diamant. Cea mai vulgarizată de-a lungul vremurilor este tocmai ideea de bază a Princepelui, care la noi a pătruns în mulțime datorită lui Caragiale. Eroul acestuia, în cea mai savuroasă comedie românească, exclamă ritos: Scopul scuză mijloacele a spus... nemuritorul Gambetta... Nici nu se putea găsi o mai populară mistificare. De atunci, cel puțin la noi, zicerea clasică, fină și oricum elevată, s-a transformat în cel mai abject cinism de doi bani
Confortul cinismului by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15176_a_16501]
-
Acum, aceștia tremurau sub ploaia măruntă, trăgând fiecare de un cearșaf, dăruit, mi s-a spus, de vreun turist. Când am ieșit din restaurant, cel mic, închircit, era nemișcat și am spus chiar, că va muri până la ziuă, apoi am exclamat, revoltată: "- Dar de ce sunt lăsați așa, de ce nu-i duc? - Cine? - Poliția! (știam ce știam, venind din țara cu "miliție"). - Unde?" Colegii au dat din umeri resemnați, grăbindu-mă să urc în mașină. Și iată că trăiesc acest coșmar acum
Copiii străzii by Tatiana Slama-Cazacu () [Corola-journal/Journalistic/16677_a_18002]
-
dormit somn adânc toată noaptea. A doua zi, când s-a sculat, a vrut să vadă darul promis de pelerin. Nici urmă de dar, nici urmă de pelerin. Aruncându-și privirile prin fereastră, a tresărit de uimire. - O, Doamne! a exclamat și a ieșit din casă. S-a mirat și mai tare când a văzut că în apropierea casei se căsca o groapă, plină cu apă. S-a bucurat foarte mult și a început să care apă, cu găleata, pentru a
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92338]
-
cât putea, seara, când apăream acasă. Să se dezbrace de scurtă băiatul - îmi lua haina și o punea în cuier - să se spele băiatul, să mănânce băiatul, mâine să aibă schimburi curate! Tratamentul acesta îl făcea deseori pe Petrișor să exclame la venirea mea: - Hopa! A venit împăratul! Băiatul, după cum mă informau Sonia și mama, devenise extrem de studios. Se scula dimineața, lua micul dejun și se apuca din treabă. La fiecare materie, învăța mai întâi, apoi își făcea temele scrise. Citea
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93450]
-
inimii, se simțea însă răzbunat. Cu cute de cărbune pe obraz, Iosifan întoarse la stângamprejur, în pas forțat. Uluiți și supuși, oamenii săi îl urmau. O clipă nerodul rămase pe loc. Când, din spate, Vasile Crețu a auzit un pocnet, exclamă stins : - Ărra, iaca ș-aista ! Ion zăcea pe-o coastă cu pușca între genunchi și țeava rezemată sub bărbie. Bătrânii se întoarseră tăcuți și-l luară pe nerod în brațe. Nu păreau impresionați. Făceau treaba asta ca și cum acuma toate ar
Podu vechi by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91578_a_92863]
-
predicatorul umfla un glas de stentor, fără ași trage palmele de la spate : - Pentru că l-am supărat pe Domnul, anul acesta a plouat numai de două ori. Nu mergem la biserică și lucrăm și-n ziua de Sfânta Duminică... Perplex, omul exclama : - Na ! - Va veni vremea să n-avem pâine, zice Domnul, și veți îndura lipsuri mari. Pocăiți-vă, iar Domnul o să dea ploaie cu pâne din cer, ca pe vremea lui Moisea. Nu lipsită de o dorință nevinovată, această ultimă declarație
Podu vechi by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91578_a_92863]
-
razele soarelui pătrundeau printre crengile copacilor ca o ploaie de raze. Pe toate frunzele copacilor și pe firele de iarbă străluceau bobițele de rouă. Undeva departe începu să cânte o pasăre atât de frumos încât îl făcu pe pitic să exclame: -Ce zi frumoasă! De fapt prea frumoasă ca să stai în casă și să fierbi marmeladă. Marmelada de afine poate să mai aștepte până mâine. Eu o să merg în plimbare. Dar ce or să zică ceilalți pitici când or să vadă
Poveşti de adormit nepoţi by Moraru Petronela () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91533_a_92363]
-
degetelor și până la capăt; te strângeai să te desfaci te-ngrămădeai să cedezi te chinuiai să potolești vacarmul tău sufletesc. Preferai să-ți vâri capul între genunchi ca ultimă jertfă adusă iubitului după care, destinzându-te, îmi arătai degetele și exclamai fericită: - Îți place? Și-ți aruncai privirea admirativ Alternând când la ojă când cu mândrie de posesoare la subsemnatul. Amândoi îți aparțineam! Din păcate, nu te găteai pentru mine !
