7,774 matches
-
ne vorbesc despre aceeași lume și aceeași epocă, anii din preajma, din timpul și de după ultimul război, ajungând până prin 1960. Acesta e infernul trăit cândva de autoare și de ai săi și „retraversat” prin rememorare. Avem un conglomerat de evocări, de mărturisiri, de portrete, de scrisori, de fragmente de jurnal, de extrase din ziarele timpului, totul de mare interes pentru cititorul de acum. Nu doar pentru acela preocupat de istorie ci pentru oricare. Și poate cel mai mult pentru cititorii care au
O retraversare a infernului (I) by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/4918_a_6243]
-
comentariu, nu lipsit de accente sarcastice, referitor la diverse aspecte ale teatrului românesc de azi) de Magdalena Boiangiu, Arta din mormanul de gunoi de Cristina Foarfă (se cam repetă semnăturile!), Misterul scoicilor părăsite de Victoria Anghelescu. Foarte impresionant, prin dramatismul mărturisirilor privind condiția intelectualului basarabean, este interviul luat de Laura Toma eminentului scriitor și editor Gheorghe Erizanu. Un oraș de pe Riviera Franceză? Nu. Fotografia reprezintă un oraș românesc de pe malul Dunării, Călărași, văzut de un mare fotograf contemporan cu noi, Nae
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/8997_a_10322]
-
de Contini. Regizorul intră gol în aceeași cuvă de piatră unde cardinalul face baie îmbrăcat. Fellini este unul dintre cei mai subtili regizori ai bătrâneții, dar nu una aureolată patriarhal, ci una încărcată de greutatea trăitului. Cardinalul îi face o mărturisire regizorului înainte ca orice discuție să înceapă. „Mie îmi place Charlie Chaplin." (Și Lenin era înnebunit după actorul american!) Aici locuiește Fellini! Există câteva filme care pornind de la originalul fellinian reușesc să creeze un univers creditabil pe aceeași temă, cum
... și jumătate by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6503_a_7828]
-
privirea de la el, sau să închizi ochii". În schimb, e promovată "prietenia" cu femeile, care - să admitem - nu e decît un instrument al seducției: "Am cultivat (...) și pînă la urmă acea devotată și admirativă prietenie amoroasă cu femeile, plină de mărturisiri și nu lipsită de voluptăți și aventură, ocolind cu bunul meu simț și umor țărănesc, ravagiile pasiunei devastatoare, dezgustătoare". Ceea ce e mărturisit din nou, pe un ton de incantație, puțin mai la vale: "Am fost și am rămas foarte sensibil
Memoriile unui hedonist by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16697_a_18022]
-
o hemoptizie misterioasă, pe care autoarea le notează în treacăt, urmează imediat contrapunctul livresc: "Am citit cu o bucurie fără margini Mishima, Confesiunile unei măști." Despre prima parte a jurnalului, apărută în Suedia, Artur Lundkvist spune că e o agresiune mărturisirea atît de directă a religiozității. Numai că nu e vorba despre o religiozitate plaque sur le vivant, ci de o componentă organică, un cod existențial pe care autoarea îl explorează mereu. Rădăcinile sentimentale ale acesteia sînt de găsit în amintirea
Un jurnal fabulatoriu by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/16483_a_17808]
-
relatate pot fi reperate în filmul „Patimile lui Hristos“, al lui Mel Gibson. „Anne Catherine Emmerich mi-a oferit un material la care nu m-aș fi gândit niciodată“, a mărturisit Mel Gibson. Violența prezentată de Gibson e motivată prin mărturisirea sorei Anne: „(...) Ah, cu adevărat Domnul nostru s-a zvârcolit sub greutatea durerii și a suferințelor“. Anna Catherine Emmerich: Patimile Domnului nostru Iisus Hristos. Editura Eikon, Cluj-Napoca, 2004. Preț: 179 000 lei. unde? cine? când? Vineri, 27 august Heaven Outdoor
Agenda2004-35-04-timp liber () [Corola-journal/Journalistic/282825_a_284154]
-
cinstea evenimentului, îi recitasem teatral Albatrosul pe care il știam pe dinafara din anii liceului: Souvent, pour s^amuser, leș hommes des equipages... Bătuse radioasa din palme după ce terminasem sonetul interpretat în glumă cu dramatism... În al treilea rînd, după mărturisirea ei, eram primul ins care vizită muzeul după vreo trei-patru zile de total dezinteres turistic... Cred că, în ultimul rînd, mai fusese și vraja ce ma cuprinsese pătrunzînd în odăița în care se află pătuțul cu baldachin al Autorului, care
Arlette by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/18107_a_19432]
-
e refacerea unității primordiale. Funcția sa rămîne cea a spovedaniei. Uneori prezența rostirii e înlocuită prin cea a cuvîntului scris, cu aceeași consecință purificatoare. Odată, Sfîntul Vasile cel Mare, reputat pentru disciplina sa duhovnicească, a săvîrșit o excepție de la taina mărturisirii. Avînd a face cu o femeie păcătoasă, căreia îi era rușine să-și declare păcatele prin viu grai, i-a acceptat o scrisoare, precum un substitut de spovedanie, în temeiul căreia a absolvit-o. De fapt, se află aci o
