3,756 matches
-
degete reci mi se strîng În jurul inimii. Două sute de viori izbucniră pe ecran, urmară Împușcături, strigăte și scena se adînci În tenebre. Pentru o clipă, parterul dispăru În bezna absolută și nu putui auzi decît zvîcnirile care Îmi răsunau În tîmple. Încetul cu Încetul, o scenă nouă se ilumină pe ecran, destrămînd Întunericul din sală În aburi de penumbră albastră și purpurie. Omul fără chip dispăruse. M-am Întors și am putut vedea o siluetă Îndepărtîndu-se pe culoarul parterului și Încrucișîndu-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
știu dacă le-a învățat așa cum sunt scrise în Sfânta Scriptură, dar atunci când am plecat în lume și de fiecare dată când plecam după scurtele revederi cu ea, nu uita să mi le repete...Nici când ghioceii au înflorit pe tâmplele mele ea nu se sfiia să-mi repete: „Să nu uiți, dragul mamei...Să ai grijă”...Și lacrimile îi curgeau ca două râuri în miniatură pe chipul brăzdat de bătrânețe și ars de soare...Asta era mama...Și cred că
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
PREA ÎNDEPÅRTATE Se ascunde sub fruntea mea timpul håituit de Eos și gândul cåutând urmele de tine nelåsate secundarul scrâșnind peste tâmplele azurii ale ferestrei precum o padelå valuri de aer måsurând Mai cald îmi este visul sau mai rece în ochiu-mi aburit de råsuflarea dimineților tale prea îndepårtate
Aripi de påmânt by Viorel Surdoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/866_a_1610]
-
ei, dar profesoara de vioară i-a spus înainte să plece: "să nu lași vocea din tine să iasă, să nu-i lași pe cei de acolo să afle ce ai aici", și a atins-o ușor cu degetul pe tâmplă, s-a uitat uimită la profesoară și nu a înțeles atunci ce spune, sau mai degrabă nu voia să înțeleagă, vocea din interiorul ei o speria de moarte, o simțea ca pe un blestem, ca pe o vrajă, nu voia
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
ating, știe că nu va pleca de aici decât alungată de el, au trecut ceasuri, ori poate veacuri, se uită unul la altul, nu au nevoie de cuvinte, e suficientă atingerea mâinilor, Sandei simte cum sângele lui îi zvâcnește în tâmplă, e trecut de miezul nopții, Sandei își simte ceasul biologic care îi spune cu mare precizie în ce parte a zilei sau a nopții se află, se țin mai departe de mână, el într-o parte a gardului de sârmă
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
tot timpul la el, că devenise pentru ea un fel de reper, în lungile ei meditații din curte, când stătea și urmărea geografia norilor de pe cer, își imagina, și-l imagina pe Alex alături de ea, îl vedea cum îi mângâie tâmplele, îi vorbește cu vocea lui catifelată, fiecare gând îl conținea și pe Alex, această poveste venea să-i strice ordinea interioară, și așa precară de când nu-i mai reușea nimic, pentru că imaginea lui Alex devenise o obsesie a început să
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
în ea și pe cât timp ne-ar ajunge, dacă accesul spre galerie ar fi complet astupat de ape E mare încăperea nișei, însă văzând distanța de la Apă la partea de sus a gurii nișei, broboane de sudoare îmi curgeau pe la tâmple, dar nimic nu ne-ar fi folosit, ca să-i sperii și pe ceilalți Deci, strâmtorați și împinși la nelucrare, ne-am urcat sus, la geamblacul sondei, unde câțiva dintre noi s-au dezbrăcat și și-au pus hainele sub ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
cu haina căzută, pe umeri veșteji și poticnindu-se de umbra pașilor săi. Realitatea separată din Insula Cristinei Domnișoara Cristina îl privi, încărcându-l de frisoane, cu pupilele ei de mercur albastru... Își înclină cele două cornițe bălăioare, trase spre tâmple, în formă de spirală și, fără să mai zică Noapte bună, iubitule ! (desigur, acesta era, dealtfel, sensul reverenței), se răsuci pe tocuri, cu o eleganță de balerină sprințară. Se depărtă de Mircea, tropotind delicat, pe aleea îngustă, întocmită din lespezi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
