4,018 matches
-
estrogenici [71 73]. Modulatorii selectivi ai receptorilor estrogenici (SERM) au primit recent o atenție sporită datorită potențialului lor terapeutic. Rezultatele trialului Women Health Initiative (WHI) au demonstrat o creștere a riscului cardiovascular la femeile în postmenopauză care primesc terapie de substituție cu estrogeni. SERM au devenit în aceste condiții o alternativă terapeutică promițătoare, datorită potențialului de a exercita majoritatea efectelor benefice ale estrogenilor, evitând în același timp efectele nocive ale acestora [74, 75]. Spre deosebire de agoniști (ex., estradiol) și antagoniști (ICI 182780
Particularități ale bolilor cardiovasculare la femei by Florin Mițu, Dana Pop, Dumitru Zdrenghea () [Corola-publishinghouse/Science/435_a_1449]
-
estrogeni, nu provoacă o creștere a trigliceridelor. Pe de altă parte, raloxifenul este la fel de eficient ca și estradiolul în stimularea eliberării endoteliale de oxid nitric [76]. Administrarea exogenă de hormoni sexuali Pe lângă deprivarea cronică de androgeni sau estrogeni, terapia de substituție este extrem de utilă pentru studiul efectelor diferențiale ale androgenilor/estrogenilor asupra aparatului cardiovascular. Administrarea parenterală de testosteron pe fondul ovariectomiei permite realizarea unei dozări farmacologice a testosteronului, în condițiile diminuării secreției endogene de estrogeni. Astfel, s-a observat că ovariectomia
Particularități ale bolilor cardiovasculare la femei by Florin Mițu, Dana Pop, Dumitru Zdrenghea () [Corola-publishinghouse/Science/435_a_1449]
-
1]. Alte cauze care ar putea fi incriminate în existența acestei specificități scăzute a testului de efort la femei sunt reprezentate de o durată scurtă și inadecvată a acestuia, de efectele estrogenului (în cursul ciclului menstrual sau al terapiei de substituție hormonală), care din punctul de vedere structural are multe similarități cu digoxinul, cu apariția unui test de efort fals pozitiv (efect „digoxin-like” asupra segmentului ST), și nu în ultimul rând prezența bolii coronariene microvasculare, când apar modificări ale segmentului ST
Particularități ale bolilor cardiovasculare la femei by Florin Mițu, Dana Pop, Dumitru Zdrenghea () [Corola-publishinghouse/Science/435_a_1449]
-
și a tromboembolismului sistemic, la toate pacientele cu fibrilație atrială [51]. Acesta nu va fi administrat în cazul existenței unor valvulopatii severe, a protezelor valvulare, a unei insuficiențe renale (clereance creatinină < 15 ml/min) sau hepatopatii severe [51]. Terapia de substituție hormonală nu este indicată pentru prevenția primară sau secundară a accidentului vascular cerebral [51]. Utilizarea terapiei estrogenice exogene a fost însoțită de o creștere cu 40% a riscului de accident vascular ischemic [23, 52-54]. În studiul Rotterdam creșterea nivelului de
Particularități ale bolilor cardiovasculare la femei by Florin Mițu, Dana Pop, Dumitru Zdrenghea () [Corola-publishinghouse/Science/435_a_1449]
-
țigarete consumate zilnic [10]. În privința consumului de tutun, recomandările ghidului sunt renunțarea la fumat și evitarea expunerii la fumul de țigară (recomandare de clasa I, nivel de evidență B). Sunt indicate, ori de câte ori este nevoie, consilierea de specialitate și tratamentul de substituție cu nicotină sau alte modalități de farmacoterapie (de ex., bupoprionă). Un rol benefic în creșterea ratei succesului la renunțarea la fumat îl are exercițiul fizic. Un studiu efectuat pe 281 de femei sănătoase incluse în programul de renunțare la fumat
Particularități ale bolilor cardiovasculare la femei by Florin Mițu, Dana Pop, Dumitru Zdrenghea () [Corola-publishinghouse/Science/435_a_1449]
-
general a prognosticului acestor bolnavi. O analiză post hoc a acestui studiu a arătat însă că mortalitatea la femei a fost semnificativ mai mare față de placebo [47]. Explicațiile au constat în faptul că unele femei beneficiau și de terapie de substituție hormonală, dar și în faptul că digoxinemia la acestea a fost mult mai crescută decât la bărbați [48]. O analiză retrospectivă a studiului DIG, publicată în 2005, a arătat că mortalitatea cea mai ridicată a fost înregistrată atunci când nivelurile digoxinemiei
