3,801 matches
-
instalat perfect în jurul tău, ca să te protejeze de înțepături și de prostiile pe care din când în când ți le povestești. Rămas singur, după ce directorul spitalului m-a felicitat, când m-am întors în mașină spre casă, m-am trezit meditând la schimbarea aceea, la felul în care se aranjau lucrurile. Și mi s-a părut că și promovarea era un semn precis în graficul pe care viața îl alcătuise pentru mine. M-am gândit din nou la ultimele luni de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
la frecventativ... Un lucru îți este clar de la-nceput: cartea asta n-are nimic de-a face cu cea pe care o începuseși. Numai unele nume proprii sunt identice, amănunt firește foarte straniu, dar asupra căruia nu te oprești să meditezi, căci, puțin câte puțin, din traducerea improvizată și trudnică a lui Uzzi-Tuzii se conturează schema unei întâmplări; din descifrarea gâfâită de cuvinte amestecate se naște o narațiune amplă. Ițindu-se de pe coasta abruptă Încerc să mă conving că lumea vrea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
M-am văzut în clipa când îi prezentam grapina de fier ca pe un buchet de flori: o imagine atât de nepotrivită, avea ceva strident și sălbatic în ea. Ascundea, cu siguranță, o semnificație care-mi scăpa; promițându-mi să meditez la asta în liniște, am acceptat. — Aș vrea ca de grapină să fie fixat odgonul, a precizat Zwida. Pot petrece ore întregi fără să mă satur desenând un morman de funii răsucite. De aceea, luați și o funie foarte lungă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
respirația — și nu doar când auzea bocănitul ăla de lemn pe lemn. Uneori Leigh se trezea dintr-un somn atât de profund că i se părea aproape dureros, cu inima bubuind și așternuturile ude de atâta transpirație. Săptămâna trecută, în timp ce medita în poziția shavasna, altfel absolut relaxantă — chiar dacă instructorul a simțit nevoia să pună la difuzoare o versiune bisericească a melodiei “Amazing Grace” — a simțit că o săgetează o durere ascuțită în piept de fiecare dată când inspira numărând. Chiar și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
Ceea ce era posibil. Reușise să nu se mai gândească atât la ironia situației, dar faptul că se afla beată și pe jumătate drogată pe un aeroport caraibian după ce a fost prădată de niște puști, i-a mai dat răgaz să mediteze. Fostul ei prieten plănuise această călătorie pentru a sărbători aniversarea a cinci ani de când erau împreună, însă după ce acest fost prieten a părăsit-o pentru instructoarea majoretă virgină, i-a oferit ei biletele ca un fel de premiu de consolare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
a plecat cu ele-n poșeta vuton de-acasă?! Uite-așa se Întâmplă, bagă franțujii lu’ sarcozi maro la taior alb și la cască de protecție roșie... Gore și Gicu se uită unul la altul... Primul se scarpină În cap, meditează câteva secunde, mai trage cu ochiul la cizme și apoi nu se abține: Păi și tu tot maro le-ai luat? Pe Georgeta de ce n-ai Întrebat-o În ce taior se-mbracă atunci când o să spele covorul?! Degeaba te uiți
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
nu este frumos să vorbești așa despre nevastă-ta, merita ceva mai bun, totuși. Dar ea s-a sacrificat, te-a luat pe tine, cu tine a rămas, În pofida faptului că ești un bărbat incomod. Gicu tace. Se preface că meditează la nemurirea sufletului, Însă abia așteaptă replica. Ia o gură de bere din propria halbă, apoi Îi umple lui Sandu paharul. Acesta se află deja la a doua sticlă de Tămâioasă, de cum a ajuns În cârciumă a zis că Îi
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
mai ales, Joseph Grand nu-și găsea cuvintele. Aceasta era particularitatea care îl zugrăvea cel mai bine pe concetățeanul nostru, cum a putut Rieux s-o remarce, într-adevăr, nu găsea cuvintele necesare să scrie documentul de reclamație la care medita, sau să facă demersul pe care îl cereau împrejurările. Dacă ar fi să-l credem, el se simțea în mod special împiedicat să folosească cuvântul "drept" asupra căruia nu era sigur, sau pe acela de "promisiuni , care ar fi implicat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