un chef-monstru, avea groaznice dureri de cap. Cică, privind la pisicuța lui albă, care se deplasa pe parchet, evoluând neauzit, așa cum fac pisicile, pe lăbuțele ei prevăzute cu pernițe moi, stăpânul cel tiriachiu o imploră disperat, ducându-și mâinile la tâmple: te rog, ah! te rog, nu mai tropăi! nu mai tropăi!... Zâmbi, a doua oară, amuzat de faptul că episodul cu pisica i se punea lui însuși în seamă de către omologii lui pe linie profesională, de toți ceilalți directori ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
gândurilor, tălmăcindu-se în proteste, în tânguiri și în resemnări... Bărbatul gonflabil se zgâi la Profesorul, cu niște ochi mari de dromader, acea cămilă purtătoare a unei singure cocoașe, viețuitoare supranumită și corabia deșertului. Încordându-și la extrem vinele de la tâmple, în efortul său de înțelegere a prelegerii despre animism, el își rezumă dizertația oferită la dimensiunile și conținutul unor răsuflate manele, lamentația aceea de mahala, care avea să înceapă a se substitui elegantei romanțe. Opac, însă, la orice indiciu privind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
spun bătrânului: El a dăruit toată averea, dar din mărturia mitropolitului și a celor trei episcopi (de Roman, de Rădăuți și de Huși) aflăm că s-a pus o condiție. „Care, fiule?” În mărturie scrie: „Iar de i se va tâmpla...să-și ia fămeie...de i se va tâmpla să aibă cuconi, două dughene și a treia parte de toată agonisita lui să fie a femeii și a cuconilor, iar trei dughene...și cu doâ părți de tot ce va
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
mărturia mitropolitului și a celor trei episcopi (de Roman, de Rădăuți și de Huși) aflăm că s-a pus o condiție. „Care, fiule?” În mărturie scrie: „Iar de i se va tâmpla...să-și ia fămeie...de i se va tâmpla să aibă cuconi, două dughene și a treia parte de toată agonisita lui să fie a femeii și a cuconilor, iar trei dughene...și cu doâ părți de tot ce va avea să fie a sventei beserici unde le-au
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
postav i un atlaz...și 8 oameni scutiți de tot birul...ca să fie numai pentru lucrul tipografii. Așijderea și pentru cât plumb spiglos și hârtie va aduce pentru treaba tipografii nici un ban vamă să nu de. Și de s-ar tâmpla să tipărească domnii noastră vreo carte,...să i se plătească de la camara noastră aceasta după dreptate... Asemenea dar și domnii me am înnoit și i-am întărit cu această carte a domnii mele pentru toate câte mai sus numite...” „De
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
soție... și copii... Am doi copii! Mâinile lui Endō au început să tremure ușor. Implorările lui Gaston i-au atins, fără îndoială, o coardă sensibilă, dar și-a oțelit inima, a strâns iar pistolul în mână, l-a dus la tâmpla lui Kanai, prăbușit pe sacii de ciment, și a apăsat pe trăgaci. Trecea un tren prin apropiere. Zgomotul de pe șantier era mai infernal ca oricând. Se apropia de ora prânzului. Degetele însângerate ale lui Kanai, agățate de sacii de ciment
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
dat drumul și a plecat. Când s-a uitat îndărăt și l-a văzut pe Gaston târându-se de-a lungul zidului în urma lui, s-a repezit la el și l-a lovit cu toată forța cu patul pistolului în tâmplă. Bubuiala a fost zdravănă. Gaston s-a răsucit puțin și a căzut ca un bolovan. Deși primăvara a cedat locul verii, seara era încă răcoare. Cei doi clopoței pe care-i cumpărase Tomoe din Ginza clincheneau la adierea ușoară a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
ăleia, ca și gingiile, îs mai degrabă vinete-cenușii, ca și unghiile. „Noaptea rătăcea ca un abur printre lucruri, fiecare obiect îmi amintea de carnea ei pe care o știam fără s-o fi atins vreodată, era acolo, o simțeam în jurul tâmplelor, îmi cuprindea omoplații, mă învăluia, voiam să dispar în sângele ei și mă trezeam și mușcam perna să nu-i strig numele...” Porcule... a suspinat într-o judecată de valoare. Mi-am găsit o poziție mai comodă, mai ales că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
Carina. Ce pedalezi ca apucatul? *** Luni Coastele-mi îmboldesc plămânii, umărul stâng seamănă cu un macaz înțepenit de frunze uscate. Când încerc să-mi dezdoi spinarea, vertebrele zbârnâie și revin cu greu la locul lor. O durere înfundată, apărută în tâmple, începe să mi se plimbe prin tot corpul, escaladează spre cerebel, alunecă-n stomac, unde mă scurmă aciditatea, circulă prin duoden, zgândărind vreo două zgaibe pe-acolo și se instalează în rotule. Tocmai când două cupluri se încolăceau, se răsuceau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