Particularități ale bolilor cardiovasculare la femei by Florin Mițu, Dana Pop, Dumitru Zdrenghea () [Corola-publishinghouse/Science/435_a_1449]
-
care o propuneam la sfârșitul capitolului 1 preia de la Wallerstein distincția dintre mecanismele de apărare și manifestările sau derivații acestora. Încă din 1976, Vaillant a substituit, în cercetarea sa, procesele intrapsihice cu anumite comportamente aparente, afirmând că „o astfel de substituție permite examinarea funcției eului în termeni mai degrabă operaționali decât teoretici”. Examinarea diferitelor instrumente de evaluare a mecanismelor de apărare arată că acestea sunt constituite din itemi concepuți pentru a reprezenta derivații conștienți ai mecanismelor de apărare. Astfel, în Indexul
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
apăraretc "Douăzeci și nouă de mecanisme de apărare" Atc "A" Activismtc "Activism" Definițietc "Definiție" Gestionarea conflictelor psihice sau a situațiilor traumatice externe prin recurgerea la acțiune, în locul reflecției sau al trăirii afectelor. Discutarea definițieitc "Discutarea definiției" Activismul - sau activitatea de substituție (acting out) - este citat ca mecanism de apărare doar în DSM-IV (American Psychiatric Association, 1994/1996). În lucrarea noastră, activismul este înțeles în sens larg, stipulându-se totodată că el trebuie deosebit de noțiunea de acting out specifică psihanalizei, precum și de
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
politice sau caritabile. Calificativul activist se aplică, de altfel, partizanului necondiționat al acțiunii, indiferent de pericolele care-l pândesc în atitudinile sale extremiste. Le Grand Larousse universel distinge, în definiția cuvântului activism, cele două sensuri ale sale de activitate de substituție cu valoare defensivă și de tendință de a te pierde în acțiuni dezordonate: 1) Sistem de conduită care privilegiază acțiunea concretă, directă și inițiativa personală (în parte, în domeniul politic, social); 2) Caracter, conduită a celui care ia agitația drept
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
și inițiativa personală (în parte, în domeniul politic, social); 2) Caracter, conduită a celui care ia agitația drept acțiune (sens peiorativ). Pentru cercetătorii care au colaborat la DSM-IV (1994/1996), activismul nu acoperă de obicei comportamente patologice. Această activitate de substituție este defensivă pentru că se află în relație cu conflictele emoționale subiacente. Activismul ar fi „un apel la a recunoaște că respectiva conduită este legată de unele conflicte emoționale”, ceea ce nu înseamnă totuși că o asemenea atitudine este întotdeauna posibilă sau
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
activismul este evident. La Jean, el are valoarea unui angajament benevol și eficient alături de camarazii de abstinență alcoolică. Activismul înlocuiește produsul toxic, al cărui rol era, după cât se pare, acela de a „strangula” angoasele, controlate acum grație acestei activități de substituție valorizată social și valorizantă narcisic pentru tânărul Jean. Să mai spunem că acest activism benefic vine să oculteze în el orice interogație asupra raporturilor sale îndelungate cu alcoolul ori asupra istoriei sale personale. Funcția defensivă a acțiunii ca luptă împotriva
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
a ne pierde identitatea. Altruismtc " Altruism" Definițietc "Definiție" Devotament față de celălalt care-i permite subiectului să iasă dintr-un conflict. Discutarea definițieitc "Discutarea definiției" Este evident că altruismul, care se aplică fără distincție celorlalți (mai puțin în cazul plăcerii de substituție, după cum vom vedea în cele ce urmează), trebuie delimitat de prietenia sau iubirea nutrite pentru o persoană anume. Devotamentul, chiar sacrificiul pentru o ființă iubită nu au nimic de-a face cu această apărare. Adevăratul altruism ca apărare se sprijină
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