Limbajul by Aurel Avram Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83899_a_85224]
-
faci cu acest cuțit? - Numai lui Napoleon pot să-i spun. - Voiai să-l omori pe împărat? - Da. - Din ce motiv? - Numai lui pot să-i spun. Arestatul a fost dus în fața lui Napoleon. - Bine, dar e un copil! a exclamat posibila victimă. Apoi, l-a întrebat pe tânăr: - M-ai mai văzut vreodată până astăzi? - Da, anul trecut, la Erfurt. - Cum te numești? - Staps. Friedrich Staps e numele meu. - De ce ai vrut să mă ucizi? - Pentru că sunteți asupritorul Germaniei. - Dar
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92339]
-
începea să dea semne că el există, că Moscova nu înseamnă Rusia și că armata lui nu se poate împăca cu înfrângerea. în ziua de 7 septembrie 1812, după ploi torențiale și frig înțepător, a ieșit soarele. - Soarele Austerlitz-ului! a exclamat Napoleon. Un tun a slobozit obuzul, dând astfel semnalul începerii marii bătălii. în perimetrul acesteia se aflau câteva mici localități. Sate: Borodino, Svardino, Semenovskaia și Gorki. Tensiunile din cele două tabere inamice se afișau fără nici o opreliște. Cei doi comandanți
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92339]
-
lăsat așteptat, neîndurându-se să lase jocul de fotbal. În timp ce se spăla pe mâini își lua de la mama săpuneala meritată. Începând să mănânce din supa cu găluște pe care mama o turnase în farfurie, brusc se opri din mâncat și exclamă răstit: - Eu nu mai mănânc! În supa mea a aterizat o gânganie! Nu știu cum se făcea, dar în ciorba sau supa lui întotdeauna cădea câte ceva, fapt ce făcea să apară un prilej de discuție la masă. Mama făcea schimb cu farfuria
Pelerinul rătăcit/Volumul I: Povestiri by Nicu Dan Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91839_a_92881]
-
se lupte cu Miți, bălțatul. Pierdusem un mare prieten. Câtă încredere avea Nae în mine! — Ai mai avut și alți amici la fel de buni? am întrebat, înduioșată de răbdarea cu care motanul aștepta să-i vină rândul în poveștile Ioanei. Ah, exclamă ea nostalgică, am mai avut un cățel, era de fapt al băiatului meu, primit cadou de Crăciun, un Schnauzer gri, cu blana țepoasă și ochii măslinii, se măna leit cu portretul lui Franz Joseph al Austriei. Înțelepciunea lui, privirea ochilor
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
CELIBIDACHE, O MĂTUȘĂ DE POVESTE râsul lui Suzanne care, într-un grup de prietene, făcea haz de poeziile mele. Urmă o scurtă pauză, timp în care Ioana se aplecă asupra unei mape, începând să caute febril printre foile vechi. Deodată exclamă triumfătoare, scoțând o hârtie din teancul de pe genunchi: — Am găsit una dintre poezii. Pregătește-te să leșini. Se porni să declame solemn, traducându-și în româ nește versurile: Soarele lunecă Și cântecul meu domol E prilej de litanie nesfârșită, Genune
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
antenei/postului (fr.). ȘEVALETUL ȘI BAGHETA — Poate că e felul tău de a te apăra. Oricum, ești imprevizibilă după câte îmi dau seama. — Știi ce i-a mărturisit Sergiu odată unui prieten comun? L-a luat de braț și a exclamat: „Ioana e viața, în fiecare moment e alta.“ Într-adevăr, ce e viața? O schim bare cu fiecare pas. IOANA CELIBIDACHE, O MĂTUȘĂ DE POVESTE Ala, bala, portocala Am plecat din Parisul Ioanei cu sentimentul explo ra torului care descoperise
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
mai în cete, cu vocea răgușită. S-a apropiat de tine întrebându-te: 79 „Nu-i așa că nu mă poți recunoaște?“ „Nu“, i-ai răspuns timid. Atunci ea a prins să cânte, zâmbind: Ala, bala, portocala... „Ioana, tu ești?“ ai exclamat, neve nindu-ți să crezi. „Da“, am răspuns, clipind veselă din ochi. „Unde-ai fugit?“ te-ai năpustit să afli. „Am cutre ierat lumea, dar m-am întors“, ți-am spus cu glas de taină. Tu te-ai repezit să mă
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
81 că mama, cum e ea cu capul în nori, n-o să priceapă nimic din internet. Primul lucru pe care l-am făcut când am înțeles ceva a fost să-i trimit un mesaj electronic. Când l-a primit, a exclamat râzând: „Să nu crezi în miracole!“ Eu: „Iacă-mă!“ Eram în pragul unei aventuri pe care o anticipasem în gând, dar brusc m-au cuprins îndoielile. Dacă n-am să pot ține pasul cu ea, în joaca de-a v-ați-ascunselea
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
4. Franco Ferrara (1911-1985), dirijor italian. 5. Arturo Benedetti Michelangeli (1920-1995), pianist ita lian. — De bună seamă că Maestrul s-a enervat, am pre supus eu. — Știi ce i-a răspuns Sergiu? „Și eu sunt îndrăgostit de ea!“ — Minunat! am exclamat, visătoare. Așa frumoasă cum erai, nu e de mirare că ți se întâmplau lucruri ro mantice. Nu totdeauna, râse ea. De pildă, într-o seară, după un concert, nu mai știu în ce parte a lumii, eram la un restaurant
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]