Mă lipesc cu burta de plăcile lui. Umflu și strâng burta și-mi place când se-apropie și se depărtează de azbest. - Omuleți... hai, băăă... Omuleți? Ai căzut în cap prin somn? râde Sorin, întinzându-se... Bate cu degetul în tâmplă. - Ești trilulu? - Chiar sunt, sunt mai mulți, poate-am să-i mut în dulap, într-o cutie în care-am să tai o portiță și ferestre cu traforajul... Le-am lăsat două cuburi de zahăr și-o bomboană. Sunt ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
niște bani stând în fața tastaturii și butonând. Bani care, invariabil, se duc pe alte obiecte ce mă vor încurca, îmi vor ocupa apartamentul și viața. Alunec pe gresie, încerc să mă sprijin de mașina de spălat, dar tot dau cu tâmpla stângă de colțul dulăpiorului, ssss, o să-mi iasă un cucui. Tocmai la vreme, începeam să devin profund dis-de-dimineață. Carina își poartă bigudiurile multicolore și capotul de finet. - Plec două zile cu mama la Vatra Dornei! Cred că e supărată de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
aerul nu-ți mai ajungea-n plămâni, de parc-ai fi primit un pumn în plex? Pentru ăsta nu puteai scăpa zile în șir de febră? Atingerea lui întâmplătoare făcea să-ți tremure carnea și să-ți pulseze venele-n tâmple? Pe insul ăsta îl visai cu ochii deschiși, imaginându-ți nerușinat că l-ai dezbrăca de haine? Pentru ființa asta ștearsă băteai străzile de nebună, doar-doar l-ai putea întâlni? - Povestea cu ramura înnegrită... - Da... te uiți acum la individul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
Am rămas ieri pe linia de tramvai, nu mai voia să pornească și-mi era că mă duce cinciul la gară direct. Dar nu asta mă preocupă acum... Leonard a mai slăbit de când nu l-am văzut, a albit la tâmple și i s-au adâncit brazdele de pe frunte. - De când am început povestea asta cu pictarea icoanelor în biserică, toate îmi merg pe dos. Nu mai înțeleg nimic... - Ai conflicte cu popii? am întrebat. Leonard o mai pățise o dată, muncise o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
răspunsul la Întrebare, În condițiile În care eram torturat de gândul că aveam o erecție și ea Își dădea seama de asta, și de dorința nestăvilită de a mă arunca la picioarele ei, mi-a dat o durere teribilă la tâmple. Asta Îmi aducea aminte de ziua când mi se ceruse să scriu un raport despre retragerea trupelor irakiene, În timpul războiului iraniano-irakian, având la dispoziție doar câteva informații. Raportul acela mi se părea floare la ureche față de ce trebuia să Îndur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
-mi despre orgii sexuale, despre prostituate, despre membrana anală, despre ejaculare și urină, simțeam cum partea de jos a corpului și creierul Îmi intrau În vertij, ca și cum acele unui vitezometru ar fi sărit de limita maximă. O epuizare oarbă În tâmple mă făcea să-mi pierd autocontrolul. Mi-am adunat stropul de energie rămas pentru a-i cere femeii să-și Întrerupă puțin povestea și am căutat o scuză ca să părăsesc Încăperea. Camera era dotată și cu telefon, și cu toaletă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
toaletei, am simțit cum stomacul și tubul digestiv Îmi erau cuprinse de spasme și printre degete Începu să mi se prelingă un lichid murdar și apos. Am vomitat dar asta nu mi-a Înlăturat deloc starea de rău. Stomacul, ceafa, tâmplele, gâtul, Întregul meu trup Îmi era agitat de tremurături pe care nu mi le puteam reprima oricât m-aș fi străduit, și care păreau să-mi răscolească un nou val de vomă. Doar penisul Îmi era În erecție; l-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
Acum aș putea să accept așa ceva, dar pe atunci, când trăiam jucând rolul voluptății și al viciului, amețită de cocaină, ecstasy și șampanie Încât nu mai aveam nici măcar putere să mă țin pe picioare, când, dacă aveam migrene, Îmi Înfundam tâmplele cu heroină, eram pe deplin convinsă că nimic nu putea sta În calea energiei pe care o simțeam În mine. Kyōko ne-a făcut să ne dăm seama de multe lucruri și ne-a servit ca ocazie pentru a face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]