9,812 matches
-
cărții, colaborările la diverse publicații, precum și intensa viață sentimentală ne arată un autor mai plin de energie ca oricând. Oricât de proastă ar fi impresia lăsată de bețiile în lanț, oricât de discutabil-dizgrațioase relațiile cu femeile, mâna scriitorului nu a tremurat asupra foii de hârtie. E drept că, rând pe rând, Natasha Spender, Helga Greene și Jean Fracasse - aceasta din urmă, doctor în muzică, joacă și confuzul rol de secretară personală - suferă asediile amoroase ale lui Chandler, în maniere de o
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
ora nouă încep să-mi rulez prima țigară - o fac și o refac până iese perfectă. Nu pentru că aș vrea să fie perfectă, dar așa am o treabă. După aceea aștept să se facă zece. Când vine momentul, mâinile îmi tremură incontrolabil. Dar nu-mi aprind imediat țigara. Dacă o fac, trebuie să aștept încă trei ore până la următoarea. Până la urmă aprind țigara, trag un fum și o sting. Făcând tot așa, țigara durează o oră. O fumez până ce are mai
În sfărșit, nefumător by Allen Carr () [Corola-publishinghouse/Science/92303_a_92798]
-
fântână iarna) este implacabil legat, prin tema cruzimii, de opera povestitorului. Totul se află în Amintiri.... Autorul nu le-a continuat pentru că de fapt le încheiase. După două scurte paragrafe, nu lipsite de unele elemente convenționale și idealizante (pana maestrului tremură câteva clipe de emoție), Amintirile... încep aproape abrupt cu înființarea școlii din Humulești, amintind cititorului că cel care scrie e un institutor. Din anonimat, din mulțimea școlarilor, eroul-narator iese, erupe odată cu explozia primei întâmplări dramatice din șirul celor pregătite să
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286480_a_287809]
-
de sunt și mai nenorociți ca tine, eu tot îi primesc bine pe străini, că oaspeții și cerșetorii ni-i trimite Zeus, iar darul ce le facem, oricât de mic, e pe placul lui, că atât pot da slugile, ce tremură când poruncesc stăpânii necopți"137. Ulise, deși mișcat, îl pune la încercare în continuare pe Eumeu pentru a vedea până unde va merge ospitalitatea acestuia. Îl încearcă pe Eumeu: "ca să vadă dacă o să-i dea sumanul lui" (14.459)138
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
adaugă decât o nuanță imperceptibilă de strălucire în ochii noștri, până la zbuciumul și trăirea intensă provocate de groază care ne ține cu gura întredeschisă, cu fruntea palidă, cu chipul încremenit, cu privirea pierdută, cu părul vâlvoi, cu toate membrele care tremură și se zbat este poate o creștere progresivă a unei singure acțiuni în aceleași organe, creștere care are o infinitate de termeni dintre care nu prezentăm decât câțiva prin expresiile vocii; acești termeni sunt în cazul de față: surpriza, admirația
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
spațiul kafkian: sunetul unor multiple sonerii care răsună de peste tot și al căror sens însuși scapă auditoriului sau sunetul pur al unui clopot, în Castelul, pe care K. îl aude: "Un sunet înaripat, un sunet vesel care făcea să-ți tremure sufletul o clipă; ai fi spus, fiindcă avea și un accent dureros, că vă amenința cu împlinirea lucrurilor pe care inima voastră le dorea pe neștiute". Această sonoritate emoționează, pare că vrea să semnifice ceva, fără să o facă totuși
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
cum se autocaracteriza într-un Autoportret -, poetul "caută apa (...) din care curcubeul/ își bea frumusețea și neființa..." Nimeni nu trece fără neliniște peste cumpăna apelor: Privește în jos! Privește-ndelung, dar să nu vorbim. S-ar putea întâmpla să ne tremure glasul. Timpul preface cuvintele în "morminte"; acestea închizând anxietăți, tristeți, "suferințe", reamintesc inexorabil trecerea. O linie tonală oraculară imprimă unei meditații despre destin un aer solemn, de amvon: "Sub bolțile-acestea, sub sfintele,/ e bine, tu să știi, să vorbim mai
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
afectivă: "Pădurea avea în răstimpuri înfiorări rare, după care urmau alinări, liniști ca din alte lumi. Și căprioara sta singură; și sângele i se scurgea în iarba moale a țărmului (...). În liniște, pe cerul întunecos din fundul apei, începu să tremure lacrima de aur a celei dintâi steluțe. Căprioara avea un muget abia auzit, și ochii îi luceau în cea din urmă lumină a malului. Așa sta singură și murea, sub pletele mestecenilor cu trunchiuri albe..." Pentru Labiș ("pui de cerb
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