istorie, a fost ca să lovească în dușmanii lui Dumnezeu. Faraon s-a opus voinței eterne și ciuma l-a făcut să cadă în genunchi. De la începutul întregii istorii, flagelul lui Dumnezeu pune la picioarele lui pe orgolioși și pe orbi. Meditați la asta și cădeți în genunchi." Afară ploaia se întețea și această ultimă frază rostită în mijlocul unei liniști absolute, adâncită încă și mai mult de zgomotul aversei pe vitralii, a răsunat cu un asemenea accent, încât câțiva ascultători, după o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
sale lungi, părintele Paneloux s-a oprit, cu părul căzut pe frunte, cu trupul fremătând de un tremur pe care mâinile lui îl transmiteau amvonului și a reluat, mai înăbușit, dar pe un ton acuzator: Da, a sosit ceasul să meditați. Ați crezut că e de ajuns să-l vizitați pe Dumnezeu duminica pentru a fi liberi în restul zilelor. V-ați gândit că prin câteva îngenuncheri îl plătiți prea destul pentru nepăsarea voastră criminală. Dar Dumnezeu nu este călduț. Astfel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
calea cea bună. \ Și mai ai mult ? Grand parcă prinse dintr-o dată viață, fierbințeala alcoolului îi cuprinse vocea. DAR NU AICI E PROBLEMA, DOMNULE DOCTOR, NU ASTA E PROBLEMA, NU. În întuneric, Rieux ghicea că-și agită brațele. Părea să mediteze la ceva și îi dădu drumul brusc, cu volubilitate: ― Ceea ce vreau eu, domnule doctor, este ca în ziua în care manuscrisul meu va sosi la editor, acesta, după ce-l va fi citit, să se ridice și să spună colaboratorilor săi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
toate zilele: două ouă prăjite, biftec cu cartofi și o bucată de brânză Gruyère. Își luă apoi cafeaua și se întinse în balansoar. Aprinse o havană, și-o duse la gură și, zicându-și „Vai, Eugenia mea!“, se pregăti să mediteze la ea. „Eugenia mea, da, a mea - își zicea el -, cea pe care mi-o făuresc în sinea-mi de unul singur, nu cealaltă, nu cea în carne și oase, nu cea pe care am văzut-o când am ieșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
Începea să cunoască lumea. Și fără a-și da seama cum anume, începu să cugete la izvorul profund al confuziei vulgare dintre păcatul trupesc și căderea primilor noștri părinți deoarece gustaseră din fructul pomului cunoștinței binelui și-a răului. Și medită la doctrina lui don Fermín despre originea cunoașterii. Ajunse acasă și, când Orfeu îi ieși în întâmpinare, îl luă în brațe, îl mângâie și-i spuse: „Azi începem o nouă viață, Orfeule. Nu simți că lumea e mai mare, aerul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
prilejul ceremoniei primei cărămizi de la Casa de la Prensa, Primo de Rivera a făcut elogiul lui Pi y Maragall, republican consecvent de-a lungul întregii sale vieți, care a murit în deplinătatea facultăților sale de cetățean, a murit pe când era viu. Meditând la această soluție pe care aș fi putut-o da romanului lui Jugo de la Raza al meu, dacă în loc de a-l face, aș fi încercat să-l povestesc, i-am evocat pe soția mea și pe copiii mei și m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
obișnuiesc cu ideea. E ziua mea liberă. Nimeni nu poate să-mi ceară nimic. Nimeni nu mă poate suna pentru a-mi solicita prezența. E timpul meu și numai al meu. Timpul meu personal. Cum stau așa la fereastră și meditez la asta, mă cuprinde o senzație ciudată. Mă simt ușoară, parcă plutesc, ca un balon cu heliu. Pe față mi se întinde un zâmbet de beatitudine. Îmi zăresc ochii în reflexia de pe geam. Pentru prima oară în viața mea, pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
mă crispez. Șuvița decolorată sare în ochi mai tare ca niciodată. Îmi dau părul în față și în spate de câteva ori - dar nu o pot camufla nicicum. Poate pot să merg cu mâna pusă absent în creștet, de parcă aș medita profund. Încerc câteva poze firești în oglindă. — Te doare capul ? Mă răsucesc pe călcâie și îl văd pe Nathaniel în ușa deschisă, în cămașă simplă și jeanși. — Ăă... nu, spun, cu mâna încă la cap. Tocmai... N-are nici un sens
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
draga mea, dar îți priește de minune. — A. Păi, vă mulțumesc. Zâmbesc rușinată. Adevărul ăsta e, chiar mă simt altfel. Cred că în ultima vreme am fost mult mai relaxată. Iau o gură de cafea și mă las pe spătar, meditând la spusele ei. Mă bucur de viață mai mult decât o făceam înainte... văd mai multe decât vedeam altădată... — Dar de auzit nu auzi că sună telefonul, mă întrerupe doamna Farley blând, arătând spre buzunarul meu. A ! zic uimită și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