altruismului circa douăsprezece pagini, ea îi descoperă acestuia și alte fundamente defensive decât formația reacțională (pe care o recunoaște și ea), citate de noi în „Discutarea definiției” (p. 141): - aflarea unui mijloc de a evita agresivitatea; - autorizarea unei plăceri de substituție; - satisfacerea tendințelor masochiste. După lucrarea Annei Freud, altruismul a dispărut din vocabularele și dicționarele de psihanaliză. În prezent, în studierea comportamentelor altruiste, ștafeta a fost preluată de sociobiologi. În aparentă contradicție cu legile evoluției (întrucât faptul de a se sacrifica
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
rubrica despre apărările cel mai bine adaptate, dispunând de o definiție foarte pozitivă: „Persoana își gestionează conflictul dedicându-se satisfacerii nevoilor celuilalt. Spre deosebire de formația reacțională, caracterizată uneori prin sacrificiul de sine, în cazul altruismului persoana primește fie o satisfacție de substituție, fie o satisfacție datorată reacțiilor celorlalți”. Suntem departe de punctul de vedere freudian extrem de critic pe care-l vom expune ceva mai încolo. Acest contrast ne duce cu gândul la anecdota povestită de Jones (1955/1979) în cursul conferinței susținute
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
și animale: „Omortalitate umană masivă, scrie el, ar fi un lucru bun. Este datoria noastră să o provocăm. Este datoria speciei noastre, față de mediul în care trăim, să eliminăm 90% din efectivele noastre!” (Ferry, 1992). Altruismul de tipul plăcerii de substituție arată, după cum subliniază A. Freud, că acest mecanism poate avea o funcție de suplinire: ea constă în a-i facilita altcuiva obținerea unei plăceri pe care subiectul și-o refuză sieși, obținând astfel o satisfacție pe cale ocolită. Unii părinți, remarcă A
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
procură” (subiectul îi facilitează altcuiva obținerea unei plăceri pe care ar dori-o pentru sine și obține o anumită satisfacție din această atitudine). Spre deosebire de masochism, în acest caz este urmărită suferința (imposibilitatea de a obține plăcerea), și nu satisfacția de substituție. Baza altruismului este așadar alta. Biografia Madeleinei, pacientă pe care Janet a studiat-o îndelung în De l’angoisse à l’extase (1926/1975, vol. I), se constituie într-un exemplu de altruism bazat pe masochism. Pe când era foarte tânără
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
Freud, 1910/1987). În acest fel se arată, de fapt, cât de hotărâtor este rolul jucat de identificare în apariția celorlalte apărări. Semnificația pentru patologietc "Semnificația pentru patologie" Identificarea „ține de două funcții contradictorii: o funcție de instabilitate, de deplasare, de substituție; cealaltă - de permanență, de stabilitate, de constanță” (Neyraut, 1984). Patologiile identificării sunt delimitate astfel în identificări isterice, pe de o parte, și identificări endocriptice melancolice sau delirante, pe de altă parte, ambele categorii trebuind raportate la distincția freudiană între identificările
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
indivizi care pot fi îndepărtați în spațiu. Noile mijloace de comunicare interactive participă la aceasta; pot fi considerate expresie a "comuniunii sfinților" postmoderni 56. Internetul sau telefonul celular suscită o "aură" specifică. Ele pun în scenă ceea ce Louis Massignon numea "substituția mistică", adevărată unire a rugăciunilor ce permite comuniunea în spirit, cu eficiența pe care o astfel de comuniune nu întârzie să o aibă în viața de toate zilele. Pentru a-l înțelege pe celălalt ne așezăm pe axa sa, pornind
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
bun care să fie acceptat într-o revistă occidentală, atunci te pedepsim: scrii patru studii în România. Calitatea (presupusă a fi certificată de publicarea în Occident) este compensată de cantitatea din țară (presupusă implicit a fi de calitate inferioară). În substituția calității prin cantitate, o cauză suplimentară a inflației, este conținută tacit și o atitudine complet distorsionantă. Este mai bine să scrii studii sociologice de interes pentru comunitatea occidentală (publicarea nu presupune exclusiv calitatea, ci și o tematică de interes pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2237_a_3562]
