3,994 matches
-
a baba oarba", mergeam împiedicându-mă de toate paturile din cale, luându-mi azimutul după dreptunghiul luminos ce contura ușa de la intrare. Când am ajuns destul de aproape am zărit o fetișcană goală pușcă înfiptă într-o pereche de cizmulițe cu toc. La adăpostul întunericului, fața mea se prelungea pe lângă umbre, iar sângele începu să se zbenguie prin artere, umplând toate zonele mai puțin irigate peste zi. Am încercat să o scald cu o glumă și să-mi ascund emoțiile care puneau
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
voia pe niciunul din noi. Se trase puțin îndărăt, dar nu prea tare și doar preț de vreo câțiva pași, apoi, revenindu-i un zâmbet discret pe fața plânsă, mă prinse pe după gât ca un bărbat. Eram caraghioși, fiindcă pe tocuri era mai înaltă ca mine și când am intrat în acea sală de dans, am dat naștere la zeci de zâmbete cârcotașe. Pe o melodie italiană, Erjika își înlănțui brațele peste umerii mei și lipindu-și trupul de mine, își
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
-o pe mama oftând, dar eram prea Înnebunită să nu Întârzii ca să Îmi mai pese. Am fugit tot drumul către studioul de balet. Afară era Îngrozitor de frig și de pustiu. În timp ce picioarele mele, aflate În cele mai incomode cizme cu toc, mă implorau să mă opresc, m-am gândit cât de mult uram iarna. Totul era rece și trist. Totul, până și eu. Am ajuns cu două minute Întârziere la studio, dar am fost mulțumită. Adoram locul acela. Studioul putea fi
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
Adi era iubitul ei, deci ea trebuia să facă impresie.Mi-am desprins părul. Deși atârna banal pe umeri, am fost fericită că măcar apucasem să-l spăl. În tot acest timp, Maria se Învârtise disperată prin cameră, sărind pe tocuri. ― Haide, haide, haide! repetă ea scoțându-mă din minți. Astăzi, Alisia! Nu-ți mai bate joc de nervii mei. ― O secundă! m-am răstit În timp ce mă dădeam cu balsam pe buze. Mi-ai văzut cerceii rotunzi? ― Nu-ți mai pune
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
și am sărit Într-o pereche de balerini, pe care Îmi jurasem să nu-i port niciodată pentru că mama mă forțase să-i cumpăr. Se părea că până la urmă nu fuseseră o alegere atât de proastă. ― S-a zis cu tocurile pentru o vreme, am bodogănit gândindu-mă la piciorul care mă durea. Maria chemase deja un taxi care ne aștepta În fața casei, dar nu-mi plăcea deloc privirea șoferului. Probabil ne așteptase mult timp. M-am urcat tăcută În mașină
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
Am prins toate stopurile pe roșu și Începea să-mi fie frică de reacția Mariei. M-am uitat pe furiș la ceas. Întârziasem deja zece minute. Lângă mine, Maria bătea nervoasă, cu regularitate din picior. Avea să-și nenorocească complet tocurile. Când am ajuns În sfârșit, locul era plin de lume. Restaurantul era drăguț, nu exagerat de elegant și foarte spațios. Arăta bine, așa cum Îmi promisese Maria. M-am uitat În grabă la băieții de la mese, Încercând să-l identific pe
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
zâmbit. Avea dreptate. ― Mă duc acasă, spuse ea și mă Îmbrățișă. Distracție plăcută! M-am uitat câteva secunde la reflexia mea În geam Înainte să intru. Arătam binișor În fusta neagră a Mariei, deși mă simțeam parcă prea scundă fără tocuri. Picioarele mele nu puteau suporta Încă chinul de a se cocoța pe ele. Mi-am amintit de toate perechile minunate de cizme și pantofi care fuseseră exilate În debara. Era nedrept! Mi-am dat pe spate părul lung și ondulat
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
ca de obicei. ― Dacă ai de gând să mănânci, ai face bine să te grăbești. ― Nu vreau să mănânc azi! Și așa Îmi vine să vomit. Mi-am luat geanta nefiresc de mare și am sărit În pantofii negri cu toc minuscul. Nu mă simțeam pregătită pentru școală sau pentru orice altceva. ― Sunt gata! Adi ne aștepta În față Într-o mașină scumpă. Maria era o norocoasă. Nu numai că arăta bine și o iubea, dar avea și mașină. Era perfect
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
a celor mai comune articole vestimentare de calitate afectează și ele mult mai acut populația feminină a țării. În mod normal, o femeie poate să decidă singură dacă dorește sau nu să folosească rujuri, ciorapi de mătase sau pantofi cu toc înalt, adică să-și etaleze sau nu feminitatea. Dar în România simplul drept de a alege le era refuzat. Egalitatea era înlocuită cu uniformitatea. Interzicerea avorturilor a fost o altă problemă care a afectat în mod direct și puternic viața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