Arta și sacrul by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16873_a_18198]
-
în planul nocturn al inconștientului. Numai că vindecarea propriu-zisă nu se poate realiza printr-un asemenea catharsis profan. Prin faptul că scriu, mă "descarc" și deci obiectivez suferința personală, aceasta nu-mi asigură absolvirea. Spovedania, se știe, are două etape: mărturisirea păcatului și iertarea lui de către cel calificat s-o facă. Cum în literatură păcatul este însăși viața, iertarea nu poate veni decît prin transcenderea vieții, ceea ce în planul creației înseamnă o depășire atît a esteticii realist-mimetice, cît și grotesc-convulsive". La
Arta și sacrul by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16873_a_18198]
-
o figură de stil, ci, în epocă, ea tindea să devină o realitate strictă. Dar, am zice, în primul rând sunt de reținut din această dezbatere punctele de vedere exprimate de personalităț i ale societății civile. De pildă, iată o mărturisire a Anei Blandiana, mărturisire prezentă și în cartea sa de memorii recent apărută, despre o voce care, noaptea, la telefonul din locuință, îi vorbea poetei terorizând-o; de precizat că era vorba de un telefon ce nu funcționa de obicei
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/3000_a_4325]
-
ci, în epocă, ea tindea să devină o realitate strictă. Dar, am zice, în primul rând sunt de reținut din această dezbatere punctele de vedere exprimate de personalităț i ale societății civile. De pildă, iată o mărturisire a Anei Blandiana, mărturisire prezentă și în cartea sa de memorii recent apărută, despre o voce care, noaptea, la telefonul din locuință, îi vorbea poetei terorizând-o; de precizat că era vorba de un telefon ce nu funcționa de obicei: „Dacă aș fi întrebată
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/3000_a_4325]
-
în societatea ce se profilează, ba chiar și de o situare a creației literar-artistice într-o nouă perspectivă antropologică. În această privință, nici Maiorescu, nici Lovinescu, nici Călinescu nu ne mai pot ajuta cu nimic." l E de reținut și mărturisirea că excepționalul prozator, revelat deplin abia odată cu memorialistica din Caietul albastru, a visat mereu să-și poată povesti viața într-o sumă romanescă și că abia în ultimele două decenii s-a dedicat construirii acestui proiect, din care a fost
Cercul poeților dispăruți by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/13676_a_15001]
-
de cuvinte, acesta e tărîmul lor de predilecție. Dar în nici un caz coerența unor expuneri purtate pas cu pas în jurul unei intuiții inițiale. Nimic din toate aceste lacune nu sînt de găsit în proza lui Andrei Codrescu. Tocmai de aceea mărturisirea autorului de pe coperta a IV-a Scrisorilor din New Orleans - "Sunt un poet care scrie proză. Scriu proză pentru că în poezie nu încap atîtea detalii, în proză pot să pun în ordine niște idei care au nevoie de toată pagina-
Un poet prozator by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10435_a_11760]
-
vinovații. "Court of High Chamber" avea și puterea de a da condamna la moarte și de a executa condamnații. Numeroși clerici și laici au fost trimiși la judecată, deseori au fost găsiți vinovați și condamnați la închisoare sau la moarte. Mărturisirile de vinovăție, erau de multe ori smulse cu ajutorul torturii. O mare parte a adversarilor lui Laud au preferat să plece în exil, decât să rămână în țară persecutați și rău văzuți. În perioada "reorganizării" religioase a lui Laud, au plecat
Carol I al Angliei () [Corola-website/Science/306452_a_307781]
-
Piru. Iritarea lui Pompiliu Marcea, ieșirile sale violente și alte vexațiuni au rămas pentru Al. Piru mult timp inexplicabile. În anul 1985 avea să afle totul. Era, însă, prea târziu. Istoricul literar și profesorul Al. Piru a lăsat o zguduitoare mărturisire, în acest sens, pe care mi-a încredințat-o și care se va publica în curând. * [București, 25 mai 1983] Iubite domnule Marcea, În virtutea relațiilor noastre, vorba dumitale, excelente, îmi iau îngăduința să-ți adresez câteva cuvinte pe care, întocmai
O epistolă necunoscută a lui Al. Piru by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/3055_a_4380]
-
o legănare plină de uitare, în visul unei seninătăți melancolice; dar sfințenia nu este decît sistematizarea unei insomnii. O veghe fără capăt. Păzesc sfinții somnul lumii sau îi țin de urît lui Dumnezeu? Nu știu; dar atît reiese sigur din mărturisiri și din viața lor, că suprimarea completă a somnului este ambiția lor constantă. Cine știe dacă toată sfințenia nu este decît o perfecțiune în ordinea negativă! Iubesc prea mult lucrurile care se nasc și mor, pentru a mă înțelege prea
Cioran în 1937 by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16014_a_17339]
-
