4,141 matches
-
abis de apă, se termina brusc lîngă o pereche de papuci murdari de cauciuc. Jim sări pe fundul bazinului, În partea mai puțin adîncă. Alunecă pe suprafața umedă, iar genunchiul lui julit lăsă o pată de sînge pe faianță. O muscă se așeză imediat pe ea. Pășind cu atenție, Jim coborî pe suprafața Înclinată. În jurul scurgerii de alamă din capătul adînc zăcea un mic muzeu al verilor trecute - o pereche de ochelari de soare ai mamei lui, agrafa de păr a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
tatăl ei bătrîn la piept. Două dintre misionare erau culcate pe podeaua camionului, iar ceilalți deținuți moțăiau tresărind neliniștiți. Basie Își pierduse interesul față de băieții englezi și Îl urmărea pe Jim pe deasupra gulerului pătat de sînge al hainei. Mii de muște se adunară În jurul camionului, atrase de transpirație și de urina care curgea printre scîndurile de lemn. Jim aștepta ca șoferul să vină Înapoi cu harta, dar acesta stătea pe un colac de fir de telefon, discutînd cu doi soldați care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
cu baioneta bețele uscate ale trestiei de zahăr sălbatice. După ce adună Îndeajuns de multe surcele pentru foc, li se alătură soldaților de pe platformă. Timp de o oră fumul se Înălță În lumina soarelui. Jim ședea pe bancă și-și gonea muștele de pe față, bucuros să exploreze stația de cale ferată și avionul doborît de lîngă canal. De cîte ori cineva se mișca, japonezii strigau de pe platformă și făceau amenințător semne cu țigările. Deținuții nu-și luaseră nici provizii de hrană, nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Întindă pe podea, doctorul Ransome Începu să protesteze, adresîndu-se japonezilor. Se ridică nesigur În picioare la parapetul din spate, ignorînd ocările lor și arătînd spre pasagerii vlăguiți de la picioarele lui. Rana de pe obraz i se inflamase din pricina soarelui și a muștelor și aproape că-i Închisese ochiul. Postura lui demnă Îi amintea lui Jim de cerșetorii care Își arătau rănile pe străzile Shanghai-ului. Caporalul japonez rămase neimpresionat, dar după ce dădu Încet ocol camionului, le permise deținuților să coboare. Ajutați de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
șoferul umplea cu apă radiatorul camionului, doctorul Ransome o instală pe doamna Hug pe locul de lîngă băieții englezi. Lui Jim i se părea că misionarele de pe podea erau pe moarte, cu buzele albite și cu ochi de șoarece otrăvit. Muștele roiau În jurul lor intrîndu-le În nări. După ce le ridicase În camion, doctorul Ransome era prea extenuat ca să le ajute și Își odihnea brațele pe genunchii săi grei. Soții femeilor stăteau unul lîngă celălalt și se uitau la ele cu resemnare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
pionieri japonezi. Nefiind În stare să stea drept, Jim alunecă de pe bancă. Doctorul Ransome Întinse cu slăbiciune mîna, să-l țină. — Ține-te bine, Jim. Stai În față cu șoferul - ai grijă să nu se oprească din mears... Zeci de muște se Înfruptau pe fața doctorului Ransome, hrănindu-se din rana din jurul ochiului. LÎngă el, zăceau Basie cu Paul și David, doamna Hug și tatăl ei. Doar perechea de englezi, cu valiza lor de nuiele plină de pantofi, ședeau lîngă soldat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
boala, dar acum, cînd căutarea se terminase, se simțea Întristat de amintirea tuturor celor prin care trecuse și de cît de mult se schimbase. Acum se simțea mai apropiat de cîmpurile de luptă În paragină, de acest camion năpădit de muște, de cei nouă cartofi dulci din sacul de sub scaunul șoferului și, Într-un anumit sens, chiar și de centrul de detenție decît avea să mai fie vreodată de casa lui din Amherst Avenue. Camionul se opri la poartă. Sergentul japonez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
rănit se lăsă la pămînt, unde Îngenunche la picioarele sergentului, ținîndu-și respirația. Deja, mulțimea de internați În lagăr Începuse să se Împrăștie. Cu mîinile În buzunare, bărbații se Înapoiară la barăci și se așezară pe trepte lîngă femei. Roiurile de muște tăbărîră asupra camionului și se așezară pe bălțile murdare care acopereau podeaua. Se Învîrtiră În jurul gurii lui Jim, hrănindu-se din gingiile lui inflamate. Timp de zece minute, soldații japonezi se certară Între ei În timp ce șoferul așteptă Împreună cu doctorul. Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