state timp de peste cinci ani. Totuși, exist... printre istorici o convingere unanim...: șeful orchestrei, cel care dirijeaz... totul, controleaz... totul și reimpulsioneaz... acțiunea atunci cînd sl...bește, este incontestabil Stalin. Conduc...torii „democrațiilor populare” nu sînt decît niște executanți care, tremurînd de team... pentru ei Înșiși, aduc victimele În fața c...pc...unului de la Kremlin. Ei acționeaz... sub presiunea serviciilor de securitate sovietice, care lucreaz... În rețea, au putere total... asupra poliției politice din fiecare stat și Își impun propriile metode. În
[Corola-publishinghouse/Science/2022_a_3347]
-
Bune-Vestiri și încoronări, fără zâne, licorne, sirene, îngeri și dragoni? Cum să-i faci pe oameni să creadă în Iad, în Rai, în Înviere fără a le arăta toate acestea? Fără a-i face să râdă, să plângă sau să tremure. A se vedea, de pildă, balada în care mama ignorantă a poetului Villon ia cuvântul: "La mânăstire văd, ce mi-e-ndemână, / Rai zugrăvit cu ceteri și cinghii, / Și-un iad cu păcătoșii-n flăcări vii: Unu-mi dă spaime, altul bucurie
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
De luat mai întâi în sensul fizic de: "a avea efecte" sau "a modifica o conduită". Așa cum există cuvinte care rănesc, ucid, entuziasmează, alină etc., există imagini care te îngrețoșează, care-ți fac pielea de găină, care te fac să tremuri, să salivezi, să plângi, să ai erecție, să vomiți, să te hotărăști, să cumperi cutare mașină, să-l alegi pe cutare candidat, și nu pe altul etc. Enigmatică trivialitate. Publicitatea comercială este criticată pentru acțiunea ei, descrisă drept seducție, pervertire
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
a o întâlni pe Julia în Republica Vandana de Nord, fie ea pentru a mai putea veni o dată în Republica Vandana de Sud. Cine perseverează câștigă! Frumoasa domnișoară Julia Zimberlan, la doar douăzeci de ani a primit sublima viză și, tremurând de emoție, a plecat să-l întâlnească pe Raul B.. Inima îi bătea cu putere: "Oare o mai așteaptă Raul? Oare n-a găsit o altă fată, după atâta vreme?". Nu, Raul i-a rămas fidel, chit că nu-l
[Corola-publishinghouse/Science/1517_a_2815]
-
revărsat pe umeri (...), avea un piept crescut și pietros, de nu puteai să-ți iei ochii de pe el, și fața îi era blândă și dulce, ca de zeiță, cu buzele cărnoase, însângerate, și ochii negri, arzători, de te făceau să tremuri"427. Jidovii sau uriașii de unde își revendică descendența, sunt primii oameni creați de Dumnezeu și căror seminție a pierit la potop, anormalitatea Oanei fiind "semnul unei biologii sacre" 428. Episodul împreunării cu taurul are rădăcini și în credințele populare autohtone
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
ramuri, iar picioarele în rădăcini adânci. Așa a apărut plopul care și astăzi crește cât mai sus, spre înaltul cerului, să ceară iertare lui Dumnezeu și Sfintei Duminici, iar ca semn al părerii sale de rău își mișcă neîncetat frunzele, tremurând chiar și atunci când nu bate nicio boare de vânt. Plopul nu face nici flori, nici fructe, iar păsările nu-și fac cuib printre ramurile sale. Oamenii nu-l sădesc în apropierea caselor, căci, la vreme de furtună, plopul este primul
Prevenirea și combaterea efectelor negative ale frustrării în relația profesor-elev by Preda Constanța () [Corola-publishinghouse/Science/91511_a_92350]
-
esteticii laice. Și ca să fim înarmați, trebuie mai întâi să-l cunoaștem în elementele lui esențiale. Știința teologică are față de cea laică privilegiul că, răzimându-se pe principii neschimbate și posedând o bogăție de cugetare milenară, fecundată de aceleași principii, nu tremură de nesiguranță în fața problemelor și nu bâjbâie în căutarea soluțiilor. Cercetarea noastră nu se va opri asupra chestiunilor secundare și de amănunt ale analizelor și discuțiilor estetice. Oricât de interesante ar fi asemenea chestiuni, din moment ce ele nici nu afirmă nici
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
ea se ridică spre astrul ceresc; ciocârlia nu poate cânta decât avântându-se beată de lumină spre el, iar privighetoarea din întunericul nopții, care nu e altceva decât „aer lipsit de lumină”, cum îl definește lapidar Damaschin, își suspină parcă tremurând de panică trilurile, fiindcă soarele nu mai este. Poeții glorifică în mii de chipuri lumina și artiștii de toate categoriile o absorb în operele lor, fiindcă numai așa pot fi frumoase. Dar mai presus de toți și de toate, sfinții
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
pentru acesta din urmă, care o va ucide. Figura Prințului crește din roman suprafirească și ridicolă totdeodată. La un moment dat, intervenind în conflictul violent dintre un frate și soră, primește o palmă zdravănă. Prințul se face palid, buzele îi tremură, privește cu ochi streini pe bătăuș și toată reacția lui se rezolvă întrun zâmbet straniu și enigmatic, „ce nu se potrivea deloc situației”, adaugă Dostoievski. E același zâmbet din altă lume, pe care l-am întâlnit în tabloul lui Leonardo