retrage vasele care ocupă spațiu în magazie, pe moment nu mi-am dat seama, probabil din cauza emoției pe care am simțit-o înțelegând că există o vagă speranță de a fi în continuare furnizorul Centrului, dar apoi am început să meditez, să cuget, și mi-am dat seama că nu e ușor, ba e de-a dreptul imposibil, să îndeplinesc în același timp două sarcini, adică, să iau vasele și să fac păpușile, da, știu bine că încă n-ați spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
terminat lucrarea pe care s-a străduit s-o grăbească în olărie, a venit să-l înlocuiască. Marta i-a dus cina tatălui, apoi i-o adus-o și lui Marçal și, așezați amândoi pe banca ce fusese folosită pentru meditat, au mâncat împreună. Nici unul n-avea poftă de mâncare, fiecare din motivele lui. Nu mănânci, trebuie să fii foarte obosit, spuse ea, Destul, da, m-am dezobișnuit de efort, de aceea mi-e mai greu, spuse el. Ideea de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
Încredere În simțurile sale, și-ar dori o confirmare, o precizare, dar deja valul de oameni Îl Împinge din spate, vizirul privește În altă parte, reîncepe să dea din cap În tăcere. Pe drumul de Întoarcere, Khayyam nu Încetează să mediteze la Întâmplare. Este oare singurul căruia vizirul i-a strecurat aceste cuvinte, nu cumva l-a confundat cu altcineva, și de ce o Întâlnire atât de Îndepărtată, În timp și spațiu? Se hotărăște să-i vorbească lui Abu Taher. Pentru că acesta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
spus ce Îți ofer și ce aștept de la tine. Du-te, gândește-te la propunerea mea, cântărește În liniște pentru sau Împotrivă, și Întoarce-te mâine cu un răspuns. XIII Khayyam nu mai este În stare, În acea zi, să mediteze, să cântărească, să judece. Ieșind de la divan, se afundă În cea mai Îngustă ulicioară din bazar, se strecoară printre oameni și animale, Înaintează pe sub bolțile de stuc printre grămezi de mirodenii. Cu fiecare pas, ulicioara devine tot mai Întunecoasă, mulțimea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
jos lungi firicele de nisip și pietricele. Scoase de acolo manuscrisul lui Khayyam, Îl scutură de praf cu câteva lovituri sacadate de palmă, apoi și-l puse sub braț. Se spune că s-a Închis apoi În casă, citind, recitind, meditând. Și asta până În cea de-a șaptea zi, când dădu poruncă să se strângă toți oamenii din Alamut, bărbați, femei și copii, pentru o adunare În meydane, singurul loc care-i putea cuprinde. Era pe 8 august 1164, soarele de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
dragoste. XL Odată ieșit din Palatul Pustiu, mergeam strângând din umeri - răsăritul nu e niciodată cald la Tabriz - și Înaintam, astfel, În direcția caravanseraiului, fără să caut s-o iau pe scurtături. Nu eram grăbit să ajung, aveam nevoie să meditez, fierberea nopții nu se risipise În mine, retrăiam imagini, gesturi, cuvinte șoptite, nu mai știam dacă eram fericit. Simțeam, Într-adevăr, un fel de plenitudine, dar străbătută de inevitabila vinovăție care Însoțește dragostele clandestine. Reveneau neîncetat gânduri, obsedante așa cum știu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
o donație. Se apleacă ușor în față. Tu donezi banii, iar noi îți dăm ceva în schimb. Nu ai de ce să consideri că ai cumpărat ceva. E mai degrabă... un act de caritate. Nu zic nimic preț de câteva clipe, meditând asupra acestei idei. Adevărul e că mereu mă gândesc că ar trebui să fac mai mult pentru acțiunile de caritate, și poate asta e șansa mea. — Deci... o să fie ca și cum... aș face o faptă bună? zic, doar ca să fiu sigură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
cele mai urgente, și să sperăm că altele n-o să mai fie. ― Bine de noi. ― Just! adăugă Brett care lucra de zor lângă Parker. ― La muncă. ― Sala mașinilor la muncă. Puneți de niște cafea! Ripley debranșă intercomul și se întoarse meditând, spre Dallas. Acesta se așeză tăcut, îngândurat. ― În cât timp vom putea porni, Ripley? inclusiv timpul necesar lui Parker și lui Brett să facă reparațiile. Ea consultă diverse instrumente, făcu niște operații pe un carnet. ― Dacă repun în funcțiune conductele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]