lustruit era însă numai bun de cotrobăit și așa s-a și întâmplat în ziua aceea, când mama era aplecată asupra unei crătiți aburinde în bucătărie, iar patul fetiței, care mergea de-acum în picioare, era plasat pe undeva între tocurile ușii. Numai un moment însă i-a dispărut de sub ochi și doar a mai apucat să o smucească în momentul în care ea își băgase deja degetele în priza de lângă bucătărie. Șocul electric le-a izbit în perete pe amândouă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
piciorul meu sigur n-are culoarea aia. Victorie: am și ciorapi negri! Nou-nouți, neremaiați, foști piciorii, vopsiți de mama cu Gallus negru. Și balerinii negri ai mamei, noroc că purtăm amândouă 38, iar ea nu prea se-ndeasă la pantofi fără tocuri. Norocul meu, că și-așa strigă idioții pe stradă după mine „Cinci metri fără cap!“ și „Cum e vremea pe-acolo pe sus?“. Da’ lasă, i-o mare fericire să fii așa ’naltă și subțire, Tudorițo nene, cică o să aflu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
care îmi completam colecția de junk se numea Anca și era cea mai frumoasă fată din cartier. Avea rochii mătăsoase, lungi și cu imprimeu înflorat, exact cum văzusem în revista Femeia, la care se abonase soră-mea. Purta pantofi cu toc și îmi plăcea mult să o privesc coborând strada spre casă, călcând din piatră în piatră, ca pe ouă, să nu se murdărească de noroi. Uneori, o lăsa taxiul la poarta noastră, drumul fiind prea prost până la ea. Era blondă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
Waterford, sfâșiată, între tendințele contradictorii ale estetismului din prima ei tinerețe când mergea la petreceri îmbrăcată în rochii verzi ca salcia și ținând în mână o narcisă și, pe de altă parte, frivolitatea anilor ei mai maturi care tindeau către tocurile înalte și rochiile de la Paris, purta acum o pălărie nouă. Aceasta îi dădea o dispoziție de-a dreptul optimistă. N-am auzit-o niciodată vorbind cu mai multă maliție despre prietenii noștri comuni. Dna Jay, conștientă de faptul că vorbele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
trenul e gol, numai cu soldații în față, în drum către casă. Să nu călătorești de capul tău. Și atunci, ce văd... Nu am bilet - am spus eu, pentru că voiam să trecem peste asta. Iar atunci el a scos din tocul pistolului un sendviș, pentru mine - și a mai mormăit că el nici nu mi l-a cerut. Am stat mult de vorbă. Mai ales despre săraca Magdi, casierița, de la care provenea și gustarea asta. Pentru că, după „evenimentele acelea“, văduva îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
a povestit cele trei pățanii cu Dumnezeu. Mi-a vorbit despre trucurile cu care încercau să-l înșele zi de zi blatiștii și cum reușeau s-o facă. Era fericit dacă-și dădea seama măcar pe urmă. Și că purta toc de pistol ca pară mai important, dar numai de când lucra pentru Magdika își ținea în el cele câteva îmbucături, cât să nu moară de foame. Nu mai aveam de făcut decât o singură cruce, pentru că foloseam termenii tehnici ai căilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
șters cu o linie și am scris deasupra, corect: Szén Pál. Am stat de vorbă până în zori. A fost impresionat că mi-am amintit cine era și că i-am făcut sendvișuri ca cele pe care le purta el în tocul pistolului. A lăudat și carnea, cu toate că era un pic arsă, apoi i-a povestit lui Engelhard că eu am început să încărunțesc sub ochii lui, Doamne, cum a trecut timpul, noroc că m-am oprit la șuvița asta, care măcar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
dat, două bătăi scurte și ferme, atât. Întâmplarea făcu ca Victoria să fie acasă atunci. Întrucât ea nu aștepta pe nimeni în vizită, rămase un dram surprinsă, iar, în clipa în care deschise ușa și găsi un plic înfipt în tocul ei, senzația de nedumerire îi crescu simțitor. „Ce ar mai putea fi și asta?! Doar poștașul nu vine niciodată duminica!” Se-nțelege de la sine ce sentimente teribile o zguduiră pe ea de la temelie, atunci când termină, pe urmă, scrisoarea primită de
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