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
nu trebuie să aplicăm tuturor același tratament. De asemenea, deagostea însăși dă naștere unora (cf. Galateni 4, 19), cu alții se slăbește (cf. I Corinteni 9, 22), pe unii are grijă să-i zidească (cf. I Corinteni 8, 1) și tremură de frică să nu-i supere pe alții; în fața unora se înclină, iar în fața altora se semețește, blândă cu unii și severă cu alții, nimănui dușmană și mamă pentru toți, [...] însă Dumnezeu [...] se va uita la smerenia și la osteneala
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]
-
și printre divertismentele ei, această grijă este o frică scurtă și trecătoare. Dar, de îndată ce frica aceasta capătă conștiință de sine, ea devine spaimă, climat perpetuu al omului lucid, "în care existența se regăsește". Acest profesor de filosofie scrie fără să tremure și în limbajul cel mai abstract cu putință: Caracterul finit și limitat al existenței umane este mai primordial decât omul* însuși". Se ocupă de Kant, dar numai pentru a stabili caracterul mărginit al "rațiunii pure". Analizele sale îl duc la
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
boarul din Basarabov (1942), o hagiografie unde cursul baladesc-narativ e întrerupt ciclic de condace și icoase, pline de rugi dramatice, febrile, de invocări ale Creatorului, comentarii teologice și meditații filosofice, încheiate invariabil cu ideea că fără Dumnezeu viața e vană: „Tremur ca salcia, Doamne, când sunt departe de tine/ Îndoiala îmi umple ființa”. Mai târziu va scrie un Imn-acatist la Rugul aprins al Maicii Domnului (apărut la Madrid, în 1983) și alte poeme de acest gen, publicate postum în culegerile intitulate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290284_a_291613]
-
Autoportretele Ora a treia: textele literare Incertitudine Tudor Arghezi Îmi atârnă la fereastră Iarba cerului, albastră, Din care, pe mii de fire, Curg luceferii-n neștire. Sufletul, ca un burete, Prinde lacrimile-ncete Ale stelelor pe rând Sticlind alb și tremurând. Seama tristeților mele Se-ncurcă noaptea cu ele, Genele lui Dumnezeu Cad în călimarul meu. Deschid cartea: cartea geme. Caut vremea: nu e vreme. Aș cânta: nu cânt și sunt Parc-aș fi și nu mai sunt. Gândul meu al
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]
-
1996) îmbină, într-un registru muzical, întoarcerea într-un timp imemorial și „religia iubirii”: „În parfumul lichid de iasomie / Căzută în verdele palpitând - o albină a rămas vie // Oh, soarele printre perdele curgând / Pe albina cea vie! // Spre grâul învins tremură macul / La tandra atingere moare / Sperând că-i ucis de albină cu acul // Oh, cum stă în moarte, visând răcoare / Toropit de miresme, macul! // Cade lumina în iasomie / Ca o albină vie...” (Antonin Dvořák - temă de cvartet). La J. condiția
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287671_a_289000]
-
prin intermediul actului de creație: „Seara e câteodată aspră și plină,/ Cartea e numai mătase și numai lumină”. Poemul unește eul cu murmurul orfic al lumii și cu aspirația ei spre lumină: „Brațele suie înalte în apele dimineții -/ În fiecare deget tremură un clopoțel”, „Călătorești prin pajiștea literelor moi de lună/ Și fiecare altă cantilenă sună” (Poem despre cărți). Astfel, amprenta personală - dezvăluită, de obicei, în trăirea iubirii, în amărăciunea neajungerilor și sub povara timpului - apare, în fața ritmurilor „inimii lumii”, fie, până la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288908_a_290237]
-
În zadar cu săbii / Se apărau cu spaimă ienicerii, / Căci ramuri groase li zdrobeau puterea, / Stropșindu-le spinările cu trosnet, / Iar caii, cu nechezat dureros, / Se zvârcoleau în chinurile morții, / Spinoase crăci li se-nfigeau în vintre / Și spuma roșă tremura-n zăbale”. Total se integrează în sămănătorism și proza lui V. În cea mai amplă povestire, Tinerețe (N. Iorga o considera roman și o apropia prin „atmosferă” de scrierile lui Bj/orstjerne Bj/ornson), din volumul Povestea unei tinereți, un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290418_a_291747]
-
acest dar este pus În activitate de o anumită stare a atmosferei sau de exalații? (C) În acest caz, ce rost mai poate avea stropirea sacră a victimelor sau interdicția de a consulta oracolul dacă animalul de jertfit 1 nu tremură și nu se zguduie de frisoane din cap până În vârful picioarelor În timpul acestuiritual? Căci nu este Îndeajuns victima să-și scuture doar capul, ca În cazul altor sacrificii, ci se cere să tresară și să freamăte din toate mădularele cu
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]