-
Și logica povestirilor a lui Vladimir Propp (1970) este denaturată în reprezentarea violenței. Din schema narativă complexă a lui Propp se reține în programele violenței televizuale aproape o singură fază/formă, lupta fizică, în detrimentul celorlalte (ajutor, reîntoarcere, recunoaștere, pact înșelător, substituție, răpire, furt, prezentarea, dezvoltarea și restabilirea ordinii, complicare, transfer/căutare, recunoaștere). Prezentarea violenței la televiziune, aproape ca un „dat natural” amplifică și chiar deturnează modelele narative identificate de R. Barthes și V. Propp în alte categorii de povestiri, modele care
[Corola-publishinghouse/Science/2237_a_3562]
-
înseamnă prezența unei imagini care are o înțelegere istorică și fără de care ea nu poate fi prezentă. Prezența unui obiect de artă nu poate fi prezență ca atare fără absența prezenței sale. Opera de artă pare să apeleze la teoria substituției, prin care imaginea precede obiectul de artă, în cadrul căreia corelația dintre cele două ipostaze este precedată de reprezentare. Condițiile ontologice ale obiectului de artă în procesul de reprezentare necesită o asemănare între obiectul de reprezentat și obiectul reprezentat. Conținutul său
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
al reprezentării. Astfel, prezența devine prezență a prezenței doar prin înțelegerea simbolului prezenței. Prezența obiectului de artă nu poate fi prezență absolută fără absența prezenței sale transcendentale. Mai multe probleme epistemologice și ontologice sunt implicate în dimensiunea fenomenologică a teoriei substituției reprezentării, care duce la mai multe reprezentări prin intermediul prezenței ce funcționează ca substitut pentru reprezentare. Dimensiunea epistemologică poate fi reformulată în termenii unei critici veritabile a teoriei asemănării. Teoria asemănării pare să eșueze din cauza lipsei explicării științifice a funcționalității și
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
realitate este Y și are alte propietăți decât cele ale lui X. O astfel de reprezentare este amăgitoare și nu exemplifică o prezență. Mai mult, în cadrul artelor scrise, cuvintele și textele nu se aseamănă cu ceea ce descriu. Prin urmare, teoria substituției devine credibilă doar dacă eliminăm orice bază epistemologică a reprezentării. Nu putem demonstra epistemologic relația dintre reprezentare și prezență. Pe de altă parte, dimensiunea ontologică arată că orice reprezentare oferă anumite obiecte sau semne ce aparțin lumii și nu limbajului
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
semne ce aparțin lumii și nu limbajului și care pot fi înțelese ca substituți ai reprezentărilor sale. Între realul conținutului unui obiect de artă și semnificația sa există un spațiu al artei, ce poate fi explicat ca diferență ontologică. Teoria substituției necesită același statut ontologic în atribuirea reprezenătrilor pe care îl au obiectele reprezentate. Prin intermediul reprezentării se schimbă la nivel fenomenologic un obiect cu altul. În cadrul conștiinței avem un obiect fenomenologic, situație ce contravine teoriei substituției. Conform teoriei indiscernabililor lui Leibnitz
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
explicat ca diferență ontologică. Teoria substituției necesită același statut ontologic în atribuirea reprezenătrilor pe care îl au obiectele reprezentate. Prin intermediul reprezentării se schimbă la nivel fenomenologic un obiect cu altul. În cadrul conștiinței avem un obiect fenomenologic, situație ce contravine teoriei substituției. Conform teoriei indiscernabililor lui Leibnitz (Discurs, §9, p. 308) ideea de a avea două specimene ale unui singur tip de lucru (A¹ și A²) este complet indiscernabilă. Teoria substituției înseamnă deci că A² este reprezentarea lui A¹ și vice versa
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]