apariția doi prizonieri britanici mai importanți, care intrară În discuție: — Lagărul Woosung? Nu, nu, nu... — Cine i-a trimis? În starea asta? Ocolindu-l pe doctorul Ransome, ei se apropiară de camion și se uitară la deținuți prin norul de muște. În timp ce Jim pocni din călcîie și fluieră pentru sine, Îl priviră indiferenți. Santinelele japoneze deschiseră poarta de sîrmă ghimpată, dar deținuții britanici o Închiseră imediat și Începură să strige la sergentul japonez. CÎnd doctorul Ransome făcu un pas Înainte ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
omule... Nu vă putem primi, doctore. SÎnt copii aici. Doctorul Ransome se urcă În camion și se așeză pe podea, lîngă Jim. Efortul de a sta În picioare Îl epuizase și se lăsă pe spate, cu mîna la rană, În timp ce muștele se luptau printre degetele lui. Doamna Hug și perechea de englezi cu valiza de nuiele așteptaseră tăcuți cît timp duraseră discuțiile. După ce soldații japonezi se Întoarseră În lagăr și Închiseră poarta, doamna Hug zise: — Nu vor să ne primească. Conducătorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
și Își făcu vînt cu Învelitoarea de pînză, nevoind să-și riște roțile pe scîndurile vechi. Doamna Hug și perechea de englezi ședeau În partea din spate a camionului, umbrele lor Întinzîndu-se peste rîndurile albe ale orezăriilor pustii. Jim alungă muștele de pe fața doctorului Ransome și Îl mîngîie pe cap. Își imagină că era una dintre umbre, un covor negru Întins peste pămîntul obosit. La circa un kilometru și jumătate spre sud, printre movilele mortuare, putea vedea stabilizatoarele unui șir de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
plăcut să-l provoace pe Kimura... De parcă și-ar fi dat seama de amenințarea din iarbă, soldatul Kimura Îl chemă pe camaradul său. Își sprijini pușca de stîlpul de pin al gardului, trecu printre sîrme și rămase Între urzicile Înalte. Muștele se ridicau din canalul puțin adînc și se așezau pe buzele lui, dar Kimura le ignora și se uita fix la fîșia de apă care Îl despărțea de Jim și de cursele lui de fazani. Oare putea vedea urmele pașilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
se uită printre ierburi la cilindrul ascuțit, presupunînd că apa de flux din canal scosese la iveală un vechi obuz de artilerie sau un proiectil de mortier. Kimura strigă la al doilea soldat care aștepta lîngă sîrma ghimpată. Își goni muștele de pe față și Începu să vorbească obiectului, de parcă i-ar fi șoptit unui copilaș. Îl ridică deasupra capului, cum făceau soldații japonezi cînd aruncau o grenadă. Jim așteptă explozia, apoi Își dădu seama că soldatul Kimura ținea În mînă o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
și Închisoarea sufocantă a aproape două mii de persoane din Națiunile Aliate. Barăcile urîte și blocurile-dormitoare din ciment, terenul de adunare bătătorit și casa paznicilor cu turnul de pază Înclinat stăteau laolaltă sub soarele de iunie, loc de Întîlnire al tuturor muștelor și țînțarilor din bazinul Yangtze. Dar, de Îndată ce intră prin gardul de sîrmă, Jim simți aerul apăsîndu-l. Alergă pe pista de zgură, cămașa zdrențuită fîlfîindu-i pe umerii osoși, ca rufele spălate de pe sforile dintre barăci. În plimbările lui neîncetate prin lagăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
soțiile lor șterse, cu rochii vechi, uitîndu-se fără expresie, de parcă așteptau să le fie adus un cadavru. În capătul cozii erau doamna Pearce și fiul ei, urmați de perechile de misionari care Își petreceau toată ziua căutînd mîncare. Sute de muște se Învîrteau În aburii ce ieșeau din căldările de metal cu terci și cartofi dulci. Ridicînd mînerele de lemn, Jim se strîmbă de durere, nu din cauza efortului, ci pentru că Îl ardea sub cămașă cartoful pe care Îl furase. CÎt timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
ghimpată ca să-i vadă plecînd. Cei trei pliloți, cu benzile albe pe frunte, erau cu puțin mai În vîrstă decît Jim, cu fețe copilărești și nas fără oase. Stăteau lîngă avioanele lor În lumina fierbinte a soarelui, gonindu-și nervoși muștele de la gură, cu chipurile Încordate, În timp ce șeful escadrilei Îi saluta. Chiar și atunci cînd Îl ovaționară pe Împărat, zbierînd răgușiți la auditoriul de muște, nici unul dintre tunarii de la antiaeriană nu-i remarcase, iar soldatul Kimura, traversînd peste straturile de roșii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
și nas fără oase. Stăteau lîngă avioanele lor În lumina fierbinte a soarelui, gonindu-și nervoși muștele de la gură, cu chipurile Încordate, În timp ce șeful escadrilei Îi saluta. Chiar și atunci cînd Îl ovaționară pe Împărat, zbierînd răgușiți la auditoriul de muște, nici unul dintre tunarii de la antiaeriană nu-i remarcase, iar soldatul Kimura, traversînd peste straturile de roșii ca să-l cheme pe Jim de la gard, părea uimit de preocuparea lui. Jim deschise manualul de latină și Începu tema pe care i-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