familiar, de la o cordialitate plebee, critica mea avea să se îndrepte în sensul contrar, al abstracției, al expresiei nude și tecnice, al ordonanței stricte, și, înlocuit printr-un ton de autoritate, relativismul avea să se retragă în planul speculației estetice" (mărturisire tot din cap. X, Memorii I). Tot un fenomen bovaric este deci salvator pentru sensul devenirii criticii lovinesciene. De la o meditație melancolică și lirică, dominată de scepticism și relativism formal, critica lui E. Lovinescu evoluează spre articularea unei concepții și
E. Lovinescu - 125 - Bovarismul ideologic (II) by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10598_a_11923]
-
urmat: februarie 1948. După cum ne putem da seama, fața locului nu mai arăta umflată. Săpuneala din ziarul partidului i-a prins bine poetei. Iat-o scriind, doar un an mai târziu, An viu nouă sute și șaptesprezece, o carte inspirată, conform mărturisirii proprii, din „uriașa operă” înfăptuită de Molotov, Voroșilov, Jdanov și de, cu voia dumneavoastră, ultimul pe copertă, Iosif Vissarionovici Stalin. S-ar spune că doar poezia i-a fost schimonosită poetei, nu și cariera. Care devine strălucitoare ca o stea
O poetă (aproape) uitată by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/2809_a_4134]
-
-nceput și el să mă strige din camera alăturată, mă face tată denaturat. Sau ratat, nu prea are imaginație. Răcnim unul la altul cu imens drag, ca doi tâmpiți”. Firește că cititorul neantrenat ar putea rămâne perplex în fața unei asemenea mărturisiri. Ba mai mult, nu e exclus ca vreo doamnă cu naturelul simțitor să sune la Protecția copilului. Răzvan Petrescu nu se ferește niciun moment să amendeze ridicolul din jur, iar morfologia absurdului a devenit pentru el obiectul unei cercetări amănunțite
Explozii controlate by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3053_a_4378]
-
așteaptă În holul hotelului pe Susan, legătura lui de la Muzeul Artelor lumii. Are senzația că o și cunoaște, pentru că au schimbat mesaje pe e-mail despre prelegere, iar mesajele au devenit pe zi ce trece mai prietenoase și mai pline de mărturisiri. Știe că e de origine sîrbo-croată, la a doua generație de americani, o fată care s-ar fi putut numi Fatima sau Nina, dar căreia părinții ei proaspăt naturalizați au vrut să Îi ofere șansa unui nou Început În America
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
mult mai suplă decât mine. Și-apoi știam și eu cum se face sex. Născusem un copil. Cum își închipuia Laura că se ajunsese la situația asta? Dacă tot suntem la capitolul zbenguieli sexuale, atunci trebuie să vă fac o mărturisire. Stați puțin! Acum vine. Îmi place poziția misionarului. Gata! Am spus-o. Am ajuns să mă simt așa de rușinată din cauza asta. De parc-aș fi o femeie îngrozitor de plicticoasă și de reprimată. Dar nu sunt. Pe bune. Nu zic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
ai fost apărată de multele griji ale vieții. Vei avea timp să le întâmpini. Într-o zi, fără știrea mea, Cel de Sus mă va chema la el și nu știu dacă voi mai avea când să-ți fac o mărturisire ce o port încă din tinerețe ca o grea povară pe sufletul meu. Simona se arătă nedumerită, dar nu scoase nici un cuvânt. Niciodată mama ei nu-i vorbise căutându-și cu atâta grijă cuvintele. Ce te frământă, măicuță dragă, de ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
rugă ea. Urmă o destăinuire, un monolog, care dovedea că toate aceste gânduri cu o deosebită încărcătură afectivă, le purta ca pe o mare greutate de multă vreme. Acum găsise prilejul să-și deșerte tot sacul. Destăinuirile depășeau pragul unor mărturisiri de natură strict intimă. Spera, printr-o tehnică pe care numai femeile o dețin, să-l prindă și pe doctor în tentaculele ca de caracatiță ale povestirii sale. Voia cu orice preț să-l capteze, să-l facă să devină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
copil. Văzând privirea întrebătoare a doctorului, Simona își întări spusele: Da, da, așa cum ați auzit, îmi doresc un copil. Vi se pare firesc? conchise ea. El se arătă oarecum contrariat. În mintea sa se născu întrebarea: De ce îi făcea asemenea mărturisiri tocmai lui, care nu avea nici o tangență cu această poveste a ei?" Apoi, recules, găsi o replică nu îndestul de convingătoare: Știu și eu!? Știu și eu? repetă el în mod mecanic, nebănuind unde țintea profesoara. E de presupus că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
cireșele cele mai gustoase sunt cele din grădina vecinului! Îl privi un timp pe doctor voind să deslușească efectul spuselor sale, apoi se opri, semn că discuția ar putea continua, dar pentru seara aceea i se părea că făcuse suficiente mărturisiri. Dacă-l incitase sau nu pe doctor, nu avea nici o dovadă. Dar bătălia de abia începuse... Doctorul ascultase fiecare cuvânt, urmând a reflecta. Intenționa să treacă printr-un filtru această spovedanie, ca mai apoi să desprindă grăuntele de minereu valoros
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]