un moment critic. Vizualiză, din memorie, peretele dindărăt, care avea niște scobituri pentru condiționarea aerului, tocmai bune pentru ceea ce voia să facă. Se răsuci, ușor, într-o parte astfel încât curentul de aer să-l lovească în spate și, așa, cu tocul în perete, se fixă în poziție de așteptare. Și astfel, își examină dușmanul cu un ochi iscoditor. Un om? Greu de crezut că o formă umană ar putea deveni atât de vaporoasă, atât de impalpabilă. Masa de umbră rămânea informă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
fine din lume, măsoară numai trei becuteci și jumătate, asta ar însemna că ai nevoie să jupoi numai o șaisprezecime de capră amaltea, dacă lucrezi eficient și nu prăpădești pielicica bună de capră, și în asta intră și pielicica de pe tocuri, pentru că vei face pantofiori cu toc sexi din pielicică de capră amaltea pentru prințesa dorului tău mistuitor și pentru grădina suspendată a dragostei ei. șase în al patrulea loc: folosind situația strategică fantastică în care te afli acum, pe săniuța
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
becuteci și jumătate, asta ar însemna că ai nevoie să jupoi numai o șaisprezecime de capră amaltea, dacă lucrezi eficient și nu prăpădești pielicica bună de capră, și în asta intră și pielicica de pe tocuri, pentru că vei face pantofiori cu toc sexi din pielicică de capră amaltea pentru prințesa dorului tău mistuitor și pentru grădina suspendată a dragostei ei. șase în al patrulea loc: folosind situația strategică fantastică în care te afli acum, pe săniuța trasă de vulpile-zburătoare-cu-cap cenușiu, cu pătuțul
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
Și acolo, în acele vase umplute cu chimicale i se explicase -, se "fabrica" electricitatea, într-un mod care pentru el rămânea un mister. Și acea electricitate chiar dădea viață soneriei. Mama îl ridica în brațe ca să ajungă la butonul din tocul ușii de la stradă, Tiberiu apăsa, și undeva departe, în interior, dincolo de uși și de ziduri, auzeai exact așa cum maică-sa îi spunea despre mătușa Liliana: Zumi! Doar că prelung, atât cât țineai degetul apăsat pe buton. Le întâlnise apoi pe
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
cu curiozitate în interiorul încăperii. Puiu? a spus doamna care semăna cu profesoara de română, având aerul că primise exact răspunsul la care se aștepta. Foarte bine, nu-i nevoie să-mi spui mai mult. A întins mâna către întrerupătorul de lângă tocul ușii și s-a aprins o lumină slabă. Întunericul s-a retras din mijlocul încăperii. De-a lungul pereților se înălțau etajere de lemn, pe care zăceau în umbră suluri de stofă de culori diferite, dar toate închise. Ia spune
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
dreptul tampoanelor ruginite. Sporovăind, mulțimea o cotea pe strada Avram Iancu, pe care o ocupa dintr-un gard într-altul. Din mers cineva îl înghionti pe Rareș în umăr și în clipa următoare altcineva din urmă îl călcă apăsat pe toc, lăsându-l cu călcâiul scos afară din pantof. Șontâcăind, Rareș își târși pantoful către marginea străzii și, lângă gard, se aplecă să-și dezlege șiretul. Dar chiar și acolo dădeau peste el înghiontindu-l cu câte un genunchi în spinare
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
fiindcă acolo era intrarea rezervată profesorilor. Drept înaintea lui, se întindea, cât era de lung, coridorul cu ferestre înalte dând în curtea interioară. Dar Rareș o lua la stânga, trecea de holișorul rotund și se oprea la prima ușă dublă. Deasupra tocului ușii, pe o plăcuță emailată, veche de cine știe câți ani, stătea scris, negru pe alb, cu chenar, CANCELARIE. În capul coridorului, departe, o fereastră boltită dădea în strada Baltasar Gracian. Venind de acolo, se reflecta în luciul pardoselii, lungă și palidă
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
prietenos sau o anumită seriozitate responsabilă. Vasăzică așa... te-ai recăsătorit... Eu am cunoscut-o? Nu. Lucian a îngenuncheat la piciorul căsuței pentru lumânări și își șterge lentilele ochelarilor cu bucățica de piele de căprioară pe care o ține în toc. A deschis ușița căsuței. Și cu apartamentul tău de la București ce-ai de gând să faci? Cred c-am să-l vând. Ești sigur că n-o să-ți pară rău? Tatăl său obișnuia să asculte și să tragă concluziile în
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]