irosească nimic din ceea ce Îi putea menține pe oameni În viață, fie și numai cîteva zile În plus. Roșiile strălucitoare și pepenii umflați dovedeau că avea dreptate. Jim scoase capacul de lemn de pe unul dintre bidoane. Așteptă ca miile de muște să se Înfrupte primele, apoi luă linguroiul din bambus și cupa de lemn și Începu să toarne Îngrășămîntul În șanțurile mici. Lucră În ritmul lent dar măsurat al țăranilor chinezi pe care Îi urmărise Înainte de război cum Își fertilizau culturile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
la fel de spălăcite ca și florile din desenele rochiilor lor de bumbac zdrențăroase. — Jim! Lasă asta și vino Încoace! Am nevoie de tine aici! Doctorul Ransome striga de la fereastra dispensarului. Nu-i plăcuse niciodată ca Jim să sape gropi. Sute de muște bîzÎiau În jurul căruciorului și se așezau pe fața domnului Radik. Cu Berengaria În gînd, Jim continuă să sape pămîntul. — Jim, te strigă doctorul... — În regulă, e gata. Femeile Îl traseră pe domnul Radik din cărucior. Deși vlăguite de puteri, Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
păstăi de fasole și roșii. Basie cerea Întotdeauna asemenea nimicuri, deși era și el generos În felul lui. CÎnd Jim era mai mic, Basie petrecea ore Întregi meșterindu-i jucării din sîrmă de cupru și mosorele de bumbac, cosînd ingenioase muște de pescuit care atîrnau din geamandurile care pluteau libere. De ziua lui, doar Basie Îi făcea daruri. — Basie, ți-am adus ceva... Jim scoase cel două prezervative din buzunar. Basie trase de sub prici o cutie de biscuiți ruginită. CÎnd deschise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
care Îi ținuse loc de părinți atît de mulți ani. În ultimul moment, ca o măsură de precauție, strecurase totuși fotografia În cutie. Ascultă plînsetele copiilor obosiți. Deja oamenii se așezară În drum, Încercînd să-și apere fețele de roiul muștelor care evacuaseră lagărul și se mutaseră spre trupurile transpirate de pe cealaltă parte a gardului de sîrmă. Jim se uită Înapoi spre Lunghua. Întinderea de orezării și canale din jurul lagărului și drumul de Întoarcere la Shanghai, care fuseseră atît de reale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
semn cu mîna către sergentul japonez și o porni hotărît pe drumul de țară, privind țintă spre fațadele galbene ale clădirilor cu apartamente din concesiunea franceză, care se ridicau ca un miraj din canale și orezării. Ghidîndu-se după roiul de muște care dansa deasupra capetelor lor, prizonierii se mișcau de-a lungul drumului de țară, spre Nantao. Peste movilele funerare și vechile tranșee, se auzea zgomotul avioanelor americane care bombardau docurile și stațiile de triaj din nordul Shanghai-ului. Tunetul bubuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
militare și mașini de stat major zăceau sub copaci, de parcă erau demontate Într-un atelier În aer liber. Roți, uși și axe erau Împrăștiate În jurul vehiculelor, ale căror capote și panouri de carcasă fuseseră smulse de tirul artileriei. Roiuri de muște se ridicau de pe parbrizele pătate de sînge, cînd deținuții se opriră să se ușureze. La cîțiva pași În spatele lui Jim, domnul Maxted părăsi procesiunea și se așeză pe marginea unui vehicul de muniție. Cu lădița În mînă, Jim se Întoarse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Lunghua. Jim așteptă pînă cînd se Împiedică În Întuneric, și cîțiva bărbați țipară furioși la el. Ploaia cădea pe stadion, iar Jim se culcă pe spate, lăsînd-o să-i curgă pe față, Încălzindu-i obrajii reci. În ciuda ploii, mii de muște se așezară pe deținuți. Jim șterse muștele de pe gura domnului Maxted și Încercă să-i spele fața cu apă de ploaie, dar acestea se Înfruptau din buzele lui, Înțepîndu-i gingiile. Jim urmări respirația slabă de pe buzele domnului Maxted. Se Întreba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
În Întuneric, și cîțiva bărbați țipară furioși la el. Ploaia cădea pe stadion, iar Jim se culcă pe spate, lăsînd-o să-i curgă pe față, Încălzindu-i obrajii reci. În ciuda ploii, mii de muște se așezară pe deținuți. Jim șterse muștele de pe gura domnului Maxted și Încercă să-i spele fața cu apă de ploaie, dar acestea se Înfruptau din buzele lui, Înțepîndu-i gingiile. Jim urmări respirația slabă de pe buzele domnului Maxted. Se Întreba ce-ar putea face pentru el și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]